ผมเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อให้เป็น อนิสงส์แก่ดวงวิญญาณของคุณน้า ใครที่ได้เห็นบทความนี้และหยิบไปแชร์ หรือเอาให้ลูกหลานอ่านขอให้ได้บุญกุศลทุกๆท่าน และส่งถึงดวงวิญญาณของคุณน้าขอให้ดวงวิญญาณของคุณน้าไปสู่สุขติหากชาติหน้ามีจริงขออย่าคุณน้ามีโอกาสได้เข้าใกล้ยาเสพย์ติดอีกเลย
วันนี้13 มกราคา พ.ศ.2558 วันนี้ผมตื่นขึ้นมา6.30น.ว้าวอากาศดีจริงๆเลย แดดอ่อนๆ มีหมอกตอนเช้าเล็กน้อย ลมพัดเอื่อยๆ ผมคิดในใจวันนี้ต้องเป็นวันที่ดีมากแน่ๆผมเดินลงไปทำกิจวัตรตามปกติ ดายหญ้า กินกาแฟ คุยกับภรรยา
แต่ผมคิดผิดวันนี้ไม่ใช่วันที่ดีเลย ผมโทรหาพ่อเรื่องรถ พ่อบอกว่าวันนี้มาไม่ได้แล้วนะ ต้องจัดการงานศพ ผมตกใจมากเพราะอายุของน้าแค่ 40กว่าๆเอง แต่ผมก็รู้อยู่แล้วว่าต้องมีวันนี้ วันที่น้าผมต้องจากไปก่อนวัยอันควร
สมัยเด็กๆ ผมจำได้ว่าตอนนั้น น้าผมเพิ่งเริ่มเรียนมัธยม และผมก็กำลังเพิ่งเรียนประถมน้าผมจะชอบมาเที่ยวหาพ่อ
คุยเรื่องต้นไม้ นก ฯลฯ ตามประสาลูกหลานชาวสวน ว่างๆน้าก็ไปรับผมกลับจากโรงเรียนบ้างเหมือนกัน น้าผมเป็นคนคุยสนุกใจดี
เมื่อผมโตขึ้นเรียนมัธยมผมไปเรียนที่ตัวจังหวัดทำให้ไม่ได้ถามข่าวคราวน้าจากพ่ออีก ผมเรียนจบออกมาทำงาน
จึงได้ทราบทีหลังว่า น้าผมติดยาบ้าอย่างหนักตอนเป็นวัยรุ่น เมื่อเลิกยาบ้าแล้วก็กลับมาติดเหล้าอีก จนสติไม่ค่อยสมประกอบทำงานไม่ได้คุณภาพกินเหล้า ยาดองอย่างเดียว เดินไปเดินมาในหมู่บ้านให้เป็นที่เวทนาแก่ผู้พบเห็น
พ่อของน้าผมแกใจดีกับผมมากตอนผมเล็กราวๆ 3-4 ขวบ พ่อชอบพาไปเยี่ยมแกที่บ้าน แกก็จะทำดาบไม้ให้ผมเล่น และชวนคุยเรื่องต่างๆเกี่ยวกับสัตว์น้อยใหญ่ที่แกเคยเจอในป่าสมัยแกหนุ่มๆ (ตอนผมคลอดป่าที่หมู่บ้านผมหมดแล้ว) ผมสนุกมาก เมื่อผมโตแกก็ป่วยเป็นอัมพาตผมไม่ได้มีโอกาสไปเยี่ยมแกซักครั้ง แต่ที่น่าสลดใจคือ น้าไม่สามารถดูแลลุงได้เลย เพราะน้าก็สติไม่ดี ลุงก็ป่วยเป็นอัมพาต กลายเป็นครอบครัวอนาถา ไม่เป็นที่ต้องการของเพื่อนบ้าน(ที่ได้ยินคนอื่นเล่ามา) เพราะ เสาหลักป่วย ลูกชายก็เสียสติติดเหล่าไม่มีคนทำงาน
จนกระทั่งลุงผมเสียชีวิต และวันนี้ไม่นานจากลุงเสียชีวิต 2ปีเห็นจะได้ฝนตกหนักมาก ช่วงเดือน ธ.ค. 2557 ทำให้แถวหมู่บ้านผม
มีน้ำขังหลายจุด น้าของผมคงไปเดินลุยน้ำ (ระหว่างเมา) แล้วติดเชื้อ ฉี่หนูจนต้องเข้ารับการรักษาตัวที่ โรงพยาบาลหาดใหญ่ทราบข่าวว่าไตวาย เพราะเป็นหนักแล้วถึงเข้าโรงพยาบาล ผมก็แอบคิดในใจว่าแกจะอยู่ยังไงนะไตก็วาย สติก็ไม่ดี งานก็ไม่มีทำ เงินก็ไม่มี ถ้าออกจากโรงพยาบาลมาใครจะพาแกไปฟอกไต จะเอาเงินที่ใหน พ่อผม พี่ข้างๆบ้านผมก็ไปเยี่ยมน้ากัน ให้เงินคนละพันสองพัน เพื่อเป็นกำลังใจให้แม่ของแก(ผมคิดเองนะ) จนวันนี้แกเสียชีวิตผมจึงได้แต่สลดใจเพราะเริ่มจากยาบ้าตัวเดียวเท่านั้น
