สวัสดียามสนธยาค่ะ
วันนี้ขอเสนอตอนต่อของ ‘Pop up you! เนื้อคู่ จู่ๆ ก็มา’ นะคะ
ความเดิมตอนที่แล้ว>>>
http://pantip.com/topic/33089151
-๓-
ทั้งที่เตรียมใจเอาไว้แล้วว่าต้องโดนสวดยับแน่ๆ แต่รักเดียวก็อดสะดุ้งโหยงไม่ได้ตอนที่ย่างเท้าเข้าไปในห้องแล้วพบกับเสียงแหลมปรี๊ดของจีรศักดิ์ที่ยืนจังก้ารออยู่ในชุดนอนซีทรูอวดไรขนเต็มแผงอกสุดเซ็กซี่
“หายไปไหนมา” จิรศักดิ์เท้าเอวหน้าตาบูดบึ้ง “ไหนว่างานเลี้ยงเลิกไม่เกินห้าทุ่ม แล้วโทรศัพท์ทำไมไม่เอาไปปล่อยฉันให้นอนกลัวผีคนเดียวทั้งคืน เดี๋ยวนี้แกเห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอแล้วใช่ไหมถึงนึกจะไปนอนกับใครที่ไหนก็ได้”
กว่าจะมีช่องว่างระหว่างวรรคให้รักเดียวได้แทรกคำอธิบายเธอก็อ้าปากรอจนหูห้อย
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะพี่จินนี่” เธอแก้ตัวเสียงเจื่อนจ๋อย
“ไม่ใช่ยังงั้น แล้วมันยังไง!”
“แหะๆ รักเปิดประตูเข้าผิดห้อง” เธอกล่าวแก้ตัว ดวงตาพาซื่อกะพริบปริบๆ
“เปิดประตูผิดห้อง!” เอ่ยทวนซ้ำอย่างไม่เชื่อหู
“คือว่า เอ่อ... รักดื่มหนักไปนิ๊ดส์” พร้อมชูนิ้วก้อยสั้นๆ บอกขีดปริมาณ “รักเลยมึนๆ กดลิฟต์ผิดชั้นแล้วก็เลยพลอยเปิดประตูเข้าผิดห้อง”หญิงสาวหัวเราะหึๆ ความจริงจะเรียกว่า‘เปิดประตู’ ก็ไม่ถูก ต้องเรียกว่า ‘งัด’ ถึงจะใช่
“บอกกี่ทีแล้วว่าคออ่อนอย่าริดิ่ม แกนี่มันน่าตีนักนะยัยรัก” ก่อนจะสะบัดก้นอันงามงอนเดินกลับไปนั่งยังโซฟาตัวยาวหน้าทีวีจอขนาดกะทัดรัด และยังบ่นต่อไปไม่ได้หยุด
“แม่ยอมปล่อยแกให้มาอยู่ที่นี่ก็เพราะไว้ใจ ถ้าเกิดแม่รู้ว่าฉันปล่อยปละละเละไม่เอาใจใส่ดูแลจนเกิดเรื่องแบบนี้มีหวังแม่ให้ส่งตัวแกกลับไปอยู่กับแม่เหมือนเดิมแน่ๆ” คนบ่นยืดยาวยกมือขึ้นกอดอก ขณะที่คนก่อเรื่องพอได้ยินว่าจะต้องถูกส่งตัวไปอยู่กับแม่เท่านั้นแหละก็ร้อนตัวรีบวิ่งปร๋อเข้าไปกอดฝ่ายนั้นทันที
“พี่จินนี่จ๋า พี่จินนี่สุดเลิฟของน้องรักอย่าบอกแม่นะจ๊ะ นะจ๊ะ... รักไม่อยากกลับไปเป็นเด็กเสิร์ฟอีกแล้ว รักสัญญานะว่าคราวหน้าจะไม่ทำแบบนี้อีกนะจ๊ะ น๊า น๊า” แขนสั้นๆ ขยับแขนกระชับวงกอดก หน้ากลมๆ ถูไถไปบนหน้าตักผู้เป็นพี่อย่างกับลูกแมว ฝ่ายนั้นทำเสียงพ่นลมหายใจอย่างระอา
“ฉันล่ะปวดตับกับแกจริงๆ คราวที่แล้วก็เกือบโดนทอมจับทำเมีย คราวนี้ไปเจอห้องใครล่ะถึงรอดมาได้”
วัวสันหลังหวะถึงกับร้อนผ่าวไปทั้งตัว... จะเรียกว่ารอดก็ไม่ใช่เสียทีเดียวหรอก ตอนนี้ก็ยังแอบหวั่นๆ ว่าหมอนั่นจะรู้ไหมว่าเธอพักอยู่ที่นี่ แล้วถ้าเขาตามมาเอาเรื่องจะทำไง?
