สวัสดีครับทุกคนผมเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งครับ ซึ่งห้องผมอยู่กัน 3 คนครับ มีผมและเมทอีกสองคนผมขออนุญาตใช้นามสมมุตินะครับมีผม f และ n  ผมเรียนอยู่ คณะเศรษฐศาสตร์ครับ ส่วน f อยู่คณะวิทยาศาสตร์ และ n คนที่ผมกำลังจะเล่าเรื่องของเขา เรียนอยู่ วิศวกรรมศาสตร์ ไฟฟ้า ภาคพิเศษครับ ซึ่งคอนโดที่ผมอยู่กันก็อยู่หลัง มหาวิทยาลัยแห่งนี้  คอนโดผม ที่เราตัดสินใจมาอยู่ด้วยกันเพราะทุกคนก็มาจากโรงเรียนเก่าโรงเรียนเดียวกันครับ ซึ่งเรื่องที่เกิดขึ้นเนี่ย ผมบอกเค้าไปหลายครั้งแล้วครับ เค้าก็บอกว่า เรื่องของกรูวว!!!  เรื่องราวทั้งหมดก็เริ่มที่ว่า วันแรกที่เราได้เข้ามาที่คอนโดแห่งนี้ ในวันแรกหลายอย่างก็ยังไม่มีอะไรพร้อม เราก็ได้ไปซื้อของกันครับ ซื้อที่นอนใหม่มาให้เขา(ที่นอนนี้จนวันนี้ก็เป็นปัญหาเหมือนกัน) เพราะว่าคอนโดที่ผมอยู่นั้นมีเพียงแค่ 2 เตียงเท่านั้น และในช่วงแรกๆก็ไม่มีอะไรมากหรอกคับ เพราะว่าพวกเราต่างคนต่างเรียนกัน ก็เริ่มที่ว่า เพื่อนรูมเมทคนที่ชื่อ N นะครับ มีนิสัยที่แปลกมาก ที่ผมเจอครั้งแรกคือว่า N ตื่นมาตอนตี 4 ครับ และจู่ๆ เขาก็ทำอะไรไม่รู้ในห้องน้ำ สักพักหนึ่งเขาก็เหมือนหายตัวไปครับ ตื่นมาผมก็ไม่เจอใคร แต่ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่ผมรอแล้วรอเล่าสักสองชั่วโมงครับกะว่าเขาจะออกมาจากห้องน้ำ เพื่อนคนนี้ก็ได้กลับเข้าห้องมาด้วยชุดนักกีฬา(เมื่อกี้เขาอยู่ในห้องน้ำไม่ใช่หรือ เอ๊ะ รึมันหายตัวได้) โดยที่สวมเสื้อวิศวะสีแดง และ กางเกงวอมพละ ที่เปื้อนเหงือไคล ผมก็เลย งง ว่าเขาออกจากห้องไปตอนไหน เขาก็บอกว่าไปตะกี้ ผมแปลกใจมากรูมเมทกันไม่คิดจะบอกกันเลยหรือว่า ไปไหน ทำอะไรที่ไหนอย่างไร แต่สิ่งที่ทำให้ผมช็อคที่สุดคือว่า เมทคนนี้นะครับที่ผมเล่าตะกี้ว่า เขาไปออกกำลังกายกะชมรมกีฬามา และแล้วเขาก็ล้มตัวลงนอนด้วยสภาพนั้นเลยแหละครับ ทังเปื้อนดิน (เพราะช่วงเปิดเทอมเป็นหน้าฝน) กลิ่นเหงื่อ กลิ่นตัวแบบ ผมนี่ช็อคเลย  และก็มีเหตุการณ์ตามมาหลายๆอย่างครับ คุณเชื่อไหมตั้งแต่ที่เปิดเทอมจนถึงปิดเทอม ผมไม่เคยเห็น N ลงไปซักเสื้อผ้าเลยแม้แต่ครั้งเดียวครับและ ทุกๆวันผมก็เห็นเค้าใส่แต่ชุดเดิม     ส่วนชุดนอนของเขาก็เป็นเสื้อกล้ามสีขาวกางเกงสีน้ำเงินจนวันนี้ เสื้อกล้ามสีขาวตัวนั้นมันกลายสภาพเป็น ปลอกหมอนที่ ด็อบบี้ เอลฟ์ประจำบ้านในแฮร์รี่ พอตเตอร์ใส่ ผมก็เคยถามเขานะครับว่าไม่ซักผ้าเหรอเขาบอกว่า รอกลับบ้านค่อยซักทีเดียว ซึ่งเขากลับบ้านแต่ละที ก็ตั้งแต่เปิดเทอมยันปิดเทอม อะครับ ใช้เวลา 5 เดือนได้ ผมช็อคมากครับ บ่องตง (ตามรูปภาพที่ผมแนบมาอะครับเป็นอย่างนั้นจริงๆ) อีกเหตุการณ์หนึ่งคือ ผมไม่แน่ใจว่าเขาเก็บขยะและความสกปรกเป็นเหมือนสมบัติหรือเปล่า เขาเคยทำน้ำส้มหกใส่หลังตู้เย็น วันแล้ววันเล่า เขาก็ไม่เช็ด จนผ่านไป 5 เดือนที่ผมมาเห็นบนหลังตู้เย็นอีกครั้ง ผมก็ยังเห็นคราบนี้อยู่เหมือนเดิม (ส่วนตัวผมไม่ค่อยได้ใช้ตู้เย็น) ผมก็เลยถามเขาไปอีกว่าทำไมถึงไม่เช็ดล่ะ เค้าบอกว่ายังไม่ได้ฤกษ์ครับ สรุปก็เวลา เข้าเดือนที่ 6 ปิดเทอมพอดี เขาเลยมาเช็ดครับ ผมก็เลยงง ว่าจะทำความสะอาดต้องรอฤกษ์ด้วยหรือ แล้วเรื่องที่นอนของ n นะครับ วันแรกที่ผมซื้อมาสะอาด มากครับ แต่วันนี้แทบจะเอาไปแทนผ้าเช็ดเท้าได้ละครับเพราะว่าทั้งรา ทั้งคราบไคล นี่มาสิงสถิตกันอยู่เป็นสหประชาชาติ ผมเข้าห้องไปเมื่อไหร่ผมก็นึกว่า สุสานอะครับ อ่อ ผมลืมบอกไปว่า คอนโดที่ผมอยู่กันเนี่ยเข้ามาข้างในจะแบ่งเป็น 2 ห้องย่อย ครับ ผมอยู่ห้องแยกคนเดียว ส่วน F และ N จะนอนด้วยกัน ก็มีวันหนึ่งครับ ที่ผมกับ f ได้ทำความสะอาดห้องรู้มั้ยครับ เมื่อผมทำความสะอาดที่นอนที่ N เขานอนอยู่ผมเจออะไร ผมเจอเศษขยะ เศษแก้วน้ำ กระดาษ และอภิมหาอมตะขยะโสมมของ N ที่สะสมไว้อยู่ใต้เตียงที่ F นอนอะครับ (N จะนอนข้างล่างเตียงนะครับส่วนFจะนอนบนเตียงซึ่งใต้เตียง F จะเป็นมุมอับ) และยังไม่พอยังเจอแมงสาบอีกครับ ซึ่งปกติ F ก็เป็นคนที่กลัวแมงสาบอยู่แล้ว F เคยเล่าให้ผมฟังว่า วันหนึ่ง F นอนอยู่ ก็มีสมาคมแมงสาบ อะครับ ขึ้นมาไต่ตัว F ยั้วเยี้ยเต็มไปหมดเลย โดยที่เข้ามาใต้ผ้าห้มบ้าง เกาะหัวบ้าง F ตื่นมาเลยสติแตกกระเจิง ตะโกนลั่นชั้นเลย (ห้องผมอยู่ชั้น 5 ครับ ผมก็สงสัยว่าแมลงสาบมันขึ้นมาได้อย่างไร) ผมกับ F ก็เลยไปถาม N และสิ่งที่ N ตอบมาก็คือ อ่อ นั่นแมลงสาบบริวารของ N เอง เค้าบอก เค้าให้อาหารพวกมันทุกวัน ผมนี่เงิบ-เลยครับ โฮ้วววไม่ เดะกลับมาเล่าอีกนะครับ วีระกรรมของ N  มีอีกหลายเรื่องพอ ที่จะเป็น มหากาพย์ เลย