*กระทู้แรก+ยืมแอคเค้าท์เพื่อนมา ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยยยยยยยย*
เรื่องมีอยู่ว่า เราซิ่วตามเพื่อนมาอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งย่านบางนา ขอแทนชื่อเพื่อนเราคนนี้ว่า นิด
เรากับนิด สนิทกันตอนมอหก นิดเป็นคนสวย นิสัยดีมากคนหนึ่ง
เรารู้เรื่องนิดทุกเรื่อง...นิดรู้เรื่องเราทุกเรื่อง...เว้นอยู่เรื่องเดียว
นิดเป็นเด็กกิจกรรม เป็นคนพูดเก่ง อัธยาสัยดี คนรู้จักเยอะ นิดแอบชอบรุ่นพี่ปีสี่คนหนึ่ง พี่คนนี้เราขอแทนชื่อว่า พี่มาร์ค.
ตอนนิดมาบอกว่าชอบพี่มาร์ค เราก็ไม่อะไร ส่วนตัวเรารู้จักพี่มาร์คแค่ชื่อกับหน้า เจอก็ไหว้ ไม่เคยคุยกัน
เราก็คอยให้คำปรึกษานิด เวลามาบ่นเรื่องพี่มาร์คให้ฟังเราก็รับฟัง ก็พอรู้มาว่าพี่มาร์คเป็นคนทำงานเก่ง เป็นเบื้องหลังฝีมือดี เอาจริงเอาจังกับงาน แต่ก็มีมุมตลก เล่นๆ ฮาๆ บ่อย
แต่ที่แน่ๆ พี่มาร์คมีคนที่ชอบแล้ว เป็นเพื่อนปีเดียวกัน นิดเคยเอารูปให้เราดู เราก็มองผ่านๆ ไม่สนใจมาก
มีช่วงหนึ่งที่เราทำงานร่วมกับคนในคณะ คือเราติดเพื่อน นิดมาทำ เราก็ตามๆมา ก็ได้มีโอกาสรู้จักกับคนกลุ่มหนึ่งซึ่งเรามองว่าเป็นพวกบ้างาน คือลุยงานหนักมาก รักงานยิ่งชีพ
ตลอดการทำงานก็ไม่มีใครสนใจใคร ไม่ได้คุยกันเท่าไหร่ เพราะงานมันเร่งมาก พองานเสร็จมาช่วยเก็บของ เราทำกระป๋องสีที่ใช้ทาป้ายหลุดมือ ตรงนั้นมีคนที่ช่วยยกของอยู่สามสี่คน รวมถึงนิดกับพี่มาร์คด้วย แล้วคือกระป๋องสีก็กระเด็นเปื้อนคนที่อยู่ตรงนั้น เราก็รีบขอโทษทุกคน เรื่องก็เหมือนจะไม่มีอะไร
แอบคบกับคนที่เพื่อนแอบชอบ
เรื่องมีอยู่ว่า เราซิ่วตามเพื่อนมาอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งย่านบางนา ขอแทนชื่อเพื่อนเราคนนี้ว่า นิด
เรากับนิด สนิทกันตอนมอหก นิดเป็นคนสวย นิสัยดีมากคนหนึ่ง
เรารู้เรื่องนิดทุกเรื่อง...นิดรู้เรื่องเราทุกเรื่อง...เว้นอยู่เรื่องเดียว
นิดเป็นเด็กกิจกรรม เป็นคนพูดเก่ง อัธยาสัยดี คนรู้จักเยอะ นิดแอบชอบรุ่นพี่ปีสี่คนหนึ่ง พี่คนนี้เราขอแทนชื่อว่า พี่มาร์ค.
ตอนนิดมาบอกว่าชอบพี่มาร์ค เราก็ไม่อะไร ส่วนตัวเรารู้จักพี่มาร์คแค่ชื่อกับหน้า เจอก็ไหว้ ไม่เคยคุยกัน
เราก็คอยให้คำปรึกษานิด เวลามาบ่นเรื่องพี่มาร์คให้ฟังเราก็รับฟัง ก็พอรู้มาว่าพี่มาร์คเป็นคนทำงานเก่ง เป็นเบื้องหลังฝีมือดี เอาจริงเอาจังกับงาน แต่ก็มีมุมตลก เล่นๆ ฮาๆ บ่อย
แต่ที่แน่ๆ พี่มาร์คมีคนที่ชอบแล้ว เป็นเพื่อนปีเดียวกัน นิดเคยเอารูปให้เราดู เราก็มองผ่านๆ ไม่สนใจมาก
มีช่วงหนึ่งที่เราทำงานร่วมกับคนในคณะ คือเราติดเพื่อน นิดมาทำ เราก็ตามๆมา ก็ได้มีโอกาสรู้จักกับคนกลุ่มหนึ่งซึ่งเรามองว่าเป็นพวกบ้างาน คือลุยงานหนักมาก รักงานยิ่งชีพ
ตลอดการทำงานก็ไม่มีใครสนใจใคร ไม่ได้คุยกันเท่าไหร่ เพราะงานมันเร่งมาก พองานเสร็จมาช่วยเก็บของ เราทำกระป๋องสีที่ใช้ทาป้ายหลุดมือ ตรงนั้นมีคนที่ช่วยยกของอยู่สามสี่คน รวมถึงนิดกับพี่มาร์คด้วย แล้วคือกระป๋องสีก็กระเด็นเปื้อนคนที่อยู่ตรงนั้น เราก็รีบขอโทษทุกคน เรื่องก็เหมือนจะไม่มีอะไร