สวัสดีค่ะ ชาวพันทิปทุกๆคน ค่ะ เราประสบปัญหาในชีวิต และ กำลังอยู่ในช่วงการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ว่าจะเอายังไงกับชีวิตนี้ดี
เราอายุ 28 ปีค่ะ ตอนนี้กำลังตั้งครรภ์ ได้ 1 เดือนกว่าๆ ซึ่งลูกคนนี้เป็นคนที่ 2 คนโต 1 ขวบ 4 เดือน. เรื่องมีอยู่ว่า
น้องสาวของเรา ได้โทรมาบอกว่า อยากให้เรากลับไปอยู่กับพ่อและแม่ที่ต่างจังหวัด เพราะสงสารท่านและท่านก็อยู่กันแค่ 2 คน
น้องสาวบอกว่ากลับมาอยู่ด้วยกันที่นี้ เพราะเราจากบ้านมาเรียนและมาทำงานที่กรุงเทพ เป็นเวลา 9 ปี และที่สำคัญเราก็ได้แต่งงาน
และมีครอบที่นี้ และ กำลังจะมีลูกคนที่ 2 เราอยากกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด ได้พูดคุยกับแฟน หลายครั้ง คำตอบที่ได้ก็คือเค้าไม่ห้ามเราแต่เค้าไม่มาอยู่ด้วยแค่นั้น ซึ่งถามว่าตอนแรกเราก็เสียความรู้สึกเหมือนกัน ว่าทำไมทำเพื่อเราไม่ได้บ้าง ซึ่งเราเองตอนนี้อยู่บ้านแฟนก็ยอมอยู่บ้านเค้าเพราะเค้าอยากให้เราอยู่ ซึ่งตลอดเวลาเราไม่มีความสุขเลยค่ะ เนื่องจากครอบครัวเค้าเป็นครอบครัวคนจีน ความเรื่องมากไม่ต้องพูดถึงโดยเฉพาะพ่อเค้า มีปัญหากันค่อยข้างบ่อย
แต่ก็ต้องทนเพราะลูกคนแรกให้พ่อแม่ของแฟนเป็นคนเลี้ยง ก็ต้องยอมก่อน หากเรามีรายได้เยอะ เราจะย้ายออกจากบ้านหลังนี้ทันที แต่ไม่ทันไรก็ต้องมาท้องคนที่ 2 ซึ่งความหวังยิ่งริบหรี่ออกไป... ใจเราอยากกลับไปอยู่กับพ่อกับแม่แล้ว เพราะพ่อและแม่เราเค้าแก่ตัวมาก ไม่อยากปล่อยให้อยู่กันลำพัง
แต่เราติดที่ว่าลูกๆของเราจะเอายังไงกับเค้าดี เราก็ไม่อยากให้เด็กๆแยกกันอยู่กับพ่อเค้าเพราะกลัวลูกจะมีปัญหา แต่อีกใจเราก็ห่วงพ่อกับแม่มาก เราคิดว่าเราจากบ้านมานานเกินไปแล้ว ทุกวันนี้เรายังเลี้ยงดูท่านได้ไม่ดี หากวันหนึ่งเราไม่มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณพ่อแม่เราเองก็ต้องเป็นฝ่ายที่ต้องมานั่งเสียใจตลอดชีวิตเราเครียดและไม่มีทางออกอะไรเลยในเวลานี้ สับสน และมองไม่ออกกับหนทางในครั้งนี้จริงๆค่ะ จะให้พ่อกับแม่เรามาอยู่ที่นี้ ท่านก็ไม่ยอมมา หากเรารักแต่ครอบครัวของเรา ก็จะถูกมองว่า ทิ้งพ่อแม่ ซึ่งพ่อแม่คือผู้ให้กำเนิดชีวิตเรามา หากเราไม่ตอบแทนบุญคุณก็ถือว่าเราอกตัญญูมากเต็มที เราควรจะเสียสละทิ้งครอบครัวของเรามาดูแลพ่อแม่...แต่เราก็กลัวลูกเราจะมีปัญหา สับสนมากค่ะ อยากจะขอคำแนะนำและคำปรึกษาจากทุกคนในห้องนี้ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ขอคำปรึกษาเราจะเลือกครอบครัวเราเอง หรือ เลือกผู้ให้กำเนิดเรา
