หน้าเปิดสีค่ะ ครบ 50 ตอนแล้วว
- เลือดของคุณแม่ฮิโยริยังไม่หยุดไหล ฮิโยริที่อยู่ในอาการตื่นตกใจ เสียใจ และไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงได้แต่นั่งอยู่ข้างๆแม่ของเธออยู่อย่างนั้น ในขณะที่เธอกำลังสับสนกับสถานการณ์ตรงหน้าอยู่นั้น พวกมารหน้ากากที่อยู่รอบตัวเธอก็พูดแทรกขึ้นมาว่า
"มันเป็นความผิดของตาแก่คนนั้น ! เป็นความผิดของนางพยาบาลกลุ่มนั้น ! เป็นความผิดของหมอนั่น !"
"ทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ ... ทั้งหมดเป็นความผิดของยาโบคุ ..."
"เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด เป็นเพราะเธอกับยาโบคุได้พบกัน ..."
"หมอนั่นเป็นเทพเจ้าแห่งการแย่งชิง ครอบครัวของเธอ อนาคตของเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างจะถูกแย่งชิงไป"
"จากนั้นก็จะสูญเสียทุกอย่าง ..."
"สูญเสีย ... ?"
บนดาดฟ้า
- ท่านพ่อบอกว่าถึงยาโตะจะเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนอาวุธเทพ และอยากจะเป็นเทพที่ทำความปรารถนาของมนุษย์ให้เป็นจริงได้ขนาดไหน แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปอยู่ดี สิ่งที่ยาโตะมอบให้กับมนุษย์ได้มีเพียงความตายเท่านั้น
"จนถึงตอนนี้นายก็ดีแต่พูดเท่านั้น อาวุธเทพของนายก็ยังเป็นอาวุธอยู่"
"อาวุธเทพเป็นสิ่งที่จะเปลี่ยนร่างไปตามคุณสมบัติของเจ้านายและความสามารถของตัววิญญาณเอง ..."
"นายไม่รู้สึกหรือว่า อาวุธเทพของนายกำลังพูดว่า "รีบๆไปฆ่าคนซะ" น่ะ ?"
'!? เรื่องแบบนั้นน่ะฉัน ... '
"ยูกิเนะสาบานกับฉันไว้แล้ว ว่าจะไม่ยอมให้ฉันฆ่าคนอีก"
"ฮิโยริเองก็บอกว่า ฉันกำลังเปลี่ยนแปลงไป"
"ฉันเชื่อใจพวกเขา"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- บิชามอนตกใจที่สถานที่ที่เกิดความแปรปรวนคือโรงพยาบาลอิกกิ และความเสียหายจากความแปรปรวนในครั้งนี้ก็ดูท่าจะร้ายแรงกว่าที่ผ่านๆด้วย แต่เมื่อเธอเห็นว่าพวกมารในครั้งนี้สวมหน้ากากด้วย เธอก็เข้าใจทันทีว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังในเหตุการณ์ครั้งนี้เป็นใคร
- คาซึมะรายงานว่ายาโตะอยู่บนดาดฟ้า บิชามอนจึงขึ้นไปหายาโตะทันที (ส่วนท่านพ่อหลบฉากมาแอบฟังอยู่ที่บันได) บิชามอนเปิดฉากถามยาโตะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่ออีกฝ่ายนิ่งเฉย เธอจึงตอบคำถามแทนเอง
"ผู้ใช้อาคมเป็นคนทำเรื่องพวกนี้ล่ะสิ แล้วเขาก็เป็นพ่อของแกด้วย ... ที่ฉันพูดไม่ผิดใช่ไหมล่ะ ?"