“ว่าไง! มีใครทำอะไรแกรึเปล่า” จีรศักดิ์ถามซ้ำ ทำเอาคนที่ตกอยู่ในภวังค์สะดุ้ง
“ป...เปล่าเลยค่ะ” รีบบ่ายมือปฏิเสธ
“ไม่เชื่อ ไหนให้ฉันดูสิ” พลางจับตัวเธอหมุนดูรอบๆ เพื่อจะตรวจเช็คความเรียบร้อย แต่เธอยังกัดฟันปฏิเสธตาใส
“จริงๆ ค่ะพี่จินนี่ เขาไม่ได้ทำอะไรรักเลยสักกะนิด เขาช่างเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ”
“นี่หมายความว่าห้องที่แกเข้าผิดเป็นห้องผู้ชายงั้นเหรอ” ดวงตาโตๆ ของจีรศักดิ์เหมือนจะถลนออกมานอกเบ้า คนปากไม่ระวังแก้ไขอะไรไม่ทันแล้วได้แต่ยกมือเกาหัวยิ้มเจื่อนๆ
“ค่ะ ผู้...ชาย”
“โอย อกอีแป้นจะแตก” จีรศักดิ์ทำท่าจะเป็นลม “ถ้าแม่รู้เข้า แม่ต้องเอาฉันตายแน่ๆ”
“โธ่ พี่จินนี่จ๋า.. ก็รักบอกแล้วไงว่าเขาไม่ได้ทำอะไรรักเลย เขาเป็นสุภาพบุรุษม๊าก..มาก”
“จริงนะ” จีรศักดิ์คาดคั้น แววตาไม่ค่อยจะเชื่อ
“จริ๊ง” รักเดียวยืนยันเสียงสูง แต่ก็อยากกัดลิ้นตัวเองให้ตายนักพูดออกไปได้ว่าหมอนั่นสุภาพบุรุษ.. ฉับพลันภาพใบหน้านายควายถึกก็โผล่ขึ้นมาเป็นสเต็ป โดยเฉพาะในวินาทีที่เขาโน้มหน้าลงมาหอมแก้มเธอดังจ๊วบ อี๋! นึกถึงแล้วขนลุก
เห็นหน้าเหยเกของน้องสาวแล้วจีรศักดิ์ยิ่งไม่อยากจะเชื่อเป็นไปได้หรือที่โลกนี้จะมีสุภาพบุรุษหลงเหลืออยู่อีก ขณะที่รักเดียวเหมือนจะอ่านความคิดพี่สาวออก
“น่า... พี่จินนี่เชื่อรักสิ ไม่มีอะไรจริงๆ อีกอย่างก็ดูเหมือนเขาจะไม่ชอบผู้หญิงด้วยล่ะ” และยิ้มแป้นอย่างกับคนฉลาดมีหัวคิด “เอางี้ม๊า ถ้าได้เจอกันอีกรักจะลองแย่บๆ ขอเบอร์มาให้ เอารึป่าว” พูดไม่ทันเสร็จจีรศักดิ์ก็ทำท่าจะยกมะเหงกส่งให้แต่หญิงสาวรีบหดหัวหนีอย่างรู้ทัน
“ไม่ต้องมาพูดล้อเล่นแบบนี้เลย พี่ไม่ชอบ”
พอเห็นหน้าคว่ำๆ ของจีรศักดิ์ที่เข้มขรึมขึ้น โดยสัญชาตญาณของน้องสาวที่เห็นพี่ชายมาตั้งแต่ตัวเองตีนเท่าฝาหอยเธอจึงรู้ได้ทันทีว่าเขาไม่สนุกด้วยแล้ว หญิงสาวรีบสวมวิญญาณลูกแมวน้อยตัวเชื่องน้อมเข้าไปสวมกอดเอวล่ำๆ ของเขาทันที
“โถๆๆๆ พี่จินนี่สุดเลิฟของน้องรัก อย่าโกรธเลยนะ ดีกันนะ ดีกัน...” นิ้วก้อยป้อมๆสั้นๆ ยื่นไปเกี่ยวนิ้วของอีกฝ่าย และแม้จีรศักดิ์จะแกล้งทำเป็นเบือนหน้าไปอีกทางแต่คนเป็นน้องก็ยังรับรู้ได้ถึงแรงนิ้วของเขาที่เกี่ยวกลับคืนมา
