วันเด็กปีนี้ เห็นผู้คนมากมาย โพสรูปตัวเองในวัยเด็กผ่านหน้าเฟส คนแล้วคนเหล่า นั่งเลื่อนหน้าจอดูแล้วมันก็ชวนให้ย้อนคิดไปถึงสมัยตัวเองเป็นเด็ก เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ตั้งแต่ออกจากอ้อมอกพ่อแม่ จากชนบทเข้ามาเรียนต่อ ม.1 ตัวคนเดียว ในเมืองใหญ่ ทำให้ผมได้เจอกับเหตุการณ์เล็กๆ เหตุการณ์หนึ่ง ที่ทำให้ผมประทับใจไปตลอดชีวิต
......
ผมพักอยู่หอพักแห่งหนึ่ง ห่างไกลจากโรงเรียนมาก
ทุกเช้าผมต้องนั่งรถประจำทางจากหอพัก ไปยังโรงเรียนซึ่งอยู่คนละมุมเมือง
กว่าจะถึงโรงเรียนก็เกือบชั่วโมงได้
จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมตื่นแต่เช้าไปโรงเรียนตามปกติ
พอขึ้นรถประจำทางแล้ว ปกติผมก็นั่งหลับบ้าง
มองถนนหนทางบ้าง คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
จนรถที่นั่งอยู่วิ่งมาถึงครึ่งทางละ
วันนั้นไม่รู้อะไรมาดลใจให้ผมคลำบริเวณกระเป๋ากางเกงดู
ตายละ!!!! ลืมเอาเงินติดตัวมาด้วย
ในตัวผมไม่มีเงินแม้แต่บาทเดียว
สมัยนั้นผมยังไม่มีมือถือนะครับ (ตอนนั้นเพื่อนๆที่รวยๆ ส่วนใหญ่ใช่ โนเกีย 3310 อยู่เลย)
ไม่รู้จักติดต่อคนที่รู้จักยังไงให้มาช่วยเหลือได้
นึกอะไรไม่ออกครับ จะร้องไห้ละ สุดปัญญาที่เด็กอายุ 12 ขวบจะนึกได้
แล้วรถประจำทางก็จอดตรงไฟแดงพอดี!!!
ตอนนั้น ผมตัดสินใจเดินลงรถเลยครับ!!!
ไม่ได้วิ่งหนีหรอกครับ
แต่เดินลงไปยกมือไหว้คนขับรถประจำทาง
"ลุงครับ ผมลืมเอาตังมาครับ ขอโทษด้วยนะครับ"
ผมน้อมหัวลงไหว้คุณลุงคนนั้น ในใจก็นึกว่าจะต้องเดินกลับหอ เพื่อไปเอาตัง (ไกลมาก)
"มีตังค่ารถกลับบ้านมั้ยล่ะ" ลุงคนขับรถถามกลับทันที
"ไม่มีครับ" ผมตอบด้วยเสียงอ่อยๆ
แล้วลุงคนนั้นก็หยิบเหรียญ 10 เหรียญหนึ่งยื่นให้ผม
"เอ้า จะได้มีค่ารถกลับบ้าน"
ผมยกมือไหว้ขอบคุณ แล้วรับเงินนั้นมาจากลุงคนขับรถ
ไฟเขียวพอดี ลุงก็เลยขับรถออกไป
ส่วนผมก็ไม่ต้องเดินกลับ เพราะน้ำใจของลุงคนนั้นนั่นเอง
.....
หลายปีผ่านมา ผมอยู่ ม.5 มีนัดไปที่บ้านเพื่อน
พอจะขึ้นรถประจำทาง คนเต็มหลังรถเลย
ผมก็เลยตัดสินใจมานั่งข้างหน้ากับคนขับ
พอเปิดประตูเข้าไปนั่ง
ผม : อ้าวลุง จำผมได้มั้ยครับ
ลุง : จำไม่ได้ ใครอ่ะ
ผม : ก็ผมไงครับ เมื่อ 4 ปีก่อน ผมลืมเอาเงินมา แล้วลุงก็ให้เงินผมไง
ลุง : อ๋อ จำได้แล้ว
ผม : นี่ครับ สิบบาท ผมคืนให้
ลุงคนขับรถหัวเราะขึ้น พลางบอกว่า ลุงไม่เอาหรอก ช่วยๆกันไป คนไทยด้วยกัน
ผมได้แต่ยกมือไหว้ ขอบคุณอีกครั้ง จากนั้นผมก็ไม่เคยเจอลุงคนนี้อีกเลย
มันเป็นเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆในวัยเด็ก เหรียญสิบบาทเหรียญนั้น ค่าของมันน้อยมาก หากเทียบกับเงินเดือนผมตอนนี้ แต่มันล้ำค่ามากสำหรับผม กับการที่ได้เจอคนดีๆคนหนึ่ง ที่ผมไม่รู้จัก ที่ทำให้ผมประทับใจมากที่สุด มันสอนให้ผมรู้จักช่วยผู้อื่นทุกเมื่อ หากมีโอกาส
แล้วเพื่อนๆล่ะครับ มีเหตุการณ์ในวัยเด็กที่ทำให้ประทับใจมากๆ บ้างรึปล่าว เล่าสู่กันฟังมั่งนะครับ ^^"
วันเด็ก ทำให้นึกถึงความประทับใจในวัยเด็ก (เหรียญสิบที่ล้ำค่า)
......
