ก่อนอื่นบอกเลยคับว่า ผมได้เจอกับ ผู้หญิงคนหนึ่งตอนเข้ามหาลัยคับ เห็นครั้งแรกนี้หลงรักเลยคับ ไอ่เราก่อทำทุกวิธี เพื่อให้ได้คุยกับเทอ จำเราได้เฟสเค้าคับ เราก่อจับทางเฟสเลยคับคุยกันเป็นเวลาเกือบ2เดือนได้คับ แต่อยู่มาวันนึ่งเพื่อนๆๆชวนไปกินเหล้าคับ ด้วยความเมาผมก่อบอกความในใจไปหมดเลยคับ แล้วเป็นไงล่ะคับ อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้คบกันเลย ผมหายไป2-3เดือนเห็นจะได้ แต่มีเหตุการหนึ่งเหตุการที่ทำให้เรากลับมาคุยกัน คุยกันแบบเพื่อนคับ แต่บอกก่อนเราก่อยังรักเค้าอยู่ เราเลยคิดว่าคุยแบบเพื่อนแล้วให้เค้ารักดีกว่า ผมกับเค้าเริ่มจากกลับคุยเฟสคับ อ่อเกือบลืม ตอนผมจีบน่ะคับ ขอไลน์ไม่ให้ ขอเบอไม่ให้ชวนไปไหนไม่ไป คือแบบกูไม่ชอบ อะไรประมาณนั่น ต่อคับ จากที่กลับมาคุยกันแบบเพื่อน ได้สักพักผมลองขอไลน์คับ แล้วเค้าก่อให้ แล้วเราก่อคุยไลน์กันทุกวัน คุยกันแบบเพื่อนคับ แล้วก่อมีเหตุการหนึ่งที่ทำให้เรา2คนได้ออกเดทกัน มโนไปเอง แล้วอยู่ดีๆๆมีเบอโทรมาคับแน่นอน เค้าโทรมาไอ่เรางงเลยเอามาจากไหน แต่ตอนเราจีบไม่ให้วะตอนนี้รู้เบอได้ไลน์ และหลังจากไปเดินหน้ามหาลัยเสร๊จเค้าให้ไปส่งเก็บของที่หอคับ แล้วก่อไปเทียวกันสักแปป เค้าก่อให้ไปส่งบ้าน คือวันเดียวรู้หมดทุกอย่างอะคับ คุยกันมา4-5เดือนได้คับ ตอนแรกเราก่อคิดน่ะว่าเค้าต้องมีใจให้เรา เพราะเคยเอาแชทให้เพื่อนหลายๆๆคนอ่านมันบอกเค้ามีใจ แต่ด้วยความโง่ของเรา เลยอยากวัดใจด้วยการหายไป เป็นไงล่ะคับ เราหายเค้าก่อหาย แล้วพิเราทักไปเค้าก่อถามเราว่าหายหัวไปไหน ไอ่เราก่อทำเป็นมาบอกว่า หายไปอยู่กับตัวเอง แล้วประโยคที่ทำให้เราคิดมากคือ ถ้าจะปิดกั้นตัวเองก่อแล้วแต่ นี้เหละคับ เจ็บไมล่ะ ตอนนี้ก่อไม่ค่อยได้คุยกับ แต่เรื่องเต็มนิเจ็บกว่านี้ คือเค้าทำให้เราคิด เพื่อนยังบอกเลยว่าเป็นใคร ใครก่อคิด
สุดท้ายนี้เอาไว้เป็นอุทาหรณ์น่ะคับ
ปล.ถ้าผู้หญิงคนนั่นได้อ่านก่ออย่าโมโหล่ะ
สุดท้าย......แค่เพื่อน
สุดท้ายนี้เอาไว้เป็นอุทาหรณ์น่ะคับ
ปล.ถ้าผู้หญิงคนนั่นได้อ่านก่ออย่าโมโหล่ะ