ตอนนี้เห็นกระแสบอลไทยฟีเว่อร์ เลยอยากเล่าประสบการณ์การไปดูบอลในสนามครั้งแรกในชีวิตบ้าง ถึงจะเป็นครั้งแรกแต่ก็ข้ามขั้นไปดูทีมระดับโลกแข่งเชียวนะ
เพราะเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา มีโอกาสได้ไปทำงานที่เมืองบาร์เซโลน่าในแคว้นคาตาลุญญ่าของสเปน อย่างที่รู้ว่าเมืองนี้มีทีมฟุตบอลระดับเวิร์ลคลาสที่โด่งดังไปทั่วโลก นั่นคือทีมบาร์เซโลน่าหรือบาร์ซ่าของ เลโอเนล เมสซี่ ผู้ที่เค้าว่ากันว่ามีสมองอยู่ที่เท้านั่นล่ะคะ (อันนี้คนสเปนเค้าบอกมา เพราะเวลาสัมภาษณ์ฮีพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง วนไปวนมาแต่ตอนเตะบอลล่ะเก่งชะมัด คนก็เลยหยวนๆ เอาวะ ทนๆฟังหน่อย) คราวนี้แหละ แม่หมีควายจะแกล้งให้ฝาละมีกระอักเลือดตายด้วยความอิจฉา...เพราะแม่หมีควายจะลุยเดี่ยว ตัดหน้าคนบ้าบอลที่บ้าน ไปดูบาร์ซ่าเขาแข่งถึงที่สนามของเขาเลยทีเดียว...ฮ่าๆๆๆๆ...คนไม่บ้าบอลแต่ได้ดูเมสซี่ตัวเป็นๆก่อน...สะใจ นิๆๆๆๆๆ นี่รูปเมสซี่ที่โชว์อยู่ในสนามคัมป์นูร์
ก่อนที่จะไปบาร์เซโลน่า แม่หมีควายได้ยินมาว่าตรงกับช่วงที่ทีมบาร์ซ่าลงแข่งพอดี ซึ่งปกติจะแข่งกันเดือนละ 2 ครั้ง ตอนนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก อยู่เมืองไทยก็ไม่เคยคิดจะดูบอล แถมยังเปิดศึกกับสามีบ่อยครั้งเรื่องแย่งกันดูทีวี ชั้นจะดูหนัง เธอจะดูบอล ไม่เข้าใจอะไรกันนักกันหนา เตะกี่ทีๆ มันก็แค่ลูกกลมๆ แต่พอไปอยู่ที่บาร์เซโลน่า ยิ่งใกล้วันแข่ง บรรยากาศเริ่มคึกคัก มองไปทางไหนก็เห็นแต่คนใส่เสื้อทีมเหย้า (อันนี้เพิ่งรู้หลังจากกลับมาเมืองไทยแล้ว) ไม่ว่าจะเป็นลูกเล็กเด็กแดง แก่เฒ่าสาวหนุ่ม แถมหนุ่มๆ สเปนนี่โคตรหล่อเลย รูปร่างหล่อล่ำหุ่นนักกีฬาแทบทั้งนั้น หาคนย้วยยากมาก ทุกคนในเมืองต่างหายใจเข้าหายใจออกเป็นฟุตบอล สัญญลักษณ์หรือของที่ระลึกเกี่ยวกับทีมบาร์เซโลน่าสามารถพบเห็นได้ทั่วเมือง ไกด์ท้องถิ่นบอกแม่หมีควายว่าคนสเปนได้เจอดารายังไม่บ้าเท่าได้เจอนักฟุตบอล ถูกไล่ออกจากงานยังไม่เสียใจเท่าทีมสุดเลิฟของตัวเองแพ้ นี่รูปซุ้มขายของที่ระลึกทั่วเมืองค่ะ
