วันนี้ก็มีเรื่องขอเล่า ขอคำปรึกษา ซึ่ง จขกท.เพิ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรกถ้ามีอะไรผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อ 4-5 ปีก่อน เราได้รู้จักกับเพื่อนคนนึงซึ่งเขานั้นก็เป็นคนดีนะ เรารู้จักกันก็เป็นเพื่อนกันปกติ ไปเที่ยวดูหนังก็เพื่อนฝูงกันแต่อยู่มาวันนึงเขาก็บอกว่าชอบเรา ซึ่งตอนนั้นเราก็คิดกับเขาแค่เพื่อนน่ะ ซึ่งเขามาบอกกับเราใน msn ตอนนั้นเรารู้สึกว่าจิงๆ เราแค่เพื่อนกันน่ะ แกล้งเราหรือเปล่า เราไม่เชื่อ แต่เมื่อเขาบอกเราแล้ว เขาก็ทำตัวแปลกๆไปโดยที่เราก็เหมือนเดิมไม่ได้คิดไรก็มีความเป็นเพื่อนกันอยู่ดีถึงบอกชอบเรา แล้วมาถึงตอนที่วันนึงเขาก็โกดเรามากเมื่อเห็นเราคุยเล่นกะน้องๆที่รู้จักในเฟสบุ๊คจิงก็ไม่ได้คิดไรอีกแหละ แค่คุยเล่นตามประสาคนรู้จักกัน แล้วเขาก็มาเห็นแล้วก็โกดมาก หาว่าเราหลอกเขา ให้ความหวังเขา โทรมาว่าเรากับเพื่อนอีกคน แล้วก็ลบเฟส บล็อคเอ็ม ไม่คุยกะเราอีกเลย เราก็งงๆนะ โมโหด้วยรู้สึกว่าทำไรผิดหรอ ฉันก็อยู่เฉยๆ จะคุยไรกะใครไม่ได้เลยไง จนผ่านไปสามเดือนช่วงปิดเทอมตอนมอหก เขาก็ทักแชทเรามา เราก็ตอบเขาไป แล้วเขาก็มาขอโทดเรานู้นนี้ ซึ่งตอนนั้นเราก็ให้อภัยน่ะ เพราะคิดว่าจิงๆแล้ว เราอาจจะเป็นคนผิดก็ได้ ซึ่งก็กลับมาเป็นเพื่อนกันปกติ ก็คุยกันบ้างบางโอกาส จนขึ้น มหาลัยก็ยังติดต่อกันคุยกันบ้าง จนเขาไปมีแฟน เขาก็ไม่ได้คุยกะเราอีกเลย เราก็ไม่ได้อะไรเพราะเราก็มีแฟนแหละ ก็เฉยๆไป แล้วพอมาช่วงปีสองเขาก็ยุดีๆก็ทักแชทเฟสมาคุยบอกว่าจะบวช เราก็รับรู้ แล้ววันนึงเขาก็โทรมาถามตามประสาคนรู้จักกัน ถามสาระทุกข์สุกดิบ แล้วเขาก็พูดว่า มีเรื่องกะแฟนนู้นนี่ว่าจะเลิก เราก็เห็นว่ารักกันดีจะเลิกทำไม แล้วเขาก็จะบวช เราก็รับฟังเห็นว่าเพื่อนมีปัญหา ซึ่งน้ำเสียงตอนนั้นเรารู้สึกว่าเขาไม่ได้ทุกข์ใจไรเลย ก็เหมือนเล่าให้ฟังปกติ แล้วหลังจากนั้นก็ช่วงเตรียมตัวบวช เขาก็ยังมาบอกเราว่าให้ไปด้วยนะ ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ว่างเท่าไหร่มีเรียนเยอะมาก แทบไม่มีเวลา แล้วอีกอย่างเรารู้สึกว่า เราไม่อยากไปเพราะแฟนเขาก็มาถ้าเราไปจะไปอยู่ตรงไหน ไม่รู้จักใคร เราก็เลยไม่ได้ไป