คือผมไม่ได้ทำงาน ใช้ชีวิตอยู่โดยเงินเก็บของที่บ้าน ปกติก็จะไปเดินซื้อกับข้าวที่ตลาดแถวบ้านบ่อยๆ เมื่อวานก็เหมือนกัน ก็แวะร้านกับข้าวแห่งนึง แล้วก็เดินเลยเข้าไปดูของอื่นๆ กลับออกมาได้ยินเสียงแม่ค้าร้านที่ผมเพิ่งซื้อคุยกันประมาณว่า "แหม คุณชาย คุณชาย ทำตาใสเดินซื้อของ เกลียดจะตาย*** เกลียดขี้หน้ามัน งานการไม่ทำ รับเงินพ่อแม่" พอเค้าหันมาเห็นผมปุ๊บ ทำเป็นเฉไฉคุยเรื่องอื่นแทน
ผมสงสัยครับ คือผมอายุ30นิดๆไม่ได้ทำงาน ขอเงินพ่อแม่ไปวันๆ มันน่ารังเกียจขนาดนั้นเชียวเหรอ ผมใช้เงินก็ไม่ได้ถึงขั้นสุรุ่ยสุร่าย เสื้อผ้าไม่ค่อยซื้อใหม่ ใช้แต่ตัวเดิมๆ มือถือก็ใช้ของเก่าที่น้องทิ้งไว้ให้ ไม่เคยขอพ่อแม่ซื้อมอซงมอไซค์แต่งขี่ออกไปแข่งกับใคร ปล้นจี้คน จับใครข่มขืนรึก็เปล่า วันๆอยู่แต่บ้าน ออกจากบ้านก็ซื้อกับข้าว ธุระนิดหน่อย ตกเย็นก็ไปเดินออกกำลังที่สวนสาธารณะ แล้วจะมาตั้งข้อรังเกียจผมทำไม เออ ถ้าผมไปขู่กรรโชกเงินค่าขนมหลานคุณ รึไปหลอกเงินผัวคุณก็ว่าไปอย่าง
ไม่มีงานมีการทำ อยู่ไปวันๆมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเชียวเหรอ
ผมสงสัยครับ คือผมอายุ30นิดๆไม่ได้ทำงาน ขอเงินพ่อแม่ไปวันๆ มันน่ารังเกียจขนาดนั้นเชียวเหรอ ผมใช้เงินก็ไม่ได้ถึงขั้นสุรุ่ยสุร่าย เสื้อผ้าไม่ค่อยซื้อใหม่ ใช้แต่ตัวเดิมๆ มือถือก็ใช้ของเก่าที่น้องทิ้งไว้ให้ ไม่เคยขอพ่อแม่ซื้อมอซงมอไซค์แต่งขี่ออกไปแข่งกับใคร ปล้นจี้คน จับใครข่มขืนรึก็เปล่า วันๆอยู่แต่บ้าน ออกจากบ้านก็ซื้อกับข้าว ธุระนิดหน่อย ตกเย็นก็ไปเดินออกกำลังที่สวนสาธารณะ แล้วจะมาตั้งข้อรังเกียจผมทำไม เออ ถ้าผมไปขู่กรรโชกเงินค่าขนมหลานคุณ รึไปหลอกเงินผัวคุณก็ว่าไปอย่าง