จีรศักดิ์หันหน้าหนียัยน้องสาวจอมกะล่อนไปอีกทางซึ่งพอดีกับรายการข่าวบนหน้าจอทีวีกำลังแพร่ภาพดาราสาว เค้ก คะนึงนิจ เมาปลิ้น ถูกลูกชายนักธุรกิจชื่อดัง อักษรย่อ ‘จ.’ พาขึ้นคอนโดหรู เขาก็อดไม่ได้ที่จะบ่นขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง
“ดูข่าวทุกวันนี้สิ มีแต่คดีอาชญากรรมทางเพศ ผู้หญิงถูกล่อลวง แม้แต่ดาราดังที่มีบอดี้การ์ดคอยอารักขาอยู่รายรอบยังพลาดท่าเสียทีพวกผู้ชาย แกนะยัยรัก ถึงจะไม่สวยขนาดดารานางแบบ แต่ก็จัดว่าพอไปวัดไปวา...” พูดเปลืองน้ำลายไปเสียยืดยาวหันกลับมาอีกทีพบว่ายัยน้องสาวตัวต้นเรื่องหลับปุ๋ยอยู่บนตักของตนเป็นที่เรียบร้อย แขนสั้นๆของเธอนั้นกอดแน่นอยู่ที่เอวเขา แถมส่งเสียงกรนครอกฟี้ๆ แบบที่ผู้หญิงอกสามศอกอย่างเขาเองยังไม่เคยทำ จีรศักดิ์ส่ายหน้ายิ้มเอ็นดู แกะแขนหญิงสาวออกจากเอวและจัดแจงให้เธอนอนเหยียดยาวลงบนโซฟา ก่อนจะเอื้อมหยิบหมอนใบเล็กมาหนุนศีรษะให้อย่างถนอม
สำหรับเขา แม้ว่าน้องสาวต่างบิดามารดาคนนี้จะนำพาแต่เรื่องปวดหัวมาให้ตลอด แต่ไม่วายเขาจะรู้สึกรักและเอ็นดูไม่ต่างจากพี่น้องร่วมสายเลือด เช่นเดียวกันกับหญิงสาวผู้เป็นน้องซึ่งตั้งแต่จำความได้ นอกจากแม่แท้ๆ กับพี่สาวต่างเพศคนนี้เธอก็ไม่มีญาติที่ไหนให้รักอีกแล้ว
อากาศสบายๆ ยามสายของวันที่สน.ไม่วุ่นวายมากนัก ภพรักซึ่งอยู่ในชุดนอกเครื่องแบบนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างอารมณ์ดีให้กับมะม่วงน้ำดอกไม้สุกปลั่งชะลอมใหญ่จากสวนของย่าที่ตั้งเด่นสง่าอยู่ที่โต๊ะ มะม่วงนี้ทำให้ชายหนุ่มนึกไปถึงเรื่องราวเก่าๆ เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนใครแถวนั้นไม่มีใครไม่รู้จัก ‘ย่าแป้นจอมโหด’ เจ้าของสวนผลไม้ที่ใหญ่ที่สุดในตำบลท่าดอกรัก ครั้นพอพูดถึงท่าดอกรักเขาก็ต้องอมยิ้ม เพราะทำให้นึกไปถึงเด็กผมเปียขี้แยที่ชื่อ ‘ยัยดอกรัก’ ผู้เป็นต้นเหตุของฉายา ‘ไอ้หมาดื้อ’ ที่ย่าตั้งให้เขาจนดังเลื่องลือระบือไกลไปทั่วทั้งตำบล
‘ไอ้หมาดื้อ จะไม่ให้ย่าทำโทษเอ็งได้ยังไง ก็เอ็งมันทั้งซน ทั้งดื้อ เขย่ารังมดแดงใส่หัวนังหนูดอกรักแบบนั้นใครรู้เค้าจะหาว่าย่าไม่สั่งสอน เราเป็นผู้ชายต้องปกป้องดูแลผู้หญิง ไม่ใช่ไปทำร้ายเค้า เข้าใจมั้ย’ แล้วไม้ก้านมะยมก็หวดแรงๆ ลงบนแก้มก้นเขานับครั้งไม่ถ้วน จำได้ดีเลยว่าตอนนั้นก้นแตกจนนั่งไม่ได้ไปหลายวัน แต่ก็ไม่พ้นภาระคนเป็นย่าที่ต้องอดตาหลับขับตานอน ทายาให้จนแผลเขาหายนั่นแหละเขานึกถึงเรื่องนี้ทีไรเป็นต้องอมยิ้มอย่างสุขใจทุกคราวสิน่า