"นี่ ! อย่างน้อยก็ปฏิเสธหน่อยสิ ทำแบบนั้นยังจะเหมาะกับบทตัวร้ายมากกว่าอีก"
"งั้น ... ผู้ใช้อาคมก็อยู่ใกล้ๆนี้สินะ"
"... ฉันรู้อยู่แล้วล่ะว่ามันจะต้องกลายเป็นแบบนี้ บิชามอน"
- บิชามอนใช้ดาบเล่มใหญ่ฟาดใส่ยาโตะทันที แต่ยาโตะก็ใช้เซคคิรับการโจมตีไว้ได้ทันท่วงทีเช่นกัน บิชามอนบุกโจมตีต่อพร้อมกับพูดไปด้วยว่า ยาโตะคงรู้อยู่แล้วว่าการที่ปล่อยตัวผู้ใช้อาคมไปเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมาก แล้วทำไมเขาถึงยังปกป้องผู้ใช้อาคมอยู่อีก
"ที่นี่มีทั้งคนสำคัญของแก และครอบครัวของเธอคนนั้นอยู่ไม่ใช่รึไง ! ถ้างั้นล่ะก็---"
"ฉันไม่ได้ปกป้องเขา ... ! ฉันแค่รู้ว่าฉันเอาชนะเขาไม่ได้ก็เท่านั้น !"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- ยูกิเนะถามว่าจะเอายังไงกับท่านพ่อ ยาโตะตอบว่าตอนนี้ให้รีบตามหาตัวฮิโยริก่อนดีกว่า ... บิชามอนที่แยกออกมาจากยาโตะกำลังหวดแส้และตามด้วยใช้มือเปล่าๆระบายอารมณ์ใส่พวกมารอย่างเนื่อง สาเหตุก็มาจากตัวเธอเองที่ดันไประบายอารมณ์ใส่ยาโตะ ทั้งๆที่ความจริงแล้วคนที่เห็นเอบิสึตายไปต่อหน้าต่อตาโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลยก็คือตัวเธอเอง
- หลังจากบิชามอนใจเย็นลงแล้ว คุราฮะก็อาสารับหน้าที่กำจัดมารในบริเวณนั้นต่อ ส่วนบิชามอนแยกออกไปหาตัวผู้ใช้อาคมพร้อมกับกำจัดมารที่สิงอยู่ในตัวมนุษย์ในบริเวณอื่นไปด้วย ซึกุฮะ(ที่เป็นชุด)บอกว่าบิชามอนน่าจะคาดคั้นยาโตะต่ออีกหน่อย เพราะตอนนี้พวกเธอแทบจะไม่มีเบาะแสเกี่ยวกับตัวผู้ใช้อาคมเลย
- บิชามอนบอกว่าถึงจะคาดคั้นต่อไป แต่ยังไงยาโตะก็คงจะไม่บอกอะไรอยู่ดี เพราะเขาเป็นคนแบบนั้น และดูจากบาดแผลที่ถูกโจมตีบนตัวของยาโตะแล้ว เธอก็รู้แล้วว่าเขาอยู่คนละฝั่งกับผู้ใช้อาคม และที่สำคัญที่สุดคือเธอไม่อยากพึ่งยาโตะ แต่อยากพึ่งตัวเองในการแก้ไขปัญหาครั้งนี้มากกว่า ซึกุฮะฟังที่บิชามอนพูดแล้ว ถึงกับจิ้นยาโตะ x บิชามอนออกนอกหน้า จนคาซึมะแว่นร้าวเลยทีเดียว
- บิชามอนเจอฮิโยริที่กำลังโดนหามอยู่บนเปล ซึ่งแน่นอนว่าวิญญาณของเธอไม่ได้อยู่ในร่างด้วย บิชามอนถามความคิดเห็นคาซึมะว่า เป็นไปได้ไหมที่ฮิโยริจะเป็นเป้าหมายของผู้ใช้อาคม แต่คาซึมะไม่คิดอย่างนั้น เพราะถ้าฮิโยริตกเป็นเป้าหมายจริงๆ แค่จัดการกับเธอตรงๆก็หมดเรื่อง ไม่เห็นต้องทำให้เรื่องมันวุ่นวายถึงขนาดนี้
- บิชามอนรู้สึกว่ามีอะไรมาโดนตัวเธอ แต่เมื่อเธอหันหลังกลับไปกลับไม่พบอะไร และในเวลาต่อมาเพียงไม่นาน บิชามอนก็กระอักเลือดออกมาทันที พวกอาวุธเทพทุกคนรีบปรี่เข้าไปดูแลบิชามอนที่กำลังกระอักเลือดออกมาไม่หยุดกันหมด จนไม่มีใครสังเกตเลยว่าซึกุฮะที่โดนคทาของท่านพ่อไปเต็มๆนั้น กำลังนั่งอย่างเหม่อลอยอยู่บนพื้น ...
