ระวัง...ขายตรงอยู่รอบๆตัวคุณ!!!

สวัสดีค่ะพ่อแม่พี่น้องชาวพันทิพทุกท่าน

คิดว่าหลายๆคนคงเคยผ่านประสบการณ์ "มีเวลาว่างวันละ 2-3 ชม.ต่อสัปดาห์มั้ยคะ" มากันอย่างถ้วนหน้า

บางคนหลวมตัวไปฟังบรรยาย ชมละครคนรวยล้นฟ้าเดอะมิวสิเคิลตามโรงแรมหรูมาก็เยอะ (รวมถึง จขกท.เองด้วยT.T)

หนักกว่านั้นคือคนที่คล้อยตามมนต์สะกด จนต้องเสียเงินเสียเวลาไป แต่ไม่เป็นไรค่ะ!! ที่บ้านให้อภัยนะคะ

แหะๆ

โหมโรง

เรื่องมันมีอยู่ว่า เราคือเด็กจบใหม่ที่กำลังหางานอย่างบ้าคลั่ง และด้วยความที่ไม่มีประสบการณ์ใดๆแต่อยากทำงานให้ตรงสาย
ก็ยิ่งทำให้หางานยากเข้าไปอีก (ไม่เลือกงานไม่ยากจน>แต่ก็ขึ้นกับอุดมคติของแต่ละคนนะคะ อันนี้ไม่ว่ากันเนอะ)
และแล้ว การหางานที่ง่ายคือสุดก็คือ จากพวกเว็ปรวบรวมงาน และให้ฝากประวัติทั้งหลาย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ประเด็นนี้ขอนอกเรื่องนิดนึงว่า พวกเว็ปฝากประวัติจะส่งเบอร์เราต่อให้พวก บ.ขายประกันหรือยังไงคะ?
นี่โทรมารัวๆเลย หรือว่าเข้าไปค้นกันเอง เฮ้ออ แต่ยังไงก็ใจเค้าใจเรานะคะ
ถ้าเค้าโทรมาแล้วพูดตามสคริปเหมือนหุ่นยนต์เมื่อไหร่ เราก็จะตอบกลับเพราะๆว่า ไม่สนใจค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ตู๊ดด ๆๆ

เราก็ค้นๆไปเจอบริษัทหนึ่ง โดยที่ตำแหน่งโชว์หราว่า Staff Event เงินเดือน15,000บาท
ในความเข้าใจของเราขั้นแรกคือ มีหน้าที่ออกบูธ จัดการดูแลสถานที่ รวมถึงคิดกิจกรรม ดูแลบุคคล สิ่งของ ที่เป็นของเรา บลาๆๆ
(ถ้าเข้าใจอะไรคลาดเคลื่อนไป ขออภัยนะคะ)
ก็เลยสมัครไปตามระเบียบ ไม่เกิน1วันก็มีเรียกสัมภาษณ์ค่ะ

ตัดไปฉากสัมภาษณ์งาน
เมื่อเข้าไปถึง บริษัทจะเป็นตึกเช่าเล็กๆ และแอบตกใจที่ทุกคนใส่สูทดำ ผูกไทค์จ้า
เอ๊...บริษัทอะไรกันแน่ว๊า อ๊อ...หรือที่อยู่บริษัทเนี่ยคือพวกผู้บริหาร ส่วนพวกนักกิจกรรมทั้งหลายออกภาคสนามหมดแล้ว?
พอเราเข้าไปคุยกับกรรมการที่มาสัมภาษณ์ ทุกอย่างรวดเร็ว พร้อมสรุปให้เงินเดือนหมื่นห้าอย่างยินดี (ซึ่งจริงๆหายากมาก)
และจะมีการโทรแจ้งผลทีหลัง
เย็นวันเดียวกัน...โทรศัพท์เราดังพร้อมกับน้ำเสียงของMCสาวพราวเสน่ห์แผ่ซ่านมาตามสาย ว่า..ผ่านการสัมภาษณ์
(จริงๆการพูดของนางแทบจะท่องมาเป็นสคริปเลยนะคะ แต่ตอนนั้นเบลอๆเลยจำไม่ได้)
พรุ่งนี้ให้เราเตรียมสมุด ปากกามาด้วย เพราะจะมีการอบรมและทดลองงาน ตะงิดที่1

เช้าวันต่อมา
เราแต่งตัวไปตามสไตล์เราคือเสื้อธรรมดา+กระโปรงแหละ แต่พอไปเจอทีมที่จะพาเราไปดูงาน
โอ้แม่จ้าวว ผู้หญิงสวมสูทกันทุกนาง ตะหงิดที่2 คือไม่ใช่แนวฉันอ๊าา
พวกนางพาเราไปที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง และตั้งโต๊ะเตรียมขายสินค้าชนิดหนึ่งทันที
รูปแบบการขายก็คือ..วิ่งเข้าหาลูกค้าเลย!! บางรายปฎิเสธดีก็ดีไป แต่บางรายเหวี่ยงใส่ก็จ๋อยเหมือนกันนะคะ
และพยายามปลูกฝังเราว่า ถ้าโดนปฏิเสธอย่าเก็บมาใส่ใจ เรารับสินค้ามาทดลองตลาดให้ลูกค้า ไม่ได้มาทำการขายโดยตรง
และ "เดี๋ยววตอนนี้ดูงานกันก่อน พอกลับไปออฟฟิศจะมีการสอบข้อเขียนอีกที และพี่จะดูด้วยว่าเราดูถูกงานพี่แค่ไหน" ตะหงิดที่3

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ..พวกงานก็ยังวิ่งขายสินค้าท่ามกลางแดดร้อนเปรี้ยง ซึ่งสินเค้าก็ราคาค่อนข้างสูงมากๆ รู้สึกจะขายได้แค่ชิ้นเดียว
จนถึงช่วงเวลาหนึ่ง มีการนั่งพักและเหมือนจะสอนทฤษฎีอะไรบางอย่างให้เรา !!

