จากประสบการณ์ของเราที่เคยเป็นทั้งคนที่โดดเด่น มีผชมารุมขายขนมจีบไม่ขาดสาย จนถึงตอนที่โสดสนิ๊ดดสนิท
ถ้าถามว่าอะไรที่ทำให้ชีวิตผกผันหน้ามือเป็นหลังมือ บอกเลยว่า 'รูปลักษณ์ภายนอก' เป็นตัวแปรสำคัญมากสำหรับคำถามนี้!
เมื่อก่อนตอนม.ปลายช่วงนั้นเป็นสาว สวย หุ่นดี ดูแลตัวเองสุดๆ ก็มีคนเข้ามาไม่ขาด เรียกว่าไม่เคยรู้เลยว่าความเหงามันเป็นยังไง
จนเรามีแฟนซึ่งแฟนเราเป็นคนนิสัยดี เราคิดว่าเค้าชอบเราเพราะนิสัยเราจริงๆ คบกันมาได้4-5ปี ห่างๆกันและก็เลิกกันไป เค้าเตือนเรามาหลายอย่างเรื่องผช คิดอะไรยังไง รวมถึงบอกด้วยว่าตอนแรกตัวเค้าเข้าหาเราก็เพราะหน้าตา มันทำให้เราคิดว่าหน้าตารูปลักษณ์มันสำคัญจริงๆนะ! ในการที่เราจะมีโอกาสได้เรียนรู้กับใคร และมันทำให้เรายิ่งมั่นใจขึ้นไปอีก เมื่อเราอ้วนขึ้น อ้วนขึ้นแบบเป็นสิบๆกิโล ช่วงนั้นตกต่ำที่สุดในชีวิต ไม่มีใครย่างกายเข้ามาเลย! ตอนสวยๆเดินไปทางไหนมั่นใจ ผชเหลียวมอง แต่พออ้วนความมั่นใจก็ลดลงเดินไปทางไหนก็ไม่กล้าจะสบตาใครแล้ว ใส่เสื้อผ้าก็ไม่สวย ทำอะไรก็ไม่ได้ดูดีเหมือนแต่ก่อน เราเลยคิดกลับมาดูแลตัวเองอีกครั้ง ผลที่ได้ก็เหมือนเดิมชีวิตกลับมาสดใส มีโอกาสได้เรียนรู้คนที่เข้ามา แม้ว่าจะถูกใจไม่ถูกใจก็ว่ากันไป
เราก็เลยอยากบอกสาวโสด(หรือหนุ่มโสด)ทุกคนที่อยากเริ่มต้นเรียนรู้กับใครสักคนถ้าไม่กล้าเข้าหาใคร(แบบเรา) ก็ขอให้ดูแลตัวเองทำสวย ทำหล่อ เพื่อเพิ่มโอกาสในการเจอคนดีๆรวมถึงเพิ่มความมั่นใจให้กับตัวเองด้วย ทำแบบจริงๆจัง ออกกำลังกาย กินอาหารที่มีประโยชน์ไม่ต้องทำเพื่อใครแต่เพื่อตัวคุณเองนะคะ รูปลักษณ์ภายนอกก็บ่งบอกได้นะว่าคุณดูแลตัวเองอย่างดีหรือเปล่า ถ้าแค่ตัวเราเองยังดูแลได้ไม่ดีก็คงยังไม่พร้อมที่จะดูแลใครหรอก ดังนั้นรักตัวเองก่อนอันดับแรก อะไรที่คิดว่าดีกับตัวเองก็ทำซะ ในฐานะที่เราเผชิญกับชีวิตมาทั้ง2ช่วง เราบอกเลยว่าถึงแม้คนเราจะคบกันที่นิสัยใจคอ แต่เราเริ่มรู้จักเริ่มที่จะเรียนรู้ได้จากการมองเห็นจากภายนอกทั้งนั้น ดังนั้นจะเป็นไรไปล่ะถ้าเราจะทำตัวเองให้ดูดีเพื่อเพิ่มโอกาสในการเจอคนดี ถึงแม้จะไม่คลิกจนถึงขั้นเป็นแฟนแต่อย่างน้อยก็ได้เพื่อนเพิ่มขึ้นนะคะ
ปล.ไม่ได้บอกว่าทุกคนนะคะที่มองคนที่ภายนอก แต่เราเข้าใจว่าส่วนใหญ่ก็ชอบที่จะมีแฟนน่ารัก สวย หล่อ หรือพอไปวัดไปวาได้ใช่ไหมคะ
ขอบคุณที่อ่านคะ
หนุ่มโสดสาวโสดสิ่งที่คุณควรรู้!