แล้วหลังจากนั้นเขาก็เป็นพระก็ทักแชทเฟสมาถามปกติ ซึ่งเราก็ไม่กล้าคุยเยอะเพราะเขาเป็นพระเรากลัวบาป 5555 ช่วงตอนบวชเขาก็คุยกับเราบ่อยขึ้นนะ จนครบพรรษา สึกออกมาแล้วก้อบอกเลิกกะแฟนละน่ะตั้งแต่ช่วงบวช เค้าก็นัดเจอเราไปกินข้าวกัน เราก็โอเคนะ ปกติของเพื่อนกัน แล้วหลังจากนั้นเขาก็ทักมาคุยกับเราทุกวัน ชวนไปนู้นไปนี้ ตอนเปิดเทอมก็ต่างแยกย้ายไปเรียน เราไม่ได้เรียนที่เดียวกัน แล้วเสาร์ อาทิตย์ว่างก็มาเจอกัน โดยเราก็เห็นว่าเป็นเพื่อนกันแต่เราไปเล่าให้เพื่อนอีกคนฟังมันก็บอกว่า เขายังคิดไรกะเราอยู๋หรือเปล่า มาทำดีด้วย เอาใจใส่ ถามนู้นนี้ ซึ่งตอนนั้นเราก็รู้สึกว่าเอ่อดูแลดีกว่าแฟนเราอีก เป็นห่วงไม่สบายก็โทมาบอกให้กินยา เราก็รู้สึกดีนะ ซึ่งเขาก็ติดตามชีวิตเรามากขึ้น มาวันเกิดเรา ไปไหนมาไหนก็บ่อยนะ บางทีเราอยากเจอเขามากกว่าแฟนเราอีก แต่เปนเพราะเรารู้สึกว่าเขาเป็นเพื่อนสนิทเราไง เราไม่ค่อยมีเพื่อนที่มหาลัยเพราะเราไปกลับบ้านกับมอ เลยไม่ค่อยสนิทกับใครพอเจอเพื่อนเก่าก็เลยรู้สึกคุ้นเคยมากเป็นปกติ แล้วเราก็เกิดคำถามในใจขึ้นว่า เขากลับมาสนิทกับเรางี้คือคิดไรหรือเปล่าซึ่งเราก็พยายามเข้าข้างตัวเองว่าคงไม่หรอกเพื่อนกันแหละ แต่มันก็มีจุดให้คิด จนบางทีเราก็เหงาๆมีแต่เขาเข้ามาคุยกะเรา โดยที่แฟนเราก็ไม่ได้คุยกะเราเยอะเท่าเขาเลย ตอนนี้เราก็รู้สึกว่าขาดเขาไม่ได้เลย ถ้าวันไหนไม่คุยกันจะนอยด์ๆไปทั้งวัน จนเขาทักมาเราก็ดีใจนะ แต่บางที่ก็รู้สึกผิดกะแฟน แต่คือเราบอกกะแฟนแล้วว่าเขาก็คือเพื่อนเก่าเราตั้งแต่ตอนมัธยม แฟนเราก็เข้าใจ ไม่ได้สนใจอะไรเรามากมาย
มาตอนนี้เรารู้สึกสับสนกับตัวเอง เราไม่รู้ว่าเพื่อนเราคิดไงกับเรา แล้วเราก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะคิดไงกับเพื่อนคนนี้ แล้วอีกอย่างแล้วแฟนเราที่เขาไม่ค่อยสนใจเราละ เรารู้สึกผิดกะเขาทำไม คือตอนนี้มีคำถามมากมายเต็มหัวไปหมด เราอยู่กับเพื่อนคนนี้ก็รู้สึกปลอดภัย เขาดูแลเราได้ดีเลยแหละ ส่วนแฟนเราเป็นคนไม่ค่อยสนใจเราเลยพักหลังมีเรื่องทะเลาะกันบ่อยขึ้น เนื่องจากเราเป็นคนพูดตรงๆคิดไรก็พูดไป เรารู้สึกไม่ค่อยมีค่ากับเขาเลยพูดเลยถามแล้วเขาบอกว่าเราไร้สาระชอบตั้งประเด็นให้เขาปวดหัว