ช่วยแนะนำวิธีบอกเลิกที่ไม่ต้องเจ็บทั้งสองฝ่ายหน่อยครับ

ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวก่อนนะครับ จขกท.อายุ22ครับ นี่เป็นกระทู้แรกเลยครับ
ไม่รู้ว่าแท็กห้องผิดรึเปล่า ถ้าผิดขออภัยด้วยครับ
-เริ่มเลยละกัน-
   ผมกับแฟนเราคบกันมาครบสองปีเมื่อไม่นานมานี้ครับ เราเริ่มคบกันตอนปีสอง
และก็เริ่มอยู่หอด้วยกันมา จนตอนนี้อยู่ปีสี่แล้วครับ ซึ่งแน่นอนว่าถึงตอนนี้เราต่างคนต่างต้องไปในทางของตัวเอง
แฟนผมต้องไปฝึกงานในเมืองครับ ส่วนบ้านผมซึ่งฝึกงานเสร็จแล้ว ตอนนี้รอทำเรื่องจบครับ
ทำให้แฟนผมต้องไปหาที่พักในเมือง ส่วนผมก็กลับไปอยู่บ้านแถวปริมณฑลกับครอบครัวครับ
ทำให้เราสองคนต้องแยกกันอยู่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอเล่าย้อนไปหน่อยนะครับว่าช่วงที่คบกันตอนสมัยเรียนเราทะเลาะกันบ่อย
เรื่องไร้สาระบ้าง เรื่องที่เขานอกใจผมบ้าง และหลายๆครั้งผมจะเป็นคนบอกเลิกครับ แต่สุดท้ายก็ต่างฝ่ายต่างง้อต่างงอล
เลยกลับมาคืนดีกัน จนในที่สุดเราทะเลาะกันรุนแรงจนถึงขั้นลงไม้ลงมือ ผมว่านั่นคงเป็นสาเหตุที่ทำให้ต่างฝ่ายต่างเบื่อกันครับ
แต่ก็กลับมาคืนดีกันได้อีกเช่นเคย ทำให้คบกันได้ถึงสองปี แต่ช่วงหลังมานี้ผมรู้สึกว่าเขาไม่รักผมเลยครับ
เพราะสองปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยบอกรักผมเลยสักครั้ง ถ้าไม่ถามก็ไม่ตอบครับ ตอบก็ตอบแบบส่งๆ
   และช่วงหยุดปีใหม่ที่ผ่านมา ก็เป็นช่วงที่เราต้องห่างกันครับ แฟนผมกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัด
ผมรู้สึกว่าการห่างกันครั้งนี้ ทำให้ได้คิดอะไรมากมาย ตลอดเวลาที่ผมคิดว่าจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา
แต่ผมก็อยู่ได้ใช้ชีวิตได้อย่างปรกติ และเวลาที่ห่างกันนี่เองที่ทำให้ผมคิดว่า การคบกันต่อไปคงจะไม่เกิดประโยชน์ทั้งสองฝ่าย
เพราะทุกครั้งที่ผมชวนเขาคุยเรื่องอนาคต เขาจะบอกว่าผมไร้สาระครับ แต่ผมจริงจังกับเขานะครับ
ผมคิดจะสร้างครอบครัวกับเขา แต่พอมาคิดย้อนมองไป ตลอดเวลาที่ผ่านมาเหมือนเขาไม่ได้ต้องการผมเลยครับ
ทำให้วันนี้ผมตัดสินใจว่าจะบอกเลิกด้วยวิธีใดดีครับ ที่ผมและเขาไม่ต้องเจ็บ
ป.ล.ยาวหน่อยนะครับ แหะๆ ไม่เคยได้ระบายเลย ช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ ^^
ป.ล.งงอย่าว่าผมนะ ผมเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่งครับ