วันหนึ่งเธอเป็นเพียงแค่นักกีฬาจาก Portland Christian High ต่อมาต้องแข่งขันกับเพื่อนร่วมชาติมากมายเพื่อโอกาสแข่งขันในต่างประเทศ ต่อมาเธอได้รับรางวัลผู้เล่นทรงคุณค่า รายการวอลเลย์บอลชิงแชมป์โลก พาทีมสหรัฐคว้าแชมป์เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ตอนนี้เธอกำลังเล่นอาชีพที่อิตาลี ชีวิตของเธอคือความฝันของหลายๆคน
"หยิกตัวเองคงจะไม่พอหรอกค่ะ" ฮิลล์ให้สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์จากแฟลตของเธอที่โนวาร่า เมืองที่เธอเล่นให้กับทีม Igor Volley Novara ลีคของอิตาลี "ทุกวันนี้ฉันยังตื่นขึ้นมาแล้วทึ่งกับตัวเอง ชีวิตเทียบกับเมื่อสองปีก่อนไม่ได้เลย สุดยอดมาก ฉันไม่เคยแม้แต่จะจินตนาการถึงเรื่องแบบนี้เลย แต่ว่าตอนนี้ได้สิ่งเหล่านั้นมาแล้ว"
ฮิลอาศัยอยู่ในเมืองที่มีประชาชนประมาณ 1 แสนคน ห่างประมาณ 30 ไมล์จากมิลาน จังหวัด Piedmont ทางตอนเหนือของอิตาลี นอกจากได้รับค่าตอบแทนที่ดี เธอยังมีโอกาสได้ซึมซับวัฒนธรรมของอิตาลีอีกด้วย สี่ปีก่อนสมัยเธอเรียนอยู่ มหาวิทยาลัย Pepperdine เธอเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่เมือง Florence "มันเป็นประสบการณ์ที่สุดยอดมาก ฉันหลงรักอิตาลีตั้งแต่นั้น ฉันอยากจะมาแข่งขันที่นี่ ซึมซับวัฒนธรรมที่นี่อย่างเต็มที่"
ลีคของอิตาลีฤดูกาลนี้ ซึ่งสิ้นสุดลงในเดือนพฤษภาคมได้เริ่มต้นแล้ว ในลีคชนะ 2-0 และแพ้แมตช์เดียวในลีคยุโรป เธอกับ Alix Klineman เป็นเพียงชาวอเมริกันสองคนในทีม แม้โค้ชจะพูดภาษาอังกฤษได้ แต่พวกเธอก็กระตือรือร้นที่จะเรียนภาษาอิตาเลียนควบคู่ไปด้วย "ฉันยังไม่เก่งมาก แต่ฉันเรียนรู้ไปอย่างช้าๆ" เธอพูดติดตลก "ฉันเริ่มเข้าใจมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันเริ่มเรียนแบบมีครูเมื่อวานนี้เอง หวังว่าคงจะทำให้เก่งเร็วขึ้นนะ" เมื่อถามถึงประสบการณ์การแข่งขันที่นี่ เธอตอบว่า "เยี่ยมมาก ฉันชอบเลยล่ะ สโมสรดีกับฉันมาโดยตลอด เพื่อนร่วมทีมก็นิสัยดี แม้ว่าบางคนจะไม่พูดภาษาอังกฤษเลยก็ตาม"
ฮิลล์สูง 6 ฟุต 4 นิ้ว และผ่านวัย 25 ปีในวันที่ 30 พฤศจิกายนที่ผ่านมา เธอเซ็นสัญญากับสโมสรนี้สองปี "มันค่อนข้างจะหายาก และเสี่ยงนิดหน่อย เพราะตอนที่เซ็นสัญญา ฉันไม่เคยอยู่ที่นี่มาก่อน แต่ฉันคงได้อยู่ที่นี่ไปสองปี นอกจากมีเรื่องเกิดขึ้น หรือฉันถูกซื้อไปโดยสโมสรอื่น" หนึ่งปีก่อนหน้า เธอเริ่มต้นวอลเลย์บอลอาชีพ ที่เมือง Sopot ประเทศ Poland เมืองห่างไกลที่มีคนอาศัยอยู่แค่ 40,000 คน "วัฒนธรรมที่นั่นแตกต่างจากอิตาลีมาก ผู้คนที่นั่นไม่ค่อยเป็นมิตรมากนัก วอลเลย์บอลไม่เป็นที่รู้จัก แต่โดยรวมก็ถือว่าดีค่ะ"
