เมื่อสิบปีที่แล้ว ฉัน........

กระทู้สนทนา
สวัสดีค่ะ  กระทู้นี้เกิดขึ้น เนื่องมาจากจขกท. ย้อนกลับไปหารูปวัยเด็กจะมาเปลี่ยนโปรไฟล์เฟซบุ๊ค

มาค่ะ เรามาย้อนเวลากลับไปด้วยกันนน.........



**  กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกผิดพลาดประการได้ขออภัยไว้ด้วยนะคะ **
** การเปลี่ยนแปลงอาจไม่เยอะแบบผิดไปเป็นคนละคน อ่านกันเพลินๆเหมือนรอดูโปเกม่อนอัพเลเวลกันดีกว่านะคะ ^^ **





10 ปีก่อน   (ม.2)





ทุกรูปที่เลือกคือ การมั่นหน้าในวัยเด็กว่าสวยที่สุดของเซ็ทนั้นจริงๆค่ะ  (แต่อย่าต้องให้ถึงกับเอารูปใน HI5 มาเลยค่ะ 55)
นั่งดูก็ย้อนคิดไปว่า ใต้ตาอะไรจะขนาดนั้นละะะ   แล้วใครสอนให้หล่อนยืนหน้าตรงยิ้มโชว์ฟันแบบนั้นห๊ะ ??
วัยนั้นของเรา ครีมบำรุง กันแดด แป้งพัฟ แม้แต่ลิปมันยังไม่รู้จักเลยค่ะ

..เคยมีครั้งนึง มีเพื่อนผู้ชายมาพูดต่อหน้าเราว่า  หน้าhere งี้ ใครจะไปเอาวะ  .. จำฝังใจถึงปัจจุบันเลยค่ะ
แต่ตอนนั้นก็ยังสำนึกไม่ได้ ไม่คิดเปลี่ยนแปลงตัวเองอะไรเลยเหรออออ 55555



ช่วงม.3-ม.ปลาย






ตอนนั้นการชูสองนิ้วถ่ายรูปเป็นอะไรที่ฮิตมากกกกกกก  ย้อนเวลากลับไป ชั้นจะไปทากันแดดให้หล่อนนะ
หน้าตาหมองคล้ำเหมือนโดนของ  (เอ๊ะ หรือจะโดนของจากสองหนุ่มด้านบน แอร๊ยยย // )


เดี๋ยวจะหาว่าเอาแต่รูปหน้าหมองๆไม่สดใสมาให้ดู รูปตอนแต่งหน้าก็มีน้า

.
.
.



.
.


งานกีฬาสีตอนนั้นเป็นหลีดค่ะ  คือ...เฮ้ยยยย ฉันนนเต้นทั้งหน้าแบบนี้เนี่ยยยนะ  
แล้วเดินมั่นหน้าโชว์ทั้งสนามกีฬา ทำไมไม่มีใครบอก  T_T
แต่งหน้าร้านไหน ช่างแต่งหน้าคนนั้นเป็นใคร คำถามผุดขึ้นมาในหัวเต็มไปหมด 5555




ไปต่อกันค่ะ




ช่วงม.6 - ปี 1




วัยนั้นเริ่มรู้จักครีมบำรุงหน้าของPOND หลอดขาวๆฝาชมพู เป็นตัวแรกจากโฆษณาในทีวีค่ะ
แล้วก็เริ่มทาโลชั่นบำรุงผิว บวกกับผมเริ่มยาวแล้ว  เป็นผู้เป็นคนขึ้นมาหน่อย




ช่วงปี1ปลายๆ - ปี2  

เป็นช่วงที่เปลี่ยนสีผมบ่อยค่ะ 2อาทิตย์เปลี่ยนครั้งนึง  เริ่มใช้แป้งพัฟ เริ่มตะแล๊ดแต๊ดแต๋





