นี่เป็นกระทู้แรกของฉันเลยค่ะ (สมัครมาเพื่อสิ่งนี้) -_- ก่อนอื่น... ขอเล่าเรื่องราวของดิฉันคร่าวๆก่อนนะคะ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น มันค่อนข้างขนหัวลุกสำหรับฉันเลยค่ะ .......
ฉันอายุ 23 ปีค่ะ (เรียนจบ และทำงานแล้ว ..กำลังจะเข้ารับปริญญาเดือนนี้) เรื่องราวในส่วนของแฟนเก่าที่ตายไปนั้น เกิดขึ้นสมัยฉันอยู่ ม.3 ค่ะ
ตอนนั้นฉันเรียนโรงเรียนประจำอำเภอแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ ส่วนพี่เขาเรียนวิทยาลัยเทคนิคค่ะ ปวช.2 (เขาแก่กว่าฉัน 2 ปี) พี่เขาเป็นคนผิวขาวๆอ้ะ หน้าตาก็เข้าขั้นโอเค คิ้วหนาๆ ประมาณนี้มั้ง (คือพูดตรงๆว่าตอนนี้เราลืมหน้าพี่เค้าสนิทเลย) เรารู้จักกันผ่าน โปรแกรมแชท QQ (บ่งบอกยุคสมัยมากกก) จากนั้นก็มาเป็น MSN และ Hi5 ตามลำดับ ...พี่เขาไม่ใช่แฟนคนแรกของฉันหรอกค่ะ แต่ฉันเป็นแฟนคนแรกของพี่เขา เราคบกันได้ประมาณ 3 เดือนกว่าๆนี้ล่ะค่ะ (พ่อแม่เขารู้..แต่พ่อแม่ฝ่ายฉันไม่รู้) สมัยนั้น ฉันยังสังกัดแก๊งค์สก๊อยของโรงเรียน ..แต่ฉันแค่สังกัดนะ การเรียนของฉันก็ยังไม่เคยทิ้ง เกรดเฉลี่ย 3.8 อัพ ตลอดๆ ... และสมัยนั้น ฉันยังไม่มีมือถือเลย >_< เวลาจะคุยกับพี่เขา ต้องแอบปั่นจักรยานไปร้านเน็ต ไปแชทคุยกันบ้าง แอบโทรตู้หาเขาบ้าง ไปบ้านเพื่อน ให้เขาโทรลงเบอร์เพื่อนบ้าง !!!
ประมาณเดือนมกราคมนี้ล่ะค่ะ (มกราเมื่อ 8 ปีที่แล้ว) บ้านแฟนฉันจะมีงานปอยหลวง เขาก็ชวนฉันไปนะคะ ชวนล่วงหน้าเป็นเดือนเหมือนกัน ....ฉันก็ตกลงแล้วว่า โอเค ไปก็ไป ....
แต่ฉันกับพี่เขาไม่เคยมีอะไรกันเลยนะคะ ไม่เคยจับมือด้วยซ้ำ .....และแน่นอน ฉันไม่เคยไปบ้านพี่เขา รู้แค่ว่าอยู่ อ.สันกำแพง เขามีน้องสาวคนนึงอายุรุ่นเดียวกับฉันนี่ล่ะ รู้แค่นั้น!!!
