เรื่องมันมีอยู่ว่า ...............
ตอนนี้เราอยู่ ม.3 เรารู้จักพี่เค้ามานานแล้วเพื่อนพี่เค้าเป็นแฟนเพื่อนสนิทเรา ตอนแรกๆๆๆๆ เราก็ว่าพี่เค้าหล่อนะ แต่ไม่คิดจะชอบ (แต่ได้ก็ดี)5555
เวลาเห็นพี่เค้าเราก็ธรรมดาปกติ ไม่ได้ใจสั่น ทำตัวไม่ถูกอะไร (ก็ตอนนั้นเราไม่ได้ชอบเค้าอะเนอะ) แต่เวลาคุยกับเพื่อน เราก็จะชอบถามเพื่อนสนิทเราเล่นๆ เกี่ยวกับพี่เค้า (ตอนนั้นไม่คิดอะไรจริงๆ) ถามตามประสาเด็กเห็นรุ่นพี่หล่อน่ารัก 5555
เวลาผ่านไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วันนั้นเราแข่งโต้วาที และพี่เค้าก็มาดูกับเพื่อน(คนที่เป็นแฟนเพื่อนเรา) และพวกเพื่อนๆเค้าอีกหลายๆคน ตอนนั้นคนดูไม่ได้เยอะอะไร น้อยมากๆ จะมีแค่เพื่อนเรา และเพื่อนๆรุ่นเดียวกัน แต่คนละห้อง และกลุ่มของพี่เค้า ตอนนั้นเราตื่นเต้นมาก (ไม่ใช่เพราะพี่เค้า) แต่เราไม่เคยแข่งมาก่อนเลย ไม่ได้เตรียม ไม่ได้ซ้อมกันมาก่อน คิดสดทั้งนั้น วันนั้นเราพูดได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ยืนก็ไม่นิ่ง พูดไม่ค่อยดี (เอาเป็นว่าทำได้ไม่ดีเท่าทีควรแบบมากๆอะ) วันนั้นเราอายมาก เพื่อนก็มาเเซวเราตลอด (แซวเรื่องการแข่งขัน) เรามองพี่เค้า พี่เค้าก็ทำหน้าปกติ (เราคิดในใจ พี่เค้าคงกำลังหัวเราะเราในใจแน่ๆเลย ไม่น่าเลยเรา พี่เค้าคงมองเราแบบที่เห็นเราเป็นแบบนี้แน่ๆเลย) เพราะวันที่เราพูดค่อนข้างพูดแบบเป็นตัวเราจริงๆ ชิวแบบ มากกๆอะ จนเพื่อนถาม
"จะชิวไปไหน ?" "ท่ายืนก็กินขาดแล้ว ? - -' "
เรามองพี่เค้า มองตาเค้า เหมือนเค้าดูถูกเราอะ (คิดเองทั้งนั้น) ถึงสีหน้าจะไม่ออกก็เถอะ 5555
ตั้งแต่วันนั้นเราก็ตั้งปนิทานมาตลอดว่าเราจะไม่มีวันชอบพี่เค้าเด็ดขาด เชอะ !
แต่ในใจ ยังรู้สึกดีกับเค้าไหม (ตอบ = ก็นะ นิดนึง ! ) 5555555555555
จนถึงวันเกิดเหตุ.................