คราวนี้จากคนไม่บ้าบอล เกลียดการดูบอล เริ่มอยู่ไม่เป็นสุข บรรยากาศมันบิลด์ตลอดว่า เฮ้ย! มาถึงถิ่นทั้งที แถมวันแรกที่มายังได้ไปทัวร์สนามแคมป์ นูร์ซะด้วย เอาหน่อยน่า จะมาให้ตรงกับบอลแข่งนี่ก็ยากนะ เอาวะ ตัดสินใจได้เอาตอนเย็นวันก่อนวันแข่งขัน จะชวนคนอื่นไปดูเป็นเพื่อนก็ไม่สะดวก เป็นไงเป็นกัน บุกเดี่ยวไปดูคนเดียวเลยดีกว่า
เริ่มตั้งแต่การซื้อตั๋ว แม่หมีควายไม่สะดวกจะไปซื้อหน้าสนาม เลยไปซื้อที่บูธขายตั๋วแถวถนนลา แรมบลาส์ซึ่งเป็นถนนช้อปปิ้งกลางเมืองแทน บูธแดงแจ๋แบบนี้พบได้ทั่วไปแถวย่านการค้า ใกล้ห้าง หรือเอาจริงๆจะให้โรงแรมช่วยจองให้ก็ได้ ที่บูธขายตั๋วทุกประเภท ตั๋วเข้าพิพิธภัณฑ์ ตั๋วรถท่องเที่ยวชมเมือง ตั๋วชมการแสดง คอนเสิร์ต ระบำฟลามิงโก โอเปร่า และก็ตั๋วดูบอล ซึ่งวันนั้นมีเปิดขาย 2 คู่ คือ บาร์เซโลน่า vs เออิบา / บาร์เซโลน่า vs อาร์แจ็กซ์ อัมสเตอร์ดัมส์
แม่หมีควายไปยืนจดๆจ้องๆ ซื้อแบบไม่กล้าลงทุนมากกลัวไม่สนุกแล้วจะเสียดายเงิน ให้คนขายช่วยเลือกมุมที่โอเคให้ เธอน่ารักมากแนะที่นั่งที่ไม่โดนขอบอัฒจรรย์บังให้ แม่หมีควายตัดใจควักเงินซื้อตั๋วราคา 75 ยูโร (ประมาณ 3100 บาท)พอรับตั๋วมา อ้าว! ทำไมเงินที่จ่ายไม่ตรงกับราคาหน้าตั๋ว เลยเดินกลับไปถามที่บูธ คนขายแจ้งว่าถ้าซื้อตามบูธแบบนี้ เค้าคิดค่าธรรมเนียมใบละ 15 - 20 ยูโร (สูงเหมือนกันอ่ะ) แต่ถ้าไปซื้อหน้าสนามก็จะได้ราคาตามหน้าตั๋ว อันนี้ตั๋วของคนอื่นราคา 45 ยูโรแต่จ่ายไป 60 ยูโร
นอกจากตั๋วแล้ว เค้ายังให้บัตรแบบนี้มาอีก เป็นคูปองส่วนลดค่าอาหารและค่ารถไปสนามบอล
คนขายแนะว่าควรไปก่อนเวลาซักชั่วโมงนึง เพราะคิวจะยาวมากแถมกว่าจะปีนอัฒจรรย์ขึ้นไปด้านบนก็ใช้เวลาอีก (ท่องไว้ๆ ซื้อตั๋วถูกก็ได้มองจากมุมสูงนะจ๊ะ) แถมมีข้อแนะนำพิเศษอีกว่าถ้าเอาน้ำดื่มเข้าไปเองก็ให้เปิดฝาขวดแล้วใส่กระเป๋าไว้ซะ ไม่งั้นจะถูกเปิดทิ้งฝาตรงจุดตรวจเพราะเค้ากลัวเราเอาขวดน้ำปาลงสนาม
แม่หมีควายอุตส่าห์ให้ไกด์ท้องถิ่นเขียนกำกับให้ แปลว่าต้องไปทางเข้าสนามประตูที่ 4 เข้าประตูอัฒจรรย์เบอร์ 96 ปากทางเข้าที่นั่งช่องที่ 353 แถวที่ 26 ที่นั่งเลขที่ 18
ขนาดเขียนแบบนี้แล้วยังลงแท็กซี่ผิดประตูเลย เพราะไม่รู้ว่าเค้าต้องดูกันตรงไหน นี่นะจ๊ะ กรุณาเงยหน้าขึ้นไปดูป้ายเลขที่ประตู อิชั้นมาลงประตู 19! จากที่เผื่อเวลาไว้เกือบชั่วโมง กลายเป็นต้องเดินเกือบรอบอัฒจรรย์ เส้นรอบวงด้านนอกด้วยนะ คิดดูสิสนามกัมป์ เนา (หรือแคมป์ นูร์) ความจุราวๆ เก้าหมื่นที่มันจะเส้นรอบวงขนาดไหน กว่าจะมาถึงประตู 4 เล่นเอาหอบ ดีนะอากาศไม่ร้อน ผู้คนก็เยอะแยะสนุกสนาน เป่าแตร ร้องเพลง ดื่มเบียร์กันให้ควั่ก รูปเบลอเพราะเหนื่อยเดินไปถ่ายไปนะคะ
