ไม่รัก ทำไมต้องห่วง

เรื่องมีอยู่ว่า ผมชอบเพื่อนคนหนึ่ง ผมบอกรักเขาไปแบบตรงๆ  แต่เขาบอกว่า เขามีแฟนแล้ว แต่ผมก็ไม่เคยเห็นแฟนเขาหรอกนะ   >>> ผมทำทุกอย่างให้เขาสาระพัดสิ่ง  คือทำได้ดีมากๆๆแหละ  แทคแคร์ดีเวอร์   ซื้อขนมอะไรก็เอาไปฝาก  ผมกินอะไรเขาก็กินอย่างนั้น  ผมมีคนมากมายมาหมายปองแต่ผมกลับไม่สนใจ อันที่จริงผมหล่อนะแต่เป็นไบ  ผมสนใจเขาคนเดียว ผมเป็นคนเรียบร้อยมากๆ เป็นไบที่เรียบร้อย เหล้าไม่ดื่ม บุหรี่ไม่สูบ  รักษาสุขภาพ ฟิตๆ และเขาก็เป็นรักแรกของผม  เขาชอบชวนผมไปเที่ยวหลายต่อหลายครั้ง ไปทะเล  น้ำตก เที่ยว กทม.   บางทีผมอยากหยุดๆๆๆ ไม่อยากรักเขาอีกแล้วมันเจ็บปวดมากๆเลย เขาก็กวนตีนผมสาระพัดสิ่ง  ผมบอกเขาว่า  ถึงเราจะรักไม่ได้ นายเป็นเพื่อนสนิทเราได้ป่าว  เค้าก็โอเคนะ พูดคำซื้งๆให้ผมชื่นใจบ่อย   แต่หลายครั้งเขาก็มักทำเหมือนผมไม่มีตัวตน (นี้แหละที่ผมน้อยใจ) ผมก็ทำกลับด้วยวิธีการ  แกล้งคุยโทรศัพท์กับสายปริศนา  ทำไมเขาต้องทำสีหน้าไม่พอใจ  ทุกครั้งที่ผมคุยโทรศัพท์ทำไมเขาต้องทำสีหน้าโมโหแล้วเดินหนี  ทำไมเขาต้องไล่ผมไปคุยไกลๆ   เวลาผมเล่าเรื่องคนที่กำลังชอบผม เขามักจะทำเสียงดุดันพร้อมกับพูดว่าโดนหรอกคอยดู   ทำไมเขาต้องจับตาดูผมเวลาผมคุยไลน์ (แอบจิกที่หน้าจอ)  บางทีผมก็อยากทำเป็นเฉยชาแล้วหายไปนานๆ  โดยการไม่ทักเฟส สุดท้ายเขาก็มาทักผมเอง ส่งการ์ตูนมาบ้าง  ส่งข้อความฮาๆมาบ้าง   วันก่อนมีน้องผู้หญิงคนหนึ่งมาโพสเฟส เขาก็ถามว่าใคร   และยังมีน้องผู้ชายคนหนึ่งมาทักทายผม เขาก็ทำสีหน้าไม่พอใจอีกครับ ผมอยากรู้ว่า ที่ผมบอกรักเขา แต่เขาไม่รับรักผม  แล้วทำไมเขาต้องทำท่าทีดีเกินเพื่อนในบางครั้งครับ