เราก็รู้สึกติดลบกับแฟนตัวเองพักหลังมานี้ ซึ่งเรื่องมีปัญหากะแฟนเราก็ไม่ได้เล่าให้เพื่อนคนนี้เราฟังนะ เพราะเรารู้สึกว่ามันเรื่องของเราไม่ควรเล่าให้ใครฟังแม้มันจะอึดอัดก็ตาม เพื่อนเราก็ยังทำตัวปกติเคยดูแลเราไงก็เป็นยังงั้น มันทำให้เราคิดว่า จิงๆแล้วเราชอบใครกันแน่ เพื่อนสนิทที่เคยชอบเรามาก่อนเขายังชอบเราอยู่หรือป่าว หรือจิงๆแล้วเขาก็คิดแค่เราเพื่อนกัน กะแฟนเราที่เรารู้สึกชอบเขานะ แต่พักหลังเราไม่ค่อยสบายใจกับเขาเท่าไหร่เลย เขาไม่สนใจด้วยว่าเราจะรู้สึกไง เอาเหตุผลมาทำให้เรารู้สึกอึดอัด แต่เราก็เข้าใจแหละ
คำถามที่ติดอยู่ในใจผู้ชายจะเป็นเพื่อนสนิทกับผู้หญิงได้จริงๆหรอ แล้วถ้าเรารู้สึกดีกับเพื่อนขึ้นมาล่ะมันเกิดจากอะไร จะทำไงดีกลัวเสียเพื่อนไป แต่กับแฟนเราเขาก็ดีไม่ได้มีคนอื่นแต่แค่ไม่ได้สนใจเราอยู่ตัวแล้วรุ้สึกไม่มีค่าเหมือนเราเป็นละอองฝุ่นทั้งที่เราพยายามจะทำดีเข้าใจทุกอย่าง ซึ่งเราเป็นคนอีโก้สูงถ้าไม่แคร์ฉันก็ไม่แคร์แต่ก็รู้สึกว่าไม่อยากให้ใครมาทำให้ตัวเองรู้สึกด้อยอ่ะ ตอนนี้เราไม่รู้แล้วเราชอบใคร ใครชอบเรา งงสับสน เราควรทำไงดี ?
คำถามที่ติดอยู่ในใจ
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อ 4-5 ปีก่อน เราได้รู้จักกับเพื่อนคนนึงซึ่งเขานั้นก็เป็นคนดีนะ เรารู้จักกันก็เป็นเพื่อนกันปกติ ไปเที่ยวดูหนังก็เพื่อนฝูงกันแต่อยู่มาวันนึงเขาก็บอกว่าชอบเรา ซึ่งตอนนั้นเราก็คิดกับเขาแค่เพื่อนน่ะ ซึ่งเขามาบอกกับเราใน msn ตอนนั้นเรารู้สึกว่าจิงๆ เราแค่เพื่อนกันน่ะ แกล้งเราหรือเปล่า เราไม่เชื่อ แต่เมื่อเขาบอกเราแล้ว เขาก็ทำตัวแปลกๆไปโดยที่เราก็เหมือนเดิมไม่ได้คิดไรก็มีความเป็นเพื่อนกันอยู่ดีถึงบอกชอบเรา แล้วมาถึงตอนที่วันนึงเขาก็โกดเรามากเมื่อเห็นเราคุยเล่นกะน้องๆที่รู้จักในเฟสบุ๊คจิงก็ไม่ได้คิดไรอีกแหละ แค่คุยเล่นตามประสาคนรู้จักกัน แล้วเขาก็มาเห็นแล้วก็โกดมาก หาว่าเราหลอกเขา ให้ความหวังเขา โทรมาว่าเรากับเพื่อนอีกคน แล้วก็ลบเฟส บล็อคเอ็ม ไม่คุยกะเราอีกเลย เราก็งงๆนะ โมโหด้วยรู้สึกว่าทำไรผิดหรอ ฉันก็อยู่เฉยๆ จะคุยไรกะใครไม่ได้เลยไง จนผ่านไปสามเดือนช่วงปิดเทอมตอนมอหก เขาก็ทักแชทเรามา