ขั้นตอนต่อไปหลังจากผ่านประตู 4 แล้ว ก็ดูเลขที่ตามตั๋วเลย นี่จ้ะทางเข้าที่ 96
ผ่านจุดตรวจค้น ไต่ราวมาจนถึงที่นั่ง ก่อนเข้าประตูที่ทะลุออกอัฒจรรย์ที่ 353 จะมีคิออสขายฮอตดอก เบียร์ น้ำเปล่าอยู่เป็นระยะ อันนี้แม่หมีควายไม่รู้เลยซื้อเสบียงตุนมาเรียบร้อย ไม่ลืมที่จะเปิดฝาขวดน้ำเก็บไว้ในกระเป๋าก่อน
มาถึงขนาดนี้แล้วยังไม่วายเซ่อ (ก็ไม่เคยเข้าสนามบอลนี่) หาเลขที่แถวไม่เจออีก ต้องอาศัยน้องการ์ดหน้าละอ่อนช่วยแนะให้ โถ ดูตรงนี้นี่เอง จะสลักแบบเบาบางจางไปถึงไหน
ก่อนเกมส์จะเริ่ม ผู้เล่นของทั้งสองฝ่ายก็ออกมาวอร์มเรียกเสียงกรี๊ดจากแฟนบอลเป็นระยะ จากนั้นก็จะเปิดสปริงเกอร์ฉีดน้ำไปทั่วๆ สนาม ป้ายผ้าโลโกวงกลมถูกวางกลางสนาม โฆษกในสนามประกาศรายชื่อผู้เล่นของทั้งสองทีม จอแอลอีดีมีภาพโฆษณาแมทช์ถัดไปกับอาแจ็กซ์ อัมสเตอร์ดัม สลับกับโฆษณาทัวร์แคมป์ นูร์ แล้วก็มีวีดีโออวยเมซซี่
บุกเดี่ยวดูบอลบาร์เซโลน่า จากผู้หญิงไม่บ้าบอล
เพราะเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา มีโอกาสได้ไปทำงานที่เมืองบาร์เซโลน่าในแคว้นคาตาลุญญ่าของสเปน อย่างที่รู้ว่าเมืองนี้มีทีมฟุตบอลระดับเวิร์ลคลาสที่โด่งดังไปทั่วโลก นั่นคือทีมบาร์เซโลน่าหรือบาร์ซ่าของ เลโอเนล เมสซี่ ผู้ที่เค้าว่ากันว่ามีสมองอยู่ที่เท้านั่นล่ะคะ (อันนี้คนสเปนเค้าบอกมา เพราะเวลาสัมภาษณ์ฮีพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง วนไปวนมาแต่ตอนเตะบอลล่ะเก่งชะมัด คนก็เลยหยวนๆ เอาวะ ทนๆฟังหน่อย) คราวนี้แหละ แม่หมีควายจะแกล้งให้ฝาละมีกระอักเลือดตายด้วยความอิจฉา...เพราะแม่หมีควายจะลุยเดี่ยว ตัดหน้าคนบ้าบอลที่บ้าน ไปดูบาร์ซ่าเขาแข่งถึงที่สนามของเขาเลยทีเดียว...ฮ่าๆๆๆๆ...คนไม่บ้าบอลแต่ได้ดูเมสซี่ตัวเป็นๆก่อน...สะใจ นิๆๆๆๆๆ นี่รูปเมสซี่ที่โชว์อยู่ในสนามคัมป์นูร์
