สวัสดีค่ะ (กราบสวัสดีงามๆ)
ขอเกริ่นเนื้อเรื่องยาวๆนะคะ เพราะมันคงช่วยเป็นแนวทางในการให้คำตอบ
เรากับซีเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กวัยเตรียมอนุบาลเลยคะเรียกว่าเกิดมาไม่ทันหย่านมก็เจอหน้ามันแล้วคะ - -'
โรงเรียนของเราจะให้เด็กอยู่ห้องเดียวกันตลอดเรากับมันก็เลยสนิทกันพอสมควรคะ เวลานั่งเรียนก็นั่งหันหน้าเข้าหากัน
เราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกคะคือตอนนั้นเด็กมากๆ
พอเริ่มเข้าป.5 เราก็รู้สึกปลื้มมันขึ้นมาเนื่องจากอะไรก็ไม่ทราบ แบบไม่มีสาเหตุ แต่ก็เป็นความรักแบบเด็กๆหนะคะ
เพื่อนๆเราก็รู้นะคะก็แซวๆ ล้อๆ ตลอดว่า ซี รัก เรา เรา รัก ซี (ประสาเด็ก) 55555
พอมาช่วงจุดที่กำลังต้องสอบเข้าที่อื่นต่อม.1 หนะคะ
ตอนนั้นเป็นวันจบป.6 เราตัดสินใจบอกชอบมันทาง MSN
อธิบายความรู้สึกของเราไปหมดเลย เพราะคิดว่าคงเจอกันน้อยลงเพราะเราสอบติดคนละที่แต่อยู่จ.เดียวกัน
มันก็รับฟัง แล้วก็ปฏิเสธเราไปเลย ชนิดที่ไม่ถนอมน้ำใจ แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่
พอเข้าม.1 ก็ห่างๆ กันไปมาก แทบไม่สนิทเลยก็ว่าได้ เราก็ยังอยากรู้นะว่ามันเป็นยังไง ก็มีถามๆเพื่อนเก่าที่อยู่รร.เดียงกับมันว่ามันเป็นไงบ้าง ก็ถามตลอดๆ จนพอวันนึงซีก็มีแฟนเราก็รู้สึกแย่นะ แบบเศร้าๆนอยๆไปเลยคะ แต่ก็ยังถามข่าวคราวกับเพื่อนอย่างสม่ำเสมอ เพื่อนเรามันเห็นว่าเราคงอยากเจอซีมั้งคะบวกกับคิดถึงบรรยากาศเพื่อนเก่าๆก็เลยจัดงานเลี้ยงรุ่นป.6มาแล้วก็ชวนเพื่อนๆมากัน รวมถึงซีก็มาด้วยเราดีใจมากที่เจอซี ก็มีถามไถ่ๆ เพื่อนเราก็จัดย้ายเราไปนั่งข้างๆซีแล้วก็ร้องเพลงแซวๆคะ ก็ขำๆ งานเลี้ยงก็ย่อมมีวันเลิกลาหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอซีอีกเลยคะ
พอตอนม.4เราต้องย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัดก็ยิ่งห่างกว่าเดิม เราก็ทำได้แค่ถามเพื่อนว่าซีเป็นไงบ้าง สบายดีไหม มีแฟนยัง ? เพื่อนเรามันคงทนไม่ไหวกับการที่เราแอบชอบซีมานานก็เลยตั้งสเตตัสในเฟสบุ้คว่าคิดถึง แล้วแท็กเรากับซี
เราแบบเห้ยยยยยยยยดีใจอะได้มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันละ555555
ซีก็มาเม้น ว่าคิดถึงเหมือนกัน
เราก็เลยทำใจกล้าทักซีไป ซีมันก็ตอบเราแบบดีใจที่เราทักมันมาได้คุยกันซักทีก็คุยกันยาวมาจนตอนนี้ปี2แล้วคะ คุยกันทุกเรื่องมีไรก็เล่าให้ฟัง ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลย พวกเรามีแพลนจะไปเที่ยวด้วยกันกลุ่มที่สนิทๆกันหนะคะ เราควรจะบอกความรู้สึกซีเลยไหม หรือจะเฉยๆต่อไปดี
