ตามจริงที่แฟนเราบอก เราเริ่มน่าจะเริ่มเบื่อโลกตอนประถม6แหละค่ะ ตอนนี้อยู่ม.4ค่ะ ตอนประถมนั้นเราเป็นคนร่าเริงมากๆเลยค่ะ เข้ากับเพื่อนได้ดี รู้สึกโลกนี้สวยงามมาก แต่มารู้ว่าเอ้ะ เพื่อนไม่ได้รักเราเลย ไม่มีเพื่อนคนไหนรักเราเลย มาลองหาคนที่เขารักเราจริงจริงๆแทบไม่มีปรากฏ ได้บรรลุเลยค่ะ ตั้งแต่นั้นมาเราเลยรุ้ว่าโลกโหดร้ายและหลอกลวงแค่ไหน เราเริ่มไม่ไว้ใจใครๆค่ะ เราถูกกดดันมากมาย เพราะเราเป็นคนที่ค่อนข้างเรียนดีค่ะ ได้เกรด4.00และได้ที่1ของระดับชั้นแทบทุกเทอม ทุกๆคน ย้ำว่าว่าทุกๆคนนะ ตั้งความหวังไว้กับเราหมดเลย ว่าเรานี่ต้องงี้ต้องงั้น ต้องเป้ะเป็นนักเรียนตัวอย่าง ต้องได้ที่1ต่อไป มันกดดันมากค่ะ ทำให้เครียดมาก ตอนสอบเข้ามัธยม สอบเข้าได้ที่1ก็จริงแต่ด้วยตอนนั้นเราเคว้งมาก กลัวทำได้ไม่ดีพอ กลัวคนอื่นเกลียด สารพัดค่ะ ตอนนั้นร้องไห้แทบทุกวัน ไม่อยากเรียนต่อเลยค่ะ แต่อาการค่อยยังชั่วลงเมื่อเราเริ่มคุ้นเคยสถานที่ พอมาตอนม4นี้มันเริ่มกลับมาอีกแล้วค่ะ การเรียนมันยากยิ่งกว่าเดิม เพื่อนๆตีคู่เรามา ตัวเราเองอยากทำให้ดีที่สุด พ่อแม่ท่านตั้งความหวังไว้ ยอมรับว่ามีความฝันที่ไกลเกินตัวค่ะ
ทีนี้เรามีแฟนคบกันมาเป็นเกือบ2ปี เราเลยตัดสินใจบอกอาการไปทุกอย่าง เพราะไว้ใจเขามาก และเขารักเรามาก พอบอกเขาๆก็บอกว่านี่ไม่ใช่อาการปกติในคนทั่วๆไปแล้ว ฟ้ามีปัญหาแล้วล่ะ แต่เราไม่เชื่อเท่าไหร่หรอกนะคะตอนนั้นน่ะ แต่ตอนนี้เริ่มหวั่นๆแล้ว
อาการของเรานะคะ
-เบื่อโลกมากๆ มองโลกเลวร้ายถึงขีดสุดตลอด
-ชอบเสแสร้งหัวเราะเพื่อไม่ให้คนอื่นเกลียดเรามากกว่านี้
-ไม่ค่อยจะพูดกับใคร แม้กระทั่งครอบครัวตัวเอง แต่ยกเว้นแฟนนะคะ
-ปวดหัวบ่อย
-ขี้น้อยใจ ชอบร้องไห้เพราะตัวเราจะเป็นฝ่ายผิดตลอดอยู่แล้ว
-เครียดมากๆ จนบางครั้งไม่สามารถทำอะไรได้
--ทำร้ายตัวเอง เช่น กรีดข้อมือ ใช้ดินสอกดเขียนหนักบนแขนและขา ดึงทึ้งผม จิกเนื้อตัวเอง และบางครั้งก็ตบหน้าตัวเอง
-คิดอยากตาย อยากนอนตายไปเสียเฉยๆ อยากหายไปจากโลกนี้ แต่ไม่ทำหรอกค่ะ แค่คิดระบายเล่นๆแต่ตลอดเวลา
-เกลียดคนอื่น ไม่ชอบเจอหน้าใครเลย ชอบอยู่คนเดียวกับหนังสือ
-โกรธง่ายๆซะงั้น เวลาโกรธรุนแรงมักจะมือสั่นใจสั่น ทำร้ายตัวเอง ทำลายข้าวของ กรีดร้อง แต่เรารู้ตัวเองนะคะว่าทำไรไปบ้าง มีสติบ้างค่ะ
-มีช่วงนึงที่แฟนบอกว่าเราพูดจาวกไปเวียนมาเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เหมือนเบลอๆคุยไม่รู้เรื่อง
-ซึมค่ะ เศร้าตลอดแต่เป็นช่วงๆคะ บางช่วงก็เล่นแรงๆกับเพื่อนแบบไงอ่ะ เหมือนถูกกระตุ้น
ที่อยากถามนะคะ
-เราเป็นอะไร
-ถ้าเราเป็นโรคซึมเศร้าจริง ควรทำอย่างไร เราไม่ค่อยชอบเรื่องศาสนาเท่าไหร่เสียแล้ว
-หาหมอที่ไหนดีคะ เราอยู่เพชรบุรี
-ค่าใช้จ่ายแพงมั้ยคะ? ต่ำกว่า18ไม่เอาผู้ปกครองไปได้ไหมคะ
ที่รบกวนมานี้เนื่องจากเราอยากลองคิดหลายๆอย่างดูใหม่ เราสงสารแฟนเรามาก เขาคอยเป็นห่วงเราตลอด แนะนำให้บอกแม่และไปหาหมอ
เห้ออ ตัดสินใจอะไรไม่ถูกจริงๆค่ะตอนนี้ ในเมื่อโลกเราทุกคนเกิดมาก็ต้องตาย สุดท้ายจะเกิดมาทำไม?
แฟนเราบอกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า แต่เราว่าเราปกตินะ? หรือยังไงอ่ะ
ทีนี้เรามีแฟนคบกันมาเป็นเกือบ2ปี เราเลยตัดสินใจบอกอาการไปทุกอย่าง เพราะไว้ใจเขามาก และเขารักเรามาก พอบอกเขาๆก็บอกว่านี่ไม่ใช่อาการปกติในคนทั่วๆไปแล้ว ฟ้ามีปัญหาแล้วล่ะ แต่เราไม่เชื่อเท่าไหร่หรอกนะคะตอนนั้นน่ะ แต่ตอนนี้เริ่มหวั่นๆแล้ว
อาการของเรานะคะ
-เบื่อโลกมากๆ มองโลกเลวร้ายถึงขีดสุดตลอด
-ชอบเสแสร้งหัวเราะเพื่อไม่ให้คนอื่นเกลียดเรามากกว่านี้
-ไม่ค่อยจะพูดกับใคร แม้กระทั่งครอบครัวตัวเอง แต่ยกเว้นแฟนนะคะ
-ปวดหัวบ่อย
-ขี้น้อยใจ ชอบร้องไห้เพราะตัวเราจะเป็นฝ่ายผิดตลอดอยู่แล้ว
-เครียดมากๆ จนบางครั้งไม่สามารถทำอะไรได้
--ทำร้ายตัวเอง เช่น กรีดข้อมือ ใช้ดินสอกดเขียนหนักบนแขนและขา ดึงทึ้งผม จิกเนื้อตัวเอง และบางครั้งก็ตบหน้าตัวเอง
-คิดอยากตาย อยากนอนตายไปเสียเฉยๆ อยากหายไปจากโลกนี้ แต่ไม่ทำหรอกค่ะ แค่คิดระบายเล่นๆแต่ตลอดเวลา
-เกลียดคนอื่น ไม่ชอบเจอหน้าใครเลย ชอบอยู่คนเดียวกับหนังสือ
-โกรธง่ายๆซะงั้น เวลาโกรธรุนแรงมักจะมือสั่นใจสั่น ทำร้ายตัวเอง ทำลายข้าวของ กรีดร้อง แต่เรารู้ตัวเองนะคะว่าทำไรไปบ้าง มีสติบ้างค่ะ
-มีช่วงนึงที่แฟนบอกว่าเราพูดจาวกไปเวียนมาเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เหมือนเบลอๆคุยไม่รู้เรื่อง
-ซึมค่ะ เศร้าตลอดแต่เป็นช่วงๆคะ บางช่วงก็เล่นแรงๆกับเพื่อนแบบไงอ่ะ เหมือนถูกกระตุ้น
ที่อยากถามนะคะ
-เราเป็นอะไร
-ถ้าเราเป็นโรคซึมเศร้าจริง ควรทำอย่างไร เราไม่ค่อยชอบเรื่องศาสนาเท่าไหร่เสียแล้ว
-หาหมอที่ไหนดีคะ เราอยู่เพชรบุรี
-ค่าใช้จ่ายแพงมั้ยคะ? ต่ำกว่า18ไม่เอาผู้ปกครองไปได้ไหมคะ
ที่รบกวนมานี้เนื่องจากเราอยากลองคิดหลายๆอย่างดูใหม่ เราสงสารแฟนเรามาก เขาคอยเป็นห่วงเราตลอด แนะนำให้บอกแม่และไปหาหมอ
เห้ออ ตัดสินใจอะไรไม่ถูกจริงๆค่ะตอนนี้ ในเมื่อโลกเราทุกคนเกิดมาก็ต้องตาย สุดท้ายจะเกิดมาทำไม?