ผมคิดนี่ถ้าแกไม่ติดยาบ้า แกคงจะไม่เสียสติฐาวรแบบนี้ คงมีลูก และน้าคงได้เลี่ยงดูพ่อ และแม่ของแกยามเฒ่าชรา แต่วันนี้ทุกอย่างกลับหน้าหลังกันไปหมด
ในฐานะที่ผมเรียนจบมาด้านยา จึงขอโอกาศนี้แทรกเนื้อหาเกี่ยวกับยาบ้าซึ่งคัดลอกมาจากหน้าเว็บไซด์คณะเภสัชศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล ไม่อ่านก็ได้ครับข้ามไปเลย
เป็นเนื้อหาเกี่ยวกับยาบ้าและโทษเขียนโดยภญ.กิตติมา วัฒนากมลกุล http://goo.gl/dNfT9L
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้บทความเผยแพร่ความรู้สู่ประชาชน
ยาบ้า
ภญ.กิตติมา วัฒนากมลกุล
ภาควิชาสรีรวิทยา คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
ยาบ้า เดิมชื่อว่า ยาม้า หรืออาจเรียกว่ายาขยัน ยาแก้ง่วง ยาโด๊ป เป็นยาเสพติดที่มีส่วนประกอบหลักคือสารสังเคราะห์กลุ่มแอมเฟตามีน แพร่ระบาดอยู่ 3 รูปแบบด้วยกัน คือ แอมเฟตามีนซัลเฟต (Amphetamine Sulfate) เมทแอมเฟตามีน (Methamphetamine) และเมทแอมเฟตามีนไฮโดรคลอไรด์ (Methamphetamine Hydrochloride) ซึ่งส่วนใหญ่ที่พบในเมืองไทยจะเป็นเมทแอมเฟตามีนไฮโดรคลอไรด์ นิยมเสพโดยรับประทานโดยตรงหรือผสมในอาหารหรือเครื่องดื่ม หรือสูดดมเป็นไอระเหยของยาบ้าที่บดแล้วนำไปลนไฟ (สามารถเสพโดยวิธีฉีดเข้าเส้นเลือดได้ แต่ไม่เป็นที่นิยมในเมืองไทย) จัดเป็นยาเสพติดให้โทษประเภทที่ 1 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522
ยาบ้าออกฤทธิ์กระตุ้นประสาท เมื่อเสพเข้าสู่ร่างกายในระยะแรกจะออกฤทธิ์ทำให้ร่างกายตื่นตัว หัวใจเต้นเร็ว ความดันโลหิตสูง ใจสั่น ประสาทตึงเครียด แต่เมื่อหมดฤทธิ์ยาจะรู้สึกอ่อนเพลียมากกว่าปกติ ประสาทล้าทำให้การตัดสินใจช้าและผิดพลาด เป็นเหตุให้เกิดอุบัติเหตุร้ายแรงได้ เมื่อใช้ยาบ้าไปซักระยะหนึ่ง ร่างกายจะเกิดอาการดื้อยา (Tolerance) ผู้เสพจะต้องเพิ่มขนาดของยาและเสพบ่อยขึ้นยาจึงออกฤทธิ์เพียงพอเท่าที่ผู้เสพต้องการ การดื้อยาจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะการเสพโดยวิธีฉีดเข้าเส้นเลือดและการสูบไอ มักก่อให้เกิดอาการเสพติดทางจิตใจมากกว่าทางร่างกาย ถ้าใช้ติดต่อกันเป็นเวลานานจะทำให้สมองเสื่อม เกิดอาการประสาทหลอน เห็นภาพลวงตา หวาดระแวง คลุ้มคลั่ง เสียสติ เป็นบ้า อาจทำร้ายตนเองและผู้อื่นได้ หรือในกรณีที่ได้รับยาในปริมาณมาก จะไปกดประสาท และระบบการหายใจทำให้หมดสติและถึงแก่ชีวิตได้
การเสพยาบ้าก่อให้เกิดผลร้ายหลายประการ ดังนี้
