สวัสดีครับ ผมอยากระบายความในใจมากเลย เกี่ยวกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งผู้หญิงคนนี้คือแฟนผมเอง ตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเจอน้องคนนี้ ผมรู้สึกได้ว่าผมประทับใจและชอบน้องเขามากแบบที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน น้องเขาเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก ผมตกหลุมรักเขาอย่างไม่มีเงื่อนไขเลย เราห่างกัน 3 ปี ซึ่งนั้นก็ไม่ใช่อุปสรรค์สำหรับเราทั้ง 2 คนเลย ผมรู้สึกว่าเพราะอะไร ทำไมเราถึงรักผู้หญิงคนนี้ได้หมดหัวใจโดยที่ไม่ต้องคิดไตร่ตรอง เขาเป็นผู้หญิงที่น่าประทับใจมาก ผมชอบเวลาเขาบ่นให้ฟังนู้นนี่นั้น มันไม่รู้สึกว่าเบื่อหรือลำคาญเลย มันกลับดีด้วยซ้ำ ผมไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่ผมคิดว่าอยากจะอยู่กับเขาไปตลอดเวลา จนมาเจอน้องคนนี้ ทำให้ผมได้รู้ว่า การที่เราจะรักใครสักคน มันช่างมีค่ามากมายเหลือเกิน ผมยอมรับว่าผมไม่ค่อยมีเวลาให้กับน้องเขาเลย แต่ผมก็พยายามปรับตัวทำเพื่อผู้หญิงคนนี้ ยอมเลิกละเกือบจะทุกอย่าง เพื่อที่ผมจะได้คุยกับน้องเขา เพราะว่าเราไม่ค่อยได้เจอกัน นานๆก็ครั้งสองครั้งเอง อยู่ด้วยกันก็ไม่ถึง 20 นาที แต่สำหรับผม เวลาที่อยู่กับน้องเขาผมรู้สึกว่ามันนานมากและก็มีความสุขตลอดเวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆ ผมไม่อยากจะห่างสักวินาทีเลย ผมอยากให้เขามาเห็นข้อความนี้จัง ผมอยากให้เขารู้ว่าผมรักเขามากเหลือเกิน ได้แต่ภาวนา ว่าสักวันเขาจะเข้ามาเห็นและได้อ่านมัน
มันคือความรู้สึกที่ผู้ชายคนนึงอยากให้รู้ว่าผมจะเคียงข้างเขาเสมอไม่ว่าเราจะอยู่ด้วยกันหรือจากกัน
ผมก็จะค่อยอยู่ดูแลเธอและเป็นกำลังใจให้เสมอ. ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง ?
บอกไม่ถูกแต่แมร่งโครตรู้สึกดีเลย
มันคือความรู้สึกที่ผู้ชายคนนึงอยากให้รู้ว่าผมจะเคียงข้างเขาเสมอไม่ว่าเราจะอยู่ด้วยกันหรือจากกัน
ผมก็จะค่อยอยู่ดูแลเธอและเป็นกำลังใจให้เสมอ. ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง ?