สวัสดีค่ะทุกคน ก่อนอื่นต้องขอเกริ่นนำว่ากระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา
อาจจะใช้ภาษาหรือประโยคที่เข้าใจยากไปนิดหรือผิดพลาดอะไรก็ต้องขออภัยด้วยน้า อิอิ
เรื่องมีอยู่ว่า มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งในโรงเรียนสมัยเราเรียนอยู่ในรั้วม.ปลายโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง
โรงเรียนนี้เป็น(โรงเรียนสหศึกษานะค่ะ) เราได้เจอกับผู้ชายคนนี้ไม่บ่อยมากนัก
ตลอดระยะเวลาที่เราเรียนมา สถานที่ๆเราจะเจอเขาบ่อยมากที่สุดก็คือสนามตะกร้อค่ะ
เรารู้จักเขาครั้งแรกตอนที่เขาเป็นนักกีฬาตะกร้อของโรงเรียน เวลาไปไหนมาไหนในโรงเรียน
เขาก็จะเป็นที่รู้จักของสาวๆในโรงเรียนมากค่ะ แต่ทว่าไปก็คงไม่พ้นสาวแบบเราที่ก็แอบๆมองเขาอยู่บ่อยๆ
แต่ไม่เคยคิดเอามาเป็นแฟน ไม่ใช่เพราะสวยนะ555 เพราะคิดว่าชาตินี้ คงไม่อาจเอื้อมมือไปถึงเขาได้
(และเรามีแฟนอยู่แล้วด้วย) อีกอย่างเขาไม่ได้หล่อถึงขั้นดารานะค่ะแต่ว่าเขาเป็นคนที่มีเสน่ห์มากกก
นอกจากเขาจะเป็นนักตะกร้อก็ยังเป็นนักร้องนำของโรงเรียนด้วย >< เวลาก็ดำเนินไปเรื่อยๆ
เราก็เจอเขาผ่านๆตาแต่ก็อย่างที่บอกไว้ ได้แต่มองเพราะคิดว่ายังไงเขาก็ไม่มีวันสนใจคนหน้าตาแบบเราแต่เราอ้ะชอบเขามากกเลยนะ (3ปีที่แล้วหน้าเราแบบ...... ดำ อ้วน สิว น้ำหนักเกือบ60เลย) จนวันนึงเราได้เจอเขาแบบใกล้ๆที่สุดก็ปีที่เราเป็นประธานเชียร์ลีดเดอร์ของโรงเรียน ตอนนั้นเราอยู่ม.5 เขาอยู่ ม.4 (เขาเป็นรุ่นน้อง) ซึ่งขณะที่เรากำลังสอนเต้นอยู่เราก็เดินผ่านเขาตรงลานกีฬาที่โรงเรียน
และจังหวะนั้นก็มองตากันพอดี (ปิ๊งๆ) อ้อลืมบอกเขามีคู่แฝดนะค่ะ และพอสบตาเสร็จเราก็เดินมาและพูดว่า"ทำไมหน้ามันเหมือนกันจังวะ" (5555 ก็แฝดเนาะ) และก็ไม่ได้คิดอะไรและก็ไม่ได้สนใจอะไรกันเลย ก็เจอเขาเรื่อยๆตามตึกโน้นตึกนี้ จนปีที่เราอยู่ม.6นี่แหละ เป็นวันที่นับถอยหลังวันจบม.ปลายของเรา ก่อนหน้านั้นสักหลายเดือนเราเลิกกับแฟนเก่าค่ะและพอเวลาผ่านมาเราก็มาเช็คคนadd friends. ในเฟสว่ามีคนที่เราไม่ได้กดรับไหมเพราะว่าแฟนเก่าไม่ให้รับผู้ชายไรงี้และพอเลื่อนดูไปเรื่อยๆแบบ "เห้ยยยน้องเขาแอดมา"เราก็รับและคิดในใจ"แอดมาตอนไหนว้า5555"
และวันนั้นเขาขึ้นร้องเพลงในงานโรงเรียนประมาณ4เพลงนี่แหละ เราก็โดนรุ่นน้องลากไปดูคอนเสริตซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเขาขึ้นร้องด้วย พอเราเดินมาก็ชะงัก (คิดในใจเอ๊ะ น้องคนนั้นนี้หน่า) แต่ไม่ได้อะไรเพราะอย่างที่บอกนะค่ะขอย้ำเลยว่า"ไม่ คิด ว่า เขา จะ สน ใจ คน อย่าง เรา" 5555 เราก็ไปดูตามภาษารุ่นพี่ดูรุ่นน้องเล่นดนตรีปกติ และก็ไปเกาะหน้าเวทีเฉย555 สักพักพอเขาร้องเพลงที่3 มันเป็นเพลงเร็วและน้องเขาต้องเอนเตอร์เทนคนดูเลยต้องกระโดดโลดเต้น บวกกับไมค์โรงเรียนที่เป็นระบบมีสาย5555 (โนไมค์ลอย555) เลยทำให้สายไมค์ที่เสียบกับตู้หน้าแอมหลุด ไอ้เราก็เลยต่อให้ พอสักพักหลุดอีกหลายๆรอบเราก็ต่อให้ ตอนนั้นคิดแค่ว่าเออหวังดีและเราอยู่ใกล้สุดเลยช่วยต่อ และน้องเขาก็ร้องไปเรื่อยๆ จนจบคอนเสริตนั้น ลืมไปค่ะจะบอกว่าประทับใจน้องเขามากกว่ารูปลักษณ์ภายนอกคือความสามารถที่คนอื่นไม่มี เขาเอนเตอร์เทนดี พูดดีทำให้คนคล้อยตามเลยรู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก (แบบปลื้ม) จน2วันผ่านมาวันนั้นเป็นวันหยุดจะเตรียมสอบไฟนอล เราก็ตั้งใจอ่านหนังสือมากโดยการเล่น FB และสักพักก็เห็นว่าชื่อน้องเขามากดไลค์รูปโปรไฟล์ อิอิ (เขิล) เราก็ เห้ยยย น้องคนนั้นๆมากดไลค์555(ถ้าใครเคยเป็นจะรู้คนที่เราปลื้มมากดไลค์อ้ะเนาะ) และก็ฉุกคิดขึ้นได้ว่า"เอ้อไปชื่นชมน้องเขาหน่อยประทับใจมากกับการเอนเตอร์เทน ลีลาการร้องไรงี้" (ใจจริงหาเรื่องคุย อ้ะไม่ช่ายย555) ก็เลยทักไปว่า
เรา: เมื่อวานทำดีนะ
เขา: ยังไม่ได้ทำไรเลยครับ
เรา: อ่อค่ะ (เห้อคงไม่อยากคุยกะเรา)
#ที่ไหนได้ เมื่อวานวันเสาร์นี่หว่าน้องเขาร้องวันศุกร์555 ผิดวัน เราก็เลยไม่พิมพ์ต่อ
... สักพัก
เขา:และพี่จะไปเรียนไหนอ้ะ
เรา:ที่..&@)
เขา:แล้วพี่...
เขา:แล้วพี่... บลาๆ
กลายเป็นเขาถามเราเป็นพุแตก เสมือนว่าทักมา5555
กินข้าวยัง เดี๋ยวมานะอย่างงั้นอย่างงี้โอโห เราก็ช็อคดิ เขิล ตกใจ5555
และก็คุยมาจนวันนั้น สนทนาเรื่อยๆ และก็บอกน้องเขาว่าร้องเพลงให้พี่ฟังหน่อย น้องเขาบอกเดี๋ยวรอวันปัจฉิมเดี๋ยวร้องให้ฟัง ไอ้เราก็เออคงแบบไม่อยากร้องคงพูดขอไปทีก็ไม่ได้สนใจอะไร น้องเขาก็ชวนคุยไปเรื่อย คุยแบบทั้งวันจริงๆตอบไวมากไปไหนก็บอก ทำให้เราเริ่มมีหวังละอิอิ
วันปัจฉิมมาถึงสิ่งที่รอคอยไม่ใช่อะไร คือหวังเล็กๆว่าน้องเขาจะมาร้องเพลงให้ฟัง(แอบเพ้อ) เวลาร่วงเลยมา12.00 ก็ยังไม่มีวี่แววอะไรเลย จนถึงเวลาทานของว่างเราก็ถือโอกาสนั้นเดินไปถามพวกสารวัตนักเรียนหน้าหอประชุมว่า"วันนี้มีดนตรีไหม" เขาบอก"ไม่มีนะครับพี่ เพราะเดี๋ยวมีพิธีขอขมาและก็...บลาๆ" เราก็แอบเศร้าเลยเซงมาก แบบสุดท้าย
ก็โม้นี่หว่า พอสักพักก็เข้าพิธีต่อ ตอนเปิดประตูเข้าไป คือเอิ่มมมม กลองชุดมาจากไหนนน บร้ะะ เอาแล่วๆ555 เริ่มกลับมาหวังและ ไม่นานก็เข้าพิธีไอ้เราก็คิดว่าจะมีพิธีอย่างอื่น แต่น้องเขาก็เดินเข้ามาเป็นกลุ่มๆและน้องเขาก็มาเป็นพิธีกรเปิดพูดว่า"วันนี้พวกผมมีไรรีแลกซ์ให้พวกพี่" เขาก็เล่นตลก เล่นใช้ได้เลยทีเดียว ฮาดี สนุกดี แต่มีมุขนึงเขิลมากกกกก เขาพูดว่า"วันนี้จะมาสอนมุขจีบสาวครับ เขาพยายามชี้มาทางเราและพูดว่า
เขา : เห็นพี่คนนั้นไหมครับ ดูหน้าตาเป็นดาราไม่ได้
เพื่อนเขา: แล้วเป็นนางแบบได้ไหม
เขา : ไม่ได้
เพื่อนเขา : เป็นนางเอก mv ได้ไหม
เขา : ไม่ได้
เพื่อนเขา :แล้วเป็นไรได้
เขา: เป็นได้อย่างเดียว" เป็นแฟนผมได้อย่างเดียว"
ฮิ้วววว><)
เพื่อนเรานี่แบบกรี๊ดกันสนั่นนน แบบลั่นมากก และทุกคนรุ้เลยว่าน้องเขาหมายถึงเรา555 แค่นั้นไม่จบ พิธีกรอีกคนพูดว่า "วันนี้มีวง... เขาจะมาร้องเพลงขอเชิญพบกับเขาได้เลย"
ไอ้เราก็ นั้นไงงงง555 (ยิ้มหน้าบานมากก)
เริ่มเพลงอินโทร "มีพี่ม.6คนนึงเขาอยากฟังก็จะร้องให้ฟัง" น้องเขาพูด
พอเริ่มเพลงน้องเขาก็ร้องเพลง
ชาดีดาดา ชาดาดีดาดา ชาดา
เธอเคยรู้สึกไหมว่าดูเหมือนมีอะไรทำให้เราใกล้ชิดกัน......(จนจบ)
โอโหอย่าให้บอกเลยว่าเพื่อนนี่กรี้ดดดกันและเรียกชื่อเราแบบดังลั่นหอประชุมท่ามกลางสายตาอาจารย์ เรานี่กลัวโดนด่ามาก งานปัจฉิมนะโว่ยแต่มาทำไรแบบนี้พ่อคู๊นนนน พอจบงานเราเดินลงไปเขาก็เตรียมดอกไม้ไว้ให้ ขอบอกว่าวันนั้นรุ่นน้องให้ของเยอะมากกก ดอกไม้ช่อใหญ่ ขนม แขนจะหักเลยวันนั้น แต่แอบเลว(กลับมาบ้านวางตั้งไว้เก็บแค่ดอกกุหลาบน้องเขาดอกเดียว คือดอกเดียวแต่ชนะเลิศ5555 (แอร้ยๆๆๆ) และเราก็คุยกันมาตลอด อย่าหาว่าเราใจง่ายนะถ้าได้รู้สึกแบบนี้กับคนที่เราไม่คิดว่าเขาจะมาสนใจเราเนี่ยยเป็นอะไรที่แบบโอ้ยๆๆฟิน เปรียบแบบได้ชัปปุยส์มาเป็นแฟนอ้ะฟิลนั้น5555 เราก็คุยกันมาไม่นานก็ตกลงคบกันมาจนถึงทุกวันนี้ตอนนี้ก็เกือบถึงปีแล้วอาจจะไม่นานมากนัก แต่ทุกๆสิ่งประทับใจมากค่ะและเพิ่งรู้เหมือนกันว่าเขาก็แอบชอบเราแบบที่เราแอบชอบเขา และตอนพูดว่า"ทำไมหน้าเหมือนกัน"เขาก็รู้ขนาดพูดเบาๆนะและไกลด้วยเขาบอกว่าเขาอ่านปาก และเรื่องนี้ก็ไม่เคยเล่าแต่เขาดันสนใจ เป็นอะไรที่สุดยอด FB เขาก็เป็นคนแอดมา เซฟรูปเราตอนสมัยยังไม่รู้จัก คือแบบเยอะมาก เขาเป็นคนดีมาก เวลามันอาจไม่นานนะแต่เขาแบบยังเหมือนเดิมเสมอเลย ดูแลดีมากอยากได้ไรก็ได้ หวงเราห่วงเรา สำหรับเราเราไม่คิดว่าเป็นช่วงโปรโมชั่นนะเพราะเขาเริ่มจาก0-100 แบบดีมาเรื่อยๆไม่ลดมีเท่าเดิมและมากขึ้นคือเราไม่เคยเจอคนแบบนี้ แต่เราก็ไม่รู้วันข้างหน้าในอนาคตจะเป็นอย่างไรแต่เราควรดูแลเขาในทุกๆวันให้มันดีที่สุดไม่ต้องคาดหวังมากแค่ใส่ใจวันเวลาที่มันมีในทุกๆวันแค่นี้มันก็เพียงพอแล้วนะค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ กระทู้นี้อาจจะไม่เป็นประโยชน์อะไรแก่ทุกคนน้าแต่หวังว่าคนที่อ่านจะเข้าใจความรู้สึกของ จขกท.และก็ฟินกันบ้างน่ะค่ะ ขอบคุณมากค่าาาา ><
เมื่อหนุ่มป๊อปในรร.กลายมาเป็นคนรู้ใจ
อาจจะใช้ภาษาหรือประโยคที่เข้าใจยากไปนิดหรือผิดพลาดอะไรก็ต้องขออภัยด้วยน้า อิอิ
เรื่องมีอยู่ว่า มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งในโรงเรียนสมัยเราเรียนอยู่ในรั้วม.ปลายโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง
โรงเรียนนี้เป็น(โรงเรียนสหศึกษานะค่ะ) เราได้เจอกับผู้ชายคนนี้ไม่บ่อยมากนัก
ตลอดระยะเวลาที่เราเรียนมา สถานที่ๆเราจะเจอเขาบ่อยมากที่สุดก็คือสนามตะกร้อค่ะ
เรารู้จักเขาครั้งแรกตอนที่เขาเป็นนักกีฬาตะกร้อของโรงเรียน เวลาไปไหนมาไหนในโรงเรียน
เขาก็จะเป็นที่รู้จักของสาวๆในโรงเรียนมากค่ะ แต่ทว่าไปก็คงไม่พ้นสาวแบบเราที่ก็แอบๆมองเขาอยู่บ่อยๆ
แต่ไม่เคยคิดเอามาเป็นแฟน ไม่ใช่เพราะสวยนะ555 เพราะคิดว่าชาตินี้ คงไม่อาจเอื้อมมือไปถึงเขาได้
(และเรามีแฟนอยู่แล้วด้วย) อีกอย่างเขาไม่ได้หล่อถึงขั้นดารานะค่ะแต่ว่าเขาเป็นคนที่มีเสน่ห์มากกก
นอกจากเขาจะเป็นนักตะกร้อก็ยังเป็นนักร้องนำของโรงเรียนด้วย >< เวลาก็ดำเนินไปเรื่อยๆ
เราก็เจอเขาผ่านๆตาแต่ก็อย่างที่บอกไว้ ได้แต่มองเพราะคิดว่ายังไงเขาก็ไม่มีวันสนใจคนหน้าตาแบบเราแต่เราอ้ะชอบเขามากกเลยนะ (3ปีที่แล้วหน้าเราแบบ...... ดำ อ้วน สิว น้ำหนักเกือบ60เลย) จนวันนึงเราได้เจอเขาแบบใกล้ๆที่สุดก็ปีที่เราเป็นประธานเชียร์ลีดเดอร์ของโรงเรียน ตอนนั้นเราอยู่ม.5 เขาอยู่ ม.4 (เขาเป็นรุ่นน้อง) ซึ่งขณะที่เรากำลังสอนเต้นอยู่เราก็เดินผ่านเขาตรงลานกีฬาที่โรงเรียน
และจังหวะนั้นก็มองตากันพอดี (ปิ๊งๆ) อ้อลืมบอกเขามีคู่แฝดนะค่ะ และพอสบตาเสร็จเราก็เดินมาและพูดว่า"ทำไมหน้ามันเหมือนกันจังวะ" (5555 ก็แฝดเนาะ) และก็ไม่ได้คิดอะไรและก็ไม่ได้สนใจอะไรกันเลย ก็เจอเขาเรื่อยๆตามตึกโน้นตึกนี้ จนปีที่เราอยู่ม.6นี่แหละ เป็นวันที่นับถอยหลังวันจบม.ปลายของเรา ก่อนหน้านั้นสักหลายเดือนเราเลิกกับแฟนเก่าค่ะและพอเวลาผ่านมาเราก็มาเช็คคนadd friends. ในเฟสว่ามีคนที่เราไม่ได้กดรับไหมเพราะว่าแฟนเก่าไม่ให้รับผู้ชายไรงี้และพอเลื่อนดูไปเรื่อยๆแบบ "เห้ยยยน้องเขาแอดมา"เราก็รับและคิดในใจ"แอดมาตอนไหนว้า5555"
และวันนั้นเขาขึ้นร้องเพลงในงานโรงเรียนประมาณ4เพลงนี่แหละ เราก็โดนรุ่นน้องลากไปดูคอนเสริตซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเขาขึ้นร้องด้วย พอเราเดินมาก็ชะงัก (คิดในใจเอ๊ะ น้องคนนั้นนี้หน่า) แต่ไม่ได้อะไรเพราะอย่างที่บอกนะค่ะขอย้ำเลยว่า"ไม่ คิด ว่า เขา จะ สน ใจ คน อย่าง เรา" 5555 เราก็ไปดูตามภาษารุ่นพี่ดูรุ่นน้องเล่นดนตรีปกติ และก็ไปเกาะหน้าเวทีเฉย555 สักพักพอเขาร้องเพลงที่3 มันเป็นเพลงเร็วและน้องเขาต้องเอนเตอร์เทนคนดูเลยต้องกระโดดโลดเต้น บวกกับไมค์โรงเรียนที่เป็นระบบมีสาย5555 (โนไมค์ลอย555) เลยทำให้สายไมค์ที่เสียบกับตู้หน้าแอมหลุด ไอ้เราก็เลยต่อให้ พอสักพักหลุดอีกหลายๆรอบเราก็ต่อให้ ตอนนั้นคิดแค่ว่าเออหวังดีและเราอยู่ใกล้สุดเลยช่วยต่อ และน้องเขาก็ร้องไปเรื่อยๆ จนจบคอนเสริตนั้น ลืมไปค่ะจะบอกว่าประทับใจน้องเขามากกว่ารูปลักษณ์ภายนอกคือความสามารถที่คนอื่นไม่มี เขาเอนเตอร์เทนดี พูดดีทำให้คนคล้อยตามเลยรู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก (แบบปลื้ม) จน2วันผ่านมาวันนั้นเป็นวันหยุดจะเตรียมสอบไฟนอล เราก็ตั้งใจอ่านหนังสือมากโดยการเล่น FB และสักพักก็เห็นว่าชื่อน้องเขามากดไลค์รูปโปรไฟล์ อิอิ (เขิล) เราก็ เห้ยยย น้องคนนั้นๆมากดไลค์555(ถ้าใครเคยเป็นจะรู้คนที่เราปลื้มมากดไลค์อ้ะเนาะ) และก็ฉุกคิดขึ้นได้ว่า"เอ้อไปชื่นชมน้องเขาหน่อยประทับใจมากกับการเอนเตอร์เทน ลีลาการร้องไรงี้" (ใจจริงหาเรื่องคุย อ้ะไม่ช่ายย555) ก็เลยทักไปว่า
เรา: เมื่อวานทำดีนะ
เขา: ยังไม่ได้ทำไรเลยครับ
เรา: อ่อค่ะ (เห้อคงไม่อยากคุยกะเรา)
#ที่ไหนได้ เมื่อวานวันเสาร์นี่หว่าน้องเขาร้องวันศุกร์555 ผิดวัน เราก็เลยไม่พิมพ์ต่อ
... สักพัก
เขา:และพี่จะไปเรียนไหนอ้ะ
เรา:ที่..&@)
เขา:แล้วพี่...
เขา:แล้วพี่... บลาๆ
กลายเป็นเขาถามเราเป็นพุแตก เสมือนว่าทักมา5555
กินข้าวยัง เดี๋ยวมานะอย่างงั้นอย่างงี้โอโห เราก็ช็อคดิ เขิล ตกใจ5555
และก็คุยมาจนวันนั้น สนทนาเรื่อยๆ และก็บอกน้องเขาว่าร้องเพลงให้พี่ฟังหน่อย น้องเขาบอกเดี๋ยวรอวันปัจฉิมเดี๋ยวร้องให้ฟัง ไอ้เราก็เออคงแบบไม่อยากร้องคงพูดขอไปทีก็ไม่ได้สนใจอะไร น้องเขาก็ชวนคุยไปเรื่อย คุยแบบทั้งวันจริงๆตอบไวมากไปไหนก็บอก ทำให้เราเริ่มมีหวังละอิอิ
วันปัจฉิมมาถึงสิ่งที่รอคอยไม่ใช่อะไร คือหวังเล็กๆว่าน้องเขาจะมาร้องเพลงให้ฟัง(แอบเพ้อ) เวลาร่วงเลยมา12.00 ก็ยังไม่มีวี่แววอะไรเลย จนถึงเวลาทานของว่างเราก็ถือโอกาสนั้นเดินไปถามพวกสารวัตนักเรียนหน้าหอประชุมว่า"วันนี้มีดนตรีไหม" เขาบอก"ไม่มีนะครับพี่ เพราะเดี๋ยวมีพิธีขอขมาและก็...บลาๆ" เราก็แอบเศร้าเลยเซงมาก แบบสุดท้าย
เขา : เห็นพี่คนนั้นไหมครับ ดูหน้าตาเป็นดาราไม่ได้
เพื่อนเขา: แล้วเป็นนางแบบได้ไหม
เขา : ไม่ได้
เพื่อนเขา : เป็นนางเอก mv ได้ไหม
เขา : ไม่ได้
เพื่อนเขา :แล้วเป็นไรได้
เขา: เป็นได้อย่างเดียว" เป็นแฟนผมได้อย่างเดียว"
เพื่อนเรานี่แบบกรี๊ดกันสนั่นนน แบบลั่นมากก และทุกคนรุ้เลยว่าน้องเขาหมายถึงเรา555 แค่นั้นไม่จบ พิธีกรอีกคนพูดว่า "วันนี้มีวง... เขาจะมาร้องเพลงขอเชิญพบกับเขาได้เลย"
ไอ้เราก็ นั้นไงงงง555 (ยิ้มหน้าบานมากก)
เริ่มเพลงอินโทร "มีพี่ม.6คนนึงเขาอยากฟังก็จะร้องให้ฟัง" น้องเขาพูด
พอเริ่มเพลงน้องเขาก็ร้องเพลง
ชาดีดาดา ชาดาดีดาดา ชาดา
เธอเคยรู้สึกไหมว่าดูเหมือนมีอะไรทำให้เราใกล้ชิดกัน......(จนจบ)
โอโหอย่าให้บอกเลยว่าเพื่อนนี่กรี้ดดดกันและเรียกชื่อเราแบบดังลั่นหอประชุมท่ามกลางสายตาอาจารย์ เรานี่กลัวโดนด่ามาก งานปัจฉิมนะโว่ยแต่มาทำไรแบบนี้พ่อคู๊นนนน พอจบงานเราเดินลงไปเขาก็เตรียมดอกไม้ไว้ให้ ขอบอกว่าวันนั้นรุ่นน้องให้ของเยอะมากกก ดอกไม้ช่อใหญ่ ขนม แขนจะหักเลยวันนั้น แต่แอบเลว(กลับมาบ้านวางตั้งไว้เก็บแค่ดอกกุหลาบน้องเขาดอกเดียว คือดอกเดียวแต่ชนะเลิศ5555 (แอร้ยๆๆๆ) และเราก็คุยกันมาตลอด อย่าหาว่าเราใจง่ายนะถ้าได้รู้สึกแบบนี้กับคนที่เราไม่คิดว่าเขาจะมาสนใจเราเนี่ยยเป็นอะไรที่แบบโอ้ยๆๆฟิน เปรียบแบบได้ชัปปุยส์มาเป็นแฟนอ้ะฟิลนั้น5555 เราก็คุยกันมาไม่นานก็ตกลงคบกันมาจนถึงทุกวันนี้ตอนนี้ก็เกือบถึงปีแล้วอาจจะไม่นานมากนัก แต่ทุกๆสิ่งประทับใจมากค่ะและเพิ่งรู้เหมือนกันว่าเขาก็แอบชอบเราแบบที่เราแอบชอบเขา และตอนพูดว่า"ทำไมหน้าเหมือนกัน"เขาก็รู้ขนาดพูดเบาๆนะและไกลด้วยเขาบอกว่าเขาอ่านปาก และเรื่องนี้ก็ไม่เคยเล่าแต่เขาดันสนใจ เป็นอะไรที่สุดยอด FB เขาก็เป็นคนแอดมา เซฟรูปเราตอนสมัยยังไม่รู้จัก คือแบบเยอะมาก เขาเป็นคนดีมาก เวลามันอาจไม่นานนะแต่เขาแบบยังเหมือนเดิมเสมอเลย ดูแลดีมากอยากได้ไรก็ได้ หวงเราห่วงเรา สำหรับเราเราไม่คิดว่าเป็นช่วงโปรโมชั่นนะเพราะเขาเริ่มจาก0-100 แบบดีมาเรื่อยๆไม่ลดมีเท่าเดิมและมากขึ้นคือเราไม่เคยเจอคนแบบนี้ แต่เราก็ไม่รู้วันข้างหน้าในอนาคตจะเป็นอย่างไรแต่เราควรดูแลเขาในทุกๆวันให้มันดีที่สุดไม่ต้องคาดหวังมากแค่ใส่ใจวันเวลาที่มันมีในทุกๆวันแค่นี้มันก็เพียงพอแล้วนะค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ กระทู้นี้อาจจะไม่เป็นประโยชน์อะไรแก่ทุกคนน้าแต่หวังว่าคนที่อ่านจะเข้าใจความรู้สึกของ จขกท.และก็ฟินกันบ้างน่ะค่ะ ขอบคุณมากค่าาาา ><