สวัสดีคะ นี้เป็นกระทู้แรกของดิฉัน ผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยด้วยนะคะ
เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมา ครอบครัวของดิฉันได้รับข่าวร้ายว่า พ่อดิฉันเป็นโรคร้าย(มะเร็ง)กว่าจะตรวจเจอก็อยู่ขั้นที่สามไปแล้ว และยิ่งร้ายไปกว่านั้นมะเร็งพ่อรักษาไม่ได้ เพราะมันกระจายตรงท่อน้ำดี และพ่อก็อายุมากแล้ว ดิฉันคุยกับหมอเพียงลำพัง เพราะทางครอบครัวปิดบังเรื่องโรคที่พ่อเป็นไว้ ไม่ให้พ่อรู้ทุกคนเข้าใจใช่มั้ยคะว่าเพราะอะไร วันที่ไปพบหมอตามที่หมอนัด ฉันตัดสินใจไม่ได้คะ เพราะทุกการรักษาของหมอมันเสี่ยงทุกทางคะ ดิฉันควรทำยังไงดีคะ เพราะทุกการตัดสินใจทุกคนในครอบครัวให้ดิฉันตัดสินใจ
- ผ่าตัด อาจมีสิทธิ์ที่จะไม่ฟื้น
-คีโม เหนื่อยมากและคนไข้อาจจะทรุด
และสุดท้ายประคับประคองจนถึงที่สุด
หมอบอกกับดิฉันว่า พ่ออยู่ได้นานสุดอาจจะหนึ่งปี หรือไม่อาจจะเร็วกว่านั้น
ดิฉันควรตัดสินใจยังไงดีคะ คิดมากจนหมอต้องให้ยาคลายกังวลกับดิฉัน(เหมือนจะบ้าอ่อนๆ)ใครพอมีแนวทางบ้างคะ หรือประสบการณ์กับคนใกล้ตัวช่วยบแนะแนวทางหน่อยนะคะ ขอบคุณมากคะ (อีกอย่างคะดิฉันอยากปล่อยวาง ทำจิตใจให้เข็มแข็งเพื่อสู้ต่อไป ใครมีบทความหรือแนวคิดสอนใจดีดีบ้างมั้ยคะ)
การรอคอยคนที่เรารักกำลังจากไป มันทรมาณมากนะคะ
เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมา ครอบครัวของดิฉันได้รับข่าวร้ายว่า พ่อดิฉันเป็นโรคร้าย(มะเร็ง)กว่าจะตรวจเจอก็อยู่ขั้นที่สามไปแล้ว และยิ่งร้ายไปกว่านั้นมะเร็งพ่อรักษาไม่ได้ เพราะมันกระจายตรงท่อน้ำดี และพ่อก็อายุมากแล้ว ดิฉันคุยกับหมอเพียงลำพัง เพราะทางครอบครัวปิดบังเรื่องโรคที่พ่อเป็นไว้ ไม่ให้พ่อรู้ทุกคนเข้าใจใช่มั้ยคะว่าเพราะอะไร วันที่ไปพบหมอตามที่หมอนัด ฉันตัดสินใจไม่ได้คะ เพราะทุกการรักษาของหมอมันเสี่ยงทุกทางคะ ดิฉันควรทำยังไงดีคะ เพราะทุกการตัดสินใจทุกคนในครอบครัวให้ดิฉันตัดสินใจ
- ผ่าตัด อาจมีสิทธิ์ที่จะไม่ฟื้น
-คีโม เหนื่อยมากและคนไข้อาจจะทรุด
และสุดท้ายประคับประคองจนถึงที่สุด
หมอบอกกับดิฉันว่า พ่ออยู่ได้นานสุดอาจจะหนึ่งปี หรือไม่อาจจะเร็วกว่านั้น
ดิฉันควรตัดสินใจยังไงดีคะ คิดมากจนหมอต้องให้ยาคลายกังวลกับดิฉัน(เหมือนจะบ้าอ่อนๆ)ใครพอมีแนวทางบ้างคะ หรือประสบการณ์กับคนใกล้ตัวช่วยบแนะแนวทางหน่อยนะคะ ขอบคุณมากคะ (อีกอย่างคะดิฉันอยากปล่อยวาง ทำจิตใจให้เข็มแข็งเพื่อสู้ต่อไป ใครมีบทความหรือแนวคิดสอนใจดีดีบ้างมั้ยคะ)