พี่ไม่ใช่นางสาวไทย พี่ไม่ได้รักเด็กทุกคนนะคะ!!!

คือไปกินข้าวแถวบ้านพี่ แล้วแฟนเราเข้าไปซื้อของใน7-11 ละเจอของเล่นเด็กน่ารัก เลยซื้อไปให้หลาน พอกลับมานั่งที่โต๊ะ แฟนเราก็หยิบขึ้นมาเล่น เด็กโต๊ะข้างๆ อายุประมาณ2-3ขวบเดินมายิ้มให้แฟนเรา แล้วหยิบของเล่นไปเฉยเลย เรานี่งงทั้งโต๊ะเลย โต๊ะพ่อแม่เด็ก(มากันประมาณ6-7คนผู้ใหญ่ทั้งนั้น) ขำ เราเลยบอกแฟน ไม่ได้ให้นะคะ แฟนเลยบอกน้องเค้าว่า "ไม่ได้ให้นะลูก" คือแบบเค้าก็ขำกัน ซักแปปพ่อแม่เด็กกระซิบให้เด็กเดินมา ไอ้เราก็คิดว่าเออ เอามาคืนพี่เค้าลูก ไม่คะ!!!!! นังหนูเดินมาพูดว่า "ขอบคุณคะ"แล้วรีบวิ่งกลับไป  โต๊ะเราเม่งสตั๊นไป3วิ แล้วโต๊ะเด็กก็ขำประหนึ่งว่าทำดีมากลูก คือแบบตูไม่ได้หวงของคะ แต่แบบ มันใช่ปะวะ ทำไมพ่อแม่ไม่สอนอะไรอะ หรือแบบเอาไปคืนพี่นะลูก แต่มันโมโห โต๊ะเค้าก็นั่งอยู่กันอีกตั้งนานนะคะคือแล้วเค้าก็ทำเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น แฟนเราเลยแกล้งเดินไปซื้ออีกชิ้นที่เหมือนเดิมดูสิว่าเค้าจะทำยังไง นังหนูจะเดินมาเอาคะ แม่เค้าเลยบอกว่า "เรามีแล้วไงไม่เอาแล้ว" เราก็พยายามคิดในแง่ดี เดี๋ยวจะกลับคงเอามาคืน แล้วเค้าก็จากไปพร้อมกับคำถามในใจเราว่า นี้ตูงกไปหรือใจแคบหรือไม่ควรโกรธหรือตูเป็นตัวอะไร
5555555 ขำตัวเองแปป เกิดอารายขึ้นนนนนน
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 24
เจอบ่อยค่ะ พวกเด็กแบบนี้มักจะพ่อแม่รังแกฉันทั้งนั้นค่ะ เคยเจอเหมือนกันเมื่อ 2-3 ปีก่อนได้มั้ง ที่เซเว่นมีขายตุ๊กตาเล็กๆ มิกกี้ มินนี่ หมีพูห์ที่หมุนลานได้ กดปุ่มร้องเพลงได้ เรากับแฟนซื้อมาตัวนึงว่าจะเอาไปให้หลานเล่น พอดีแวะกินข้าวเลยเอามาเล่นก่อนหลาน 555

พอกดเล่นดนตรีเท่านั้นแหละ เด็กผู้หญิงโต๊ะข้างๆ น่าจะซัก 3-4 ขวบได้วิ่งมาเลยจ้า มาเกาะโต๊ะดูด้วย แฟนเห็นเด็กอยากดูเลยหมุนลานให้ดูอีกรอบ พอวางบนโต๊ะปุ๊บ เด็กนั่นคว้าเอากลับที่โต๊ะเลยค่ะ พวกเราก็ยังใจดีปล่อยให้นางหมุนลานเล่น กดเพลงเล่นอีกซักเพลงสองเพลง พอดีเราทานข้าวเสร็จแล้วเลยลุกไปขอคืนค่ะ