วันนั้นเป็นกีฬาสีวันแรก เราแข่งวิ่งผลัด พี่เค้าก็แข่งวิ่งเหมือนกัน และวันนั้นแหละ เราเห็นพี่เค้าวิ่งเราก็เลยพูดเล่นๆกับเพื่อนว่า "เห็นกำลังใจแล้ว5555"
เพื่อนก็ร่ายยาวเลยจร้า พี่เค้าอย่างงั้นอย่างงี้ (พอดีเพื่อนคนนี้อยู่บ้านใกล้พี่เค้า) (ไอ้เราก็พูดไปเล่นๆไม่ได้จริงจังอะไร) แต่ใจมันก็แปลกดี ความรู้สึกดีดี ที่เคยมีมันเหมือนจะกลับมา แข่งวิ่งเสร็จ เราก็แอบมองพี่เค้าตลอดเลย มีบางทีเรารู้สึกว่า พี่เค้าก็มองเราด้วย (อันนี้มโนรึป่าวไม่รู้)
กีฬาสีวันที่สอง ก็เช่นเคย แอบมองตั้งแต่เริ่มงานจนเลิกเรียน แต่วันนี้รู้สึกดียังไงไม่รู้ เวลามองพี่เค้าแล้วเหมือนพี่เค้ามองเราด้วย ความรู้สึดดีดีมันค่อยๆก่อตัวขึ้นมาทีละเล็กทีละน้อย เวลาเดินไปไหนไม่เห็นพี่เค้า รู้สึกเหวี่ยงๆ มองหา อยากเดินไปที่ๆมีเค้าอยู่ อยากยืนแอบเหล่อยู่ใกล้ๆ (แปลกดี)
ตอนที่เราเดินมากับเพื่อน เราเห็นพี่เค้านั่งอยู่ ก็แอบเหล่เบาๆ เดินไปได้ซักนิด เลยหันหลังมองอีกครั้งนึง เห็นพี่เค้ามองเราอยู่ ตอนนั้นรู้สึกหน้าแดงล่อกระทิงไป 3 วิ แล้วรีบหันกลับ มันรู้สึกดี
วันที่ 3 กีฬาวันสุดท้าย วันนี้วันเดินพาเหรด ไม่เห็นพี่เค้าเลยภาคเช้า ไปไหนเนี่ย ได้แต่คิดในใจ จะบอกว่าคิดถึงก็ไม่ใช่ จะบอกว่าขาดไม่ได้ก็ไม่ถูก จนถึงภาคบ่ายเห็นพี่เค้าเตะบอลอยู่กลางสนาม ยิ้มแก้มปลิ เลยจย๊าาาา เราก็มองพี่เค้าอยู่ข้างสนามเช่นเคย
หลังเลิกเรียน เราก็หาเฟสเค้าเลยจร้าา แต่ก็ไม่กล้าแอด (รู้สึกป๊อด)
จนวันนี้ 5 วันแล้วนับเริ่มวันกีฬาสีวันแรกที่รู้สึกดีกับพี่เค้า หลังจากกีฬาสีเสร็จ เราก็ไม่เห็นพี่เค้ามา รร เลย พี่เค้าไปตระเวนสอบเรียนต่อกับเพื่อน เห้อออ !!!
มันรู้สึกแย่จริงๆ เราคิดว่า ** พี่เค้าคงไม่อยากรักใคร ไม่อยากจริงจังกับใคร เพราะอีกไม่กี่เดือนยังไงเค้าก็ต้องไปเรียนที่อื่นเเล้ว เค้าคงต้องตั้งใจสอบคงไม่อยากสนใจเรื่องพวกนี้ ** ไอ้เราก็ได้แต่คิดอยู่แบบนี้ (ไม่รู้ว่าพี่เค้าคิดแบบนี้รึป่าว)
เรารู้สึกว่าความรู้สึกของเราตอนนี้ คือ มันน้อยกว่าคำว่า รัก แต่มันมากกว่าคำว่า ปลื้ม TT แต่อีก 2 เดือนเราไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันจะเปลี่ยนไปแบบไหน
ไอ้เรามันก็ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ จะไปบอกว่าชอบพี่เค้าก็อาย อายหลายๆเรื่องตั้งแต่ เรื่อง โต้วาทีละ เห้อออ !!!!
มันไม่กล้ายังไงไม่รู้ เราไม่รู้ว่าควรทำไงดี เราคิดว่าความรู้สึกนี้ มันไม่ได้เกิด ขึ้นแค่ 5 วันหรอก แต่เรารู้สึกได้ว่า เราสะสมมันมานานมาก ตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้สึกว่า พี่เค้าหล่อดี เเละมันก็สะสมมาตลอดทั้งๆที่เราไม่รู้ตัว (ไม่รู้ตัวเลยจริงๆ)
เราควรทำไงดี เราไม่อยากให้ความรู้สึกนี้ไปหายไปพร้อมกับพี่เค้าในวันปัจฉิม TT
แอบชอบรุ่นพี่ ม.6 อีก 2 เดือนกว่าๆจะปิดเทอมแล้ว ทำไงดี ?