ด้วยความที่พ่อแม่ฉันไม่รู้ว่าฉันมีแฟน ....พอถึงกำหนดวันงาน ฉันเลยบอกพ่อแม่ว่าจะไปทำรายงานที่โรงเรียน จะขึ้นรถโดยสารไป (คิดย้อนไปละเลวจริงๆ หลอกพ่อแม่นิ) ... แต่ พ่อค่ะพ่อ ....ร้อยวันพันปีพ่อไม่เคยไปส่งค่ะ วันนี้พ่อมีกะจิตกะใจ ขับรถไปส่งที่โรงเรียนเลยค่ะ ปฎิเสธอย่างไรก็ไม่ฟัง เราก็เลยจำเป็นต้องให้พ่อไปส่ง >_<
ไอ่เราก็ไม่เคยโกหกพ่อแม่นะ ความใจสั่นมันก็มีอยู่ ...เลยสารภาพกับพ่อไปว่า ความจริงแล้วจะไปปอยหลวงบ้านเพื่อนที่สันกำแพง ...พ่อเหมือนรู้เลยอ้ะ กลับรถมุ่งหน้าสู่บ้านอย่างเดียว เป็นตายยังไงก็ไม่ให้เราไป !!! ฉันร้องไห้ตลอดทางเลยอ้ะ จะโทรบอกแฟนเราก็ไม่มีโทรศัพท์ จะยืมของพ่อ ...ก็กลัวพ่อด่า กลัวความลับแตกว่าจะไปกับแฟน เดี๋ยวจะเป้นเรื่องใหญ่ เราเลยจำใจกลับบ้านกับพ่อ .... ส่วนทางฝ่ายแฟนฉัน เขาก็มารอฉันนะ เพราะเรานัดกันที่ข้างโรงเรียนของฉัน เขามากับเพื่อนเขา ซึ่งขี่รถมอไซด์มาคนละคัน กลับถึงบ้านเราปิดประตูห้องร้องไห้เลย คิดไรไม่ออก กว่าจะคิดได้ว่าควรโทรไปบอกเขาก็บ่ายกว่าๆแล้ว ซึ่งเขาคงกลับไปแล้ว เราก็เลยโทรไปบอกเขาซึ่งเขายังรอเราอยู่ที่เดิม ที่โรงเรียนของเรา ยังไม่ไปไหน
วันที่ 2 ของงานปอยหลวง เขาก็บอกจะมารอรับเราอีก เราก็บอกว่า อย่าเลย ให้ตายพ่อก็ไม่ให้ไป !! ฉันคิดว่าเขาคงไม่มารับฉันแน่ๆ ช่วงนั้นใกล้สอบเข้า ม.4 ฉันอยากเรียนสายวิทย์ เลยเร่งฝึกมือทำข้อสอบหน่อย ยังทำไม่ถึงไหนเลย น้องสาวเขาโทรมาลงเบอร์ของแม่ฉัน แม่ฉันคิดว่าเป็นเพื่อนของฉันก็เรียกให้ฉันมาคุย (สมมติว่าน้องสาวของแฟนเราชื่อ ก้อย ละกันนะ) ก้อยก็ชวนไปงานปอยหลวงนี่ล่ะ ..บอกเราว่า พี่ชายของเขา(คือแฟนเราอ้ะ) ออกมารับเราตั้งแต่เช้าแล้ว ได้เจอกันยัง ? เราก็งงๆ เพราะเราบอกไปแล้วว่าเราไม่ไป แล้วต่างก็วางสายไป
จากนั้นพอช่วงเย็นๆ เราไปเรียนพิเศษ หน้าที่เรียนพิเศษเราจะมีตู้โทรศัพท์อยู่ เราโทรหาพี่เขาก็ไม่ติด เราคิดแค่ว่าเขาโกรธเราแน่ๆ แอบเอามือถือพ่อส่งข้อความไปหาเขา โทรหาก้อยน้องสาวเขาก็พากันไม่รับสาย ....เราก็เลยมุ่งคิดแต่เรื่องสอบอย่างเดียวล่ะ ตอนนั้น
ผ่านไป 4 วัน ในคาบเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ (สิ่งแรกที่ทำคือ เปิด Hi5 ขึ้นมา) แล้วก้ไปส่อง Hi5 ของเขา ...... เอาล่ะคร้าาาา งานนี้ เพื่อนเขามา R.I.P เต็มไปหมด เราก็เริ่มใจเสียล่ะ !! วิ่งออกจากห้องคอมฯ ไปโทรหาก้อย ก้อยก็ไม่รับสาย !!! วิ่งกลับมาห้องคอมที่เดิม ยืมโทรศัพท์เพื่อนโทรลงเบอร์ของแฟนเรา ก็ไม่ติด เหมือนปิดเครื่องอ้ะ ...เรานี่ร้องไห้หนักเลย เพราะวันที่เรารู้ข่าว คือวันเผาศพของพี่เขาแล้ว เราไม่มีโอกาสได้ไปไหว้ศพแม้สักครั้งเดียว ไม่ได้สั่งลา ไม่ได้มีเวลาทำใจ >_<
เย็นวันนั้น เพื่อนของแฟนเรา ปกติจะมานั่งอยู่แถวๆข้างโรงเรียนพร้อมแฟนเรา พอเราเจอกลุ่มของพี่พวกนั้น(พี่คนนนั้นเป็นศิษย์เก่า รร. เรา) เรารีบไปถามรายละเอียดเลย
สรุปว่า แฟนเรามารอเราตั้งแต่เช้า พอบ่ายเราไม่มา เขาเลยขี่รถกลับ ขากลับเอารถไปแฉลบเอง หัวกระแทกพื้น ตายคาที่ !!!!! Oops !
