ทำไมคนแคระกับเอลฟ์ถึงไม่ถูกกันครับ

เอลฟ์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกสร้างโดยพระผู้เป็นเจ้า เฉกเช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ แต่เอลฟ์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงภูมิปัญญา มีจิตวิญญาณ ซึ่งถูกนับว่าเป็นบุตรแห่งพระผู้เป็นเจ้า มีอายุขัยยาวนานเท่าอายุโลก พ
พระผู้เป็นเจ้ากำหนดเวลาให้เผ่าพันธุ์เอลฟ์ตื่นขึ้น ณ ดินแดนบนทวีปมิดเดิ้ลเอิร์ธ โดยจะให้เอลฟ์เป็นสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาพวกแรกที่ตื่นขึ้นบนโลก 
แต่แล้วเทพอาวเล ซึ่งเป็นเทพแห่งการช่างการประดิษฐ์ กลับลอบสร้างคนแคระขึ้นมาจากดิน หวังจะให้เป็นบุตรของตน และจะให้คนแคระมีชีวิตขึ้น ซึ่ง ณ ตอนนั้น เอลฟ์ยังมิได้ตื่นขึ้นบนโลก 
การกระทำเช่นนี้ถือเป็นการละเมิดดำริของพระผู้เป็นเจ้า ดังนั้นพระผู้เป็นเจ้าจึงกำหนดให้คนแคระมีชะตาให้ต้องบาดหมางกับเอลฟ์ และจะต้องหลับไปก่อน รอเวลาจนเอลฟ์ตื่นขึ้นบนโลก หลังจากนั้นคนแคระจึงจะตื่นขึ้นมาได้  

คนแคระแบ่งออกเป็น 7 เผ่า มีอายุขัยราวๆ 250 ปี เผ่าที่ปรากฎในเนื้อเรื่องคือเผ่าเครายาว มีผู้นำคือ ดูริน ซึ่งถือเป็น 1 ใน 7 บิดาแห่งคนแคระที่มีอายุมากที่สุด และตื่นขึ้นเป็นคนแรก ธอรินสืบเสื้อชายมาจากดูรินผู้นี้นั่นเอง

***กรณีพิพาทครั้งใหญ่ที่ทำให้เอลฟ์และคนแคระไม่ถูกกัน***

อย่างไรก็ตาม เอลฟ์และคนแคระก็เป็นมิตรและทำธุรกิจร่วมกันได้เป็นอย่างดี ในฐานะที่เป็นผองชนที่ต่อต้านจอมมารเช่นเดียวกัน 
ในยุค 1 ของโลก คนแคระแห่งนครโนกรอดและนครเบเลกอสต์ซึ่งตั้งอยู่บนเทือกเขาสีน้ำเงิน ได้ทำการค้ากับนครโดริอัธ ซึ่งเป็นนครเอลฟ์อันยิ่งใหญ่ที่สุดในภูมิภาคตะวันตกของทวีป  
 กษัตริย์ธิงโกล แห่งโดริอัธ ได้ว่าจ้างคนแคระแห่งโนกรอดให้สร้างสร้อยคอเพื่อใช้ประดับมณีซิลมาริล แต่กลับถูกคนแคระเหล่านั้นรุมสังหารเพื่อแย่งมณีดวงนั้น ซึ่งเป็นเหตุให้เกิดสงครามในเมือง และเมืองโดริอัธถูกทำลายล้างจนสิ้นเชิง ตามมาด้วยการแก้แค้นจนเมืองโนกรอดเองก็ล่มสลาย เหตุการณ์ครั้งนั้น สร้างความบาดหมางครั้งยิ่งใหญ่ระหว่าง 2 เผ่าพันธุ์ และพวกเอลฟ์ก็ไม่เคยลืม 
แม้ว่าคนแคระพวกอื่นๆ โดยเฉพาะคนแคระแห่งนครเบเลกอสต์ที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในศึกครั้งนั้น จะสำนึกเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นก็ตามด้วยเหตุนี้ ธรันดูอิลที่เป็นผู้รอดชีวิตจากนครโดริอัธ จึงไม่มีความรู้สึกอยากเป็นมิตรกับคนแคระ
นอกเหนือไปจากส่วนร่วมในผลประโยชน์ (มิต้องพูดถึงการที่ธอรินและคณะที่ต้องการกอบกู้บ้านเมือง อันจะทำให้ดินแดนโดยรอบนั้นต้องถูกมังกรคุกคามอีกครั้ง)  
ดังจะเห็นได้ในภาคแรกว่า ธรันดูอิล ไม่ยอมเสี่ยงชีวิตคนของตนเองเพื่อช่วยเหลือคนแคระแห่งเอเรบอร์