แอบชอบเขามา 10 ปี จะบอกหรือไม่บอกดีคะเพราะเขาคือเพื่อนสนิท
ขอเกริ่นเนื้อเรื่องยาวๆนะคะ เพราะมันคงช่วยเป็นแนวทางในการให้คำตอบ
เรากับซีเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กวัยเตรียมอนุบาลเลยคะเรียกว่าเกิดมาไม่ทันหย่านมก็เจอหน้ามันแล้วคะ - -'
โรงเรียนของเราจะให้เด็กอยู่ห้องเดียวกันตลอดเรากับมันก็เลยสนิทกันพอสมควรคะ เวลานั่งเรียนก็นั่งหันหน้าเข้าหากัน
เราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกคะคือตอนนั้นเด็กมากๆ
พอเริ่มเข้าป.5 เราก็รู้สึกปลื้มมันขึ้นมาเนื่องจากอะไรก็ไม่ทราบ แบบไม่มีสาเหตุ แต่ก็เป็นความรักแบบเด็กๆหนะคะ
เพื่อนๆเราก็รู้นะคะก็แซวๆ ล้อๆ ตลอดว่า ซี รัก เรา เรา รัก ซี (ประสาเด็ก) 55555
พอมาช่วงจุดที่กำลังต้องสอบเข้าที่อื่นต่อม.1 หนะคะ
ตอนนั้นเป็นวันจบป.6 เราตัดสินใจบอกชอบมันทาง MSN
อธิบายความรู้สึกของเราไปหมดเลย เพราะคิดว่าคงเจอกันน้อยลงเพราะเราสอบติดคนละที่แต่อยู่จ.เดียวกัน
มันก็รับฟัง แล้วก็ปฏิเสธเราไปเลย ชนิดที่ไม่ถนอมน้ำใจ แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่
พอเข้าม.1 ก็ห่างๆ กันไปมาก แทบไม่สนิทเลยก็ว่าได้ เราก็ยังอยากรู้นะว่ามันเป็นยังไง ก็มีถามๆเพื่อนเก่าที่อยู่รร.เดียงกับมันว่ามันเป็นไงบ้าง ก็ถามตลอดๆ จนพอวันนึงซีก็มีแฟนเราก็รู้สึกแย่นะ แบบเศร้าๆนอยๆไปเลยคะ แต่ก็ยังถามข่าวคราวกับเพื่อนอย่างสม่ำเสมอ เพื่อนเรามันเห็นว่าเราคงอยากเจอซีมั้งคะบวกกับคิดถึงบรรยากาศเพื่อนเก่าๆก็เลยจัดงานเลี้ยงรุ่นป.6มาแล้วก็ชวนเพื่อนๆมากัน รวมถึงซีก็มาด้วยเราดีใจมากที่เจอซี ก็มีถามไถ่ๆ เพื่อนเราก็จัดย้ายเราไปนั่งข้างๆซีแล้วก็ร้องเพลงแซวๆคะ ก็ขำๆ งานเลี้ยงก็ย่อมมีวันเลิกลาหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอซีอีกเลยคะ
พอตอนม.4เราต้องย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัดก็ยิ่งห่างกว่าเดิม เราก็ทำได้แค่ถามเพื่อนว่าซีเป็นไงบ้าง สบายดีไหม มีแฟนยัง ? เพื่อนเรามันคงทนไม่ไหวกับการที่เราแอบชอบซีมานานก็เลยตั้งสเตตัสในเฟสบุ้คว่าคิดถึง แล้วแท็กเรากับซี
เราแบบเห้ยยยยยยยยดีใจอะได้มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันละ555555
ซีก็มาเม้น ว่าคิดถึงเหมือนกัน
เราก็เลยทำใจกล้าทักซีไป ซีมันก็ตอบเราแบบดีใจที่เราทักมันมาได้คุยกันซักทีก็คุยกันยาวมาจนตอนนี้ปี2แล้วคะ คุยกันทุกเรื่องมีไรก็เล่าให้ฟัง ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลย พวกเรามีแพลนจะไปเที่ยวด้วยกันกลุ่มที่สนิทๆกันหนะคะ เราควรจะบอกความรู้สึกซีเลยไหม หรือจะเฉยๆต่อไปดี