โอกาสที่โค้ช คาร์ช คิลารี่มอบให้ เธอเรียกมันว่า 72 ชั่วโมงที่เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล แคมป์เก็บตัวนักกีฬาจัดขึ้นที่ Colorado Springs รัฐ Colorado ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2013 เธอเข้าร่วมเพื่อรับการคัดเลือก ร่วมกับนักกีฬาอีก 240 คน "เหมือนหมดหวังนิดๆค่ะ" เพื่อนสนิทของฉัน Lilla Frederick เล่นให้กับ Pepperdine เหมือนกัน แม่ของเธอโทรหาเราหนึ่งวันก่อนมีการเรียกเก็บตัว "พวกเธอต้องไปคัดเลือกนะ" ฉันบอกว่า "มันสายไปแล้ว ถึงไปเราก็ไม่ใช่ว่าจะติดหนึ่งในทีมอยู่ดี" เธอบอกว่า "ไปหาประสบการณ์ซะ" สุดท้ายแล้วเราจองตั๋วไปที่นั่นในแทบจะวินาทีสุดท้าย "ขอบคุณพระเจ้าที่ได้ทำแบบนั้น"
เธอเคยได้รับรางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมเมื่อพาทีมชนะรายการ West Coast Conference championship พาทีมเข้าสู่รายการ NCAA Elite Eight ถัดจากนั้นปีต่อมา เธอชนะรายการวอลเลย์บอลชายหาด NCAA แต่เธอก็ยังไม่มีโอกาสในรายการระดับทีมชาติ ที่แคมป์เก็บตัว เธอไม่ใช่แค่ทำให้โค้ชประทับใจ แต่เธอเป็นดาวของการคัดเลือก โค้ชคิราลี่พูดกับสื่อหลังจากนั้น "เธอเป็นผู้เล่นทรงคุณค่า เราต่างคิดกันว่า เราต้องดึงเธอมาฝึกซ้อมกับเราให้ได้" ฮิลกล่าว "ฉันไม่คิดว่าฉันเป็นจุดเด่นขนาดนั้น ฉันกลับรู้สึกว่าเล่นได้แย่มากซะอีก"
เธอเป็นผู้เล่นคนเดียวจากการคัดตัวที่โค้ชคิราลี่เชิญให้กลับมาที่นี่อีกครั้งเพื่อเก็บตัวในเดือนพฤษภาคมและมิถุนายน "ตอนนั้นฉันคิดว่า ถึงแม้ฉันอาจจะได้อยู่ที่นั่นไม่กี่เดือน มันก็เป็นโอกาสที่หาได้ยาก เป็นประสบการณ์ที่เจ๋งที่สุดในชีวิต ฉันจะมีความสุขกับมันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" ฮิลล์ไม่ใช่เพียงติดทีมชาติเท่านั้น เธอยังเป็นผู้เล่นหกคนแรกในรายการ WGP และยังเป็นผู้เล่นสำคัญในรายการ Pan-American Cup ที่เปรู
หลังจากหมดฤดูกาลที่โปแลนด์ เธอเข้าร่วมกับทีมรายการที่ Switzerland รายการ WGP และ Volleyball Cup กับบราซิล จากนั้นพวกเธอเข้าชิงแชมป์โลกที่อิตาลี "เราไม่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายในรายการ WGP เราเล่นได้แย่มาก พวกเราทุกคนต่างเสียใจและโมโห เรากลับมาฝึกซ้อมกันอย่างหนักมาก เราตั้งเป้าหมายเอาไว้สำหรับตัวเอง ในสิ่งที่ทีมสหรัฐไม่เคยทำมาก่อน เราอยากได้แชมป์ เรามั่นใจมากตอนเข้าแข่งรายการนี้"
