จากความเดิมตอนที่แล้ว
อาโออิตัดขาดกับทานากะเพราะเห็นว่าเขาไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว
ส่วนเรย์นะก็จำได้ถึงวิญญาณสาวและคำสัญญาที่มีต่อเธอก่อนจะจากไป
หน้าเปิด
คนบนฟ้าที่ดูห่างๆอย่างห่วงๆว่าจะสามารถคุยกันดีๆได้มั้ยน้า
เรย์นะไปบุกบ้านตระกูลทานากะอีกครั้ง
และก็เช่นเคยที่ถูกห้ามตั้งแต่ทางเข้า เพราะอาโออิได้กำชับสั่งคนใช้ในบ้านไม่ให้ต้อนรับสาวแยงกี้
เรย์นะตะโกนปาวๆว่าเธอรู้ว่าอาโออิอยู่ข้างในเพราะรู้เรื่องตารางงานจากมายามิเรียบร้อยแล้ว
ซึ่งมายามิก็ชิ่งหนีไปทำงานพิเศษก่อนคุณลุงจะเม้งใส่
เรย์นะได้แต่กัดฟันกรอดๆ จะใช้มุกตัวประกันก็ไม่ได้เพราะทานากะห้ามไว้
จึงคิดใช้วิธีทุบหม้อข้าว ใช้กำลังพังประตูแม่มเลย
แต่อาซามิได้ออกมาพร้อมพูดเป็นประโยคบอกเล่าแกมเตือนว่าประตูบานนี้เป็นของชั้นดีมีราคา
ถ้าเรย์นะถล่มไป คงต้องทำงานชดใช้ทั้งชีวิต
คราวนี้จึงไพล่ไปว่ามีธุระมาหามายามิ แต่มายามิหนีไปทางประตูหลังเรียบร้อยแล้ว
ทั้งสองจึงพูดคุยกันอยู่หน้าบ้าน อาซามิเอ่ยขอบคุณเรย์นะ โดยเฉพาะเรื่องมาโมรุ
เรย์นะก็ถามถึงอาซามิว่าตัวเธอเองไม่เป็นไรเหรอ ที่ต้องมาอยู่ในบ้านแบบนี้
เธออธิบายว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันมาจากความเห็นแก่ตัวของเธอเอง
จึงส่งผลให้เธอเป็นที่ซุบซิบนินทาของคนทั้งตระกูล
แต่นั่นก็ถือว่าเป็นกรรมตามสนอง
เพราะฉะนั้นจริงๆแล้วทานากะไม่จำเป็นต้องมาเป็นห่วงเธอด้วยซ้ำ
ไม่ว่าก่อนหน้าหรือหลังจากนี้ก็ตาม
เมื่อได้ฟังแล้วจึงคิดว่าเธอแข็งแกร่งผิดคาด
เพราะเรย์นะคิดว่าอาซามิจะเป็นนกน้อยในกรงทอง
และออกความเห็นว่าส่วนตรงนี้ของอาซามิดูคล้ายทานากะซึ่งเธอก็ไม่ได้รังเกียจอะไร
ด้านอาซามิเองก็บอกว่าพอได้เปิดอกคุยกับเรย์นะแล้วก็รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
เหมือนทุกสิ่งอย่างเริ่มกลับเข้าที่เข้าทาง
นับตั้งแต่วันที่เรย์นะมาบุกบ้านเมื่อครั้งก่อน
เรย์นะได้ช่วยไว้ทั้งตัวเธอและตัวทานากะให้ก้าวผ่านบาดแผลในอดีต
และถามต่อว่าเป้าหมายวันนี้ของเรย์นะคือพี่ชายของเธอใช่มั้ย
ด้านตัวเรย์นะเองไม่ได้คิดว่าสิ่งที่เธอทำเป็นเรื่องใหญ่โตอะไร
สำหรับครั้งนี้เพียงแค่นึกออกถึงในสิ่งที่ต้องทำเท่านั้น
เธอต้องทำตามที่เธอเคยให้สัญญากับเพื่อนเอาแต่ใจคนนึง
อาซามิถามว่าคือใคร เรย์นะเลือกที่จะไม่บอก
ตอนนั้นโซสึเกะก็เปิดประตูให้เรย์นะเข้าบ้าน
ในที่สุดเรย์นะก็เข้าถึงตัวอาโออิได้ซักที ก่อนทักทาย(?)ตามมารยาท
อาโออิถามว่าเข้ามาได้ยังไง เรย์นะบอกว่าลุงตาตี่(โซสึเกะ)ฝากบอกขอโทษมา
เขาจึงได้แต่เดือดปุดๆ เรย์นะบอกว่าที่เธอมาก็เพราะมีเรื่องอยากจะคุยกับอาโออิ
แต่อาโออิไม่อยากจะรับฟัง พร้อมบอกว่าทางเขาก็ได้ตัดขาดกับทานากะไปแล้ว
อยากจะทำอะไรก็เชิญเลย แต่ทำไมถึงต้องมายุ่งวุ่นวายกับเขา
เรย์นะแอบบ่นว่าอาโออินี่ทำไมต้องทำตัวเหมือนหงุดหงิดตลอดเวลาด้วย
อาโออิได้ระเบิดออกมาว่าเป็นเพราะเรย์นะมักจะทำอะไรตามใจตัวเอง
จนทำให้คนอื่นวุ่นวายไปหมด
ยังไงซะเรย์นะก็เกลียดเขาอยู่แล้ว ซึ่งเขาเองก็ใช่ว่าจะชอบเรย์นะ
เพราะงั้นต่อจากนี้ไปก็อย่ามายุ่งเกี่ยวต่อกันอีกเลย
แต่ถึงอย่างนั้น เรย์นะก็ต้องคุยเรื่องสำคัญที่เธอเพิ่งรู้ตัวเมื่อไม่นานนี้ให้อาโออิได้รู้อยู่ดี
จนกระทั่งเรย์นะได้เอ่ยว่าเธอรู้จักกับมิซากิ
ในวินาทีที่เขาได้ยินชื่อนั้น เหมือนสีหน้าเปลี่ยนไป
เขาคิดจะถามถึงว่าทำไมถึงรู้จัก แต่ความโกรธยังคงอยู่เหนือกว่า
ก่อนจะเริ่มใช้กำลังกับเธอและบอกว่าคนอย่างเรย์นะห้ามเอ่ยชื่อนั้นออกมา
เพราะมิซากิได้ตายไปแล้ว และถ้าหากเรย์นะใช้ชื่อมิซากิเพื่อชักจูงเขาล่ะก็เขาไม่มีวันยกโทษให้เด็ดขาด
เรย์นะบอกว่าก่อนที่เธอจะตาย เธอได้มาเป็นวิญญาณที่โรงเรียน
ยิ่งฟังคำพูดจาเหมือนเรื่องล้อเล่น ยิ่งทำให้อาโออิเดือดกว่าเดิม
และบอกว่าหากพูดไปมากกว่านี้ เขาจะไม่ไว้หน้าเธอแน่ๆ
แต่เรย์นะยังไม่หยุด บอกถึงรูปร่างลักษณะของคุโรโกะวิญญาณสาวผมดำซึ่งเล่นเปียโนได้ห่วยแตก
และขอให้อาโออิไปห้องดนตรีที่โรงเรียนกับเธอ
อาโออิเดือดจัดจะง้างหมัดใส่หน้าแต่ยังคงยั้งไว้ จนกระทั่ง...
“ผัวะ!”
เรย์นะตั๊นหมัดใส่หน้าตัวเองแทนอารมณ์โกรธของอาโออิ
“เพราะชั้นเป็นผู้หญิง นายถึงไม่ต่อยชั้นใช่มั้ยล่ะ”
“เพราะชั้นสัญญากับยัยนั้นไว้ ว่าจะให้เธอได้พบกับคนที่รัก”
[ต้องรักษาสัญญาให้ได้!]
--------------------------------------------------------------------------------------
ตอนแรกนึกว่าจะมีไฝว้กันแล้ว
พอถึงหน้าสุดท้าย เรย์น้าาาาาาาาา จะแมนไปหนายยยยยยยย
ลุงอาโออิเจอขนาดนี้ช่วยลดทิฐิซะที่เท้อ
จะได้เจอมิซากิเสียที
แต่ถ้าจบบทนี้แล้ว บทปวดตับหนักๆในเรื่องแทบจะเคลียร์หมดเเล้ว
จะดำเนินต่อไปยังไงหนอ หรือลุงแกจะยังหัวแข็ง ตีซึนยาวๆล่ะนี่
ก็ต้องติดตามต่อนต่อปายยยยยย
[Spoil]Yandere Kanojo 72 "บุกอีกครั้ง!"