เราก็ตอบเขาไป แล้วเขาก็มาขอโทดเรานู้นนี้ ซึ่งตอนนั้นเราก็ให้อภัยน่ะ เพราะคิดว่าจิงๆแล้ว เราอาจจะเป็นคนผิดก็ได้ ซึ่งก็กลับมาเป็นเพื่อนกันปกติ ก็คุยกันบ้างบางโอกาส จนขึ้น มหาลัยก็ยังติดต่อกันคุยกันบ้าง จนเขาไปมีแฟน เขาก็ไม่ได้คุยกะเราอีกเลย เราก็ไม่ได้อะไรเพราะเราก็มีแฟนแหละ ก็เฉยๆไป แล้วพอมาช่วงปีสองเขาก็ยุดีๆก็ทักแชทเฟสมาคุยบอกว่าจะบวช เราก็รับรู้ แล้ววันนึงเขาก็โทรมาถามตามประสาคนรู้จักกัน ถามสาระทุกข์สุกดิบ แล้วเขาก็พูดว่า มีเรื่องกะแฟนนู้นนี่ว่าจะเลิก เราก็เห็นว่ารักกันดีจะเลิกทำไม แล้วเขาก็จะบวช เราก็รับฟังเห็นว่าเพื่อนมีปัญหา ซึ่งน้ำเสียงตอนนั้นเรารู้สึกว่าเขาไม่ได้ทุกข์ใจไรเลย ก็เหมือนเล่าให้ฟังปกติ แล้วหลังจากนั้นก็ช่วงเตรียมตัวบวช เขาก็ยังมาบอกเราว่าให้ไปด้วยนะ ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ว่างเท่าไหร่มีเรียนเยอะมาก แทบไม่มีเวลา แล้วอีกอย่างเรารู้สึกว่า เราไม่อยากไปเพราะแฟนเขาก็มาถ้าเราไปจะไปอยู่ตรงไหน ไม่รู้จักใคร เราก็เลยไม่ได้ไป แล้วหลังจากนั้นเขาก็เป็นพระก็ทักแชทเฟสมาถามปกติ ซึ่งเราก็ไม่กล้าคุยเยอะเพราะเขาเป็นพระเรากลัวบาป 5555 ช่วงตอนบวชเขาก็คุยกับเราบ่อยขึ้นนะ จนครบพรรษา สึกออกมาแล้วก้อบอกเลิกกะแฟนละน่ะตั้งแต่ช่วงบวช เค้าก็นัดเจอเราไปกินข้าวกัน เราก็โอเคนะ ปกติของเพื่อนกัน แล้วหลังจากนั้นเขาก็ทักมาคุยกับเราทุกวัน ชวนไปนู้นไปนี้ ตอนเปิดเทอมก็ต่างแยกย้ายไปเรียน เราไม่ได้เรียนที่เดียวกัน แล้วเสาร์ อาทิตย์ว่างก็มาเจอกัน โดยเราก็เห็นว่าเป็นเพื่อนกันแต่เราไปเล่าให้เพื่อนอีกคนฟังมันก็บอกว่า เขายังคิดไรกะเราอยู๋หรือเปล่า มาทำดีด้วย เอาใจใส่ ถามนู้นนี้ ซึ่งตอนนั้นเราก็รู้สึกว่าเอ่อดูแลดีกว่าแฟนเราอีก เป็นห่วงไม่สบายก็โทมาบอกให้กินยา เราก็รู้สึกดีนะ ซึ่งเขาก็ติดตามชีวิตเรามากขึ้น มาวันเกิดเรา ไปไหนมาไหนก็บ่อยนะ บางทีเราอยากเจอเขามากกว่าแฟนเราอีก แต่เปนเพราะเรารู้สึกว่าเขาเป็นเพื่อนสนิทเราไง เราไม่ค่อยมีเพื่อนที่มหาลัยเพราะเราไปกลับบ้านกับมอ เลยไม่ค่อยสนิทกับใครพอเจอเพื่อนเก่าก็เลยรู้สึกคุ้นเคยมากเป็นปกติ แล้วเราก็เกิดคำถามในใจขึ้นว่า