เรานี่ร้องไห้ทุกวัน จนเพื่อนทักว่าโทรมมาก !! เราไม่เคยมีความสุขเลย เพราะทุกความรู้สึก มันคาใจเราแปลกๆ บอกไม่ถูก
แฟนเราเขาเป็นเด็กสายอาชีวะ ที่นิสัยดีมาก ๆ ช่วยเหลือเรา ให้กำลังใจเรา ไม่เคยฉวยโอกาสกับเราเหมือนแฟนคนอื่นๆของเพื่อน (ไม่ได้ว่านะ ความจริงนิล่ะ) เราเคยพูดกันไว้ว่า ถ้าเราสอบติดสายวิทย์ เราจะเรียนต่อมหาลัย เรียนให้ได้ปริญญา พี่เขากะเป็นกำลังใจให้เราอ่านหนังสือ ทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ
พอขึ้น ม.4 เราก็มีแฟนใหม่ ชีวิตเรามีความสุขขึ้นเยอะ เชื่อมั้ย เราลืมหน้าพี่เขาไปสนิทเลย เราเป็นเด็กห้องคิง ผลการเรียนดี แฟนใหม่เราก็เหมือนกัน เราทั้งคู่ไปกันได้ดี จนทุกวันนี้ ผ่านมา 7 ปีกว่าๆ เราก็ยังคบกับแฟนคนสมัย ม.4 นั้นอยู่ ^^
เหมือนจะดีนะ ....ถ้า แฟนเก่าที่ตายไปไม่มาคอยเข้าฝันเรา ทั้งที่เราจำหน้าไม่ได้ แต่ในฝัน ภาพนั้นกลับชัดเจน จนเรารู้ว่านั้นคือพี่คนนั้น คนที่ตายจากเราไป
ครั้งแรก ตอนช่วงเราเครียดมากกับงานวิจัย (ตัวจบ มหาลัย) พี่เขามาเข้าฝัน บอกเราเป็นอย่างๆๆๆๆๆ เราไม่คิดจะเชื่อหรอก แต่...ก็ลองทำตามดู แมร่งงง ได้ผลจริงๆนะ การทำงานวิจัยเราไปได้สวยมาก จบแบบสง่างาม !!
ครั้งต่อๆมา ยิ่งใกล้ช่วงเรารับปริญญามากเท่าไหร่ ยิ่งฝันบ่อยขึ้นๆๆๆๆๆ เพราะพี่เขาเคยบอกเราว่า "จะดูวันที่เราใส่ชุดรับปริญญา" (ตอนนั้นไม่รู้ว่าเขาเรียกว่า ชุดครุย 55555+
แล้ว พอวันที่เราใส่ชุดครุยถ่ายรูปกับเพื่อน ตกกลางคืนมา เราจะฝันหาพี่เขามายืนยิ้มให้เราตลอด ครั้งนั้นพี่เขาบอกเราในฝันว่า "เอาเงินใส่หลังชุดรับปริญญานะ อ้ะให้ 20 บาท" หมายถึงใส่ในฮู้ดอ้ะนะ .....เราก็ตกใจตื่น แต่ก็ไม่คิดไร คือฝันจนชินอ้ะ เช้ามาเปิดประตูห้องออกมา เจอเงิน 20 บาทตกอยู่หน้าห้อง ...เท่านั้นล่ะค่าาาาาา ...... วงแตก เอาไปหยอดตู้บริจาคในวัดเลย (ไม่อยากเก็บไว้)
ครั้งล่าสุด ...เมื่อคืนนี้เลยค่ะ ฝันอีกแล้ว ฝันว่าพี่เขามาเคาะประตูห้อง แล้วบอกเราว่า "ปิดประตูห้องด้วย...อันตราย" เราตกใจตื่นอ้ะ เชื่อมั้ยว่า ประตูห้องไม่ได้ปิดจริงๆ ใจหายว้าปปปปป !!! ถึงขั้นว่าต้องรีบเปิดไฟอ้ะ สิ่งแรกดูของในห้อง ว่าหายไหม จากนั้นทั้งพระ ทั้งยันต์ ขนมาแขวนเต็มร่างไปหมด !!! แต่แปลก มกราช่วงนี้เป็นหน้าหนาว ลมแรงพอควรเลยนะ เราเปิดประตูห้องทิ้งไว้ทั้งคืนเลยเหรอเนี่ย ที่ว่าแปลกน่ะ คือกลับไม่มีลมพัดเข้าห้องเหมือนเช่นทุกครั้ง เหมือนมีใครมายืนบังลมที่ประตูไว้ให้เราอ้ะ (ปกติถ้าเปิดประตูห้องทิ้งไว้ ลมจะโกรกเข้าห้องแรงมากๆๆ กรอบรูปยังเคยตกแตก) โอ้ย สยองง!!
หรือนี่จะเป็นสิ่งที่พี่เขาบอก ว่าจะคอยดูฉันวันใส่ชุดรับปริญญา ยิ่งใกล้วันรับปริญญา ยิ่งเจอเรื่องแปลกๆ ยิ่งฝันถึงเขา (ทั้งที่ลืมหน้าไปแล้ว) เราไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้แฟนปัจจุบันเราฟัง ...กลัวเขาไม่เชื่อ
ใครเคยเจอสถานการณ์แบบนี้บ้าง ....เราควรทำไง ทำไมพี่เขาถึงยังไม่ไปไหน จะมาอยู่ใกล้เราทำไม ...เรากลัวผี !!!
ใครเคยมีประสบการณ์ "ฝันเห็นแฟนเก่าที่ตายไปแล้ว" บ้าง ?
ฉันอายุ 23 ปีค่ะ (เรียนจบ และทำงานแล้ว ..กำลังจะเข้ารับปริญญาเดือนนี้) เรื่องราวในส่วนของแฟนเก่าที่ตายไปนั้น เกิดขึ้นสมัยฉันอยู่ ม.3 ค่ะ
ตอนนั้นฉันเรียนโรงเรียนประจำอำเภอแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ ส่วนพี่เขาเรียนวิทยาลัยเทคนิคค่ะ ปวช.2 (เขาแก่กว่าฉัน 2 ปี) พี่เขาเป็นคนผิวขาวๆอ้ะ หน้าตาก็เข้าขั้นโอเค คิ้วหนาๆ ประมาณนี้มั้ง (คือพูดตรงๆว่าตอนนี้เราลืมหน้าพี่เค้าสนิทเลย) เรารู้จักกันผ่าน โปรแกรมแชท QQ (บ่งบอกยุคสมัยมากกก) จากนั้นก็มาเป็น MSN และ Hi5 ตามลำดับ ...พี่เขาไม่ใช่แฟนคนแรกของฉันหรอกค่ะ แต่ฉันเป็นแฟนคนแรกของพี่เขา เราคบกันได้ประมาณ 3 เดือนกว่าๆนี้ล่ะค่ะ (พ่อแม่เขารู้..แต่พ่อแม่ฝ่ายฉันไม่รู้) สมัยนั้น ฉันยังสังกัดแก๊งค์สก๊อยของโรงเรียน ..แต่ฉันแค่สังกัดนะ การเรียนของฉันก็ยังไม่เคยทิ้ง เกรดเฉลี่ย 3.8 อัพ ตลอดๆ ... และสมัยนั้น ฉันยังไม่มีมือถือเลย >_< เวลาจะคุยกับพี่เขา ต้องแอบปั่นจักรยานไปร้านเน็ต ไปแชทคุยกันบ้าง แอบโทรตู้หาเขาบ้าง ไปบ้านเพื่อน ให้เขาโทรลงเบอร์เพื่อนบ้าง !!!