ตอนนี้เราอยู่ ม.3 เรารู้จักพี่เค้ามานานแล้วเพื่อนพี่เค้าเป็นแฟนเพื่อนสนิทเรา ตอนแรกๆๆๆๆ เราก็ว่าพี่เค้าหล่อนะ แต่ไม่คิดจะชอบ (แต่ได้ก็ดี)5555
เวลาเห็นพี่เค้าเราก็ธรรมดาปกติ ไม่ได้ใจสั่น ทำตัวไม่ถูกอะไร (ก็ตอนนั้นเราไม่ได้ชอบเค้าอะเนอะ) แต่เวลาคุยกับเพื่อน เราก็จะชอบถามเพื่อนสนิทเราเล่นๆ เกี่ยวกับพี่เค้า (ตอนนั้นไม่คิดอะไรจริงๆ) ถามตามประสาเด็กเห็นรุ่นพี่หล่อน่ารัก 5555
เวลาผ่านไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วันนั้นเราแข่งโต้วาที และพี่เค้าก็มาดูกับเพื่อน(คนที่เป็นแฟนเพื่อนเรา) และพวกเพื่อนๆเค้าอีกหลายๆคน ตอนนั้นคนดูไม่ได้เยอะอะไร น้อยมากๆ จะมีแค่เพื่อนเรา และเพื่อนๆรุ่นเดียวกัน แต่คนละห้อง และกลุ่มของพี่เค้า ตอนนั้นเราตื่นเต้นมาก (ไม่ใช่เพราะพี่เค้า) แต่เราไม่เคยแข่งมาก่อนเลย ไม่ได้เตรียม ไม่ได้ซ้อมกันมาก่อน คิดสดทั้งนั้น วันนั้นเราพูดได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ยืนก็ไม่นิ่ง พูดไม่ค่อยดี (เอาเป็นว่าทำได้ไม่ดีเท่าทีควรแบบมากๆอะ) วันนั้นเราอายมาก เพื่อนก็มาเเซวเราตลอด (แซวเรื่องการแข่งขัน) เรามองพี่เค้า พี่เค้าก็ทำหน้าปกติ (เราคิดในใจ พี่เค้าคงกำลังหัวเราะเราในใจแน่ๆเลย ไม่น่าเลยเรา พี่เค้าคงมองเราแบบที่เห็นเราเป็นแบบนี้แน่ๆเลย) เพราะวันที่เราพูดค่อนข้างพูดแบบเป็นตัวเราจริงๆ ชิวแบบ มากกๆอะ จนเพื่อนถาม
"จะชิวไปไหน ?" "ท่ายืนก็กินขาดแล้ว ? - -' "
เรามองพี่เค้า มองตาเค้า เหมือนเค้าดูถูกเราอะ (คิดเองทั้งนั้น) ถึงสีหน้าจะไม่ออกก็เถอะ 5555
ตั้งแต่วันนั้นเราก็ตั้งปนิทานมาตลอดว่าเราจะไม่มีวันชอบพี่เค้าเด็ดขาด เชอะ !
แต่ในใจ ยังรู้สึกดีกับเค้าไหม (ตอบ = ก็นะ นิดนึง ! ) 5555555555555
จนถึงวันเกิดเหตุ.................