ฝั่งยาโตะ
- ยาโตะวิ่งตามหาฮิโยริที่อยู่ในร่างวิญญาณ จนไปเจอเธอนั่งอยู่ข้างๆคุณแม่ในห้องคนไข้ห้องหนึ่ง (ส่วนคุณพ่อของฮิโยริที่อยู่ในห้องด้วย กำลังถูกรุมต่อว่าจากผู้เสียหายในเหตุการณ์ครั้งนี้ และผู้เสียหายยังบอกอีกด้วยว่าจะฟ้องคุณพ่อ) ยาโตะกับยูกิเนะเดินตรงเข้าไปหาฮิโยริที่กำลังอยู่ในสภาพเสียขวัญและกำลังโทษตัวเองอย่างรุนแรง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ที่โรงยิมในโรงเรียน
- ท่านพ่อตื่นขึ้นมาในโรงยิมและคืนร่างให้กับโนระที่อยู่ในมือ เขาไม่นึกว่าเลยว่าบิชามอนจะมาด้วย จากนั้นเขาก็หยิบมือถือขึ้นมาเช็คข่าวเรื่องโรงพยาบาลของพ่อฮิโยริในทวิตเตอร์
"ฮิโยริจังก็จนมุมแล้วล่ะนะ"
"ท่านพ่อทำเรื่องอ้อมค้อมเสียจริงนะ"
"อยากให้ยาโตะลงมือด้วยตัวเองอีกงั้นหรือ"
"เหมือนกับตอนซากุระตอนนั้นน่ะ"
"นี่น่ะ ... ไม่ใช่แค่เกี่ยวกับแค่ยาโบคุหรอก"
"แต่มันก็เป็นการทดสอบยูกิเนะด้วยเหมือนกัน"
"ว่าเขาจะสามารถรักษาความมีตัวตนเอาไว้ได้รึเปล่า"
"จะตัดสายสัมพันธ์ หรือจะตัดชีวิต"
"พวกเขาสองคนจะต้องเป็นคนตัดสินใจเองว่าจะช่วยเธออย่างไร"
สาดรูปเยอะมากค่าาา ตอนนี้ของอังกฤษมาไวกว่าของจีน 1 วันค่ะ ทำให้เราขี้เกียจแปลตอนนี้ไปเลย ฮาา
(มีใครแปลตรงที่ท่านพ่อบอกว่าเป็นการทดสอบยูกิเนะเหมือนกัน ได้เป๊ะๆบ้างไหมคะ คือเราอ่านยังไงก็ไม่เข้าใจประโยคนี้น่ะค่ะ)
ตรงที่ท่านพ่อบอกว่าอาวุธเทพของยาโตะก็ยังเป็นอาวุธอยู่ ตรงนี้ถ้าสังเกตดีๆจะพบว่าอาวุธเทพทั้งหมดของยาโตะเป็นอาวุธจริงๆค่ะ
ไม่ว่าจะโทโมเนะ(มีด) ซากุระ(ดาบสั้น) ยูกิเนะ(ดาบเปลือยเล่มยาว) โนระ(ดาบญี่ปุ่น) หรือแฟล็ชแบ็คที่ยาโตะแต่งตัวแปลกๆถือมีดผูกโบว์ก็ตาม
ซึ่งถ้าเปรียบเทียบกับของเทพคนอื่นแล้ว จะมีที่เป็นทั้งอาวุและไม่ใช่อาวุธปะปนกันไปค่ะ เช่นของบิชามอน มีทั้งตาชั่ง กระจก สิงโต ชุด ต่างหู ฯลฯ
หรือของเอบิสึก็มีทั้งเสื้อโค้ท ถุงมือ ส่วนของโคฟุคุเป็นพัด ของเทนจินก็มีไปป์(โทโนเมะ) การที่ยาโตะมีแต่อาวุธเทพที่เป็นอาวุธ
จึงเหมือนเป็นการสะท้อนนิสัยหรืออะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับการฆ่าออกมาน่ะค่ะ ...
ตอนนี้ก็รู้กันแล้วว่า คทาของท่านพ่อมีความสามารถทำอะไรเกี่ยวกับชื่อของอาวุธเทพได้จริงๆด้วย
ยูกิเนะที่รับคทาไปเต็มๆครั้งก่อนและยังไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อยจึงถือว่าโชคดีมากๆ ...
แต่ถ้าอย่างนั้นยาโตะก็คงยังไม่วางใจ เลยเอาทั้งตัวเองบัง+หยุดยุกิเนะไว้ด้วยการฟันตัวเองนั่นแหละค่ะ ...
ป.ล.ตอนที่ไปหลบที่บันได ท่านพ่อให้เหตุผลว่า "คอยบงการในความมืดเหมือนนินจามันเท่กว่า" ด้วย ... น่าหมั่นไส้ชะมัด !!
