สืบเนื่องมาจากดิชั้นได้อ่านข่าว [urlhttp://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=TVRReU1EY3hOakF5Tnc9PQ==] ว่าด้วยเอ็มวี เพลง "ประโยคบอกเลิก" ของโรส ศิรินทิพย์ ถูกแบนจากฟรีทีวีไทย เนื่องมาจากมีเนื้อหาไม่เหมาะสมว่าด้วยเรื่องเพศสัมพันธ์ในวัยเรียน การท้องที่ไม่พึงประสงค์ ฯ ล ฯ ดิชั้นเลยแว้บไปดูยูทูป
แล้วดิชั้นก็รู้สึกว่า ขอบข่ายของเพลงอกหักบ้านเรานี้ มันช่างอมตะนิรันด์กาลดีจริงๆ ด้านตัวเพลงดิชั้นไม่อะไรมากค่ะ มันคือเพลงรักอกหักแบบที่เคยฟังๆกันมาแล้ว เขาบอกเลิกฉัน...ฉันเสียใจมากกกกก แค่นั้นล่ะ ด้านภาษาและเมโลดี้ก็ไม่มีอะไรตำหนินะ ฟังผ่านๆหูไม่ติดขัด แต่ก็ไม่มีอะไรพิเศษ จะมีดีก็เสียงคุณโรสแกฟังแล้วมันช่างเจ็บช้ำระกำทรวงดีเหลือเกิน ซึ่งก็เป็นตามมาตรฐานการร้องของเธอที่ดีอยู่แล้ว อันที่จริงเพราะคุณโรสร้องด้วยล่ะ เพลงนี้มันเลยดูมีอะไรพิเศษขึ้นมาบ้าง
แต่ด้านเอ็มวี ขอบอกว่า ดิชั้นเซ็งมาก กับการผลิตซ้ำว่าด้วยเรื่อง รักในวัยเรียน เพศสัมพันธ์วัยรุ่น การตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ ของสื่อบ้านเรา คือ ช่วยบอกอะไรที่ดิชั้นยังไม่รู้ หรือไม่ค่อยได้เห็นบ้างดีไหม? เรื่องฟรีทีวีแบนด้วยสาเหตุพวกนี้ ดีชั้นก็เข้าใจผู้บริหารนะ คือมันไม่มีการเล่าเรื่องเชิงสร้างสรรค์ หรือผลิตใหม่น่ะ มันวนอยู่กับเรื่องว่า "สะท้อนปัญหา" ซึ่งขอบอกว่า เขารู้กันแล้ว...รู้มานานแล้วด้วย ยี่สิบกว่าปีก่อน สื่อก็มองเรื่องเพศสัมพันธ์ในวัยเรียน คือความรุนแรง การตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ ผูกโยงเรื่องแบบนี้กันตลอดเวลา แล้วนำเสนอแบบผิวๆตลอด ประเด็นคือ สื่อไม่เคยตั้งคำถามกับปัญหาที่พยายามสะท้อนเลย นอกเหนือไปจากการใช้ปัญหาเหล่านี้มาเรียกร้องความสนใจให้กับผลงานของตนเอง
ดูเอ็มวีนี้เสร็จ ดิชั้นอยากให้ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองให้ความสำคัญกับการรณรงค์ Safe Sex และการสร้างความภาคภูมิใจในตนเองให้กับวัยรุ่นหญฺิงมากกว่าที่เป็นอยู่จริงๆ ดิชั้นเชื่อนะว่าวัยรุ่นที่มีเพศสัมพันธ์ส่วนใหญ่ก็รู้ปัญหาพวกนี้อยู่แล้ว แต่ไม่ให้ความสำคัญกับมันว่ามันอาจทำให้วิถีทางของเขาหันเหออกไปจากสิ่งที่เคยตั้งใจไว้ เขาเลือกสิ่งที่ผู้ใหญ่บอกว่าต้องห้ามทั้งที่รู้กันอยู่แล้วทั้งนั้น เพราะเขาไม่แคร์ ประเด็นนี้สำคัญกว่าการไม่รู้นะ
ถ้าหากเอาฮาไปเลยนะ สมมติว่าดิชั้นเป็นครีเอทีฟเอ็มวีนี้ ดิชั้นอาจเล่าให้นางเอกไม่ท้อง เพราะวันนั้นนางเอกยืนยันให้พระเอกใช้คอนด้อม พอพระเอกบอกเลิก นางจะมานั่งร้องไห้คร่ำครวญ แต่พอมานั่งระลึกอีกที คิดได้ว่า...อย่างน้อยวันนั้นยังดีนะ ที่เราป้องกัน ไม่งั้นท้องขึ้นมา ซวยเลย...ท้องกับผู้ชายงี่เง่าหน้าเงินอย่างนั้น แล้วก็ลุกขึ้นไปเรียนต่อ ไปหาอะไรที่เป็นประโยชน์กับชีวิตตัวเองบ้าง นอกจากมาตามแฟนเก่า หรือคร่ำครวญกับชีวิตแสนเศร้าเป็นเดือนๆต่อไป
หรือถ้าในเอ็มวี ให้ท้อง นางเอกฟ้องศาลเรียกค่าเลี้ยงดูกับครอบครัวพระเอกเอ็มวีไปเล้ย...เอาให้สาใจ
มันสำคัญนะที่สื่อจะช่วยบอกต่อส่งสารให้ผู้ชมอายุน้อย(หรือผู้ใหญ่ก็ได้) เรียนรู้ที่จะรักตัวเองมากกว่าวิ่งตามความรักของคนอื่น