ผลต่อจิตใจ เมื่อเสพยาบ้าเป็นระยะเวลานานหรือใช้เป็นจำนวนมาก จะทำให้ผู้เสพมีความผิดปกติทางด้านจิตใจ กลายเป็นโรคจิตชนิดหวาดระแวง ส่งผลให้มีพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไป เช่น เกิดอาการหวาดหวั่น หวาดกลัว ประสาทหลอน ซึ่งโรคนี้หากเกิดขึ้นแล้ว อาการจะคงอยู่ตลอดไป แม้ในช่วงเวลาที่ไม่ได้เสพยาก็ตาม
ผลต่อระบบประสาท ในระยะแรกจะออกฤทธิ์กระตุ้นประสาท ทำให้ประสาทตึงเครียด แต่เมื่อหมดฤทธิ์ยาจะมีอาการประสาทล้า ทำให้การตัดสินใจในเรื่องต่าง ๆ ช้า และผิดพลาด และหากใช้ติดต่อกันเป็นเวลานานจะทำให้สมองเสื่อม หรือกรณีที่ใช้ยาในปริมาณมาก (Overdose) จะไปกดประสาทและระบบการหายใจ ทำให้หมดสติและถึงแก่ความตายได้
ผลต่อพฤติกรรม ฤทธิ์ของยาจะกระตุ้นสมองส่วนที่ควบคุมความก้าวร้าว และความกระวนกระวายใจ ดังนั้นเมื่อเสพยาบ้าไปนาน ๆ จะก่อให้เกิดพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงไป คือ ผู้เสพจะมีความก้าวร้าวเพิ่มขึ้น และหากยังใช้ต่อไปจะมีโอกาสเป็นโรคจิตชนิดหวาดระแวง เกรงว่าจะมีคนมาทำร้ายตนเอง จึงต้องทำร้ายผู้อื่นก่อน
โทษทางกฎหมาย :
จัดเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 1 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 สรุปข้อหาและบทลงโทษ ดังนี้
ข้อหา บทลงโทษ
ผลิต นำเข้า หรือ ส่งออก ต้องระวางโทษจำคุกตลอดชีวิต หากเป็นการกระทำเพื่อจำหน่าย ต้องระวางโทษประหารชีวิต(กรณีคำนวณเป็นสารบริสุทธิ์ได้ตั้งแต่ 20 กรัม ขึ้นไปถือว่าเป็นการกระทำเพื่อจำหน่าย)
จำหน่ายหรือครอบครองเพื่อจำหน่าย ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 5 ปี ถึงจำคุกตลอดชีวิตและปรับตั้งแต่ 5 หมื่นบาทถึง 5 แสนบาทหากมีสารบริสุทธิ์ไม่เกิน 100 กรัม แต่ถ้าเกิน 100 กรัมขึ้นไป ต้องระวางโทษจำคุกตลอดชีวิตหรือประหารชีวิต
ครองครอบ ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 1 ปี ถึง 10 ปี 1 หมื่นบาทถึง 1 แสนบาท(หากเป็นสารบริสุทธิ์ตั้งแต่ 20 กรัม ขึ้นไปถือว่าเป็นการครอบครองเพื่อจำหน่าย
เสพ - ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือนถึง 10 ปี และปรับตั้งแต่ 5 พันบาท ถึง 1 แสนบาท
ย้าบ้ากินก็แย่เลิกแล้วก็ยังแย่ เรื่องจริงที่เกิดกับญาติผม
วันนี้13 มกราคา พ.ศ.2558 วันนี้ผมตื่นขึ้นมา6.30น.ว้าวอากาศดีจริงๆเลย แดดอ่อนๆ มีหมอกตอนเช้าเล็กน้อย ลมพัดเอื่อยๆ ผมคิดในใจวันนี้ต้องเป็นวันที่ดีมากแน่ๆผมเดินลงไปทำกิจวัตรตามปกติ ดายหญ้า กินกาแฟ คุยกับภรรยา