เราอายุ 28 ปีค่ะ ตอนนี้กำลังตั้งครรภ์ ได้ 1 เดือนกว่าๆ ซึ่งลูกคนนี้เป็นคนที่ 2 คนโต 1 ขวบ 4 เดือน. เรื่องมีอยู่ว่า
น้องสาวของเรา ได้โทรมาบอกว่า อยากให้เรากลับไปอยู่กับพ่อและแม่ที่ต่างจังหวัด เพราะสงสารท่านและท่านก็อยู่กันแค่ 2 คน
น้องสาวบอกว่ากลับมาอยู่ด้วยกันที่นี้ เพราะเราจากบ้านมาเรียนและมาทำงานที่กรุงเทพ เป็นเวลา 9 ปี และที่สำคัญเราก็ได้แต่งงาน
และมีครอบที่นี้ และ กำลังจะมีลูกคนที่ 2 เราอยากกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด ได้พูดคุยกับแฟน หลายครั้ง คำตอบที่ได้ก็คือเค้าไม่ห้ามเราแต่เค้าไม่มาอยู่ด้วยแค่นั้น ซึ่งถามว่าตอนแรกเราก็เสียความรู้สึกเหมือนกัน ว่าทำไมทำเพื่อเราไม่ได้บ้าง ซึ่งเราเองตอนนี้อยู่บ้านแฟนก็ยอมอยู่บ้านเค้าเพราะเค้าอยากให้เราอยู่ ซึ่งตลอดเวลาเราไม่มีความสุขเลยค่ะ เนื่องจากครอบครัวเค้าเป็นครอบครัวคนจีน ความเรื่องมากไม่ต้องพูดถึงโดยเฉพาะพ่อเค้า มีปัญหากันค่อยข้างบ่อย
แต่ก็ต้องทนเพราะลูกคนแรกให้พ่อแม่ของแฟนเป็นคนเลี้ยง ก็ต้องยอมก่อน หากเรามีรายได้เยอะ เราจะย้ายออกจากบ้านหลังนี้ทันที แต่ไม่ทันไรก็ต้องมาท้องคนที่ 2 ซึ่งความหวังยิ่งริบหรี่ออกไป... ใจเราอยากกลับไปอยู่กับพ่อกับแม่แล้ว เพราะพ่อและแม่เราเค้าแก่ตัวมาก ไม่อยากปล่อยให้อยู่กันลำพัง
แต่เราติดที่ว่าลูกๆของเราจะเอายังไงกับเค้าดี เราก็ไม่อยากให้เด็กๆแยกกันอยู่กับพ่อเค้าเพราะกลัวลูกจะมีปัญหา แต่อีกใจเราก็ห่วงพ่อกับแม่มาก เราคิดว่าเราจากบ้านมานานเกินไปแล้ว ทุกวันนี้เรายังเลี้ยงดูท่านได้ไม่ดี หากวันหนึ่งเราไม่มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณพ่อแม่เราเองก็ต้องเป็นฝ่ายที่ต้องมานั่งเสียใจตลอดชีวิตเราเครียดและไม่มีทางออกอะไรเลยในเวลานี้ สับสน และมองไม่ออกกับหนทางในครั้งนี้จริงๆค่ะ จะให้พ่อกับแม่เรามาอยู่ที่นี้ ท่านก็ไม่ยอมมา หากเรารักแต่ครอบครัวของเรา ก็จะถูกมองว่า ทิ้งพ่อแม่ ซึ่งพ่อแม่คือผู้ให้กำเนิดชีวิตเรามา หากเราไม่ตอบแทนบุญคุณก็ถือว่าเราอกตัญญูมากเต็มที เราควรจะเสียสละทิ้งครอบครัวของเรามาดูแลพ่อแม่...แต่เราก็กลัวลูกเราจะมีปัญหา สับสนมากค่ะ อยากจะขอคำแนะนำและคำปรึกษาจากทุกคนในห้องนี้ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