แม่ทัพซุนฉวนติงในหนังเรื่อง fall of ming ทำไมถึงรบแพ้กองทัพของหลี่จือเฉิงครับ

ซุนฉวนติ้งนั้น วางยุทธศาสตร์ต่อต้านหลี่จื้อเฉิงด้วยสงครามวัดความอึดครับ กองทัพหมิงมีจำนวนน้อยกว่า แต่มีเสบียงและอาวุธดีกว่า การออกไปรบกับกองทัพของหลี่จื้อเฉิงที่กระจัดกระจายนั้นเสมือนกับการเข้าไปติดกับหลี่จื้อเฉิง ซุนฉวนติ้งเรียนรู้ข้อผิดพลาดตรงนี้ในอดึตของขุนศึกต้าหมิงหลายๆคน เขาเลยเน้นตั้งรับในเมืองต่างๆ ยาวตั้งแต่เหอหนานไปจนส่านซี โดยใช้ด่านถงกวานเป็นศูนย์บัญชาการ

ทว่าปัญหาของยุทธศาสตร์ของซุนนั้น มีดังนี้

1. ราชสำนักไม่ค่อยพอใจแผนนี้เท่าไหร่ เพราะการทำศึกปราบกบฏชาวนาของหลี่จื้อเฉิงลากยาวมาหลายปี สิ้นเปลืองงบประมาณและไพร่พลมาก
2. ราชสำนักยังกังวลภัยคุกคามจากพวกแมนจูทางเหนือ เลยอยากจะจัดการหลี่จื้อเฉิงให้เด็ดขาดโดยไว ซึ่งซุนกระทำการสวนกับความต้องการของจักรพรรดิฉงเจินเป็นอย่างมาก
3. กองทัพหมิงเหมือนจะดี แต่จริงๆ ขาดเสบียงและขวัญกำลังใจตกต่ำมากครับ สงครามวัดความอดทน เลยกลายเป็นว่า ทหารหมิงอดทนได้น้อยกว่ากองทัพกบฏชาวนา
4. ซุนฉวนติ้ง ไม่ได้รับความร่วมมือ และการสนับสนุน จากเหล่าชาวบ้านในส่านซี เพราะการขาดแคลนเสบียงทำให้กองทัพของเขาต้องรีดนาทาเร้นชาวบ้านในแถบนั้น
5. ยุทธศาสตร์ของ ซุนเหมือนจะดี แต่มีแนวรบยาวเหยียดเกินไป กว่าที่ทหาร 5 แสนคนของเขาจะควบคุมได้ และการศึกหลายๆครั้งที่กองทัพหลี่จื้อเฉิงเข้าตีจุดยุทธศาสตร์สำคัญๆ ก็ดูเหมือนทัพหมิงจะเสียหายย่อยยับแทบทุกยก

ท้ายสุด ในเดือนพฤสจิกายนปี 1643 เมื่อเสบียงอาหารในส่านซีขาดแคลนหนัก ซุนฉวนติ้งเลยตัดสินใจจะอพยพหรือถอนทหารเกือบ 2 แสนคน จากส่านซีไปตั้งรับในเหอหนานที่เสบียงสมบูรณ์กว่าแทนครับ แต่ข่าวการถอนทัพรั่วไหลไปถึงหลี่จื้อเฉิง ทำให้กองทหารม้าของหลี่บุกโจมตีขบวนถอนทัพของซุนกะทันหัน (โดยแม่ทัพขวาที่ซุนวางตัวให้รักษาป้องกันขบวนทัพอย่าง ไป๋ก่วงเอิน ถูกทัพหลี่จื้อเฉิงตีแตกกระเจิง) ผลคือ ทัพของซุนแตกพ่ายเสียหายยับเยินมาก

ทหารบางส่วนถอนเข้าเหอหนานไปได้ แต่ซุนเองเกรงกว่าจะโดนทัพหลี่จื้อเฉิงตามตีต่อ เลยนำทหารส่วนหนึ่งไปถงกวาน เพื่อรักษาแนวรับป้องกันเหอหนานครับ แต่ที่นั่นเหลือทหารไม่มาก ขาดแคลนเสบียงอย่างหนัก

สุดท้ายทัพของหลี่จื้อเฉิงก็เข้าตีด่านถงกวานแตกครับ ซุนต้องพาทหารหนีไปทางตะวันตกเข้าสู่เว่ยหนาน และถูกบ้อมโจมตีจนละลายทั้งกองทัพที่นั่นแล