ทำยังไงกับการพลาดไป(หรือความใจง่าย)ของใจเราเอง

ขอเล่าเรื่องของตัวเองเลยแล้วกัน เรารู้จักกับผู้ชายคนนึ่งมา3ปี ไม่ได้สนิทมากแต่ก้พอรู้อะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับเขา พอเราเริ่มคบกันแค่อาทิตย์เดียว เราก็มีเพศสัมพันธ์กับเขาแล้ว เราเองไม่ซีเรียสเรื่องนี้ เพ

จะเริ่มยังไงดี.. งั้นเอาเป็นว่าเรากับเขาอยู่ในความสัมพันธ์​ที่ไม่มีชื่อเรีย​กก็แล้วกัน​ ไม่รู้ว่าตอนนี้เราสองคนเป็นอะไรกัน มันเป็นคว​ามสัมพันธ์​ที่ไม่รู้จะพูดว่ายังไงดี..กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขาเคยย้ำ

ค่ะ แค่หัวข้อกระทู้แล้วคงจะเล่าเรื่องราวที่เราเจอมา เราเพิ่งเข้าใจความรุ้สึกของ ผญ.ที่เป็นเหมือนกันพอเรารุ้ว่าเราโดนทิ้ง.......เราอธิบายไม่รุ้เลยแต่ไม่ใช่ความรุ้สึกที่ดีแน่!!!!! สาวๆทั้งหลายที่ได้อ่า

คือ เมื่อกี้ผมเถียงกับท่าน จนท่านโกรธหนีไปอยู่ในห้อง ผมไม่ขอบอกเรื่องราวล่ะกันนะ เอาเป็นว่าเรื่องมันเกิดจากความคิดของเราที่ไม่ตรงกัน แล้วคือผมก็ไม่เคยเถียงท่านเลย ผมเป็นเด็กดีมาตลอด แต่มาวันนี้ผมไม่ไ

แล้วเราจะต้องทำอย่างไรถึงจะลงรูปได้เนี่ย เอาเป็นว่าถ้าไม่มีทางแก้ไข้ขออ่านเฉยๆก็แล้วกัน

ถ้าบอกว่าอยากได้จะไม่ได้ อันนั้นผมรู้อยู่แล้วครับ เอาเป็นว่าผมมีวิธีกำจัดความอยากตรงจุดนั้นแล้ว แล้วกันนะครับ ผมอยากรู้ว่าถ้าผมไม่นิพพานชาตินี้ผมจะต้องไปทัวร์นรกขุมไหนบ้าง เพื่อเป็นตัวเลือกว่าผมควรจะต

รู้สึกฉันใจง่ายมากๆเลยเห็นแบบเพื่อนคนรอบตัวเพื่อนของเพื่อนน่ารักหล่อ หรือเค้าเข้ามาคุยด้วยฉันก็ชอบไปแล้ว ฉันควรปรับปรุงให้ใจฉันมันแข็งกว่านี้แบบไม่ขอบใครไปทั่วยังไงดี เราเป็นเพศที่สามนะ คิดเองเออเองตล

เป็นเรื่องราวที่อึดอัดกับตัวเองพอสมควร ผมกับแฟนคบกันมา 5 ปี ด้วยความซื่อสัตย์ต่อกันมาตลอด แต่มีอยู่เรื่องนึงที่ต่างคนต่างอึดอัดคือ ปีนึงเราเจอกันแค่ครั้ง 2 ครั้งเอง บ้านเธออยู่ขอนแก่น บ้านผมอยู่พะเยา