[spoil] Noragami ตอนที่ 50
- เลือดของคุณแม่ฮิโยริยังไม่หยุดไหล ฮิโยริที่อยู่ในอาการตื่นตกใจ เสียใจ และไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงได้แต่นั่งอยู่ข้างๆแม่ของเธออยู่อย่างนั้น ในขณะที่เธอกำลังสับสนกับสถานการณ์ตรงหน้าอยู่นั้น พวกมารหน้ากากที่อยู่รอบตัวเธอก็พูดแทรกขึ้นมาว่า
"มันเป็นความผิดของตาแก่คนนั้น ! เป็นความผิดของนางพยาบาลกลุ่มนั้น ! เป็นความผิดของหมอนั่น !"
"ทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ ... ทั้งหมดเป็นความผิดของยาโบคุ ..."
"เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด เป็นเพราะเธอกับยาโบคุได้พบกัน ..."
"หมอนั่นเป็นเทพเจ้าแห่งการแย่งชิง ครอบครัวของเธอ อนาคตของเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างจะถูกแย่งชิงไป"
"จากนั้นก็จะสูญเสียทุกอย่าง ..."
"สูญเสีย ... ?"
บนดาดฟ้า
- ท่านพ่อบอกว่าถึงยาโตะจะเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนอาวุธเทพ และอยากจะเป็นเทพที่ทำความปรารถนาของมนุษย์ให้เป็นจริงได้ขนาดไหน แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปอยู่ดี สิ่งที่ยาโตะมอบให้กับมนุษย์ได้มีเพียงความตายเท่านั้น
"จนถึงตอนนี้นายก็ดีแต่พูดเท่านั้น อาวุธเทพของนายก็ยังเป็นอาวุธอยู่"
"อาวุธเทพเป็นสิ่งที่จะเปลี่ยนร่างไปตามคุณสมบัติของเจ้านายและความสามารถของตัววิญญาณเอง ..."
"นายไม่รู้สึกหรือว่า อาวุธเทพของนายกำลังพูดว่า "รีบๆไปฆ่าคนซะ" น่ะ ?"
'!? เรื่องแบบนั้นน่ะฉัน ... '
"ยูกิเนะสาบานกับฉันไว้แล้ว ว่าจะไม่ยอมให้ฉันฆ่าคนอีก"
"ฮิโยริเองก็บอกว่า ฉันกำลังเปลี่ยนแปลงไป"
"ฉันเชื่อใจพวกเขา"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- บิชามอนตกใจที่สถานที่ที่เกิดความแปรปรวนคือโรงพยาบาลอิกกิ และความเสียหายจากความแปรปรวนในครั้งนี้ก็ดูท่าจะร้ายแรงกว่าที่ผ่านๆด้วย แต่เมื่อเธอเห็นว่าพวกมารในครั้งนี้สวมหน้ากากด้วย เธอก็เข้าใจทันทีว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังในเหตุการณ์ครั้งนี้เป็นใคร
- คาซึมะรายงานว่ายาโตะอยู่บนดาดฟ้า บิชามอนจึงขึ้นไปหายาโตะทันที (ส่วนท่านพ่อหลบฉากมาแอบฟังอยู่ที่บันได) บิชามอนเปิดฉากถามยาโตะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่ออีกฝ่ายนิ่งเฉย เธอจึงตอบคำถามแทนเอง
"ผู้ใช้อาคมเป็นคนทำเรื่องพวกนี้ล่ะสิ แล้วเขาก็เป็นพ่อของแกด้วย ... ที่ฉันพูดไม่ผิดใช่ไหมล่ะ ?"