ว่าแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับลูกมะม่วงต่อไปโดยที่ไม่ทันได้ยินเสียงประตูห้องถูกเคาะดังก๊อกๆ อยู่หลายครั้ง จนสิบตำรวจชั้นผู้น้อยตัดสินใจผลักประตูเปิดเข้ามาทั้งที่ยังไม่ได้รับคำอนุญาต ในชุดม่อฮ่อมซอมซ่อสิบตำรวจเอกชาตรีก้าวเข้ามาพร้อมด้วยเสียงกล่าวทักทายอย่างแปลกใจ
“ผู้กอง เป็นอะไรไปครับนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว”
“ยิ้มกับมะม่วงโว้ยไม่ได้ยิ้มคนเดียว”
“ไปใหญ่เลยลูกพี่ผม คนดีๆ ที่ไหนนั่งยิ้มกับลูกมะม่วง”
“หมู่ ใช่เพื่อนเล่นไหม” ผู้กองหนุ่มทำน้ำเสียงดุกลบเกลื่อนอารมณ์ขันไว้สนิท “ไอ้งานที่ให้สืบ สืบไปถึงไหนแล้ว”
หมู่ต๋องเดินหน้าจ๋อยมานั่งยังเก้าอี้ว่างด้านหน้า “รู้รังของพวกมันแล้วครับ แต่จะให้ชัวร์ทีมเราจะแฝงเข้าไปเก็บหลักฐานเพิ่มอีกคืนนี้ครับ”
“ดี บางทีฉันอาจต้องเพิ่มสายสาวๆ สวยๆ ซักตัว”
หมู่ต๋องหูผึ่ง “จริงๆ นะครับผู้กอง ผมจะได้มีกำลังใจทำงานขึ้นมาหน่อย”
“น้อยๆ หน่อยหมู่ คติหน่วยเราว่ายังไงจำไม่ได้แล้วเหรอ สมภารห้ามกินไก่วัด แล้วเรื่องที่จะเฟ้นหาสาวสวยที่ว่าน่ะ ฉันยกให้เป็นหน้าที่แก” ภพรักว่า
“แล้วจะให้ผมไปเฟ้นมาจากไหนล่ะครับลูกพี่ สายผู้หญิงของเราแต่ละคนก็มีแต่พวกสวย ถึก บึกบึนทั้งนั้นเลย” ลูกน้องหนุ่มน้อยถึงกับเกาหัวแกรก
“ไม่รู้แกสิ มอบหมายงานให้แล้วก็ต้องไปทำ หาที่สวยๆ ฉลาดๆ ก็แล้วกัน แล้วเอ้อ มะม่วงในชะลอมนั่นเอาไปแบ่งกันให้ทั่วๆ ช่วงบ่ายฉันไม่เข้ามานะ มีธุระ”
“ฮั่นแน่ ..มีนัดกับสาวนี่เอง ถึงว่าแต่งตัวซะหล่อระวังจะโดนสาวสวยเจ้าเล่ห์ลวงไปกินตับนะครับผู้กอง” ลูกน้องจอมกวนยิ้มล้อๆ
“ลามปามใหญ่แล้วนะแกไอหมู่ต๋อง” แล้วท่าเตะสกายคิกส์ก็พุ่งแหน่วไปที่ก้นตึงๆ ของลูกน้องจอมทะลึ่ง แต่ฝ่ายนั้นอาศัยทักษะชั้นยอดเบี่ยงตัวหลบฉากได้อย่างว่องไว ทว่ากรรมนั้นหนีไม่พ้น มุมโต๊ะเจ้ากรรมเหมือนจะรอจังหวะมานานแล้ว เป้าตึงๆ ของหมู่ต๋องเลยปะทะเข้าไปแบบตรงเผงกับเจ้าน้องน้อยในกางเกง สิบตำรวจต๋องหน้าเขียวเห็นดาววิ้งๆ ลอยวนอยู่รอบหัวเลยทีเดียว
Pop up you! เนื้อคู่ จู่ๆ ก็มา
วันนี้ขอเสนอตอนต่อของ ‘Pop up you! เนื้อคู่ จู่ๆ ก็มา’ นะคะ
ความเดิมตอนที่แล้ว>>>
http://pantip.com/topic/33089151
-๓-