ประมาณเดือนมกราคมนี้ล่ะค่ะ (มกราเมื่อ 8 ปีที่แล้ว) บ้านแฟนฉันจะมีงานปอยหลวง เขาก็ชวนฉันไปนะคะ ชวนล่วงหน้าเป็นเดือนเหมือนกัน ....ฉันก็ตกลงแล้วว่า โอเค ไปก็ไป ....
แต่ฉันกับพี่เขาไม่เคยมีอะไรกันเลยนะคะ ไม่เคยจับมือด้วยซ้ำ .....และแน่นอน ฉันไม่เคยไปบ้านพี่เขา รู้แค่ว่าอยู่ อ.สันกำแพง เขามีน้องสาวคนนึงอายุรุ่นเดียวกับฉันนี่ล่ะ รู้แค่นั้น!!!
ด้วยความที่พ่อแม่ฉันไม่รู้ว่าฉันมีแฟน ....พอถึงกำหนดวันงาน ฉันเลยบอกพ่อแม่ว่าจะไปทำรายงานที่โรงเรียน จะขึ้นรถโดยสารไป (คิดย้อนไปละเลวจริงๆ หลอกพ่อแม่นิ) ... แต่ พ่อค่ะพ่อ ....ร้อยวันพันปีพ่อไม่เคยไปส่งค่ะ วันนี้พ่อมีกะจิตกะใจ ขับรถไปส่งที่โรงเรียนเลยค่ะ ปฎิเสธอย่างไรก็ไม่ฟัง เราก็เลยจำเป็นต้องให้พ่อไปส่ง >_<
ไอ่เราก็ไม่เคยโกหกพ่อแม่นะ ความใจสั่นมันก็มีอยู่ ...เลยสารภาพกับพ่อไปว่า ความจริงแล้วจะไปปอยหลวงบ้านเพื่อนที่สันกำแพง ...พ่อเหมือนรู้เลยอ้ะ กลับรถมุ่งหน้าสู่บ้านอย่างเดียว เป็นตายยังไงก็ไม่ให้เราไป !!! ฉันร้องไห้ตลอดทางเลยอ้ะ จะโทรบอกแฟนเราก็ไม่มีโทรศัพท์ จะยืมของพ่อ ...ก็กลัวพ่อด่า กลัวความลับแตกว่าจะไปกับแฟน เดี๋ยวจะเป้นเรื่องใหญ่ เราเลยจำใจกลับบ้านกับพ่อ .... ส่วนทางฝ่ายแฟนฉัน เขาก็มารอฉันนะ เพราะเรานัดกันที่ข้างโรงเรียนของฉัน เขามากับเพื่อนเขา ซึ่งขี่รถมอไซด์มาคนละคัน กลับถึงบ้านเราปิดประตูห้องร้องไห้เลย คิดไรไม่ออก กว่าจะคิดได้ว่าควรโทรไปบอกเขาก็บ่ายกว่าๆแล้ว ซึ่งเขาคงกลับไปแล้ว เราก็เลยโทรไปบอกเขาซึ่งเขายังรอเราอยู่ที่เดิม ที่โรงเรียนของเรา ยังไม่ไปไหน
วันที่ 2 ของงานปอยหลวง เขาก็บอกจะมารอรับเราอีก เราก็บอกว่า อย่าเลย ให้ตายพ่อก็ไม่ให้ไป !! ฉันคิดว่าเขาคงไม่มารับฉันแน่ๆ ช่วงนั้นใกล้สอบเข้า ม.4 ฉันอยากเรียนสายวิทย์ เลยเร่งฝึกมือทำข้อสอบหน่อย ยังทำไม่ถึงไหนเลย น้องสาวเขาโทรมาลงเบอร์ของแม่ฉัน แม่ฉันคิดว่าเป็นเพื่อนของฉันก็เรียกให้ฉันมาคุย (สมมติว่าน้องสาวของแฟนเราชื่อ ก้อย ละกันนะ) ก้อยก็ชวนไปงานปอยหลวงนี่ล่ะ ..บอกเราว่า พี่ชายของเขา(คือแฟนเราอ้ะ) ออกมารับเราตั้งแต่เช้าแล้ว ได้เจอกันยัง ? เราก็งงๆ เพราะเราบอกไปแล้วว่าเราไม่ไป แล้วต่างก็วางสายไป