"นี่ ! อย่างน้อยก็ปฏิเสธหน่อยสิ ทำแบบนั้นยังจะเหมาะกับบทตัวร้ายมากกว่าอีก"
"งั้น ... ผู้ใช้อาคมก็อยู่ใกล้ๆนี้สินะ"
"... ฉันรู้อยู่แล้วล่ะว่ามันจะต้องกลายเป็นแบบนี้ บิชามอน"
- บิชามอนใช้ดาบเล่มใหญ่ฟาดใส่ยาโตะทันที แต่ยาโตะก็ใช้เซคคิรับการโจมตีไว้ได้ทันท่วงทีเช่นกัน บิชามอนบุกโจมตีต่อพร้อมกับพูดไปด้วยว่า ยาโตะคงรู้อยู่แล้วว่าการที่ปล่อยตัวผู้ใช้อาคมไปเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมาก แล้วทำไมเขาถึงยังปกป้องผู้ใช้อาคมอยู่อีก
"ที่นี่มีทั้งคนสำคัญของแก และครอบครัวของเธอคนนั้นอยู่ไม่ใช่รึไง ! ถ้างั้นล่ะก็---"
"ฉันไม่ได้ปกป้องเขา ... ! ฉันแค่รู้ว่าฉันเอาชนะเขาไม่ได้ก็เท่านั้น !"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- ยูกิเนะถามว่าจะเอายังไงกับท่านพ่อ ยาโตะตอบว่าตอนนี้ให้รีบตามหาตัวฮิโยริก่อนดีกว่า ... บิชามอนที่แยกออกมาจากยาโตะกำลังหวดแส้และตามด้วยใช้มือเปล่าๆระบายอารมณ์ใส่พวกมารอย่างเนื่อง สาเหตุก็มาจากตัวเธอเองที่ดันไประบายอารมณ์ใส่ยาโตะ ทั้งๆที่ความจริงแล้วคนที่เห็นเอบิสึตายไปต่อหน้าต่อตาโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลยก็คือตัวเธอเอง
- หลังจากบิชามอนใจเย็นลงแล้ว คุราฮะก็อาสารับหน้าที่กำจัดมารในบริเวณนั้นต่อ ส่วนบิชามอนแยกออกไปหาตัวผู้ใช้อาคมพร้อมกับกำจัดมารที่สิงอยู่ในตัวมนุษย์ในบริเวณอื่นไปด้วย ซึกุฮะ(ที่เป็นชุด)บอกว่าบิชามอนน่าจะคาดคั้นยาโตะต่ออีกหน่อย เพราะตอนนี้พวกเธอแทบจะไม่มีเบาะแสเกี่ยวกับตัวผู้ใช้อาคมเลย
- บิชามอนบอกว่าถึงจะคาดคั้นต่อไป แต่ยังไงยาโตะก็คงจะไม่บอกอะไรอยู่ดี เพราะเขาเป็นคนแบบนั้น และดูจากบาดแผลที่ถูกโจมตีบนตัวของยาโตะแล้ว เธอก็รู้แล้วว่าเขาอยู่คนละฝั่งกับผู้ใช้อาคม และที่สำคัญที่สุดคือเธอไม่อยากพึ่งยาโตะ แต่อยากพึ่งตัวเองในการแก้ไขปัญหาครั้งนี้มากกว่า ซึกุฮะฟังที่บิชามอนพูดแล้ว ถึงกับจิ้นยาโตะ x บิชามอนออกนอกหน้า จนคาซึมะแว่นร้าวเลยทีเดียว
- บิชามอนเจอฮิโยริที่กำลังโดนหามอยู่บนเปล ซึ่งแน่นอนว่าวิญญาณของเธอไม่ได้อยู่ในร่างด้วย บิชามอนถามความคิดเห็นคาซึมะว่า เป็นไปได้ไหมที่ฮิโยริจะเป็นเป้าหมายของผู้ใช้อาคม แต่คาซึมะไม่คิดอย่างนั้น เพราะถ้าฮิโยริตกเป็นเป้าหมายจริงๆ แค่จัดการกับเธอตรงๆก็หมดเรื่อง ไม่เห็นต้องทำให้เรื่องมันวุ่นวายถึงขนาดนี้
- บิชามอนรู้สึกว่ามีอะไรมาโดนตัวเธอ แต่เมื่อเธอหันหลังกลับไปกลับไม่พบอะไร และในเวลาต่อมาเพียงไม่นาน บิชามอนก็กระอักเลือดออกมาทันที พวกอาวุธเทพทุกคนรีบปรี่เข้าไปดูแลบิชามอนที่กำลังกระอักเลือดออกมาไม่หยุดกันหมด จนไม่มีใครสังเกตเลยว่าซึกุฮะที่โดนคทาของท่านพ่อไปเต็มๆนั้น กำลังนั่งอย่างเหม่อลอยอยู่บนพื้น ...