วันนั้นเป็นกีฬาสีวันแรก เราแข่งวิ่งผลัด พี่เค้าก็แข่งวิ่งเหมือนกัน และวันนั้นแหละ เราเห็นพี่เค้าวิ่งเราก็เลยพูดเล่นๆกับเพื่อนว่า "เห็นกำลังใจแล้ว5555"
เพื่อนก็ร่ายยาวเลยจร้า พี่เค้าอย่างงั้นอย่างงี้ (พอดีเพื่อนคนนี้อยู่บ้านใกล้พี่เค้า) (ไอ้เราก็พูดไปเล่นๆไม่ได้จริงจังอะไร) แต่ใจมันก็แปลกดี ความรู้สึกดีดี ที่เคยมีมันเหมือนจะกลับมา แข่งวิ่งเสร็จ เราก็แอบมองพี่เค้าตลอดเลย มีบางทีเรารู้สึกว่า พี่เค้าก็มองเราด้วย (อันนี้มโนรึป่าวไม่รู้)
กีฬาสีวันที่สอง ก็เช่นเคย แอบมองตั้งแต่เริ่มงานจนเลิกเรียน แต่วันนี้รู้สึกดียังไงไม่รู้ เวลามองพี่เค้าแล้วเหมือนพี่เค้ามองเราด้วย ความรู้สึดดีดีมันค่อยๆก่อตัวขึ้นมาทีละเล็กทีละน้อย เวลาเดินไปไหนไม่เห็นพี่เค้า รู้สึกเหวี่ยงๆ มองหา อยากเดินไปที่ๆมีเค้าอยู่ อยากยืนแอบเหล่อยู่ใกล้ๆ (แปลกดี)
ตอนที่เราเดินมากับเพื่อน เราเห็นพี่เค้านั่งอยู่ ก็แอบเหล่เบาๆ เดินไปได้ซักนิด เลยหันหลังมองอีกครั้งนึง เห็นพี่เค้ามองเราอยู่ ตอนนั้นรู้สึกหน้าแดงล่อกระทิงไป 3 วิ แล้วรีบหันกลับ มันรู้สึกดี
วันที่ 3 กีฬาวันสุดท้าย วันนี้วันเดินพาเหรด ไม่เห็นพี่เค้าเลยภาคเช้า ไปไหนเนี่ย ได้แต่คิดในใจ จะบอกว่าคิดถึงก็ไม่ใช่ จะบอกว่าขาดไม่ได้ก็ไม่ถูก จนถึงภาคบ่ายเห็นพี่เค้าเตะบอลอยู่กลางสนาม ยิ้มแก้มปลิ เลยจย๊าาาา เราก็มองพี่เค้าอยู่ข้างสนามเช่นเคย
หลังเลิกเรียน เราก็หาเฟสเค้าเลยจร้าา แต่ก็ไม่กล้าแอด (รู้สึกป๊อด)
จนวันนี้ 5 วันแล้วนับเริ่มวันกีฬาสีวันแรกที่รู้สึกดีกับพี่เค้า หลังจากกีฬาสีเสร็จ เราก็ไม่เห็นพี่เค้ามา รร เลย พี่เค้าไปตระเวนสอบเรียนต่อกับเพื่อน เห้อออ !!!
มันรู้สึกแย่จริงๆ เราคิดว่า ** พี่เค้าคงไม่อยากรักใคร ไม่อยากจริงจังกับใคร เพราะอีกไม่กี่เดือนยังไงเค้าก็ต้องไปเรียนที่อื่นเเล้ว เค้าคงต้องตั้งใจสอบคงไม่อยากสนใจเรื่องพวกนี้ ** ไอ้เราก็ได้แต่คิดอยู่แบบนี้ (ไม่รู้ว่าพี่เค้าคิดแบบนี้รึป่าว)
เรารู้สึกว่าความรู้สึกของเราตอนนี้ คือ มันน้อยกว่าคำว่า รัก แต่มันมากกว่าคำว่า ปลื้ม TT แต่อีก 2 เดือนเราไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันจะเปลี่ยนไปแบบไหน
ไอ้เรามันก็ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ จะไปบอกว่าชอบพี่เค้าก็อาย อายหลายๆเรื่องตั้งแต่ เรื่อง โต้วาทีละ เห้อออ !!!!
มันไม่กล้ายังไงไม่รู้ เราไม่รู้ว่าควรทำไงดี เราคิดว่าความรู้สึกนี้ มันไม่ได้เกิด ขึ้นแค่ 5 วันหรอก แต่เรารู้สึกได้ว่า เราสะสมมันมานานมาก ตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้สึกว่า พี่เค้าหล่อดี เเละมันก็สะสมมาตลอดทั้งๆที่เราไม่รู้ตัว (ไม่รู้ตัวเลยจริงๆ)
เราควรทำไงดี เราไม่อยากให้ความรู้สึกนี้ไปหายไปพร้อมกับพี่เค้าในวันปัจฉิม TT