ที่มิลาน วันที่ 12 ตุลาคม พวกเธอเอาชนะจีน 3-1 คว้าแชมป์รายการนี้สำเร็จ ฮิลล์ผู้ซึ่งทำ 20 แต้ม ได้รับรางวัล MVP และตัวตบทำคะแนนสูงสุดอันดับสอง "ฉันประหลาดใจมากแน่นอน ฉันไม่เชื่อเลยว่าชีวิตฉันมาได้ไกลขนาดนี้ เมื่อเราลองมองผู้เล่นที่เป็นไอดอลของฉัน รวมถึงบุคคลที่เคยได้รับรางวัลนี้มาก่อน ฉันพูดไม่ออกเลยค่ะ"
พ่อของเธอ ซึ่งรีไทร์จากอาชีพขายประกันแล้ว "มันไม่น่าเชื่อเลย ทุกๆครั้งที่เธอประสบความสำเร็จ พวกเราคิดเสมอว่านั่นแหละจุดสูงสุดแล้ว แต่แล้วเธอกลับก้าวขึ้นไปได้อีกเรื่อยๆ" ความถ่อมตัว ทำให้เธอเข้ากับเพื่อนคนอื่นในทีมได้ง่าย "เธอเป็นเพื่อนร่วมทีมที่ดี" คิลารี่กล่าว "เพื่อนในทีมชอบเธอ เธอถ่อมตัวและติดดิน ไม่หลงไปกับแสงสีของสื่อ เธอทำได้ดีสำหรับทีม"
เธอเติบโตใน Northeast Portland เป็นลูกสาวคนเล็กสุด มีพี่สาวอีกสามคน แต่ละคนต่างก็เป็นนักวอลเลย์บอลหรือบาสเก็ตบอล ช่วงเวลาสมัยเด็ก "สนุกดี ตอนฉันยังเด็ก ฉันจะถูกพาไปดูแมตช์ที่พี่สาวฉันแข่งเสมอ แต่ฉันก็ชอบมันมาก ฉันได้เห็นอะไรหลายๆอย่าง เราเป็นครอบครัวที่สนับสนุนกันดีมาก" พ่อเธอบอกว่า "ตอนเธอยังเด็ก ช่วงเวลาแข่งขันบาสเก็ตบอลของพี่สาว เธอจะนั่งอยู่ที่อัฒจรรย์ ดูเบื่อๆตลอดการแข่งขัน แต่พอช่วงพักครึ่งเธอก็จะลงมาโยนลูกบาส" เมื่อถามว่าพี่สาวทั้งสามแกล้งเธอบ้างไหม "น่าแปลกใจมากที่ไม่เคยเลย พี่ๆ มักจะแกล้งกันเอง แต่พวกเขารักฉัน"
เราถามต่อว่าการมีพี่สาว มีผลต่อวอลเลย์บอลบ้างไหม "มีส่วนมากเลย ฉันได้มีโอกาสได้เห็นอะไรหลายๆอย่าง และได้รับโอกาสเพราะโค้ชรู้จักพี่สาวของฉัน พ่อแม่ของฉันก็เรียนรู้วิธีมากมาย ที่จะพาลูกๆเข้าวงการกีฬา พี่ๆของฉันไม่มีโอกาสในแบบที่ฉันมี" ฮิลล์เล่นบาสเก็ตบอลและฟุตบอลช่วงเด็ก เริ่มเล่นวอลเลย์บอลสมัยเกรดแปด ตอนนั้นเธอก็สูง 6 ฟูตแล้ว เธอพาทีมชนะการแข่งขันบาสเก็ตบอล และเริ่มเข้าร่วมทีมวอลเลย์บอลช่วงนั้น จากนั้นเธอได้รับการทาบทามให้เล่นกับ NIke Northwest Junior Air Elite และพาทีมเอาชนะรายการ National Festival of Champions เมือง Reno รัฐเนวาดา "ฉันไม่ได้เล่นในระดับชาติกระทั่งตอนนั้น ฉันไม่ได้เล่นวอลเลย์บอลตั้งแต่เด็กเหมือนคนอื่นๆ แต่ในอีกมุมนึงมันก็เป็นข้อดี เพราะตอนนั้นฉันโตมากขึ้น จิตใจและร่างกายพร้อมกว่ามาก ฉันไม่ได้ถูกฝึกให้ซ้อมหลายๆครั้งต่อวัน ฉันเล่นวอลเลย์บอลเพราะฉันรัก ฉันสนุกไปกับมันจริงๆ"