ที่โต๊ะเด็กน้อยนั่งอยู่กับคุณพ่อ คุณแม่ (มนุษย์ป้า) คุณยาย (มนุษย์ยาย) บทสนทนาคร่าวๆก็ประมาณนี้ค่ะ
เรา: ขอตุ๊กตาคืนด้วยค่ะ จะไปแล้ว
เด็กรีบหยิบตุ๊กตาไปซุกตรงตัก บิดตัวหนี พ่อเด็กพยายามบอกลูกให้ส่งคืน จนเด็กเริ่มร้องไห้
มนุษย์ป้า: เอ๊า! แค่นี้ต้องทำเด็กร้องไห้ (พูดใส่หน้าเรา เสียงดังมาก คนหันมามองกันทั้งร้าน เด็กร้องไห้หนักขึ้น มีเตะๆขาด้วย)
เรา: (ยืนยันคำเดิม) ขอตุ๊กตาคืนด้วยค่ะ จะไปแล้ว
มนุษย์ป้า: ก็เด็กมันติดของไปแล้ว จะทำไงล่ะ?
มนุษย์ยาย: เป็นผู้ใหญ่แล้ว แค่ของเล่นให้เด็กมันไปเถอะหนู ถือว่าทำบุญ
เรา: พอดีว่าซื้อไปให้หลานที่บ้านน่ะค่ะ
มนุษย์ป้า: (หันไปบอกลูก) คืนเขาไป เขาจะเอาไปให้เด็กอื่น (เด็กก็ยิ่งส่ายหน้า ไม่ยอมๆๆ) เห็นมั้ย เด็กมันไม่ยอมอ่ะ จะให้ทำไง

แฟนเราจ่ายค่าข้าวเสร็จลุกมาตามค่ะ เห็นว่าเรื่องจะยาว แฟนเลยบอกให้ไปกันเถอะ แต่เราไม่ยอม
เรา: ขอของคืนก่อนค่ะ ถ้าปล่อยให้ชอบอะไรก็หยิบไปได้ เด็กจะเสียนิสัย
มนุษย์ป้า: ว่าใครเสียนิสัย ไม่ดูตัวเองเนอะ มาแย่งของไม่กี่ตังค์กับเด็ก! เซ้าซี้อยู่ได้ (งงตรรกะมนุษย์ป้ามาก ณ จุดนี้ เราก็ยืนนิ่งๆ มองทั้งแม่ทั้งลูกด้วยสายตาพิฆาต) เอ้า! คืนมันไป

มนุษย์ป้าหันไปบอกลูก ลูกไม่คืน นางก็ดึงของเล่นในมือลูกแรงๆ จนตุ๊กตาหักออกมาจากแท่น ลูกร้องจ๊ากลั่นเลยค่ะ ทั้งแม่ทั้งลูกทิ้งของเล่นลงพื้น
มนุษย์ยาย: หักเลยเห็นไหมล่ะ เอาคืนไปๆ ไปกันได้แล้ว
แฟน: สภาพนี้คิดว่าพวกผมจะเอาไปทำไมล่ะครับ?
มนุษย์ป้า: อ้าว ทีงี้ก็ไม่เอา แล้วจะมาแย่งจากเด็กทำไม (หันไปโอ๋ลูก) โอ๋ ไม่เอาลูกไม่ร้องๆ กลับบ้านไปเล่นของเราดีๆกว่านี้

เรากับแฟนเลยแบบ เหวอๆ ตกลงนี่คือพวกเราผิดใช่ป่ะ? ก็เลยหันหลังเดินออกมาด้วยความไม่เข้าใจชีวิตสัตว์โลกค่ะ

ปล. เล่ามาทั้งเรื่อง นึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้นแล้วสงสารคุณพ่อค่ะ นอกจากพยายามบอกให้ลูกคืนของตอนต้น คุณพ่อได้แต่นั่งหน้าซีดระหว่างที่มนุษย์ป้า-มนุษย์ยายแสดงอิทธิฤทธิ์ น่าสงสารจริงๆ
ความคิดเห็นที่ 13
เป็นเราจะเดินไปบอกพ่อแม่เด็กว่า
การกระทำแบบนี้เขาเรียกว่าลักทรัพย์
ขออนุญาติแจ้งความนะ ถ้าไม่คืนของ