ถ้าถามว่าอะไรที่ทำให้ชีวิตผกผันหน้ามือเป็นหลังมือ บอกเลยว่า 'รูปลักษณ์ภายนอก' เป็นตัวแปรสำคัญมากสำหรับคำถามนี้!
เมื่อก่อนตอนม.ปลายช่วงนั้นเป็นสาว สวย หุ่นดี ดูแลตัวเองสุดๆ ก็มีคนเข้ามาไม่ขาด เรียกว่าไม่เคยรู้เลยว่าความเหงามันเป็นยังไง
จนเรามีแฟนซึ่งแฟนเราเป็นคนนิสัยดี เราคิดว่าเค้าชอบเราเพราะนิสัยเราจริงๆ คบกันมาได้4-5ปี ห่างๆกันและก็เลิกกันไป เค้าเตือนเรามาหลายอย่างเรื่องผช คิดอะไรยังไง รวมถึงบอกด้วยว่าตอนแรกตัวเค้าเข้าหาเราก็เพราะหน้าตา มันทำให้เราคิดว่าหน้าตารูปลักษณ์มันสำคัญจริงๆนะ! ในการที่เราจะมีโอกาสได้เรียนรู้กับใคร และมันทำให้เรายิ่งมั่นใจขึ้นไปอีก เมื่อเราอ้วนขึ้น อ้วนขึ้นแบบเป็นสิบๆกิโล ช่วงนั้นตกต่ำที่สุดในชีวิต ไม่มีใครย่างกายเข้ามาเลย! ตอนสวยๆเดินไปทางไหนมั่นใจ ผชเหลียวมอง แต่พออ้วนความมั่นใจก็ลดลงเดินไปทางไหนก็ไม่กล้าจะสบตาใครแล้ว ใส่เสื้อผ้าก็ไม่สวย ทำอะไรก็ไม่ได้ดูดีเหมือนแต่ก่อน เราเลยคิดกลับมาดูแลตัวเองอีกครั้ง ผลที่ได้ก็เหมือนเดิมชีวิตกลับมาสดใส มีโอกาสได้เรียนรู้คนที่เข้ามา แม้ว่าจะถูกใจไม่ถูกใจก็ว่ากันไป
เราก็เลยอยากบอกสาวโสด(หรือหนุ่มโสด)ทุกคนที่อยากเริ่มต้นเรียนรู้กับใครสักคนถ้าไม่กล้าเข้าหาใคร(แบบเรา) ก็ขอให้ดูแลตัวเองทำสวย ทำหล่อ เพื่อเพิ่มโอกาสในการเจอคนดีๆรวมถึงเพิ่มความมั่นใจให้กับตัวเองด้วย ทำแบบจริงๆจัง ออกกำลังกาย กินอาหารที่มีประโยชน์ไม่ต้องทำเพื่อใครแต่เพื่อตัวคุณเองนะคะ รูปลักษณ์ภายนอกก็บ่งบอกได้นะว่าคุณดูแลตัวเองอย่างดีหรือเปล่า ถ้าแค่ตัวเราเองยังดูแลได้ไม่ดีก็คงยังไม่พร้อมที่จะดูแลใครหรอก ดังนั้นรักตัวเองก่อนอันดับแรก อะไรที่คิดว่าดีกับตัวเองก็ทำซะ ในฐานะที่เราเผชิญกับชีวิตมาทั้ง2ช่วง เราบอกเลยว่าถึงแม้คนเราจะคบกันที่นิสัยใจคอ แต่เราเริ่มรู้จักเริ่มที่จะเรียนรู้ได้จากการมองเห็นจากภายนอกทั้งนั้น ดังนั้นจะเป็นไรไปล่ะถ้าเราจะทำตัวเองให้ดูดีเพื่อเพิ่มโอกาสในการเจอคนดี ถึงแม้จะไม่คลิกจนถึงขั้นเป็นแฟนแต่อย่างน้อยก็ได้เพื่อนเพิ่มขึ้นนะคะ
ปล.ไม่ได้บอกว่าทุกคนนะคะที่มองคนที่ภายนอก แต่เราเข้าใจว่าส่วนใหญ่ก็ชอบที่จะมีแฟนน่ารัก สวย หล่อ หรือพอไปวัดไปวาได้ใช่ไหมคะ
ขอบคุณที่อ่านคะ