ผมพักอยู่หอพักแห่งหนึ่ง ห่างไกลจากโรงเรียนมาก
ทุกเช้าผมต้องนั่งรถประจำทางจากหอพัก ไปยังโรงเรียนซึ่งอยู่คนละมุมเมือง
กว่าจะถึงโรงเรียนก็เกือบชั่วโมงได้
จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมตื่นแต่เช้าไปโรงเรียนตามปกติ
พอขึ้นรถประจำทางแล้ว ปกติผมก็นั่งหลับบ้าง
มองถนนหนทางบ้าง คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
จนรถที่นั่งอยู่วิ่งมาถึงครึ่งทางละ
วันนั้นไม่รู้อะไรมาดลใจให้ผมคลำบริเวณกระเป๋ากางเกงดู
ตายละ!!!! ลืมเอาเงินติดตัวมาด้วย
ในตัวผมไม่มีเงินแม้แต่บาทเดียว
สมัยนั้นผมยังไม่มีมือถือนะครับ (ตอนนั้นเพื่อนๆที่รวยๆ ส่วนใหญ่ใช่ โนเกีย 3310 อยู่เลย)
ไม่รู้จักติดต่อคนที่รู้จักยังไงให้มาช่วยเหลือได้
นึกอะไรไม่ออกครับ จะร้องไห้ละ สุดปัญญาที่เด็กอายุ 12 ขวบจะนึกได้
แล้วรถประจำทางก็จอดตรงไฟแดงพอดี!!!
ตอนนั้น ผมตัดสินใจเดินลงรถเลยครับ!!!
ไม่ได้วิ่งหนีหรอกครับ
แต่เดินลงไปยกมือไหว้คนขับรถประจำทาง
"ลุงครับ ผมลืมเอาตังมาครับ ขอโทษด้วยนะครับ"
ผมน้อมหัวลงไหว้คุณลุงคนนั้น ในใจก็นึกว่าจะต้องเดินกลับหอ เพื่อไปเอาตัง (ไกลมาก)
"มีตังค่ารถกลับบ้านมั้ยล่ะ" ลุงคนขับรถถามกลับทันที
"ไม่มีครับ" ผมตอบด้วยเสียงอ่อยๆ
แล้วลุงคนนั้นก็หยิบเหรียญ 10 เหรียญหนึ่งยื่นให้ผม
"เอ้า จะได้มีค่ารถกลับบ้าน"
ผมยกมือไหว้ขอบคุณ แล้วรับเงินนั้นมาจากลุงคนขับรถ
ไฟเขียวพอดี ลุงก็เลยขับรถออกไป
ส่วนผมก็ไม่ต้องเดินกลับ เพราะน้ำใจของลุงคนนั้นนั่นเอง
.....
หลายปีผ่านมา ผมอยู่ ม.5 มีนัดไปที่บ้านเพื่อน
พอจะขึ้นรถประจำทาง คนเต็มหลังรถเลย
ผมก็เลยตัดสินใจมานั่งข้างหน้ากับคนขับ
พอเปิดประตูเข้าไปนั่ง
ผม : อ้าวลุง จำผมได้มั้ยครับ
ลุง : จำไม่ได้ ใครอ่ะ
ผม : ก็ผมไงครับ เมื่อ 4 ปีก่อน ผมลืมเอาเงินมา แล้วลุงก็ให้เงินผมไง
ลุง : อ๋อ จำได้แล้ว
ผม : นี่ครับ สิบบาท ผมคืนให้
ลุงคนขับรถหัวเราะขึ้น พลางบอกว่า ลุงไม่เอาหรอก ช่วยๆกันไป คนไทยด้วยกัน
ผมได้แต่ยกมือไหว้ ขอบคุณอีกครั้ง จากนั้นผมก็ไม่เคยเจอลุงคนนี้อีกเลย
มันเป็นเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆในวัยเด็ก เหรียญสิบบาทเหรียญนั้น ค่าของมันน้อยมาก หากเทียบกับเงินเดือนผมตอนนี้ แต่มันล้ำค่ามากสำหรับผม กับการที่ได้เจอคนดีๆคนหนึ่ง ที่ผมไม่รู้จัก ที่ทำให้ผมประทับใจมากที่สุด มันสอนให้ผมรู้จักช่วยผู้อื่นทุกเมื่อ หากมีโอกาส
แล้วเพื่อนๆล่ะครับ มีเหตุการณ์ในวัยเด็กที่ทำให้ประทับใจมากๆ บ้างรึปล่าว เล่าสู่กันฟังมั่งนะครับ ^^"