เอาหละครับ ตามหัวข้อเลย คือผมมีแฟน คบกันมา 7 เดือนได้แล้ว แต่ผู้หญิงคนนี้คือผมชอบมาได้ 3 4 ปีแล้วแต่พึ่งได้คบกัน ผมจึงรักเค้ามากเป็นพิเศษ
แต่พอได้คบกันหนะสิครับ ปัญหาตามมา
คือเค้าเป็นคนที่ งี่เง่ามาก มากเสียจน "บางที" ผมก็คิดว่ามันเกินไป ตอนที่มีเรื่องผิดใจกันเล็กหรือใหญ่ผมก็ชอบที่จะพูดกับเธอไปเลย พูดไปนิดเดียวเธอจะรู้สึกว่าเธอผิด เธอจะเหมือนรับไม่ได้ - -* คือที่ผมชอบเริ่มเรื่องเองเพราะผมอยากให้ปรับความเข้าใจกันไม่อยากปล่อยไว้ นานไปยิ่งจะไม่ดีถ้ามีเรื่อยๆ ไม่ได้จะมาชวนทะเลาะ เธอก็จะบอกตลอดว่ารำคานๆ พูดเสร็จยัง พอใจยัง ถ้าพูดต่อเธอจะบอกว่ารับไม่ได้แล้วจะทนอยู่ทำไม??? มีครั้งหนึงผมบอกว่าถ้างั้นเลิกก็ได้ ประมานว่าลองใจ เค้าเลิกกับผมจริงๆ เค้าคิดจะตัดผมเค้าก็ตัดได้เลยโดยทันที แต่ผมนี่สิครับก็ตามไปง้อเหมือนเดิม เพราะผมรักเค้าไม่อยากให้เป็นแบบนี้ไม่อยากให้เลิกกันง่ายๆเพราะเหตุผลแบบนี้
เค้าจะเป็นคนที่ว่าพูดอะไรไม่เข้าหูนิดเดียวจะอารมเสียขื้นมาทันทีถ้าเค้าผิดอะนะครับ เค้าไม่สนใจเลยว่าผมจะเป็นยังไง ไม่แคร์ความรู้สึกผม พูดอะไรบางทีก็ฉีกหน้าผมต่อหน้าเพื่อนๆ พูดไม่รักษาน้ำใจกันแม้แต่นิดเดียว แต่ก่อนผมคิดว่าถ้าคบกันไปอยู่กับผมนิสัยเธอจะเปลี่ยน แต่มันก็ยังไม่ดีขื้นเลย
เรื่องที่มีให้ผิดใจกันก็บ่อยพูดบ้างไม่พูดบ้าง "ปรกติเธอก็ดีแหละครับ" แต่ตอนที่มีเรื่องไม่เข้าใจกันเธอเลือกที่จะไม่หันหน้าเข้ากัน หันหน้าแต่เข้าข้างฝา -*- จนหลังๆผมคิดว่าเราเริ่มห่างกันขื้นเรื่อยๆ ผมก็ไม่เข้าใจทำไมต้องพูดประชดอย่างเดียว พูดให้มันเข้าใจกันไปก็เสร็จเรื่องไป หรือจะเป็นผมเองที่เป็นฝ่ายมีปัญหาอยู่คนเดียวมาโดยตลอด ทั้งผมนี้ผมควรจะแก้ปัญหานี้ยังไงดีครับ...
แต่สุดท้ายถึงเธอจะเป็นอย่างไรก็ตามผมก็ยังรักเธอเหมือนเดิม หวังว่าสุดท้ายเธอจะดีขื้นมา
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมเลยนะครับ ผิดพลาดประการใดก็ต้องขอโทษด้วย.. มีเรื่องผิดใจกันเธอก็เริ่มเป็นแบบนี้อีกแล้ว ผมเลยเลือกที่จะมาตั้งกระทู้ถามเลยครับ เผื่อจะมีคำตอบดีๆให้สำหรับผมได้ สับสนมากครับ
ขอบคุณครับ
ทำอย่างไงดีครับที่มีแฟนงี่เง่าจัด
แต่พอได้คบกันหนะสิครับ ปัญหาตามมา
คือเค้าเป็นคนที่ งี่เง่ามาก มากเสียจน "บางที" ผมก็คิดว่ามันเกินไป ตอนที่มีเรื่องผิดใจกันเล็กหรือใหญ่ผมก็ชอบที่จะพูดกับเธอไปเลย พูดไปนิดเดียวเธอจะรู้สึกว่าเธอผิด เธอจะเหมือนรับไม่ได้ - -* คือที่ผมชอบเริ่มเรื่องเองเพราะผมอยากให้ปรับความเข้าใจกันไม่อยากปล่อยไว้ นานไปยิ่งจะไม่ดีถ้ามีเรื่อยๆ ไม่ได้จะมาชวนทะเลาะ เธอก็จะบอกตลอดว่ารำคานๆ พูดเสร็จยัง พอใจยัง ถ้าพูดต่อเธอจะบอกว่ารับไม่ได้แล้วจะทนอยู่ทำไม??? มีครั้งหนึงผมบอกว่าถ้างั้นเลิกก็ได้ ประมานว่าลองใจ เค้าเลิกกับผมจริงๆ เค้าคิดจะตัดผมเค้าก็ตัดได้เลยโดยทันที แต่ผมนี่สิครับก็ตามไปง้อเหมือนเดิม เพราะผมรักเค้าไม่อยากให้เป็นแบบนี้ไม่อยากให้เลิกกันง่ายๆเพราะเหตุผลแบบนี้
เค้าจะเป็นคนที่ว่าพูดอะไรไม่เข้าหูนิดเดียวจะอารมเสียขื้นมาทันทีถ้าเค้าผิดอะนะครับ เค้าไม่สนใจเลยว่าผมจะเป็นยังไง ไม่แคร์ความรู้สึกผม พูดอะไรบางทีก็ฉีกหน้าผมต่อหน้าเพื่อนๆ พูดไม่รักษาน้ำใจกันแม้แต่นิดเดียว แต่ก่อนผมคิดว่าถ้าคบกันไปอยู่กับผมนิสัยเธอจะเปลี่ยน แต่มันก็ยังไม่ดีขื้นเลย
เรื่องที่มีให้ผิดใจกันก็บ่อยพูดบ้างไม่พูดบ้าง "ปรกติเธอก็ดีแหละครับ" แต่ตอนที่มีเรื่องไม่เข้าใจกันเธอเลือกที่จะไม่หันหน้าเข้ากัน หันหน้าแต่เข้าข้างฝา -*- จนหลังๆผมคิดว่าเราเริ่มห่างกันขื้นเรื่อยๆ ผมก็ไม่เข้าใจทำไมต้องพูดประชดอย่างเดียว พูดให้มันเข้าใจกันไปก็เสร็จเรื่องไป หรือจะเป็นผมเองที่เป็นฝ่ายมีปัญหาอยู่คนเดียวมาโดยตลอด ทั้งผมนี้ผมควรจะแก้ปัญหานี้ยังไงดีครับ...
แต่สุดท้ายถึงเธอจะเป็นอย่างไรก็ตามผมก็ยังรักเธอเหมือนเดิม หวังว่าสุดท้ายเธอจะดีขื้นมา
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมเลยนะครับ ผิดพลาดประการใดก็ต้องขอโทษด้วย.. มีเรื่องผิดใจกันเธอก็เริ่มเป็นแบบนี้อีกแล้ว ผมเลยเลือกที่จะมาตั้งกระทู้ถามเลยครับ เผื่อจะมีคำตอบดีๆให้สำหรับผมได้ สับสนมากครับ