ถ้าแจ้งความจริงกรณีนี้ถ้าเราเอาเรี่องถึงที่สุดคนที่จะโดนคือพ่อแม่เด็ก
เพราะสอนให้ลูกลักทรัพย์ และลุกอาจจะต้องไปดูในความดูแลของคนอื่น
เพราะไม่มีความสามารถในการเลี้ยงดูลูก

ปล ถ้าเป็นลูกเรานะ แค่ไปกินข้าวแล้วเดินออกจากบริเวณโต๊ะพ่อแม่ ชะตาขาดแล้ว
ความคิดเห็นที่ 16
ถ้าเป็นเราจะบอกและสอนเด็กดังๆเลยค่ะ เอาให้พ่อแม่เค้าได้ยินด้วย แล้วตบท้ายว่า ถ้าอยากได้ ต้องเดินมาขอแล้วพูดดีๆนะคะ ไม่ใช่หยิบไปเฉยๆ
ขนาดลูกเราเอง เวลาไปให้อาหารปลา เค้าก็ชอบเดินไปชี้ปลาให้คนโน้น คนนี้ดู แรกๆมีหยิบอาหารปลาของคนอื่นโยนให้ปลาด้วย
เราสอนตรงนั้นเลย ถ้าเค้าไม่ฟังเอาเราเค้าเดินออกมาเลย แล้วถามก่อนว่าจะกลับบ้านไหม ถ้ายังไม่อยากกลับบ้านต้องไม่หยิบของคนอื่นแบบนี้
สอนบ่อยๆ เรื่อยๆ เค้าก็รับรู้ เดี๋ยวนี้ไม่หยิบของคนอื่นแล้ว ถ้ามีคนยื่นให้ จะมองหน้าแม่ก่อนว่ารับได้ไหม ถึงจะเอามา

แต่แปลกอย่างนึงคือ คนจะมองแบบว่า อิแม่นี่ใจร้ายไปไหม แค่นี้เองทำไมต้องดุลูกขนาดนั้น
ขนาดเพื่อนเราเองยังว่าเลย ทำไมไปซีเรียสกับลูกขนาดนั้น ก็ถ้าไม่ซีเรียส ก็กลัวลูกจะกลายเป็นปัญหาสังคมในอนาคตนะสิ
ความคิดเห็นที่ 42
เคยนั่งกินโดนัทอยู่ในห้างนะ วางกล่องโดนัทข้างๆ เด็กที่ไหนไม่รู้มานั่งข้าง ทำเนียนยิ้มแล้วเอื้อมมือจะมาหยิบโดนัท เราปิดกล่อง แล้วเด็กร้องไห้ วิ่งไปหาแม่ ฟ้องแม่ว่าเราไม่ให้โดนัท ปรากฏคนเป็นแม่รู้ว่าลูกจะเอาโดนัทเรา
นางฟาดลูกกลางห้างเลยค่ะ
ถ้านางไม่ฟาดลูก แต่นางโอ๋ลูกเราจะไม่พอใจมาก
แต่นางฟาดลูก โอเค เราพอใจ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความคิดเห็นที่ 10
ผิดที่คุณเองต่างหาก ที่ไม่ตามไปคุยกับทางพ่อแม่และญาติเด็ก...
เป็นเรามีตามค่ะ และจะคุยกะทางนั้นให้เข้าใจ แค่ถือวิสาสะเดินมาหยิบไปเฉยๆ
เราก็ไม่พอใจแล้วล่ะค่ะ เพราะมันเป็นกิริยาไม่เหมาะ (มันคือการเพาะนิสัยขโมยตั้งแต่เล็กๆ)

คนหลายคนไม่ได้คิดเหมือนคุณนะคะ เค้าอาจไม่รู้จักความเกรงใจ แต่คุณต้องบอกเค้า...อะไรที่เด็กทำผิดและเราไม่อยากให้ เราต้องบอกตรงๆค่ะ
ถ้าคุณบอกกับพ่อแม่เด็กตรงนั้น คุณคงไม่ต้องมานั่งงุนงงตรงนี้ แล้วอีกอย่างจะได้เป็นการสอนเด็ก(พร้อมถอนหงอกคนแก่เห็นแก่ตัว)ไปในตัวด้วย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่