นอนไม่หลับ เครียด คิดมากมาหลายวันแล้วครับ
เรื่องมันเกิดเมื่อวันที่ 30/12/2014 มือถือแฟนน้องมันหายไป ไอโฟน5
เรื่องคือแฟนผมลืมมือถือที่บ้าน ก็กลับมาเอาและพาเพื่อนมาด้วย 2 คน (เพื่อนสมัยมหาลัย คบกันมาจะ 10 ปีแล้วล่ะ) เพราะจะไปข้างนอกกันต่อ ระหว่างมาก็สวนกับน้องชายกับแฟนมันออกไปซื้อของ 7-11
ก็เข้าบ้านมาปกติ ผมก็เอาน้ำให้เพื่อนมันกินก่อน แฟนน้องมันวางมือถือไว้บนโต้ะข้างโซฟา ผมก็ไม่ทันสังเกตุว่ามีมือถืออยู่จริงรึเปล่า ตอนเอาน้ำให้เพื่อนกิน นะ ก็ออกจากบ้านตามปกติ (ระยะเวลาเข้ามาบ้านจนออกจากบ่านไม่ถึง 15 นาที) สักพักน้องมันโทรมาถาม เห็นมือถือมันไหม บอกไปไม่เห็น ให้ลองโทรเข้าดู ปรากฏว่าปิดเครื่องไปละ เครียดเลย
บอกให้หาดี ๆ นะ น้องมันก็บอกเอาไว้ตรงนั้นจริง ๆ
ไอเราก็เชื่อใจเพื่อนนะคงไม่ทำหรอกนะ แต่อีกใจก็คิดหน่อย ๆ เฮ้อ
ยิ่งพ่อกับแม่ ปักใจเชื่อไปเลยล่ะ เฮ้อ
ก็ไม่รู้จะถามยังไงนะ แค่ถามไปเห็นมือถือรึเปล่า มันบอกไม่เห็น ถามยังไงที่ไม่ให้มันการกินแหนงแคลงใจกันอ่ะครับ
ตอนนี้บอกแฟนน้องให้ทำใจซะ ของมีค่าให้พกติดตัวไว้ดี ๆ
คิดทีไรก็เครียดทุกทีเลย เฮ้อ
ตัดปัญหาบอกพ่อกับแม่ไป ไม่พาใครมาในบ้านอีกแล้ว ไม่มีการจัดงาน หรือ กินเลี้ยงอะไรที่บ้านอีกต่อไป คงทำได้เท่านี้
แฟนผมก็บอกไม่ต้องไปถามอีกละ ทำใจไปเถอะ
แต่ลึก ๆ มันก็อดคิดไม่ได้นะ เฮ้อ
เฮ้อ ขอบคุณที่ให้ระบายนะครับ
ไม่รู้จะตั้งห้องไหนครับ ขอระบายหน่อยละกัน ขอบคุณครับ
เรื่องมันเกิดเมื่อวันที่ 30/12/2014 มือถือแฟนน้องมันหายไป ไอโฟน5
เรื่องคือแฟนผมลืมมือถือที่บ้าน ก็กลับมาเอาและพาเพื่อนมาด้วย 2 คน (เพื่อนสมัยมหาลัย คบกันมาจะ 10 ปีแล้วล่ะ) เพราะจะไปข้างนอกกันต่อ ระหว่างมาก็สวนกับน้องชายกับแฟนมันออกไปซื้อของ 7-11
ก็เข้าบ้านมาปกติ ผมก็เอาน้ำให้เพื่อนมันกินก่อน แฟนน้องมันวางมือถือไว้บนโต้ะข้างโซฟา ผมก็ไม่ทันสังเกตุว่ามีมือถืออยู่จริงรึเปล่า ตอนเอาน้ำให้เพื่อนกิน นะ ก็ออกจากบ้านตามปกติ (ระยะเวลาเข้ามาบ้านจนออกจากบ่านไม่ถึง 15 นาที) สักพักน้องมันโทรมาถาม เห็นมือถือมันไหม บอกไปไม่เห็น ให้ลองโทรเข้าดู ปรากฏว่าปิดเครื่องไปละ เครียดเลย
บอกให้หาดี ๆ นะ น้องมันก็บอกเอาไว้ตรงนั้นจริง ๆ
ไอเราก็เชื่อใจเพื่อนนะคงไม่ทำหรอกนะ แต่อีกใจก็คิดหน่อย ๆ เฮ้อ
ยิ่งพ่อกับแม่ ปักใจเชื่อไปเลยล่ะ เฮ้อ
ก็ไม่รู้จะถามยังไงนะ แค่ถามไปเห็นมือถือรึเปล่า มันบอกไม่เห็น ถามยังไงที่ไม่ให้มันการกินแหนงแคลงใจกันอ่ะครับ
ตอนนี้บอกแฟนน้องให้ทำใจซะ ของมีค่าให้พกติดตัวไว้ดี ๆ
คิดทีไรก็เครียดทุกทีเลย เฮ้อ
ตัดปัญหาบอกพ่อกับแม่ไป ไม่พาใครมาในบ้านอีกแล้ว ไม่มีการจัดงาน หรือ กินเลี้ยงอะไรที่บ้านอีกต่อไป คงทำได้เท่านี้
แฟนผมก็บอกไม่ต้องไปถามอีกละ ทำใจไปเถอะ
แต่ลึก ๆ มันก็อดคิดไม่ได้นะ เฮ้อ
เฮ้อ ขอบคุณที่ให้ระบายนะครับ