ทั้งที่เตรียมใจเอาไว้แล้วว่าต้องโดนสวดยับแน่ๆ แต่รักเดียวก็อดสะดุ้งโหยงไม่ได้ตอนที่ย่างเท้าเข้าไปในห้องแล้วพบกับเสียงแหลมปรี๊ดของจีรศักดิ์ที่ยืนจังก้ารออยู่ในชุดนอนซีทรูอวดไรขนเต็มแผงอกสุดเซ็กซี่
“หายไปไหนมา” จิรศักดิ์เท้าเอวหน้าตาบูดบึ้ง “ไหนว่างานเลี้ยงเลิกไม่เกินห้าทุ่ม แล้วโทรศัพท์ทำไมไม่เอาไปปล่อยฉันให้นอนกลัวผีคนเดียวทั้งคืน เดี๋ยวนี้แกเห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอแล้วใช่ไหมถึงนึกจะไปนอนกับใครที่ไหนก็ได้”
กว่าจะมีช่องว่างระหว่างวรรคให้รักเดียวได้แทรกคำอธิบายเธอก็อ้าปากรอจนหูห้อย
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะพี่จินนี่” เธอแก้ตัวเสียงเจื่อนจ๋อย
“ไม่ใช่ยังงั้น แล้วมันยังไง!”
“แหะๆ รักเปิดประตูเข้าผิดห้อง” เธอกล่าวแก้ตัว ดวงตาพาซื่อกะพริบปริบๆ
“เปิดประตูผิดห้อง!” เอ่ยทวนซ้ำอย่างไม่เชื่อหู
“คือว่า เอ่อ... รักดื่มหนักไปนิ๊ดส์” พร้อมชูนิ้วก้อยสั้นๆ บอกขีดปริมาณ “รักเลยมึนๆ กดลิฟต์ผิดชั้นแล้วก็เลยพลอยเปิดประตูเข้าผิดห้อง”หญิงสาวหัวเราะหึๆ ความจริงจะเรียกว่า‘เปิดประตู’ ก็ไม่ถูก ต้องเรียกว่า ‘งัด’ ถึงจะใช่
“บอกกี่ทีแล้วว่าคออ่อนอย่าริดิ่ม แกนี่มันน่าตีนักนะยัยรัก” ก่อนจะสะบัดก้นอันงามงอนเดินกลับไปนั่งยังโซฟาตัวยาวหน้าทีวีจอขนาดกะทัดรัด และยังบ่นต่อไปไม่ได้หยุด
“แม่ยอมปล่อยแกให้มาอยู่ที่นี่ก็เพราะไว้ใจ ถ้าเกิดแม่รู้ว่าฉันปล่อยปละละเละไม่เอาใจใส่ดูแลจนเกิดเรื่องแบบนี้มีหวังแม่ให้ส่งตัวแกกลับไปอยู่กับแม่เหมือนเดิมแน่ๆ” คนบ่นยืดยาวยกมือขึ้นกอดอก ขณะที่คนก่อเรื่องพอได้ยินว่าจะต้องถูกส่งตัวไปอยู่กับแม่เท่านั้นแหละก็ร้อนตัวรีบวิ่งปร๋อเข้าไปกอดฝ่ายนั้นทันที
“พี่จินนี่จ๋า พี่จินนี่สุดเลิฟของน้องรักอย่าบอกแม่นะจ๊ะ นะจ๊ะ... รักไม่อยากกลับไปเป็นเด็กเสิร์ฟอีกแล้ว รักสัญญานะว่าคราวหน้าจะไม่ทำแบบนี้อีกนะจ๊ะ น๊า น๊า” แขนสั้นๆ ขยับแขนกระชับวงกอดก หน้ากลมๆ ถูไถไปบนหน้าตักผู้เป็นพี่อย่างกับลูกแมว ฝ่ายนั้นทำเสียงพ่นลมหายใจอย่างระอา
“ฉันล่ะปวดตับกับแกจริงๆ คราวที่แล้วก็เกือบโดนทอมจับทำเมีย คราวนี้ไปเจอห้องใครล่ะถึงรอดมาได้”
วัวสันหลังหวะถึงกับร้อนผ่าวไปทั้งตัว... จะเรียกว่ารอดก็ไม่ใช่เสียทีเดียวหรอก ตอนนี้ก็ยังแอบหวั่นๆ ว่าหมอนั่นจะรู้ไหมว่าเธอพักอยู่ที่นี่ แล้วถ้าเขาตามมาเอาเรื่องจะทำไง?
