เราเป็นผู้หญิงธรรมดา ... ย้อนเวลากลับไปเมื่อ 7 ปี
ได้พบใครบ้างคนที่ถูกใจ ---> มันก็คือ มันใช่อะ จากนั้นมาก็มีแต่สิ่งดีๆให้กัน สิ่งที่มอบให้คนที่เรารักก็เหมือนคู่รักทั่วไป รัก ดูแล ใส่ใจ แบ่งบัน ร่วมแก้ปัญหา ทุก ร้องไห้ มีความสุข ก้าวไปพร้อมๆกัน ร่วมกันสร้าง เป็นกำลังใจให้กันมาตลอด(ต้องบอกก่อนนะว่า คู่เราเริ่มกันจาก 0 จนพร้อมระดับหนึ่ง) และแล้ว..ก็มีเหตุการณ์บ้างอย่างทำให้ชีวิตคู่ของเราสะดุดลง ทำให้ทุกสิ่งเปลี่ยนไป เราไม่เข้าใจกัน เราทะเลาะกัน เราเจ็บกันทั้งคู่ นิสัยผู้หญิงอย่างเรามันก็ชอบวนชวนทะเลาะถามซ้ำไปซ้ำมา (มีอีกสิ่งมีชีวิตอีกตัว ที่เราสงสารพอๆกับตัวเรา คือ น้องหมา มันเห็นเราทะเลาะกัน ร้องไห้ น้องหมานั่งมอง มาเดินวนๆไปวนมา มาเลียขา แขน หน้า เหมือนให้กำลังใจหรือเศร้าไปกับเราก็ไม่รู้ หนักถึงขั้นไม่ยอมกินข้าว)
สุดท้ายเค้าเอ่ยปากบอกเองว่า....”เราเป็นเพื่อนกันดีกว่า”
จากใจ....นะ.. เราอยากให้คนที่เรารักมีความสุข ไม่อยากให้ต้องมาอึดอัดเวลาอยู่กับเรา....
....แต่สิ่งที่เราทำคือดึงเค้าไว้ แต่สุดท้าย รักมาก ก็เจ็บมาก ไม่เคยเสียใจที่ได้รักนะ แต่เสียใจที่ความรักไม่มีค่าสำหรับคนที่เราอยากมอบความรักให้ ตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ได้นะ(>.<) เราไม่เข้าใจความรู้สึกผู้ชายเวลาเค้าเปลี่ยนไปจริงๆ ความทรงจำดีๆจำไม่ได้เลยหรือไง เรากินไม่ได้ ไม่มีแรง เราคิดๆๆ ไม่รู้จะทำไงแล้ว ... เราจึงอยากจะหยุดความรู้สึกแบบนี้ ...
เราจึงสร้างกระทู้นี้ เพื่อ..อำลา และอยากให้รู้ว่าไม่เคยไม่ชอบรูปภาพที่คุณถ่ายเลย ทุกภายมีชีวิตและยิ้มได้เสมอเมื่อมอง
..... ผู้ชายคนนี้ชอบถ่ายภาพ เป็นคนถ่ายภาพสวยนะ เราชื่นชมมาตลอด แอบภูมิใจด้วยนะ (แต่ เค้าชอบคิดเอง ว่า เราไม่ชอบรูปที่เค้าถ่าย)
(กระทู้อาลัยคนรัก) ไม่มีเหตุผลที่จะทิ้งความทรงจำที่ดี ไปกับอดีต ...ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง
ได้พบใครบ้างคนที่ถูกใจ ---> มันก็คือ มันใช่อะ จากนั้นมาก็มีแต่สิ่งดีๆให้กัน สิ่งที่มอบให้คนที่เรารักก็เหมือนคู่รักทั่วไป รัก ดูแล ใส่ใจ แบ่งบัน ร่วมแก้ปัญหา ทุก ร้องไห้ มีความสุข ก้าวไปพร้อมๆกัน ร่วมกันสร้าง เป็นกำลังใจให้กันมาตลอด(ต้องบอกก่อนนะว่า คู่เราเริ่มกันจาก 0 จนพร้อมระดับหนึ่ง) และแล้ว..ก็มีเหตุการณ์บ้างอย่างทำให้ชีวิตคู่ของเราสะดุดลง ทำให้ทุกสิ่งเปลี่ยนไป เราไม่เข้าใจกัน เราทะเลาะกัน เราเจ็บกันทั้งคู่ นิสัยผู้หญิงอย่างเรามันก็ชอบวนชวนทะเลาะถามซ้ำไปซ้ำมา (มีอีกสิ่งมีชีวิตอีกตัว ที่เราสงสารพอๆกับตัวเรา คือ น้องหมา มันเห็นเราทะเลาะกัน ร้องไห้ น้องหมานั่งมอง มาเดินวนๆไปวนมา มาเลียขา แขน หน้า เหมือนให้กำลังใจหรือเศร้าไปกับเราก็ไม่รู้ หนักถึงขั้นไม่ยอมกินข้าว)
สุดท้ายเค้าเอ่ยปากบอกเองว่า....”เราเป็นเพื่อนกันดีกว่า”
จากใจ....นะ.. เราอยากให้คนที่เรารักมีความสุข ไม่อยากให้ต้องมาอึดอัดเวลาอยู่กับเรา....
....แต่สิ่งที่เราทำคือดึงเค้าไว้ แต่สุดท้าย รักมาก ก็เจ็บมาก ไม่เคยเสียใจที่ได้รักนะ แต่เสียใจที่ความรักไม่มีค่าสำหรับคนที่เราอยากมอบความรักให้ ตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ได้นะ(>.<) เราไม่เข้าใจความรู้สึกผู้ชายเวลาเค้าเปลี่ยนไปจริงๆ ความทรงจำดีๆจำไม่ได้เลยหรือไง เรากินไม่ได้ ไม่มีแรง เราคิดๆๆ ไม่รู้จะทำไงแล้ว ... เราจึงอยากจะหยุดความรู้สึกแบบนี้ ...
เราจึงสร้างกระทู้นี้ เพื่อ..อำลา และอยากให้รู้ว่าไม่เคยไม่ชอบรูปภาพที่คุณถ่ายเลย ทุกภายมีชีวิตและยิ้มได้เสมอเมื่อมอง
..... ผู้ชายคนนี้ชอบถ่ายภาพ เป็นคนถ่ายภาพสวยนะ เราชื่นชมมาตลอด แอบภูมิใจด้วยนะ (แต่ เค้าชอบคิดเอง ว่า เราไม่ชอบรูปที่เค้าถ่าย)