"เมื่อต้องมาด้านนี้จริงจัง ฉันต้องเรียนทักษะหลายๆอย่างที่คนอื่นๆรู้ไปแล้วตั้งแต่เด็ก แต่มันก็ช่วยไม่ได้" เธอถูกเสนอให้เข้ามหาวิทยาลัยกลุ่ม PAC-10 "แต่ฉันอยากอยู่ที่เล็กๆกว่านั้น WCC(West Coast Conference) ไม่ยอดเยี่ยมแบบ Pac-12 แต่ก็ยังถือว่าอยู่ในระดับสูง ฉันสนุกมากที่ได้เล่นให้กับ Pepperdine" เธอเล่นวอลเลย์บอลชายหาดอยู่ 5 ปีจนกระทั่งได้รางวัลระดับชาติ "ฉันถูกสอนให้เล่นวอลเลย์บอลชายหาดตลอดปีนั้นเลย เป็นปีที่สนุกมากๆ" เมื่อมองย้อนกลับไปเธอขอบคุณโค้ชบาสเก็ตบอล โค้ชวอลเลย์บอลทั้งระดับไฮสกูลและมหาวิทยาลัย โดยเฉพาะโค้ชวอลเลย์บอลชายหาดของเธอ
ตอนนี้เธอมีบ้านอีกหลังอยู่ที่แคลิฟอร์เนี่ย ซึ่งเป็นที่ที่ทีมสหรัฐทำการฝึกซ้อม และอยากที่จะเข้าร่วมแข่งขันโอลิมปิก 2016 ที่ริโอ เดจาเนโร ประเทศบราซิล เธอต้องการเป็นส่วนหนึ่งของทีม ที่แข่งขันเพื่อคว้าเหรียญทอง "มันคงจะเป็นความฝัน ฉันเป็นคนประเภทที่ไม่วางแผนอะไรล่วงหน้า แต่ฉันรู้แน่นอนว่าฉันอยากเล่นโอลิมปิกถ้ามีโอกาส มันยากที่จะจินตนาการว่ามีเหตุผลอะไรที่ทำให้ฉันต้องเลิกเล่น ฉันจะยังเล่นตราบเท่าที่ทำได้ 10 ปีก็เยี่ยม แต่ถ้าเป็น 2-3 ก็ไม่เป็นไร ฉันจะค่อยๆทำไปแต่ละปีและสนุกกับทุกๆที่ที่ฉันไป"
ป.ล. เท่าที่อ่านและแปลมา ดูเธอเป็นคนที่ทัศนคติดีมากๆ คราวหน้าเป็นรายอื่นบ้าง
[แปล] บทสัมภาษณ์ Kimberly Hill จาก Portlander
"หยิกตัวเองคงจะไม่พอหรอกค่ะ" ฮิลล์ให้สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์จากแฟลตของเธอที่โนวาร่า เมืองที่เธอเล่นให้กับทีม Igor Volley Novara ลีคของอิตาลี "ทุกวันนี้ฉันยังตื่นขึ้นมาแล้วทึ่งกับตัวเอง ชีวิตเทียบกับเมื่อสองปีก่อนไม่ได้เลย สุดยอดมาก ฉันไม่เคยแม้แต่จะจินตนาการถึงเรื่องแบบนี้เลย แต่ว่าตอนนี้ได้สิ่งเหล่านั้นมาแล้ว"
ฮิลอาศัยอยู่ในเมืองที่มีประชาชนประมาณ 1 แสนคน ห่างประมาณ 30 ไมล์จากมิลาน จังหวัด Piedmont ทางตอนเหนือของอิตาลี นอกจากได้รับค่าตอบแทนที่ดี เธอยังมีโอกาสได้ซึมซับวัฒนธรรมของอิตาลีอีกด้วย สี่ปีก่อนสมัยเธอเรียนอยู่ มหาวิทยาลัย Pepperdine เธอเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่เมือง Florence "มันเป็นประสบการณ์ที่สุดยอดมาก ฉันหลงรักอิตาลีตั้งแต่นั้น ฉันอยากจะมาแข่งขันที่นี่ ซึมซับวัฒนธรรมที่นี่อย่างเต็มที่"