“ว่าไง! มีใครทำอะไรแกรึเปล่า” จีรศักดิ์ถามซ้ำ ทำเอาคนที่ตกอยู่ในภวังค์สะดุ้ง
“ป...เปล่าเลยค่ะ” รีบบ่ายมือปฏิเสธ
“ไม่เชื่อ ไหนให้ฉันดูสิ” พลางจับตัวเธอหมุนดูรอบๆ เพื่อจะตรวจเช็คความเรียบร้อย แต่เธอยังกัดฟันปฏิเสธตาใส
“จริงๆ ค่ะพี่จินนี่ เขาไม่ได้ทำอะไรรักเลยสักกะนิด เขาช่างเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ”
“นี่หมายความว่าห้องที่แกเข้าผิดเป็นห้องผู้ชายงั้นเหรอ” ดวงตาโตๆ ของจีรศักดิ์เหมือนจะถลนออกมานอกเบ้า คนปากไม่ระวังแก้ไขอะไรไม่ทันแล้วได้แต่ยกมือเกาหัวยิ้มเจื่อนๆ
“ค่ะ ผู้...ชาย”
“โอย อกอีแป้นจะแตก” จีรศักดิ์ทำท่าจะเป็นลม “ถ้าแม่รู้เข้า แม่ต้องเอาฉันตายแน่ๆ”
“โธ่ พี่จินนี่จ๋า.. ก็รักบอกแล้วไงว่าเขาไม่ได้ทำอะไรรักเลย เขาเป็นสุภาพบุรุษม๊าก..มาก”
“จริงนะ” จีรศักดิ์คาดคั้น แววตาไม่ค่อยจะเชื่อ
“จริ๊ง” รักเดียวยืนยันเสียงสูง แต่ก็อยากกัดลิ้นตัวเองให้ตายนักพูดออกไปได้ว่าหมอนั่นสุภาพบุรุษ.. ฉับพลันภาพใบหน้านายควายถึกก็โผล่ขึ้นมาเป็นสเต็ป โดยเฉพาะในวินาทีที่เขาโน้มหน้าลงมาหอมแก้มเธอดังจ๊วบ อี๋! นึกถึงแล้วขนลุก
เห็นหน้าเหยเกของน้องสาวแล้วจีรศักดิ์ยิ่งไม่อยากจะเชื่อเป็นไปได้หรือที่โลกนี้จะมีสุภาพบุรุษหลงเหลืออยู่อีก ขณะที่รักเดียวเหมือนจะอ่านความคิดพี่สาวออก
“น่า... พี่จินนี่เชื่อรักสิ ไม่มีอะไรจริงๆ อีกอย่างก็ดูเหมือนเขาจะไม่ชอบผู้หญิงด้วยล่ะ” และยิ้มแป้นอย่างกับคนฉลาดมีหัวคิด “เอางี้ม๊า ถ้าได้เจอกันอีกรักจะลองแย่บๆ ขอเบอร์มาให้ เอารึป่าว” พูดไม่ทันเสร็จจีรศักดิ์ก็ทำท่าจะยกมะเหงกส่งให้แต่หญิงสาวรีบหดหัวหนีอย่างรู้ทัน
“ไม่ต้องมาพูดล้อเล่นแบบนี้เลย พี่ไม่ชอบ”
พอเห็นหน้าคว่ำๆ ของจีรศักดิ์ที่เข้มขรึมขึ้น โดยสัญชาตญาณของน้องสาวที่เห็นพี่ชายมาตั้งแต่ตัวเองตีนเท่าฝาหอยเธอจึงรู้ได้ทันทีว่าเขาไม่สนุกด้วยแล้ว หญิงสาวรีบสวมวิญญาณลูกแมวน้อยตัวเชื่องน้อมเข้าไปสวมกอดเอวล่ำๆ ของเขาทันที
“โถๆๆๆ พี่จินนี่สุดเลิฟของน้องรัก อย่าโกรธเลยนะ ดีกันนะ ดีกัน...” นิ้วก้อยป้อมๆสั้นๆ ยื่นไปเกี่ยวนิ้วของอีกฝ่าย และแม้จีรศักดิ์จะแกล้งทำเป็นเบือนหน้าไปอีกทางแต่คนเป็นน้องก็ยังรับรู้ได้ถึงแรงนิ้วของเขาที่เกี่ยวกลับคืนมา