อาโออิตัดขาดกับทานากะเพราะเห็นว่าเขาไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว
ส่วนเรย์นะก็จำได้ถึงวิญญาณสาวและคำสัญญาที่มีต่อเธอก่อนจะจากไป
หน้าเปิด
คนบนฟ้าที่ดูห่างๆอย่างห่วงๆว่าจะสามารถคุยกันดีๆได้มั้ยน้า
เรย์นะไปบุกบ้านตระกูลทานากะอีกครั้ง
และก็เช่นเคยที่ถูกห้ามตั้งแต่ทางเข้า เพราะอาโออิได้กำชับสั่งคนใช้ในบ้านไม่ให้ต้อนรับสาวแยงกี้
เรย์นะตะโกนปาวๆว่าเธอรู้ว่าอาโออิอยู่ข้างในเพราะรู้เรื่องตารางงานจากมายามิเรียบร้อยแล้ว
ซึ่งมายามิก็ชิ่งหนีไปทำงานพิเศษก่อนคุณลุงจะเม้งใส่
เรย์นะได้แต่กัดฟันกรอดๆ จะใช้มุกตัวประกันก็ไม่ได้เพราะทานากะห้ามไว้
จึงคิดใช้วิธีทุบหม้อข้าว ใช้กำลังพังประตูแม่มเลย
แต่อาซามิได้ออกมาพร้อมพูดเป็นประโยคบอกเล่าแกมเตือนว่าประตูบานนี้เป็นของชั้นดีมีราคา
ถ้าเรย์นะถล่มไป คงต้องทำงานชดใช้ทั้งชีวิต
คราวนี้จึงไพล่ไปว่ามีธุระมาหามายามิ แต่มายามิหนีไปทางประตูหลังเรียบร้อยแล้ว
ทั้งสองจึงพูดคุยกันอยู่หน้าบ้าน อาซามิเอ่ยขอบคุณเรย์นะ โดยเฉพาะเรื่องมาโมรุ
เรย์นะก็ถามถึงอาซามิว่าตัวเธอเองไม่เป็นไรเหรอ ที่ต้องมาอยู่ในบ้านแบบนี้
เธออธิบายว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันมาจากความเห็นแก่ตัวของเธอเอง
จึงส่งผลให้เธอเป็นที่ซุบซิบนินทาของคนทั้งตระกูล
แต่นั่นก็ถือว่าเป็นกรรมตามสนอง
เพราะฉะนั้นจริงๆแล้วทานากะไม่จำเป็นต้องมาเป็นห่วงเธอด้วยซ้ำ
ไม่ว่าก่อนหน้าหรือหลังจากนี้ก็ตาม
เมื่อได้ฟังแล้วจึงคิดว่าเธอแข็งแกร่งผิดคาด
เพราะเรย์นะคิดว่าอาซามิจะเป็นนกน้อยในกรงทอง
และออกความเห็นว่าส่วนตรงนี้ของอาซามิดูคล้ายทานากะซึ่งเธอก็ไม่ได้รังเกียจอะไร
ด้านอาซามิเองก็บอกว่าพอได้เปิดอกคุยกับเรย์นะแล้วก็รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
เหมือนทุกสิ่งอย่างเริ่มกลับเข้าที่เข้าทาง
นับตั้งแต่วันที่เรย์นะมาบุกบ้านเมื่อครั้งก่อน
เรย์นะได้ช่วยไว้ทั้งตัวเธอและตัวทานากะให้ก้าวผ่านบาดแผลในอดีต
และถามต่อว่าเป้าหมายวันนี้ของเรย์นะคือพี่ชายของเธอใช่มั้ย
ด้านตัวเรย์นะเองไม่ได้คิดว่าสิ่งที่เธอทำเป็นเรื่องใหญ่โตอะไร
สำหรับครั้งนี้เพียงแค่นึกออกถึงในสิ่งที่ต้องทำเท่านั้น
เธอต้องทำตามที่เธอเคยให้สัญญากับเพื่อนเอาแต่ใจคนนึง
อาซามิถามว่าคือใคร เรย์นะเลือกที่จะไม่บอก
ตอนนั้นโซสึเกะก็เปิดประตูให้เรย์นะเข้าบ้าน