ก่อนที่จะไปบาร์เซโลน่า แม่หมีควายได้ยินมาว่าตรงกับช่วงที่ทีมบาร์ซ่าลงแข่งพอดี ซึ่งปกติจะแข่งกันเดือนละ 2 ครั้ง ตอนนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก อยู่เมืองไทยก็ไม่เคยคิดจะดูบอล แถมยังเปิดศึกกับสามีบ่อยครั้งเรื่องแย่งกันดูทีวี ชั้นจะดูหนัง เธอจะดูบอล ไม่เข้าใจอะไรกันนักกันหนา เตะกี่ทีๆ มันก็แค่ลูกกลมๆ แต่พอไปอยู่ที่บาร์เซโลน่า ยิ่งใกล้วันแข่ง บรรยากาศเริ่มคึกคัก มองไปทางไหนก็เห็นแต่คนใส่เสื้อทีมเหย้า (อันนี้เพิ่งรู้หลังจากกลับมาเมืองไทยแล้ว) ไม่ว่าจะเป็นลูกเล็กเด็กแดง แก่เฒ่าสาวหนุ่ม แถมหนุ่มๆ สเปนนี่โคตรหล่อเลย รูปร่างหล่อล่ำหุ่นนักกีฬาแทบทั้งนั้น หาคนย้วยยากมาก ทุกคนในเมืองต่างหายใจเข้าหายใจออกเป็นฟุตบอล สัญญลักษณ์หรือของที่ระลึกเกี่ยวกับทีมบาร์เซโลน่าสามารถพบเห็นได้ทั่วเมือง ไกด์ท้องถิ่นบอกแม่หมีควายว่าคนสเปนได้เจอดารายังไม่บ้าเท่าได้เจอนักฟุตบอล ถูกไล่ออกจากงานยังไม่เสียใจเท่าทีมสุดเลิฟของตัวเองแพ้ นี่รูปซุ้มขายของที่ระลึกทั่วเมืองค่ะ
คราวนี้จากคนไม่บ้าบอล เกลียดการดูบอล เริ่มอยู่ไม่เป็นสุข บรรยากาศมันบิลด์ตลอดว่า เฮ้ย! มาถึงถิ่นทั้งที แถมวันแรกที่มายังได้ไปทัวร์สนามแคมป์ นูร์ซะด้วย เอาหน่อยน่า จะมาให้ตรงกับบอลแข่งนี่ก็ยากนะ เอาวะ ตัดสินใจได้เอาตอนเย็นวันก่อนวันแข่งขัน จะชวนคนอื่นไปดูเป็นเพื่อนก็ไม่สะดวก เป็นไงเป็นกัน บุกเดี่ยวไปดูคนเดียวเลยดีกว่า
เริ่มตั้งแต่การซื้อตั๋ว แม่หมีควายไม่สะดวกจะไปซื้อหน้าสนาม เลยไปซื้อที่บูธขายตั๋วแถวถนนลา แรมบลาส์ซึ่งเป็นถนนช้อปปิ้งกลางเมืองแทน บูธแดงแจ๋แบบนี้พบได้ทั่วไปแถวย่านการค้า ใกล้ห้าง หรือเอาจริงๆจะให้โรงแรมช่วยจองให้ก็ได้ ที่บูธขายตั๋วทุกประเภท ตั๋วเข้าพิพิธภัณฑ์ ตั๋วรถท่องเที่ยวชมเมือง ตั๋วชมการแสดง คอนเสิร์ต ระบำฟลามิงโก โอเปร่า และก็ตั๋วดูบอล ซึ่งวันนั้นมีเปิดขาย 2 คู่ คือ บาร์เซโลน่า vs เออิบา / บาร์เซโลน่า vs อาร์แจ็กซ์ อัมสเตอร์ดัมส์
แม่หมีควายไปยืนจดๆจ้องๆ ซื้อแบบไม่กล้าลงทุนมากกลัวไม่สนุกแล้วจะเสียดายเงิน ให้คนขายช่วยเลือกมุมที่โอเคให้ เธอน่ารักมากแนะที่นั่งที่ไม่โดนขอบอัฒจรรย์บังให้ แม่หมีควายตัดใจควักเงินซื้อตั๋วราคา 75 ยูโร (ประมาณ 3100 บาท)พอรับตั๋วมา อ้าว! ทำไมเงินที่จ่ายไม่ตรงกับราคาหน้าตั๋ว เลยเดินกลับไปถามที่บูธ คนขายแจ้งว่าถ้าซื้อตามบูธแบบนี้ เค้าคิดค่าธรรมเนียมใบละ 15 - 20 ยูโร (สูงเหมือนกันอ่ะ) แต่ถ้าไปซื้อหน้าสนามก็จะได้ราคาตามหน้าตั๋ว อันนี้ตั๋วของคนอื่นราคา 45 ยูโรแต่จ่ายไป 60 ยูโร