จีรศักดิ์หันหน้าหนียัยน้องสาวจอมกะล่อนไปอีกทางซึ่งพอดีกับรายการข่าวบนหน้าจอทีวีกำลังแพร่ภาพดาราสาว เค้ก คะนึงนิจ เมาปลิ้น ถูกลูกชายนักธุรกิจชื่อดัง อักษรย่อ ‘จ.’ พาขึ้นคอนโดหรู เขาก็อดไม่ได้ที่จะบ่นขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง
“ดูข่าวทุกวันนี้สิ มีแต่คดีอาชญากรรมทางเพศ ผู้หญิงถูกล่อลวง แม้แต่ดาราดังที่มีบอดี้การ์ดคอยอารักขาอยู่รายรอบยังพลาดท่าเสียทีพวกผู้ชาย แกนะยัยรัก ถึงจะไม่สวยขนาดดารานางแบบ แต่ก็จัดว่าพอไปวัดไปวา...” พูดเปลืองน้ำลายไปเสียยืดยาวหันกลับมาอีกทีพบว่ายัยน้องสาวตัวต้นเรื่องหลับปุ๋ยอยู่บนตักของตนเป็นที่เรียบร้อย แขนสั้นๆของเธอนั้นกอดแน่นอยู่ที่เอวเขา แถมส่งเสียงกรนครอกฟี้ๆ แบบที่ผู้หญิงอกสามศอกอย่างเขาเองยังไม่เคยทำ จีรศักดิ์ส่ายหน้ายิ้มเอ็นดู แกะแขนหญิงสาวออกจากเอวและจัดแจงให้เธอนอนเหยียดยาวลงบนโซฟา ก่อนจะเอื้อมหยิบหมอนใบเล็กมาหนุนศีรษะให้อย่างถนอม
สำหรับเขา แม้ว่าน้องสาวต่างบิดามารดาคนนี้จะนำพาแต่เรื่องปวดหัวมาให้ตลอด แต่ไม่วายเขาจะรู้สึกรักและเอ็นดูไม่ต่างจากพี่น้องร่วมสายเลือด เช่นเดียวกันกับหญิงสาวผู้เป็นน้องซึ่งตั้งแต่จำความได้ นอกจากแม่แท้ๆ กับพี่สาวต่างเพศคนนี้เธอก็ไม่มีญาติที่ไหนให้รักอีกแล้ว
อากาศสบายๆ ยามสายของวันที่สน.ไม่วุ่นวายมากนัก ภพรักซึ่งอยู่ในชุดนอกเครื่องแบบนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างอารมณ์ดีให้กับมะม่วงน้ำดอกไม้สุกปลั่งชะลอมใหญ่จากสวนของย่าที่ตั้งเด่นสง่าอยู่ที่โต๊ะ มะม่วงนี้ทำให้ชายหนุ่มนึกไปถึงเรื่องราวเก่าๆ เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนใครแถวนั้นไม่มีใครไม่รู้จัก ‘ย่าแป้นจอมโหด’ เจ้าของสวนผลไม้ที่ใหญ่ที่สุดในตำบลท่าดอกรัก ครั้นพอพูดถึงท่าดอกรักเขาก็ต้องอมยิ้ม เพราะทำให้นึกไปถึงเด็กผมเปียขี้แยที่ชื่อ ‘ยัยดอกรัก’ ผู้เป็นต้นเหตุของฉายา ‘ไอ้หมาดื้อ’ ที่ย่าตั้งให้เขาจนดังเลื่องลือระบือไกลไปทั่วทั้งตำบล
‘ไอ้หมาดื้อ จะไม่ให้ย่าทำโทษเอ็งได้ยังไง ก็เอ็งมันทั้งซน ทั้งดื้อ เขย่ารังมดแดงใส่หัวนังหนูดอกรักแบบนั้นใครรู้เค้าจะหาว่าย่าไม่สั่งสอน เราเป็นผู้ชายต้องปกป้องดูแลผู้หญิง ไม่ใช่ไปทำร้ายเค้า เข้าใจมั้ย’ แล้วไม้ก้านมะยมก็หวดแรงๆ ลงบนแก้มก้นเขานับครั้งไม่ถ้วน จำได้ดีเลยว่าตอนนั้นก้นแตกจนนั่งไม่ได้ไปหลายวัน แต่ก็ไม่พ้นภาระคนเป็นย่าที่ต้องอดตาหลับขับตานอน ทายาให้จนแผลเขาหายนั่นแหละเขานึกถึงเรื่องนี้ทีไรเป็นต้องอมยิ้มอย่างสุขใจทุกคราวสิน่า