แต่ผมคิดผิดวันนี้ไม่ใช่วันที่ดีเลย ผมโทรหาพ่อเรื่องรถ พ่อบอกว่าวันนี้มาไม่ได้แล้วนะ ต้องจัดการงานศพ ผมตกใจมากเพราะอายุของน้าแค่ 40กว่าๆเอง แต่ผมก็รู้อยู่แล้วว่าต้องมีวันนี้ วันที่น้าผมต้องจากไปก่อนวัยอันควร
สมัยเด็กๆ ผมจำได้ว่าตอนนั้น น้าผมเพิ่งเริ่มเรียนมัธยม และผมก็กำลังเพิ่งเรียนประถมน้าผมจะชอบมาเที่ยวหาพ่อ
คุยเรื่องต้นไม้ นก ฯลฯ ตามประสาลูกหลานชาวสวน ว่างๆน้าก็ไปรับผมกลับจากโรงเรียนบ้างเหมือนกัน น้าผมเป็นคนคุยสนุกใจดี
เมื่อผมโตขึ้นเรียนมัธยมผมไปเรียนที่ตัวจังหวัดทำให้ไม่ได้ถามข่าวคราวน้าจากพ่ออีก ผมเรียนจบออกมาทำงาน
จึงได้ทราบทีหลังว่า น้าผมติดยาบ้าอย่างหนักตอนเป็นวัยรุ่น เมื่อเลิกยาบ้าแล้วก็กลับมาติดเหล้าอีก จนสติไม่ค่อยสมประกอบทำงานไม่ได้คุณภาพกินเหล้า ยาดองอย่างเดียว เดินไปเดินมาในหมู่บ้านให้เป็นที่เวทนาแก่ผู้พบเห็น
พ่อของน้าผมแกใจดีกับผมมากตอนผมเล็กราวๆ 3-4 ขวบ พ่อชอบพาไปเยี่ยมแกที่บ้าน แกก็จะทำดาบไม้ให้ผมเล่น และชวนคุยเรื่องต่างๆเกี่ยวกับสัตว์น้อยใหญ่ที่แกเคยเจอในป่าสมัยแกหนุ่มๆ (ตอนผมคลอดป่าที่หมู่บ้านผมหมดแล้ว) ผมสนุกมาก เมื่อผมโตแกก็ป่วยเป็นอัมพาตผมไม่ได้มีโอกาสไปเยี่ยมแกซักครั้ง แต่ที่น่าสลดใจคือ น้าไม่สามารถดูแลลุงได้เลย เพราะน้าก็สติไม่ดี ลุงก็ป่วยเป็นอัมพาต กลายเป็นครอบครัวอนาถา ไม่เป็นที่ต้องการของเพื่อนบ้าน(ที่ได้ยินคนอื่นเล่ามา) เพราะ เสาหลักป่วย ลูกชายก็เสียสติติดเหล่าไม่มีคนทำงาน
จนกระทั่งลุงผมเสียชีวิต และวันนี้ไม่นานจากลุงเสียชีวิต 2ปีเห็นจะได้ฝนตกหนักมาก ช่วงเดือน ธ.ค. 2557 ทำให้แถวหมู่บ้านผม
มีน้ำขังหลายจุด น้าของผมคงไปเดินลุยน้ำ (ระหว่างเมา) แล้วติดเชื้อ ฉี่หนูจนต้องเข้ารับการรักษาตัวที่ โรงพยาบาลหาดใหญ่ทราบข่าวว่าไตวาย เพราะเป็นหนักแล้วถึงเข้าโรงพยาบาล ผมก็แอบคิดในใจว่าแกจะอยู่ยังไงนะไตก็วาย สติก็ไม่ดี งานก็ไม่มีทำ เงินก็ไม่มี ถ้าออกจากโรงพยาบาลมาใครจะพาแกไปฟอกไต จะเอาเงินที่ใหน พ่อผม พี่ข้างๆบ้านผมก็ไปเยี่ยมน้ากัน ให้เงินคนละพันสองพัน เพื่อเป็นกำลังใจให้แม่ของแก(ผมคิดเองนะ) จนวันนี้แกเสียชีวิตผมจึงได้แต่สลดใจเพราะเริ่มจากยาบ้าตัวเดียวเท่านั้น
ผมคิดนี่ถ้าแกไม่ติดยาบ้า แกคงจะไม่เสียสติฐาวรแบบนี้ คงมีลูก และน้าคงได้เลี่ยงดูพ่อ และแม่ของแกยามเฒ่าชรา แต่วันนี้ทุกอย่างกลับหน้าหลังกันไปหมด
ในฐานะที่ผมเรียนจบมาด้านยา จึงขอโอกาศนี้แทรกเนื้อหาเกี่ยวกับยาบ้าซึ่งคัดลอกมาจากหน้าเว็บไซด์คณะเภสัชศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล ไม่อ่านก็ได้ครับข้ามไปเลย เป็นเนื้อหาเกี่ยวกับยาบ้าและโทษเขียนโดยภญ.กิตติมา วัฒนากมลกุล http://goo.gl/dNfT9L
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้