แล้วเราก็ดูการผลิตซ้ำของอาการอกหักที่รู้ว่าเป็นปัญหา แต่ไร้คำถาม ไร้คำตอบ อกหัก เพราะชาติก่อนเราทำกรรมกับเขามาอะไรทำนองนี้ ดราม่าเท่านั้นที่เราต้องการกันต่อไป
"ประโยคบอกเลิก" การผลิตซ้ำๆๆๆว่าด้วยผู้หญิงอกหักแบบไทยๆ
แล้วดิชั้นก็รู้สึกว่า ขอบข่ายของเพลงอกหักบ้านเรานี้ มันช่างอมตะนิรันด์กาลดีจริงๆ ด้านตัวเพลงดิชั้นไม่อะไรมากค่ะ มันคือเพลงรักอกหักแบบที่เคยฟังๆกันมาแล้ว เขาบอกเลิกฉัน...ฉันเสียใจมากกกกก แค่นั้นล่ะ ด้านภาษาและเมโลดี้ก็ไม่มีอะไรตำหนินะ ฟังผ่านๆหูไม่ติดขัด แต่ก็ไม่มีอะไรพิเศษ จะมีดีก็เสียงคุณโรสแกฟังแล้วมันช่างเจ็บช้ำระกำทรวงดีเหลือเกิน ซึ่งก็เป็นตามมาตรฐานการร้องของเธอที่ดีอยู่แล้ว อันที่จริงเพราะคุณโรสร้องด้วยล่ะ เพลงนี้มันเลยดูมีอะไรพิเศษขึ้นมาบ้าง
แต่ด้านเอ็มวี ขอบอกว่า ดิชั้นเซ็งมาก กับการผลิตซ้ำว่าด้วยเรื่อง รักในวัยเรียน เพศสัมพันธ์วัยรุ่น การตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ ของสื่อบ้านเรา คือ ช่วยบอกอะไรที่ดิชั้นยังไม่รู้ หรือไม่ค่อยได้เห็นบ้างดีไหม? เรื่องฟรีทีวีแบนด้วยสาเหตุพวกนี้ ดีชั้นก็เข้าใจผู้บริหารนะ คือมันไม่มีการเล่าเรื่องเชิงสร้างสรรค์ หรือผลิตใหม่น่ะ มันวนอยู่กับเรื่องว่า "สะท้อนปัญหา" ซึ่งขอบอกว่า เขารู้กันแล้ว...รู้มานานแล้วด้วย ยี่สิบกว่าปีก่อน สื่อก็มองเรื่องเพศสัมพันธ์ในวัยเรียน คือความรุนแรง การตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ ผูกโยงเรื่องแบบนี้กันตลอดเวลา แล้วนำเสนอแบบผิวๆตลอด ประเด็นคือ สื่อไม่เคยตั้งคำถามกับปัญหาที่พยายามสะท้อนเลย นอกเหนือไปจากการใช้ปัญหาเหล่านี้มาเรียกร้องความสนใจให้กับผลงานของตนเอง
ดูเอ็มวีนี้เสร็จ ดิชั้นอยากให้ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองให้ความสำคัญกับการรณรงค์ Safe Sex และการสร้างความภาคภูมิใจในตนเองให้กับวัยรุ่นหญฺิงมากกว่าที่เป็นอยู่จริงๆ ดิชั้นเชื่อนะว่าวัยรุ่นที่มีเพศสัมพันธ์ส่วนใหญ่ก็รู้ปัญหาพวกนี้อยู่แล้ว แต่ไม่ให้ความสำคัญกับมันว่ามันอาจทำให้วิถีทางของเขาหันเหออกไปจากสิ่งที่เคยตั้งใจไว้ เขาเลือกสิ่งที่ผู้ใหญ่บอกว่าต้องห้ามทั้งที่รู้กันอยู่แล้วทั้งนั้น เพราะเขาไม่แคร์ ประเด็นนี้สำคัญกว่าการไม่รู้นะ
ถ้าหากเอาฮาไปเลยนะ สมมติว่าดิชั้นเป็นครีเอทีฟเอ็มวีนี้ ดิชั้นอาจเล่าให้นางเอกไม่ท้อง เพราะวันนั้นนางเอกยืนยันให้พระเอกใช้คอนด้อม พอพระเอกบอกเลิก นางจะมานั่งร้องไห้คร่ำครวญ แต่พอมานั่งระลึกอีกที คิดได้ว่า...อย่างน้อยวันนั้นยังดีนะ ที่เราป้องกัน ไม่งั้นท้องขึ้นมา ซวยเลย...ท้องกับผู้ชายงี่เง่าหน้าเงินอย่างนั้น แล้วก็ลุกขึ้นไปเรียนต่อ ไปหาอะไรที่เป็นประโยชน์กับชีวิตตัวเองบ้าง นอกจากมาตามแฟนเก่า หรือคร่ำครวญกับชีวิตแสนเศร้าเป็นเดือนๆต่อไป
หรือถ้าในเอ็มวี ให้ท้อง นางเอกฟ้องศาลเรียกค่าเลี้ยงดูกับครอบครัวพระเอกเอ็มวีไปเล้ย...เอาให้สาใจ
มันสำคัญนะที่สื่อจะช่วยบอกต่อส่งสารให้ผู้ชมอายุน้อย(หรือผู้ใหญ่ก็ได้) เรียนรู้ที่จะรักตัวเองมากกว่าวิ่งตามความรักของคนอื่น
แล้วเราก็ดูการผลิตซ้ำของอาการอกหักที่รู้ว่าเป็นปัญหา แต่ไร้คำถาม ไร้คำตอบ อกหัก เพราะชาติก่อนเราทำกรรมกับเขามาอะไรทำนองนี้ ดราม่าเท่านั้นที่เราต้องการกันต่อไป