มีครอบครัว..มันเหนื่อยขนาดนี้??

สวัสดีค่ะเพื่อนพันทิป,,กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่เขียนที่นี่ สาเหตุคือไม่รู้จะทำยังไง คุยกับใคร แก้ปัญหายังไง จึงอยากขอกำลังใจ และคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์ค่ะ
....ดิฉันอายุ 27 ปี สามีอายุ 30 ปี และตอนนี้มีลูกสาวอายุ1เดือน กับ 28 วันค่ะ ตอนนี้อาศัยอยู่ที่บ้านแม่ของดิฉัน ก่อนหน้านี้เราอยู่ด้วยกันที่ต่างจังหวัด จนช่วงใกล้คลอดก็ย้ายมาอยู่ที่บ้านแม่ดิฉัน เราอยู่กินกันมาสองปีแล้วค่ะช่วงที่อยู่ด้วยกันก็ยอมรับว่าไม่มีเงินเก็บเลยเพราะแฟนทำงานคนเดียว (ครูสอนเทควันโด) ดิฉันไม่ได้ทำงาน.แน่ชีวิตเราช่วงนั้นมีความสุขดี ถึงแม้บางวันมีเงินทั้งบ้านแค่ยี่สิบบาทก็ตาม ตลอดเวลาที่อยูที่นั่นก็คิดตลอดว่าเราอยากจะกลับไปอยู่ที่บ้านเกิดกัน จะบ้านใครก็ได้ จนตั้งท้องมีน้อง เรารู้ว่ามีน้องตอนเดือนเมษายน 57 เราก็ยังไม่ได้ไปฝากครรภ์กันเพราะไม่มีเงินพอ ทั้งจ่ายค่าเช่าบ้าน ผ่อนมอเตอร์ไซค์ จนเวลาล่วงเลยไปอายุครรภ์ได้6เดือน เราเลยตัดสินใจโทรไปเล่าให้ที่บ้านฟังว่ามีน้อง ทีแรกไม่กล้ากลัวเค้าเป็นห่วง ยิ่งไม่มีตังค์กันอยู่ สุดท้ายก็เป็นห่วงจริงๆ ถึงกับมาเยี่ยมถึงบ้านที่เราอยู่ทั้งๆที่ไม่เคยอยากมากันเลยทั้งพ่อและแม่ ในตอนนั้นเรากับแฟนรู้สึกดีมากๆ ปลื้มใจมาก จนตัดสินใจคุยกันว่าจะกลับไปอยู่บ้านกับพ่อแม่เราดีกว่า จะได้ดูแลท่าน และท่านจะได้ไม่เป็นห่วงเราด้วย ด้วยสภาพที่พ่อกับแม่เรามาเห็นคือพวกเราไม่มีอะไรเลย ทีวี เตียงนอน ห้องครัวก็ไม่มี (บ้านเช่าเอื้ออาทร).พ่อกับแม่ก็ชวนกลับ จากนั้นเดือนพฤศจิกายน เราก็กลับมาบ้านกัน ต้องเอารถไปเข้าไฟแนนท์เพื่อเอาเงินมาย้ายของ  ช่วงแรกๆที่กลับมาอยู่บ้านก็แฮปปี้มากๆ พ่อกับแม่ก็ดีกับแฟนเรา เราก็สบายใจ แต่แฟนยังต้องไปๆกลับๆเพื่อทำงานที่เดิมอยู่ เราก็รับได้ แต่ซักพักพ่อกับแม่ก็อยากให้ทำงานใกล้ๆบ้าน ลองไปหาสมัครดู เรากับแฟนก็ไม่อยากขัดใจท่าน แฟนก็ไปสมัคร ตัดสินใจทิ้งงานที่เดิมไป แฟนเราก็ทำทุกอย่างนะ งานบ้าน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่