ลีคของอิตาลีฤดูกาลนี้ ซึ่งสิ้นสุดลงในเดือนพฤษภาคมได้เริ่มต้นแล้ว ในลีคชนะ 2-0 และแพ้แมตช์เดียวในลีคยุโรป เธอกับ Alix Klineman เป็นเพียงชาวอเมริกันสองคนในทีม แม้โค้ชจะพูดภาษาอังกฤษได้ แต่พวกเธอก็กระตือรือร้นที่จะเรียนภาษาอิตาเลียนควบคู่ไปด้วย "ฉันยังไม่เก่งมาก แต่ฉันเรียนรู้ไปอย่างช้าๆ" เธอพูดติดตลก "ฉันเริ่มเข้าใจมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันเริ่มเรียนแบบมีครูเมื่อวานนี้เอง หวังว่าคงจะทำให้เก่งเร็วขึ้นนะ" เมื่อถามถึงประสบการณ์การแข่งขันที่นี่ เธอตอบว่า "เยี่ยมมาก ฉันชอบเลยล่ะ สโมสรดีกับฉันมาโดยตลอด เพื่อนร่วมทีมก็นิสัยดี แม้ว่าบางคนจะไม่พูดภาษาอังกฤษเลยก็ตาม"
ฮิลล์สูง 6 ฟุต 4 นิ้ว และผ่านวัย 25 ปีในวันที่ 30 พฤศจิกายนที่ผ่านมา เธอเซ็นสัญญากับสโมสรนี้สองปี "มันค่อนข้างจะหายาก และเสี่ยงนิดหน่อย เพราะตอนที่เซ็นสัญญา ฉันไม่เคยอยู่ที่นี่มาก่อน แต่ฉันคงได้อยู่ที่นี่ไปสองปี นอกจากมีเรื่องเกิดขึ้น หรือฉันถูกซื้อไปโดยสโมสรอื่น" หนึ่งปีก่อนหน้า เธอเริ่มต้นวอลเลย์บอลอาชีพ ที่เมือง Sopot ประเทศ Poland เมืองห่างไกลที่มีคนอาศัยอยู่แค่ 40,000 คน "วัฒนธรรมที่นั่นแตกต่างจากอิตาลีมาก ผู้คนที่นั่นไม่ค่อยเป็นมิตรมากนัก วอลเลย์บอลไม่เป็นที่รู้จัก แต่โดยรวมก็ถือว่าดีค่ะ"
โอกาสที่โค้ช คาร์ช คิลารี่มอบให้ เธอเรียกมันว่า 72 ชั่วโมงที่เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล แคมป์เก็บตัวนักกีฬาจัดขึ้นที่ Colorado Springs รัฐ Colorado ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2013 เธอเข้าร่วมเพื่อรับการคัดเลือก ร่วมกับนักกีฬาอีก 240 คน "เหมือนหมดหวังนิดๆค่ะ" เพื่อนสนิทของฉัน Lilla Frederick เล่นให้กับ Pepperdine เหมือนกัน แม่ของเธอโทรหาเราหนึ่งวันก่อนมีการเรียกเก็บตัว "พวกเธอต้องไปคัดเลือกนะ" ฉันบอกว่า "มันสายไปแล้ว ถึงไปเราก็ไม่ใช่ว่าจะติดหนึ่งในทีมอยู่ดี" เธอบอกว่า "ไปหาประสบการณ์ซะ" สุดท้ายแล้วเราจองตั๋วไปที่นั่นในแทบจะวินาทีสุดท้าย "ขอบคุณพระเจ้าที่ได้ทำแบบนั้น"
เธอเคยได้รับรางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมเมื่อพาทีมชนะรายการ West Coast Conference championship พาทีมเข้าสู่รายการ NCAA Elite Eight ถัดจากนั้นปีต่อมา เธอชนะรายการวอลเลย์บอลชายหาด NCAA แต่เธอก็ยังไม่มีโอกาสในรายการระดับทีมชาติ ที่แคมป์เก็บตัว เธอไม่ใช่แค่ทำให้โค้ชประทับใจ แต่เธอเป็นดาวของการคัดเลือก โค้ชคิราลี่พูดกับสื่อหลังจากนั้น "เธอเป็นผู้เล่นทรงคุณค่า เราต่างคิดกันว่า เราต้องดึงเธอมาฝึกซ้อมกับเราให้ได้" ฮิลกล่าว "ฉันไม่คิดว่าฉันเป็นจุดเด่นขนาดนั้น ฉันกลับรู้สึกว่าเล่นได้แย่มากซะอีก"