นอกจากตั๋วแล้ว เค้ายังให้บัตรแบบนี้มาอีก เป็นคูปองส่วนลดค่าอาหารและค่ารถไปสนามบอล
คนขายแนะว่าควรไปก่อนเวลาซักชั่วโมงนึง เพราะคิวจะยาวมากแถมกว่าจะปีนอัฒจรรย์ขึ้นไปด้านบนก็ใช้เวลาอีก (ท่องไว้ๆ ซื้อตั๋วถูกก็ได้มองจากมุมสูงนะจ๊ะ) แถมมีข้อแนะนำพิเศษอีกว่าถ้าเอาน้ำดื่มเข้าไปเองก็ให้เปิดฝาขวดแล้วใส่กระเป๋าไว้ซะ ไม่งั้นจะถูกเปิดทิ้งฝาตรงจุดตรวจเพราะเค้ากลัวเราเอาขวดน้ำปาลงสนาม
แม่หมีควายอุตส่าห์ให้ไกด์ท้องถิ่นเขียนกำกับให้ แปลว่าต้องไปทางเข้าสนามประตูที่ 4 เข้าประตูอัฒจรรย์เบอร์ 96 ปากทางเข้าที่นั่งช่องที่ 353 แถวที่ 26 ที่นั่งเลขที่ 18
ขนาดเขียนแบบนี้แล้วยังลงแท็กซี่ผิดประตูเลย เพราะไม่รู้ว่าเค้าต้องดูกันตรงไหน นี่นะจ๊ะ กรุณาเงยหน้าขึ้นไปดูป้ายเลขที่ประตู อิชั้นมาลงประตู 19! จากที่เผื่อเวลาไว้เกือบชั่วโมง กลายเป็นต้องเดินเกือบรอบอัฒจรรย์ เส้นรอบวงด้านนอกด้วยนะ คิดดูสิสนามกัมป์ เนา (หรือแคมป์ นูร์) ความจุราวๆ เก้าหมื่นที่มันจะเส้นรอบวงขนาดไหน กว่าจะมาถึงประตู 4 เล่นเอาหอบ ดีนะอากาศไม่ร้อน ผู้คนก็เยอะแยะสนุกสนาน เป่าแตร ร้องเพลง ดื่มเบียร์กันให้ควั่ก รูปเบลอเพราะเหนื่อยเดินไปถ่ายไปนะคะ
ขั้นตอนต่อไปหลังจากผ่านประตู 4 แล้ว ก็ดูเลขที่ตามตั๋วเลย นี่จ้ะทางเข้าที่ 96
ผ่านจุดตรวจค้น ไต่ราวมาจนถึงที่นั่ง ก่อนเข้าประตูที่ทะลุออกอัฒจรรย์ที่ 353 จะมีคิออสขายฮอตดอก เบียร์ น้ำเปล่าอยู่เป็นระยะ อันนี้แม่หมีควายไม่รู้เลยซื้อเสบียงตุนมาเรียบร้อย ไม่ลืมที่จะเปิดฝาขวดน้ำเก็บไว้ในกระเป๋าก่อน
มาถึงขนาดนี้แล้วยังไม่วายเซ่อ (ก็ไม่เคยเข้าสนามบอลนี่) หาเลขที่แถวไม่เจออีก ต้องอาศัยน้องการ์ดหน้าละอ่อนช่วยแนะให้ โถ ดูตรงนี้นี่เอง จะสลักแบบเบาบางจางไปถึงไหน
ก่อนเกมส์จะเริ่ม ผู้เล่นของทั้งสองฝ่ายก็ออกมาวอร์มเรียกเสียงกรี๊ดจากแฟนบอลเป็นระยะ จากนั้นก็จะเปิดสปริงเกอร์ฉีดน้ำไปทั่วๆ สนาม ป้ายผ้าโลโกวงกลมถูกวางกลางสนาม โฆษกในสนามประกาศรายชื่อผู้เล่นของทั้งสองทีม จอแอลอีดีมีภาพโฆษณาแมทช์ถัดไปกับอาแจ็กซ์ อัมสเตอร์ดัม สลับกับโฆษณาทัวร์แคมป์ นูร์ แล้วก็มีวีดีโออวยเมซซี่