ในที่สุดเรย์นะก็เข้าถึงตัวอาโออิได้ซักที ก่อนทักทาย(?)ตามมารยาท
อาโออิถามว่าเข้ามาได้ยังไง เรย์นะบอกว่าลุงตาตี่(โซสึเกะ)ฝากบอกขอโทษมา
เขาจึงได้แต่เดือดปุดๆ เรย์นะบอกว่าที่เธอมาก็เพราะมีเรื่องอยากจะคุยกับอาโออิ
แต่อาโออิไม่อยากจะรับฟัง พร้อมบอกว่าทางเขาก็ได้ตัดขาดกับทานากะไปแล้ว
อยากจะทำอะไรก็เชิญเลย แต่ทำไมถึงต้องมายุ่งวุ่นวายกับเขา
เรย์นะแอบบ่นว่าอาโออินี่ทำไมต้องทำตัวเหมือนหงุดหงิดตลอดเวลาด้วย
อาโออิได้ระเบิดออกมาว่าเป็นเพราะเรย์นะมักจะทำอะไรตามใจตัวเอง
จนทำให้คนอื่นวุ่นวายไปหมด
ยังไงซะเรย์นะก็เกลียดเขาอยู่แล้ว ซึ่งเขาเองก็ใช่ว่าจะชอบเรย์นะ
เพราะงั้นต่อจากนี้ไปก็อย่ามายุ่งเกี่ยวต่อกันอีกเลย
แต่ถึงอย่างนั้น เรย์นะก็ต้องคุยเรื่องสำคัญที่เธอเพิ่งรู้ตัวเมื่อไม่นานนี้ให้อาโออิได้รู้อยู่ดี
จนกระทั่งเรย์นะได้เอ่ยว่าเธอรู้จักกับมิซากิ
ในวินาทีที่เขาได้ยินชื่อนั้น เหมือนสีหน้าเปลี่ยนไป
เขาคิดจะถามถึงว่าทำไมถึงรู้จัก แต่ความโกรธยังคงอยู่เหนือกว่า
ก่อนจะเริ่มใช้กำลังกับเธอและบอกว่าคนอย่างเรย์นะห้ามเอ่ยชื่อนั้นออกมา
เพราะมิซากิได้ตายไปแล้ว และถ้าหากเรย์นะใช้ชื่อมิซากิเพื่อชักจูงเขาล่ะก็เขาไม่มีวันยกโทษให้เด็ดขาด
เรย์นะบอกว่าก่อนที่เธอจะตาย เธอได้มาเป็นวิญญาณที่โรงเรียน
ยิ่งฟังคำพูดจาเหมือนเรื่องล้อเล่น ยิ่งทำให้อาโออิเดือดกว่าเดิม
และบอกว่าหากพูดไปมากกว่านี้ เขาจะไม่ไว้หน้าเธอแน่ๆ
แต่เรย์นะยังไม่หยุด บอกถึงรูปร่างลักษณะของคุโรโกะวิญญาณสาวผมดำซึ่งเล่นเปียโนได้ห่วยแตก
และขอให้อาโออิไปห้องดนตรีที่โรงเรียนกับเธอ
อาโออิเดือดจัดจะง้างหมัดใส่หน้าแต่ยังคงยั้งไว้ จนกระทั่ง...
“ผัวะ!”
เรย์นะตั๊นหมัดใส่หน้าตัวเองแทนอารมณ์โกรธของอาโออิ
“เพราะชั้นเป็นผู้หญิง นายถึงไม่ต่อยชั้นใช่มั้ยล่ะ”
“เพราะชั้นสัญญากับยัยนั้นไว้ ว่าจะให้เธอได้พบกับคนที่รัก”
[ต้องรักษาสัญญาให้ได้!]
--------------------------------------------------------------------------------------
ตอนแรกนึกว่าจะมีไฝว้กันแล้ว
พอถึงหน้าสุดท้าย เรย์น้าาาาาาาาา จะแมนไปหนายยยยยยยย
ลุงอาโออิเจอขนาดนี้ช่วยลดทิฐิซะที่เท้อ
จะได้เจอมิซากิเสียที
แต่ถ้าจบบทนี้แล้ว บทปวดตับหนักๆในเรื่องแทบจะเคลียร์หมดเเล้ว
จะดำเนินต่อไปยังไงหนอ หรือลุงแกจะยังหัวแข็ง ตีซึนยาวๆล่ะนี่
ก็ต้องติดตามต่อนต่อปายยยยยย