เธอเป็นผู้เล่นคนเดียวจากการคัดตัวที่โค้ชคิราลี่เชิญให้กลับมาที่นี่อีกครั้งเพื่อเก็บตัวในเดือนพฤษภาคมและมิถุนายน "ตอนนั้นฉันคิดว่า ถึงแม้ฉันอาจจะได้อยู่ที่นั่นไม่กี่เดือน มันก็เป็นโอกาสที่หาได้ยาก เป็นประสบการณ์ที่เจ๋งที่สุดในชีวิต ฉันจะมีความสุขกับมันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" ฮิลล์ไม่ใช่เพียงติดทีมชาติเท่านั้น เธอยังเป็นผู้เล่นหกคนแรกในรายการ WGP และยังเป็นผู้เล่นสำคัญในรายการ Pan-American Cup ที่เปรู
หลังจากหมดฤดูกาลที่โปแลนด์ เธอเข้าร่วมกับทีมรายการที่ Switzerland รายการ WGP และ Volleyball Cup กับบราซิล จากนั้นพวกเธอเข้าชิงแชมป์โลกที่อิตาลี "เราไม่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายในรายการ WGP เราเล่นได้แย่มาก พวกเราทุกคนต่างเสียใจและโมโห เรากลับมาฝึกซ้อมกันอย่างหนักมาก เราตั้งเป้าหมายเอาไว้สำหรับตัวเอง ในสิ่งที่ทีมสหรัฐไม่เคยทำมาก่อน เราอยากได้แชมป์ เรามั่นใจมากตอนเข้าแข่งรายการนี้"
ที่มิลาน วันที่ 12 ตุลาคม พวกเธอเอาชนะจีน 3-1 คว้าแชมป์รายการนี้สำเร็จ ฮิลล์ผู้ซึ่งทำ 20 แต้ม ได้รับรางวัล MVP และตัวตบทำคะแนนสูงสุดอันดับสอง "ฉันประหลาดใจมากแน่นอน ฉันไม่เชื่อเลยว่าชีวิตฉันมาได้ไกลขนาดนี้ เมื่อเราลองมองผู้เล่นที่เป็นไอดอลของฉัน รวมถึงบุคคลที่เคยได้รับรางวัลนี้มาก่อน ฉันพูดไม่ออกเลยค่ะ"
พ่อของเธอ ซึ่งรีไทร์จากอาชีพขายประกันแล้ว "มันไม่น่าเชื่อเลย ทุกๆครั้งที่เธอประสบความสำเร็จ พวกเราคิดเสมอว่านั่นแหละจุดสูงสุดแล้ว แต่แล้วเธอกลับก้าวขึ้นไปได้อีกเรื่อยๆ" ความถ่อมตัว ทำให้เธอเข้ากับเพื่อนคนอื่นในทีมได้ง่าย "เธอเป็นเพื่อนร่วมทีมที่ดี" คิลารี่กล่าว "เพื่อนในทีมชอบเธอ เธอถ่อมตัวและติดดิน ไม่หลงไปกับแสงสีของสื่อ เธอทำได้ดีสำหรับทีม"
เธอเติบโตใน Northeast Portland เป็นลูกสาวคนเล็กสุด มีพี่สาวอีกสามคน แต่ละคนต่างก็เป็นนักวอลเลย์บอลหรือบาสเก็ตบอล ช่วงเวลาสมัยเด็ก "สนุกดี ตอนฉันยังเด็ก ฉันจะถูกพาไปดูแมตช์ที่พี่สาวฉันแข่งเสมอ แต่ฉันก็ชอบมันมาก ฉันได้เห็นอะไรหลายๆอย่าง เราเป็นครอบครัวที่สนับสนุนกันดีมาก" พ่อเธอบอกว่า "ตอนเธอยังเด็ก ช่วงเวลาแข่งขันบาสเก็ตบอลของพี่สาว เธอจะนั่งอยู่ที่อัฒจรรย์ ดูเบื่อๆตลอดการแข่งขัน แต่พอช่วงพักครึ่งเธอก็จะลงมาโยนลูกบาส" เมื่อถามว่าพี่สาวทั้งสามแกล้งเธอบ้างไหม "น่าแปลกใจมากที่ไม่เคยเลย พี่ๆ มักจะแกล้งกันเอง แต่พวกเขารักฉัน"