จุดพีค
เราต้องกางสมุด และใช้ปากกาจรดคำศัพท์ต่างๆ และระบบการทำงานที่พรั่งพรูลงไป
จนมาถึงจุดที่ทำให้เราตื่นจากภวังค์คือ

เค้า : จากประสบการณ์ทำงานที่ผ่านมา น้องต้องใช้เวลาผ่านโปรกี่วัน กี่เดือนคะ?
เรา : ก็ประมาณ 3-4เดือนแหละค่ะ
เค้า : แต่ที่นี่เราใช้เพียงแค่...3 วัน
เรา : หืออ?
เค้า : เราจะทำงานกันแบบขั้นบันไดนะคะ จากพนักงานตรงนี้จะเติบโตไปเป็นเทรนเนอร์ภายในระยะเวลา...เดือน
       จากนั้นจะเติบโตไปถึงผู้ช่วยผู้บริหาร และไม่นานน้องจะได้เป็นผู้บริหาร สามารถมีทีมของตัวเอง และจัดตั้งบริษัทของตัวเองได้เลย
       อย่างที่พี่..เป็นไงคะ(คนสัมภาษณ์เราวันแรก) ตอนแรกพี่เค้าเป็นผู้ช่วยอยู่ที่ธนาคารสีเขียว แต่ตำแหน่งดันไม่ขึ้นไง
      ไม่มีเส้นสายอย่างใครเค้า ก็เลยตัดสินใจทิ้งเงินหลักแสนมาทำตรงนี้ ซึ่งก็คิดไปผิดเลย ทั้งหมดนี้ใช้เวลาไม่ถึง3ปี
               (ความจริงมีรายละเอียดการแตกแขนงลูกทีมอีกเยอะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นการพูดยังกะตามสคริปมา)
                                                                ตะหงิดที่4
                             โอ้ววว โอ้วว โอ้ววว ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนกำลังจะจมน้ำเฮือกสุดท้าย
                                           คืออยากตะเกียกตะกายออกจากตรงนี้แล้วอ่ะค่ะ

จุดจบ

นางตบท้ายด้วยคำพูดที่ว่า เป็นยังไงคะ? ระบบการทำงานชอบมั้ย? นู่นนี่นั่น
เราเลยยิ้มแหยๆ บอกว่า "คิดว่าไม่เหมาะนะคะ" นางก็เลยเรียกอีกคนมาช่วยพูด
ก็ตามสไตล์เดิมนะคะ เหมือนท่องสคริปมาเพื่อหว่านล้อมให้เราเห็นถึงข้อดี
เราก็เลยยืนยันคำเดิมว่า "หนูไม่เหมาะแน่นอนค่ะ"

เค้า : งั้นเชิญค่ะ ขอบคุณที่มาในวันนี้

วินาทีนั้นเหมือนหนังกำลังสนุกแต่ถูกตัดจบแบบงงๆ ไม่มีบทสนทนาอะไรต่อจากนั้น
จนเราต้องเป็นฝ่ายลุกออกมาและสวัสดีอย่างเงียบๆ

ทั้งหมดทั้งมวลนี้
ไม่ได้จะดูถูกงานประเภทนี้นะคะ แต่ถ้าคุณเป็นงานขายตรง ต้องการดาวน์ไลน์ เติบโตอะไรต่างๆที่คุณอธิบายกันมา
ก็ควรบอกให้ชัดเจนและจริงใจกับผู้ที่สนใจจริงๆ จะได้ไม่เป็นการเสียเวลาทั้งสองฝ่าย
แน่นอนค่ะคุณเสียความรู้สึก แล้วเราไม่เสียความรู้สึกหรอ?

ขอชมอีกอย่างนะคะ
*เดี๋ยวนี้งานขายตรงพลิกแพลงกลยุทธ์ได้เก่งจังค่ะ ไม่ต้องมานั่งโพสเฟสบุคให้คนด่าละ
อันนี้คนเดินเข้าไปหาเอง แต่อาจจะต้องมานั่งเสียเวลาหว่านล้อมทีละคนหน่อย^^

ปล. - ขออนุญาตแท็กชีวิตวัยรุ่นนะคะ คิดว่าวัยหางานก็เยอะ
      - เราเป็นสมาชิกเฟสบุคพวกเพจแชร์งานต่างๆ พวกนี้ก็จะมาในรูปแบบเดียวกัน ตำแหน่งสตาฟอีเว้น อีเว้นโรดโชว์ โรดทริป
        งานประจำรายได้ดี ไม่ใช่เครือข่ายหรือลูกโซ่>>>เห็นแอดมินตามว๊ากบ่อยๆ 555
      - เป็นกำลังใจให้คนหางานนะคะ