ว่าแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับลูกมะม่วงต่อไปโดยที่ไม่ทันได้ยินเสียงประตูห้องถูกเคาะดังก๊อกๆ อยู่หลายครั้ง จนสิบตำรวจชั้นผู้น้อยตัดสินใจผลักประตูเปิดเข้ามาทั้งที่ยังไม่ได้รับคำอนุญาต ในชุดม่อฮ่อมซอมซ่อสิบตำรวจเอกชาตรีก้าวเข้ามาพร้อมด้วยเสียงกล่าวทักทายอย่างแปลกใจ
“ผู้กอง เป็นอะไรไปครับนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว”
“ยิ้มกับมะม่วงโว้ยไม่ได้ยิ้มคนเดียว”
“ไปใหญ่เลยลูกพี่ผม คนดีๆ ที่ไหนนั่งยิ้มกับลูกมะม่วง”
“หมู่ ใช่เพื่อนเล่นไหม” ผู้กองหนุ่มทำน้ำเสียงดุกลบเกลื่อนอารมณ์ขันไว้สนิท “ไอ้งานที่ให้สืบ สืบไปถึงไหนแล้ว”
หมู่ต๋องเดินหน้าจ๋อยมานั่งยังเก้าอี้ว่างด้านหน้า “รู้รังของพวกมันแล้วครับ แต่จะให้ชัวร์ทีมเราจะแฝงเข้าไปเก็บหลักฐานเพิ่มอีกคืนนี้ครับ”
“ดี บางทีฉันอาจต้องเพิ่มสายสาวๆ สวยๆ ซักตัว”
หมู่ต๋องหูผึ่ง “จริงๆ นะครับผู้กอง ผมจะได้มีกำลังใจทำงานขึ้นมาหน่อย”
“น้อยๆ หน่อยหมู่ คติหน่วยเราว่ายังไงจำไม่ได้แล้วเหรอ สมภารห้ามกินไก่วัด แล้วเรื่องที่จะเฟ้นหาสาวสวยที่ว่าน่ะ ฉันยกให้เป็นหน้าที่แก” ภพรักว่า
“แล้วจะให้ผมไปเฟ้นมาจากไหนล่ะครับลูกพี่ สายผู้หญิงของเราแต่ละคนก็มีแต่พวกสวย ถึก บึกบึนทั้งนั้นเลย” ลูกน้องหนุ่มน้อยถึงกับเกาหัวแกรก
“ไม่รู้แกสิ มอบหมายงานให้แล้วก็ต้องไปทำ หาที่สวยๆ ฉลาดๆ ก็แล้วกัน แล้วเอ้อ มะม่วงในชะลอมนั่นเอาไปแบ่งกันให้ทั่วๆ ช่วงบ่ายฉันไม่เข้ามานะ มีธุระ”
“ฮั่นแน่ ..มีนัดกับสาวนี่เอง ถึงว่าแต่งตัวซะหล่อระวังจะโดนสาวสวยเจ้าเล่ห์ลวงไปกินตับนะครับผู้กอง” ลูกน้องจอมกวนยิ้มล้อๆ
“ลามปามใหญ่แล้วนะแกไอหมู่ต๋อง” แล้วท่าเตะสกายคิกส์ก็พุ่งแหน่วไปที่ก้นตึงๆ ของลูกน้องจอมทะลึ่ง แต่ฝ่ายนั้นอาศัยทักษะชั้นยอดเบี่ยงตัวหลบฉากได้อย่างว่องไว ทว่ากรรมนั้นหนีไม่พ้น มุมโต๊ะเจ้ากรรมเหมือนจะรอจังหวะมานานแล้ว เป้าตึงๆ ของหมู่ต๋องเลยปะทะเข้าไปแบบตรงเผงกับเจ้าน้องน้อยในกางเกง สิบตำรวจต๋องหน้าเขียวเห็นดาววิ้งๆ ลอยวนอยู่รอบหัวเลยทีเดียว