คุณคิดอย่างไรกับเด็กที่ครอบครัวแยกทางกัน

เรื่องมีอยู่ว่า >>>>>>>
เด็กคนนี้เกิดมาในครอบครัวที่ฐานะปานกลาง มีพ่อ แม่ พี่สาว และตัวเขาเอง เด็กคนนี้เรียนค่อนข้างดี จนกระทั่งเธออยู่ม.6 อ่อ!!!! พี่สาวของเธอได้ย้ายมาเรียนที่กรุงเทพฯแล้ว ส่วนตัวเธอก็อยู่กับพ่อ แม่ ซึ่งพ่อกับแม่ของเธอก็ทะเลาะกันแทบทุกวัน พ่อกับแม่ไม่พูดไม่คุยกัน เธอพยายามที่จะคุย ที่จะปรึกษาอะไรต่ออะไรหลายๆอย่าง แต่เธอก็ไม่เคยได้รับคำตอบมาเลย พ่อกับแม่ปล่อยให้เธอใช้ชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยว เธอจึงกลายเป็นคนเก็บกด เฉยชา ไม่พูด ไม่ยิ้มให้ใคร และแล้วพ่อแม่ของเธอก็ทะเลาะกันจนถึงขั้นตบตีกัน แต่เธอได้เข้ามาห้ามไว้ แม่ไล่พ่อออกจากบ้าน เธอก็ต้องอยู่กับแม่ 2 คน เธอได้ทะเลาะกับแม่หลายครั้งเนื่องจากความคิดเห็นไม่ตรงกัน ตอนนั้นเธอจะเข้ามหาวิทยาลัย แต่กว่าเธอจะเลือกมหาวิทยาลัยได้ เธอต้องทะเลาะกับแม่หลายต่อหลายครั้ง แม่ไม่เข้าใจเธอ เธออยากเรียนในสิ่งที่เธอชอบ แต่แม่ของเธอก็ไม่ให้เรียน แล้วเธอก็ย้ายมาอยู่กับพ่อที่กรุงเทพฯจนถึงปัจจุบัน
>>>>>แต่เธอก็กลับไปหาแม่บ้าง บางครั้งญาติของเธอก็พูดถึงเรื่องพ่อกับแม่ เธอก็น้ำตาคลอเบ้า เธอเจ็บจนถึงขั้นที่เวลาใครพูดถึงเรื่องครอบครัว เธอจะร้องไห้
แต่ใครจะไปเข้าใจความรู้สึกของเธอ เศร้าเศร้าเศร้าเศร้า ถ้าไม่ใช่ตัวเธอเอง
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
ยอมรับสิ่งที่เป็นความจริง แล้วตั้งมั่นเดินหน้าเพื่อสิ่งที่ดีกว่า ปิดกั้นอดีตที่ทำร้ายความรู้สึกไม่ให้ออกมาทำลายความตั้งใจมั่นของเรา อย่าโกรธ และอย่ากลัวที่จะออกมาหาสิ่งที่ดีๆสำหรับชีวิต สิ่งที่ผ่านมา ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงเลวทรามมากมายอะไร เพียงแต่ทำลายความรู้สึกดีๆลงไปบ้างเท่านั้นเอง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่