จากนั้นพอช่วงเย็นๆ เราไปเรียนพิเศษ หน้าที่เรียนพิเศษเราจะมีตู้โทรศัพท์อยู่ เราโทรหาพี่เขาก็ไม่ติด เราคิดแค่ว่าเขาโกรธเราแน่ๆ แอบเอามือถือพ่อส่งข้อความไปหาเขา โทรหาก้อยน้องสาวเขาก็พากันไม่รับสาย ....เราก็เลยมุ่งคิดแต่เรื่องสอบอย่างเดียวล่ะ ตอนนั้น
ผ่านไป 4 วัน ในคาบเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ (สิ่งแรกที่ทำคือ เปิด Hi5 ขึ้นมา) แล้วก้ไปส่อง Hi5 ของเขา ...... เอาล่ะคร้าาาา งานนี้ เพื่อนเขามา R.I.P เต็มไปหมด เราก็เริ่มใจเสียล่ะ !! วิ่งออกจากห้องคอมฯ ไปโทรหาก้อย ก้อยก็ไม่รับสาย !!! วิ่งกลับมาห้องคอมที่เดิม ยืมโทรศัพท์เพื่อนโทรลงเบอร์ของแฟนเรา ก็ไม่ติด เหมือนปิดเครื่องอ้ะ ...เรานี่ร้องไห้หนักเลย เพราะวันที่เรารู้ข่าว คือวันเผาศพของพี่เขาแล้ว เราไม่มีโอกาสได้ไปไหว้ศพแม้สักครั้งเดียว ไม่ได้สั่งลา ไม่ได้มีเวลาทำใจ >_<
เย็นวันนั้น เพื่อนของแฟนเรา ปกติจะมานั่งอยู่แถวๆข้างโรงเรียนพร้อมแฟนเรา พอเราเจอกลุ่มของพี่พวกนั้น(พี่คนนนั้นเป็นศิษย์เก่า รร. เรา) เรารีบไปถามรายละเอียดเลย
สรุปว่า แฟนเรามารอเราตั้งแต่เช้า พอบ่ายเราไม่มา เขาเลยขี่รถกลับ ขากลับเอารถไปแฉลบเอง หัวกระแทกพื้น ตายคาที่ !!!!! Oops !
เรานี่ร้องไห้ทุกวัน จนเพื่อนทักว่าโทรมมาก !! เราไม่เคยมีความสุขเลย เพราะทุกความรู้สึก มันคาใจเราแปลกๆ บอกไม่ถูก
แฟนเราเขาเป็นเด็กสายอาชีวะ ที่นิสัยดีมาก ๆ ช่วยเหลือเรา ให้กำลังใจเรา ไม่เคยฉวยโอกาสกับเราเหมือนแฟนคนอื่นๆของเพื่อน (ไม่ได้ว่านะ ความจริงนิล่ะ) เราเคยพูดกันไว้ว่า ถ้าเราสอบติดสายวิทย์ เราจะเรียนต่อมหาลัย เรียนให้ได้ปริญญา พี่เขากะเป็นกำลังใจให้เราอ่านหนังสือ ทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ
พอขึ้น ม.4 เราก็มีแฟนใหม่ ชีวิตเรามีความสุขขึ้นเยอะ เชื่อมั้ย เราลืมหน้าพี่เขาไปสนิทเลย เราเป็นเด็กห้องคิง ผลการเรียนดี แฟนใหม่เราก็เหมือนกัน เราทั้งคู่ไปกันได้ดี จนทุกวันนี้ ผ่านมา 7 ปีกว่าๆ เราก็ยังคบกับแฟนคนสมัย ม.4 นั้นอยู่ ^^
เหมือนจะดีนะ ....ถ้า แฟนเก่าที่ตายไปไม่มาคอยเข้าฝันเรา ทั้งที่เราจำหน้าไม่ได้ แต่ในฝัน ภาพนั้นกลับชัดเจน จนเรารู้ว่านั้นคือพี่คนนั้น คนที่ตายจากเราไป
ครั้งแรก ตอนช่วงเราเครียดมากกับงานวิจัย (ตัวจบ มหาลัย) พี่เขามาเข้าฝัน บอกเราเป็นอย่างๆๆๆๆๆ เราไม่คิดจะเชื่อหรอก แต่...ก็ลองทำตามดู แมร่งงง ได้ผลจริงๆนะ การทำงานวิจัยเราไปได้สวยมาก จบแบบสง่างาม !!
