เรื่องราวที่ จขกท อยากแบ่งปันมีอยู่ว่า ตอนนี้อายุเลยเลข 3 แล้ว วัยกำลังสดใสขั้นสุด คิดไปคิดมาทำงานไปก็ไม่เจอใครสักทีเพราะส่วนใหญ่มีแฟนกันไปหมดแล้ว อยู่ดีๆ ก็นึกครึ้มใจยังไงก็ไม่รู้ ดันนึกถึง puppy love สมัยเด็ก (รักแรกสมัยประถม) คิดซะว่าเป็นคู่กันมันต้องเจอกันซิหน่ะ วันนั้นก็เลยลงมือ search เลยจร้า เข้า google ใส่ชื่อ นามสกุล ป๊าดดดดดดด........ สรุปคือเจอจร้า เจอเบอร์บ้านของเจ้าหนุ่มวัยกระเตาะเลย ถ้าเป็นเบอร์บ้านต้องโทรเจอตัวแน่ๆ แต่ป่านนี้คงแก่ล๊ะ คิดสักพัก เอาไงดีๆๆๆๆๆ โทรไปดีมั้ย? แล้วโทรไปแล้วยังไงหล่ะ ไม่เจอกันเกิน 20 ปีล๊ะ ตอนนั้นก็เด็กมาก โทรไปแล้วจะจำกันได้มั้ย ถ้าจำไม่ได้ แป๊กชัวร์ ตอนนั้น นึกอะไรไม่ออก screen หน้าจอเก็บเบอร์ไว้ก่อนแล้วค่อยคิดดูอีกที .........ผ่านไป 2 วัน คิดใหม่ โทรดีมั้ย? โทรดีมั้ย? หรือจะโทรไปตอนกลางวันดีจะได้ไม่เจอตัว เนียนฝากเบอร์ไว้ถ้าจำได้ให้โทรกลับ หรือจะโทรไปตอนกลางคืนดี นึกอยู่สักพัก อยู่ดีๆ อะไรดลใจไม่รู้กดเบอร์โทรออกเฉยเลย ขณะนั้นเป็นเวลาประมาณ 2 ทุ่มกว่า สักแป๊บเดียวก็มีหนุ่มมารับสาย " สวัสดีครับ"
เอิ่ม ตกใจเลยค่ะ ได้ยินเสียงแล้วคิดว่าใช่แน่ รับเร็วจังว่ะ ทำไงดีๆ เลยขอสายโดยเรียกชื่อเล่นไป ถ้าชื่อนี้แสดงว่าใช่แน่
"ขอสาย...ช...ค่ะ"
"ครับพูดอยู่ครับ" ใช่จริงๆ ด้วย หลังจากนั้นบทสนทนาก็เกิดขึ้นค่ะ
"เอ่อเราชื่อ ...ญ...นะ ไม่รู้จำเราได้มั้ย เราเคยเรียนโรงเรียนเดียวกันที่จังหวัดนี้ เคยอยู่ห้อง .../10 ด้วยกันนะ เราเจอเบอร์...ช... ใน google เลยโทรมา แค่อยากรู้ว่าสบายดีมั้ย" (ประโยคเชยมากกกกก แถๆ ไถๆ ไป เขิน)
"เอ่อ...ญ...ที่เป็นลูก..อาชีพ..นี้ใช่มั้ย?"
"ช่ายๆๆๆ จำเราได้จริงๆ ด้วย"
"จริงๆ เราจำ...ญ...ได้มากกว่านั้นอีกนะ ...ญ...ชื่อจริง นามสกุลนี้ใช่มั้ย?"