เย้ ตอนนั้นก็คิดว่าตัวเองเริ่มมีพัฒนาการที่ดีขึ้นแล้ว  แต่ความสุขอยู่กับเราไม่นานหรอกค่ะ
ต้อง หยุด ความดีงามไปชั่วคราวเพราะ สิวบุก  หน้าพังช่วงเทอมแรกของปีสามค่ะ

สาเหตุ  มาจากการแต่งหน้าแล้วล้างไม่สะอาด ประกอบกับหน้าแพ้น้ำ สิวยึดครองไปทั่วทุกรูขุมขนเลยจ้า

ตอนช่วงนั้นจิตตกมาก ไม่อยากเจอใครเลย  ยิ่งเพื่อนเนี่ย ตัวดีเลยนะ
เฮ้ย ทำไมหน้าเป็นสิวเยอะงี้อะ กับ อุ๊ยย อะไรติดหน้าเหรอ  !!!    คำถามยอดฮิตที่แทงทะลุปอดเลยค่ะ  T_T
เคยโดนแซวกลางร้านข้าว  เพื่อนขอช้อนเพิ่มคันนึง  แล้วบอกว่า  จะเอามาขูดหน้าให้เรา  เราก็ขำนะแต่มันเจ็บนะแกรรรรร  


พอค่ะ รู้สึกเวิ่นมาเยอะ  ตอนนั้นหายได้เพราะไม่แต่งหน้า  ไม่ทาครีมอะไรเลยค่ะ  หน้าหมองคล้ำสิวเขรอะ อดทนอยู่เทอมนึง
พอดีกับช่วงนั้นน้ำท่วม(ท่วมหนักปี54) ได้กลับมาอยู่บ้านอีกประมาณ 2 เดือน ไม่ออกไปไหนเลย ใช้น้ำเปล่าล้างหน้า+ ทาสมูทอีก่อนนอนบางๆ)  
กลับไปเทอมสอง นี่หน้าใสกิ๊ง ชีวิตเปลี่ยนเลยค่ะ  เพิ่มความมั่นหน้าเข้าไป 555



ช่วงปี 3 ปลายๆ - จบปี4  





ช่วงนี้เริ่มแต่งหน้าแล้วค่ะ ส่วนปลายผมเสียๆนั่นก็กรรมเก่าของช่วงที่เปลี่ยนสีผมบ่อยๆ
เลยถือโอกาสปล่อยเลยตามเลยเป็น Dip Dye Hair ไปแล้วกัน 55
2ปีนี้เป็นปีที่เริ่มทานวิตามินบำรุง  คอลลาเจน (กล่องฟ้าๆสี่เหลี่ยมจัตุรัส) ทานพร้อมกับน้ำผลไม้ค่ะ
เป็นช่วงที่ดื่มน้ำผลไม้ทุกวัน รู้สึกว่ามันช่วยได้เยอะจริงๆนะ



ทิ้งไปด้วยรูปเกือบสุดท้าย เป็นเลเวลของ จขกท ช่วงรับปริญญา จนถึง ปัจจุบันค่ะ





ปัจจุบันนี้ทานวิตามิน ACE ของ blackmore บวกกับ ช่วงไหนที่รู้สึกว่าร่างกายขาดอะไรก็จะเสริมอันนั้นเข้าไปค่ะ
แต่ส่วนใหญ่จะขาดวิตามินเงิน  ท่านไหนมีเหลือจะแบ่งปันให้จขกท. ก็ยินดีนะคะ 555





อมยิ้ม02สุดท้ายนี้ อยากจะบอกว่า  ทรงผม และ การหามุมกล้องตัวเองให้เจอเป็นสิ่งจำเป็นต่อการดำรงชีวิตจริงๆค่ะ  
และอย่าลืมทากันแดดก่อนออกจากบ้านกันนะคะ   หัวเราะ


ขอทิ้งท้ายไว้ด้วยรูปนี้แล้วกันนะคะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้



ขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาย้อนเวลาไปด้วยกันนะคะ  จุ๊บๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่