เจ้าของบริษัทเหล่านี้ กลัวบาปกันบ้างมั้ย
เห็นปริมาณการฆ่า แล้วก็น่าตกใจ ถ้าเชื่อในเรื่องเวรกรรม ต้องทุกข์ทรมาณแค่ไหน กว่าจะชดใช้หมด
เห็นแต่ละบริษัท ดูถ้าว่าจะไม่มีที่ไหนคิดได้และหยุดทำ มีแต่ทำมากขึ้นๆทุกปี
เพราะมีประชากรมนุษย์มาคอยบริโภคมากขึ้นๆทุกปี
มีประเทศไหน ที่เชื่อเรื่องการไม่ฆ่าสัตว์เพราะเชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมและไม่เบียดเบียนสัตว์ทั้งประเทศมั้ย
นี่คือความหมายของกลียุคใช่มั้ย(ยุคแห่งความชั่วของศาสนาฮินดู) เห็นการฆ่าเป็นเรื่องปกติและไม่มีอะไรเสียหาย
(แต่จะโวยวาย ถ้ามีอะไรเสียหายเกิดขึ้นกับตัวเอง โดยไม่พิจารณาถึงกฏแห่งกรรม เพราะไม่เชื่อเรื่องกรรม และยังไม่เข้าใจดีพอ)
อย่างเช่น คนส่วนใหญ่ไม่ชอบสงคราม ไม่ชอบให้ใครมาฆ่ามาทำร้ายตัวเอง พยายามสร้างกฏหมายขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเองต่างๆนานา
พยายามหลอกตัวเอง ว่าสังคมของตัวเองสงบสุข(บนพื้นฐานของการฆ่าและบาปอีกหลายประการ) แบบที่ประเทศที่เรียกตัวเองว่าประเทศที่
พัฒนาแล้ว ประเทศโลกที่หนึ่ง กำลังหลอกตัวเองกันอยู่ โดยที่ยังไม่มีการเลิกการทำบาปลงเลยแม้แต่น้อย
ยุคทอง(ยุคแห่งความดีงามของศาสนาฮินดู) จะเป็นยุคที่ตรงกันข้ามกับกลียุค จะมีมนุษย์ที่มาเกิดเพื่อประพฤติอกุศลกรรมด้วยการฆ่าน้อยมาก
เพราะล้วนแต่เป็นผู้มีบุญมาเกิด การฆ่าสัตว์จำนวนมาก จะไม่ใช่เรื่องปกติแบบที่กำลังเกิดในโลกทุกวันนี้ เพราะการฆ่าไม่ใช่เรื่องปกติตั้งแต่แรก
เพราะการฆ่า เป็นการผิดศีลข้อแรกของศีล 5 และศีล หมายถึงความปกติ
อะไรที่ผิดศีล จะหมายถึง ผิดปกติ นั่นเอง การกระทำปาณาติปาตา เป็นบาปร้ายแรงที่สุด อนันตริยกรรม 4 ใน 5 ล้วนแต่บาปปาณาติปาตาทั้งสิ้น
(ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์ ทำร้ายพระพุทธเจ้าให้ห้อเลือด) อันจะนำพาผู้ก่อบาปไปเกิดยังนรกขุมลึกที่สุด
เคยมีบริษัทฆ่าสัตว์ไหน ปิดตัวไป เพราะกลัวบาปบ้าง
เห็นปริมาณการฆ่า แล้วก็น่าตกใจ ถ้าเชื่อในเรื่องเวรกรรม ต้องทุกข์ทรมาณแค่ไหน กว่าจะชดใช้หมด
เห็นแต่ละบริษัท ดูถ้าว่าจะไม่มีที่ไหนคิดได้และหยุดทำ มีแต่ทำมากขึ้นๆทุกปี
เพราะมีประชากรมนุษย์มาคอยบริโภคมากขึ้นๆทุกปี
มีประเทศไหน ที่เชื่อเรื่องการไม่ฆ่าสัตว์เพราะเชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมและไม่เบียดเบียนสัตว์ทั้งประเทศมั้ย
นี่คือความหมายของกลียุคใช่มั้ย(ยุคแห่งความชั่วของศาสนาฮินดู) เห็นการฆ่าเป็นเรื่องปกติและไม่มีอะไรเสียหาย
(แต่จะโวยวาย ถ้ามีอะไรเสียหายเกิดขึ้นกับตัวเอง โดยไม่พิจารณาถึงกฏแห่งกรรม เพราะไม่เชื่อเรื่องกรรม และยังไม่เข้าใจดีพอ)
อย่างเช่น คนส่วนใหญ่ไม่ชอบสงคราม ไม่ชอบให้ใครมาฆ่ามาทำร้ายตัวเอง พยายามสร้างกฏหมายขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเองต่างๆนานา
พยายามหลอกตัวเอง ว่าสังคมของตัวเองสงบสุข(บนพื้นฐานของการฆ่าและบาปอีกหลายประการ) แบบที่ประเทศที่เรียกตัวเองว่าประเทศที่
พัฒนาแล้ว ประเทศโลกที่หนึ่ง กำลังหลอกตัวเองกันอยู่ โดยที่ยังไม่มีการเลิกการทำบาปลงเลยแม้แต่น้อย
ยุคทอง(ยุคแห่งความดีงามของศาสนาฮินดู) จะเป็นยุคที่ตรงกันข้ามกับกลียุค จะมีมนุษย์ที่มาเกิดเพื่อประพฤติอกุศลกรรมด้วยการฆ่าน้อยมาก
เพราะล้วนแต่เป็นผู้มีบุญมาเกิด การฆ่าสัตว์จำนวนมาก จะไม่ใช่เรื่องปกติแบบที่กำลังเกิดในโลกทุกวันนี้ เพราะการฆ่าไม่ใช่เรื่องปกติตั้งแต่แรก
เพราะการฆ่า เป็นการผิดศีลข้อแรกของศีล 5 และศีล หมายถึงความปกติ
อะไรที่ผิดศีล จะหมายถึง ผิดปกติ นั่นเอง การกระทำปาณาติปาตา เป็นบาปร้ายแรงที่สุด อนันตริยกรรม 4 ใน 5 ล้วนแต่บาปปาณาติปาตาทั้งสิ้น
(ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์ ทำร้ายพระพุทธเจ้าให้ห้อเลือด) อันจะนำพาผู้ก่อบาปไปเกิดยังนรกขุมลึกที่สุด