ฝั่งยาโตะ
- ยาโตะวิ่งตามหาฮิโยริที่อยู่ในร่างวิญญาณ จนไปเจอเธอนั่งอยู่ข้างๆคุณแม่ในห้องคนไข้ห้องหนึ่ง (ส่วนคุณพ่อของฮิโยริที่อยู่ในห้องด้วย กำลังถูกรุมต่อว่าจากผู้เสียหายในเหตุการณ์ครั้งนี้ และผู้เสียหายยังบอกอีกด้วยว่าจะฟ้องคุณพ่อ) ยาโตะกับยูกิเนะเดินตรงเข้าไปหาฮิโยริที่กำลังอยู่ในสภาพเสียขวัญและกำลังโทษตัวเองอย่างรุนแรง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ที่โรงยิมในโรงเรียน
- ท่านพ่อตื่นขึ้นมาในโรงยิมและคืนร่างให้กับโนระที่อยู่ในมือ เขาไม่นึกว่าเลยว่าบิชามอนจะมาด้วย จากนั้นเขาก็หยิบมือถือขึ้นมาเช็คข่าวเรื่องโรงพยาบาลของพ่อฮิโยริในทวิตเตอร์
"ฮิโยริจังก็จนมุมแล้วล่ะนะ"
"ท่านพ่อทำเรื่องอ้อมค้อมเสียจริงนะ"
"อยากให้ยาโตะลงมือด้วยตัวเองอีกงั้นหรือ"
"เหมือนกับตอนซากุระตอนนั้นน่ะ"
"นี่น่ะ ... ไม่ใช่แค่เกี่ยวกับแค่ยาโบคุหรอก"
"แต่มันก็เป็นการทดสอบยูกิเนะด้วยเหมือนกัน"
"ว่าเขาจะสามารถรักษาความมีตัวตนเอาไว้ได้รึเปล่า"
"จะตัดสายสัมพันธ์ หรือจะตัดชีวิต"
"พวกเขาสองคนจะต้องเป็นคนตัดสินใจเองว่าจะช่วยเธออย่างไร"
สาดรูปเยอะมากค่าาา ตอนนี้ของอังกฤษมาไวกว่าของจีน 1 วันค่ะ ทำให้เราขี้เกียจแปลตอนนี้ไปเลย ฮาา
(มีใครแปลตรงที่ท่านพ่อบอกว่าเป็นการทดสอบยูกิเนะเหมือนกัน ได้เป๊ะๆบ้างไหมคะ คือเราอ่านยังไงก็ไม่เข้าใจประโยคนี้น่ะค่ะ)
ตรงที่ท่านพ่อบอกว่าอาวุธเทพของยาโตะก็ยังเป็นอาวุธอยู่ ตรงนี้ถ้าสังเกตดีๆจะพบว่าอาวุธเทพทั้งหมดของยาโตะเป็นอาวุธจริงๆค่ะ
ไม่ว่าจะโทโมเนะ(มีด) ซากุระ(ดาบสั้น) ยูกิเนะ(ดาบเปลือยเล่มยาว) โนระ(ดาบญี่ปุ่น) หรือแฟล็ชแบ็คที่ยาโตะแต่งตัวแปลกๆถือมีดผูกโบว์ก็ตาม
ซึ่งถ้าเปรียบเทียบกับของเทพคนอื่นแล้ว จะมีที่เป็นทั้งอาวุและไม่ใช่อาวุธปะปนกันไปค่ะ เช่นของบิชามอน มีทั้งตาชั่ง กระจก สิงโต ชุด ต่างหู ฯลฯ
หรือของเอบิสึก็มีทั้งเสื้อโค้ท ถุงมือ ส่วนของโคฟุคุเป็นพัด ของเทนจินก็มีไปป์(โทโนเมะ) การที่ยาโตะมีแต่อาวุธเทพที่เป็นอาวุธ
จึงเหมือนเป็นการสะท้อนนิสัยหรืออะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับการฆ่าออกมาน่ะค่ะ ...
ตอนนี้ก็รู้กันแล้วว่า คทาของท่านพ่อมีความสามารถทำอะไรเกี่ยวกับชื่อของอาวุธเทพได้จริงๆด้วย
ยูกิเนะที่รับคทาไปเต็มๆครั้งก่อนและยังไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อยจึงถือว่าโชคดีมากๆ ...
แต่ถ้าอย่างนั้นยาโตะก็คงยังไม่วางใจ เลยเอาทั้งตัวเองบัง+หยุดยุกิเนะไว้ด้วยการฟันตัวเองนั่นแหละค่ะ ...
ป.ล.ตอนที่ไปหลบที่บันได ท่านพ่อให้เหตุผลว่า "คอยบงการในความมืดเหมือนนินจามันเท่กว่า" ด้วย ... น่าหมั่นไส้ชะมัด !!