เราถามต่อว่าการมีพี่สาว มีผลต่อวอลเลย์บอลบ้างไหม "มีส่วนมากเลย ฉันได้มีโอกาสได้เห็นอะไรหลายๆอย่าง และได้รับโอกาสเพราะโค้ชรู้จักพี่สาวของฉัน พ่อแม่ของฉันก็เรียนรู้วิธีมากมาย ที่จะพาลูกๆเข้าวงการกีฬา พี่ๆของฉันไม่มีโอกาสในแบบที่ฉันมี" ฮิลล์เล่นบาสเก็ตบอลและฟุตบอลช่วงเด็ก เริ่มเล่นวอลเลย์บอลสมัยเกรดแปด ตอนนั้นเธอก็สูง 6 ฟูตแล้ว เธอพาทีมชนะการแข่งขันบาสเก็ตบอล และเริ่มเข้าร่วมทีมวอลเลย์บอลช่วงนั้น จากนั้นเธอได้รับการทาบทามให้เล่นกับ NIke Northwest Junior Air Elite และพาทีมเอาชนะรายการ National Festival of Champions เมือง Reno รัฐเนวาดา "ฉันไม่ได้เล่นในระดับชาติกระทั่งตอนนั้น ฉันไม่ได้เล่นวอลเลย์บอลตั้งแต่เด็กเหมือนคนอื่นๆ แต่ในอีกมุมนึงมันก็เป็นข้อดี เพราะตอนนั้นฉันโตมากขึ้น จิตใจและร่างกายพร้อมกว่ามาก ฉันไม่ได้ถูกฝึกให้ซ้อมหลายๆครั้งต่อวัน ฉันเล่นวอลเลย์บอลเพราะฉันรัก ฉันสนุกไปกับมันจริงๆ"
"เมื่อต้องมาด้านนี้จริงจัง ฉันต้องเรียนทักษะหลายๆอย่างที่คนอื่นๆรู้ไปแล้วตั้งแต่เด็ก แต่มันก็ช่วยไม่ได้" เธอถูกเสนอให้เข้ามหาวิทยาลัยกลุ่ม PAC-10 "แต่ฉันอยากอยู่ที่เล็กๆกว่านั้น WCC(West Coast Conference) ไม่ยอดเยี่ยมแบบ Pac-12 แต่ก็ยังถือว่าอยู่ในระดับสูง ฉันสนุกมากที่ได้เล่นให้กับ Pepperdine" เธอเล่นวอลเลย์บอลชายหาดอยู่ 5 ปีจนกระทั่งได้รางวัลระดับชาติ "ฉันถูกสอนให้เล่นวอลเลย์บอลชายหาดตลอดปีนั้นเลย เป็นปีที่สนุกมากๆ" เมื่อมองย้อนกลับไปเธอขอบคุณโค้ชบาสเก็ตบอล โค้ชวอลเลย์บอลทั้งระดับไฮสกูลและมหาวิทยาลัย โดยเฉพาะโค้ชวอลเลย์บอลชายหาดของเธอ
ตอนนี้เธอมีบ้านอีกหลังอยู่ที่แคลิฟอร์เนี่ย ซึ่งเป็นที่ที่ทีมสหรัฐทำการฝึกซ้อม และอยากที่จะเข้าร่วมแข่งขันโอลิมปิก 2016 ที่ริโอ เดจาเนโร ประเทศบราซิล เธอต้องการเป็นส่วนหนึ่งของทีม ที่แข่งขันเพื่อคว้าเหรียญทอง "มันคงจะเป็นความฝัน ฉันเป็นคนประเภทที่ไม่วางแผนอะไรล่วงหน้า แต่ฉันรู้แน่นอนว่าฉันอยากเล่นโอลิมปิกถ้ามีโอกาส มันยากที่จะจินตนาการว่ามีเหตุผลอะไรที่ทำให้ฉันต้องเลิกเล่น ฉันจะยังเล่นตราบเท่าที่ทำได้ 10 ปีก็เยี่ยม แต่ถ้าเป็น 2-3 ก็ไม่เป็นไร ฉันจะค่อยๆทำไปแต่ละปีและสนุกกับทุกๆที่ที่ฉันไป"
ป.ล. เท่าที่อ่านและแปลมา ดูเธอเป็นคนที่ทัศนคติดีมากๆ คราวหน้าเป็นรายอื่นบ้าง