เข้ากับเพื่อนไม่ได้

เวลาอยู่กับเพื่อนจะรู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนไม่สำคัญ เวลาอยู่กับจะพยายามมีความสุข ร่าเริงบางทีก้รั่วนะ แต่เพื่อนก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย เหมือนเป็นลมที่พัดมาแล้วก็ผ่านไป ยอมรับว่าเข้ากับเพื่อนห้องอื่นได้ดีก้ห้องตัวเอง เหมือนต่างคนต่างเฟคใส่กัน ผมเป็นคนคิดมาก เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยสุงสิงกับใครมากนะ ล่าสุดผมโดนเพื่อนท้าต่อยแต่ผทก้เฉยๆ ผมคิดในแง่ดีๆว่ามันคงพูดเล่น แต่พอหบายๆวัน เพื่อนของมันก้บอกระวังตัวไว้แต่พูดพร้อมกับสีหน้ากึ่งจิงจังกึ่งขำๆ แล้วก้โดนชี้หน้า ผมเป็นคนที่ไม่ชอบมีเรื่องกับใคร ผมไม่ชอบทะเลาะ ไม่ชอบให้วุ่นวาย พอผมถามมันในเฟสมันก้บอกชี้เล่นๆ แต่บางทีผมก้กลัวนะ ถึงผมจะร่างใหญ่กว่าอ้วนๆ แต่มันร่างกำลังพอดี สูงกว่านิดหน่อย แต่มันเป็นเด็กแก๊งเด็กเก ผมเลยกลัว ผมไม่ใช่ผู้ชายเต็มร้อย ผมเป็นเกย์ แต่ไม่ได้แต๋ว ผมไม่รู้จะทำยังไง หรือเพราะที่ทำให้หลายๆคนไม่ชอบผม ผมเป็นคนกรุ้ปเอบี ผมชอบดูนิสัยตัวเองจากรุ้บเลือด ผมคิดว่านิสัยผม สีหน้าผม ความเคยตัว เป็นปัจจัยนึงที่ทำให้ไม่มีคนชอบผม แม้แต่พี่มอปลายบางคนถึงกับเกลียดผม ผมปรึกษาใครไม่ได้เลย ผมไม่ไว้ใจใครเลย ผมระแวงกลัว #ผมควรจะทำไงดีคับ