เขากลับมาสนิทกับเรางี้คือคิดไรหรือเปล่าซึ่งเราก็พยายามเข้าข้างตัวเองว่าคงไม่หรอกเพื่อนกันแหละ แต่มันก็มีจุดให้คิด จนบางทีเราก็เหงาๆมีแต่เขาเข้ามาคุยกะเรา โดยที่แฟนเราก็ไม่ได้คุยกะเราเยอะเท่าเขาเลย ตอนนี้เราก็รู้สึกว่าขาดเขาไม่ได้เลย ถ้าวันไหนไม่คุยกันจะนอยด์ๆไปทั้งวัน จนเขาทักมาเราก็ดีใจนะ แต่บางที่ก็รู้สึกผิดกะแฟน แต่คือเราบอกกะแฟนแล้วว่าเขาก็คือเพื่อนเก่าเราตั้งแต่ตอนมัธยม แฟนเราก็เข้าใจ ไม่ได้สนใจอะไรเรามากมาย
มาตอนนี้เรารู้สึกสับสนกับตัวเอง เราไม่รู้ว่าเพื่อนเราคิดไงกับเรา แล้วเราก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะคิดไงกับเพื่อนคนนี้ แล้วอีกอย่างแล้วแฟนเราที่เขาไม่ค่อยสนใจเราละ เรารู้สึกผิดกะเขาทำไม คือตอนนี้มีคำถามมากมายเต็มหัวไปหมด เราอยู่กับเพื่อนคนนี้ก็รู้สึกปลอดภัย เขาดูแลเราได้ดีเลยแหละ ส่วนแฟนเราเป็นคนไม่ค่อยสนใจเราเลยพักหลังมีเรื่องทะเลาะกันบ่อยขึ้น เนื่องจากเราเป็นคนพูดตรงๆคิดไรก็พูดไป เรารู้สึกไม่ค่อยมีค่ากับเขาเลยพูดเลยถามแล้วเขาบอกว่าเราไร้สาระชอบตั้งประเด็นให้เขาปวดหัว เราก็รู้สึกติดลบกับแฟนตัวเองพักหลังมานี้ ซึ่งเรื่องมีปัญหากะแฟนเราก็ไม่ได้เล่าให้เพื่อนคนนี้เราฟังนะ เพราะเรารู้สึกว่ามันเรื่องของเราไม่ควรเล่าให้ใครฟังแม้มันจะอึดอัดก็ตาม เพื่อนเราก็ยังทำตัวปกติเคยดูแลเราไงก็เป็นยังงั้น มันทำให้เราคิดว่า จิงๆแล้วเราชอบใครกันแน่ เพื่อนสนิทที่เคยชอบเรามาก่อนเขายังชอบเราอยู่หรือป่าว หรือจิงๆแล้วเขาก็คิดแค่เราเพื่อนกัน กะแฟนเราที่เรารู้สึกชอบเขานะ แต่พักหลังเราไม่ค่อยสบายใจกับเขาเท่าไหร่เลย เขาไม่สนใจด้วยว่าเราจะรู้สึกไง เอาเหตุผลมาทำให้เรารู้สึกอึดอัด แต่เราก็เข้าใจแหละ
คำถามที่ติดอยู่ในใจผู้ชายจะเป็นเพื่อนสนิทกับผู้หญิงได้จริงๆหรอ แล้วถ้าเรารู้สึกดีกับเพื่อนขึ้นมาล่ะมันเกิดจากอะไร จะทำไงดีกลัวเสียเพื่อนไป แต่กับแฟนเราเขาก็ดีไม่ได้มีคนอื่นแต่แค่ไม่ได้สนใจเราอยู่ตัวแล้วรุ้สึกไม่มีค่าเหมือนเราเป็นละอองฝุ่นทั้งที่เราพยายามจะทำดีเข้าใจทุกอย่าง ซึ่งเราเป็นคนอีโก้สูงถ้าไม่แคร์ฉันก็ไม่แคร์แต่ก็รู้สึกว่าไม่อยากให้ใครมาทำให้ตัวเองรู้สึกด้อยอ่ะ ตอนนี้เราไม่รู้แล้วเราชอบใคร ใครชอบเรา งงสับสน เราควรทำไงดี ?