"ช่ายๆๆๆๆ...ช...จำเราได้จริงๆ ด้วย สบายดีนะ"
หลังจากนั้นบทสนทนาก็เกิดขึ้นอีกเล็กน้อยค่ะ เป็นการทักทายกันปกติ แต่ จขกท ไม่ได้ชวนคุยอะไรมาก แค่อยากรู้ว่าจำกันได้มั้ย แล้วก็สบายดีรึเปล่า หลังจากนั้นก็ตัดบทวางสายค่ะ เพราะรู้สึกเขิน (จริงๆก็ผ่านมานานแล้วนะเรียกได้ว่าตั้งแต่ประถมตอนปลาย ไม่รู้จะเขินทำไม) แต่ความรู้สึกหลังจากวางสายคือ รู้สึกดีใจมากกกกกกที่ puppy love จำกันได้ ไม่เคยเป็นแฟนกันนะคะ เพราะตอนนั้นเด็กมากจริงๆ แค่รู้สึกว่าชอบเด็ก ผช คนนี้ แล้วก็แอบรู้สึกว่าเค้าก็ชอบเรานะ ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า เค้าเลยเป็นเด็ก ผช ที่จำได้มาจนทุกวันนี้ ......... หลายคนอาจจะลุ้นว่า แล้วเด็ก 2 คนนี้ได้คุยกันมั้ย? สานต่อกันรึเปล่า? สุดท้ายแล้วเป็นเนื้อคู่กันมั้ย? จขกท ตอบได้เลยนะคะว่าหลังจากวางสายแล้วไม่มีการคุยกันต่อ เพราะวัยขนาดนี้เข้าใจว่าเพื่อนน่าจะมีครอบครัวไปแล้ว ความรู้สึกแค่อยากโทรไปถามทุกข์สุขเท่านั้น มันเป็นความคิดที่ว่าถ้าผ่านมา 20 ปีแล้วยังจำกันได้ก็มหัศจรรย์แล้วค่ะ ภาษาวัยรุ่นก็ฟินส์ล๊ะ แค่นี้ ที่มาแชร์เรื่องนี้เพราะอยากให้เพื่อนๆ ลองนึกย้อนไปดูนะคะ ว่ามีความจำวัยใสแบบนี้บ้างรึเปล่า เรามั่นใจว่าทุกคนต้องมี puppy love ที่ทำให้เราแอบอมยิ้มได้ค่ะ เป็นกระทู้แรกนะคะ ผิดพลาดยังไงขออภัยไว้ด้วยนะคะ
ลองโทรหา puppy love วัยเด็กตอนอายุ 30 up
"ขอสาย...ช...ค่ะ"
"ครับพูดอยู่ครับ" ใช่จริงๆ ด้วย หลังจากนั้นบทสนทนาก็เกิดขึ้นค่ะ
"เอ่อเราชื่อ ...ญ...นะ ไม่รู้จำเราได้มั้ย เราเคยเรียนโรงเรียนเดียวกันที่จังหวัดนี้ เคยอยู่ห้อง .../10 ด้วยกันนะ เราเจอเบอร์...ช... ใน google เลยโทรมา แค่อยากรู้ว่าสบายดีมั้ย" (ประโยคเชยมากกกกก แถๆ ไถๆ ไป เขิน)
"เอ่อ...ญ...ที่เป็นลูก..อาชีพ..นี้ใช่มั้ย?"
"ช่ายๆๆๆ จำเราได้จริงๆ ด้วย"
"จริงๆ เราจำ...ญ...ได้มากกว่านั้นอีกนะ ...ญ...ชื่อจริง นามสกุลนี้ใช่มั้ย?"
"ช่ายๆๆๆๆ...ช...จำเราได้จริงๆ ด้วย สบายดีนะ"
หลังจากนั้นบทสนทนาก็เกิดขึ้นอีกเล็กน้อยค่ะ เป็นการทักทายกันปกติ แต่ จขกท ไม่ได้ชวนคุยอะไรมาก แค่อยากรู้ว่าจำกันได้มั้ย แล้วก็สบายดีรึเปล่า หลังจากนั้นก็ตัดบทวางสายค่ะ เพราะรู้สึกเขิน (จริงๆก็ผ่านมานานแล้วนะเรียกได้ว่าตั้งแต่ประถมตอนปลาย ไม่รู้จะเขินทำไม) แต่ความรู้สึกหลังจากวางสายคือ รู้สึกดีใจมากกกกกกที่ puppy love จำกันได้ ไม่เคยเป็นแฟนกันนะคะ เพราะตอนนั้นเด็กมากจริงๆ แค่รู้สึกว่าชอบเด็ก ผช คนนี้ แล้วก็แอบรู้สึกว่าเค้าก็ชอบเรานะ ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า เค้าเลยเป็นเด็ก ผช ที่จำได้มาจนทุกวันนี้ ......... หลายคนอาจจะลุ้นว่า แล้วเด็ก 2 คนนี้ได้คุยกันมั้ย? สานต่อกันรึเปล่า? สุดท้ายแล้วเป็นเนื้อคู่กันมั้ย? จขกท ตอบได้เลยนะคะว่าหลังจากวางสายแล้วไม่มีการคุยกันต่อ เพราะวัยขนาดนี้เข้าใจว่าเพื่อนน่าจะมีครอบครัวไปแล้ว ความรู้สึกแค่อยากโทรไปถามทุกข์สุขเท่านั้น มันเป็นความคิดที่ว่าถ้าผ่านมา 20 ปีแล้วยังจำกันได้ก็มหัศจรรย์แล้วค่ะ ภาษาวัยรุ่นก็ฟินส์ล๊ะ แค่นี้ ที่มาแชร์เรื่องนี้เพราะอยากให้เพื่อนๆ ลองนึกย้อนไปดูนะคะ ว่ามีความจำวัยใสแบบนี้บ้างรึเปล่า เรามั่นใจว่าทุกคนต้องมี puppy love ที่ทำให้เราแอบอมยิ้มได้ค่ะ เป็นกระทู้แรกนะคะ ผิดพลาดยังไงขออภัยไว้ด้วยนะคะ