ครั้งต่อๆมา ยิ่งใกล้ช่วงเรารับปริญญามากเท่าไหร่ ยิ่งฝันบ่อยขึ้นๆๆๆๆๆ เพราะพี่เขาเคยบอกเราว่า "จะดูวันที่เราใส่ชุดรับปริญญา" (ตอนนั้นไม่รู้ว่าเขาเรียกว่า ชุดครุย 55555+
แล้ว พอวันที่เราใส่ชุดครุยถ่ายรูปกับเพื่อน ตกกลางคืนมา เราจะฝันหาพี่เขามายืนยิ้มให้เราตลอด ครั้งนั้นพี่เขาบอกเราในฝันว่า "เอาเงินใส่หลังชุดรับปริญญานะ อ้ะให้ 20 บาท" หมายถึงใส่ในฮู้ดอ้ะนะ .....เราก็ตกใจตื่น แต่ก็ไม่คิดไร คือฝันจนชินอ้ะ เช้ามาเปิดประตูห้องออกมา เจอเงิน 20 บาทตกอยู่หน้าห้อง ...เท่านั้นล่ะค่าาาาาา ...... วงแตก เอาไปหยอดตู้บริจาคในวัดเลย (ไม่อยากเก็บไว้)
ครั้งล่าสุด ...เมื่อคืนนี้เลยค่ะ ฝันอีกแล้ว ฝันว่าพี่เขามาเคาะประตูห้อง แล้วบอกเราว่า "ปิดประตูห้องด้วย...อันตราย" เราตกใจตื่นอ้ะ เชื่อมั้ยว่า ประตูห้องไม่ได้ปิดจริงๆ ใจหายว้าปปปปป !!! ถึงขั้นว่าต้องรีบเปิดไฟอ้ะ สิ่งแรกดูของในห้อง ว่าหายไหม จากนั้นทั้งพระ ทั้งยันต์ ขนมาแขวนเต็มร่างไปหมด !!! แต่แปลก มกราช่วงนี้เป็นหน้าหนาว ลมแรงพอควรเลยนะ เราเปิดประตูห้องทิ้งไว้ทั้งคืนเลยเหรอเนี่ย ที่ว่าแปลกน่ะ คือกลับไม่มีลมพัดเข้าห้องเหมือนเช่นทุกครั้ง เหมือนมีใครมายืนบังลมที่ประตูไว้ให้เราอ้ะ (ปกติถ้าเปิดประตูห้องทิ้งไว้ ลมจะโกรกเข้าห้องแรงมากๆๆ กรอบรูปยังเคยตกแตก) โอ้ย สยองง!!
หรือนี่จะเป็นสิ่งที่พี่เขาบอก ว่าจะคอยดูฉันวันใส่ชุดรับปริญญา ยิ่งใกล้วันรับปริญญา ยิ่งเจอเรื่องแปลกๆ ยิ่งฝันถึงเขา (ทั้งที่ลืมหน้าไปแล้ว) เราไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้แฟนปัจจุบันเราฟัง ...กลัวเขาไม่เชื่อ
ใครเคยเจอสถานการณ์แบบนี้บ้าง ....เราควรทำไง ทำไมพี่เขาถึงยังไม่ไปไหน จะมาอยู่ใกล้เราทำไม ...เรากลัวผี !!!