สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของดิฉัน
**ก่อนอื่นต่องขอบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงทุกประการ ถ้าผู้ใดไม่เชื่อหรือหาว่าเราเพ้อเจ้อ กราบขออภัย...
*เริ่มเรื่องเลยนะคะ คือเราชื่อจี้ค่ะ ขอแทนตัวว่าเรานะคะ เราเรียนอยู่โรงเรียนแห่งหนึ่งในก.ท.ม. เมื่อ 3 ปี ก่อนเราได้รู้จักเพื่อนคนนึงตอนนั้นเราขึ้นม.4(ตอนนี้อยู่ม.6)เราได้ย้ายโรงเรียนจากต่างจังหวัดมาอยู่ก.ท.ม. เมื่อตอนที่เราไปสมัครเรียนที่นั่นครั้งแรก เรารู้สึกตัวเองประหลาดมาก เพราะเราเป็นเด็กบ้านนอกตัวดำๆ ผมทรงนักเรียนหนาๆนึกแล้วขำ 5555 เรากลัวมากว่าจะไม่มีเพื่อนๆคบ แล้วมันก็จริงที่ไม่มีใครกล้าเข้ามาคุยกะเรา แต่แล้ววันหนึ่งจำได้ว่าวันนั้นเป็นวันปฐมนิเทศ โรงเรียนเราได้มีการจัดให้เล่นเกมเป็นคู่ โดยที่คุณครูจะจับฉลากให้ก่อนหน้านี้แล้ว เราได้คู่กะเพื่อน ผญ. คนนึง เธอชื่อว่าเอฟ เอฟเป้นคนน่ารัก เป้นดาวโรงเรียนเลย555 ตอนนั้นเรากลัวมากว่าเขาจะรังเกียจเรา แต่ไม่เลยเขากับเข้ามาทักทายเราอย่างดีแต่เราไม่กล้าที่จะคุยกับเขา พอวันนั้นเล่นกิจกรรมเสร็จ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน โดยไม่ได้คิดที่จะติดต่อกันเลย พอมาวันเปิดเทอม เรามาโรงเรียนสายทำให้เราไม่ได้เลือกที่นั่งบนห้อง แต่พอจะมีที่ว่างหลังห้องริมหน้าต่างที่นึงเราเลยเข้าไปนั่ง (ตอนนั้นเห็นกระเป๋าโต๊ะข้างๆวางอยู่แต่ไม่รู้ว่าใคร) พอคุณครูมาโฮมรูมนักเรียนก้เริ่มเข้าห้องเรียนกัน ปรากฏว่าโต๊ะข้างๆเราเป็นเพื่อน ผช. ตัวอ้วนๆนั่ง เขามองหน้าเราแล้วก้หัวเราะกับเพื่อน มันเข้ามาแซวเรา แกล้งเราแหย่เรา(ตอนนี้สนิทกะมันละ) ตอนนั้นเราร้องไห้เลย ร้องไห้ตั้งแต่วันเปิดเทอมเลย 555 (เป้นคนเจ้าน้ำตา) เรานั่งฟุบหน้าร้องไห้ จนมีเพื่อนคนนึงมาสะกิดว่าคุณครูเรียกไปพบ คุณครูคนนี้คือป้าของเรา (ไม่ใช่เด็กเส้นนะ 555 ) คุณครูคนนี้เป้นเพื่อนสนิทของแม่เรา แม่เราอยากให้เรามาหาประสบการณ์กับชีวิตวันรุ่นน่ะค่ะ เราเป้นลูกคนเดียวพ่อแม่ตามใจ 555 เข้าเรื่องต่อเลยนะคะ เราได้มาพักอาศัยอยูกับคุณครูท่านนี้ล่ะ(เราเรียกป้าว่าคุณครูตลอด) ท่านไม่มีลูกไม่มีสามี อีกอย่างตอนเด้กเขาเคยเลี้ยงเรามาด้วยล่ะ มาต่อกันเลยดีกว่า พอคุณครูเรียกไปพบ เขาก้ถามว่าร้องไห้ทำไม เราก้เล่าไปเขาก้บอกว่าอย่าร้องไห้มากนะ ไอ้พวกนี้มันบ้าชอบแกล้งเพื่อนประจำ ยิ่งร้องไห้มันจะยิ่งแกล้งนะ แล้วก้ถามสารพัดค่ะ จำไม่ได้ 555 พอคุยเสร้จเราก้กลับมาในห้องเหมือนเดิม(ไม่มีใครรู้ว่าครูประจำชั้นเป้นป้าเรา แต่ตอนนี้รู้แล้วไม่มีใครกล้าแกล้ง 555) เราไม่กล้าคุย ไม่กล้ามองหน้าใครเลย เรียนอย่างเดียว พอตอนพักเที่ยง เราก้ไม่กินข้าวเพราะไม่มีโต๊ะนั่ง จนกระทั่ง เอฟ มาเจอเรา เขาก้ทักเราใช่จี้ไหม?? ไม่กินข้าวหรอ??? เรียนห้องไหนอ่ะ??? ใส่มาเป้นชุดเยอะกว่านี้แต่จำไม่ได้ เราก้ตอบเขาไปว่าเราขี้เกียจกิน 555 พอขึ้นห้องเรียนไปสักพัก คาบนี้เป้นคาบภาษาไทยต้องจับคู่(จับคู่อีกแล้ว)แต่โรงเรียนนี้ดีตรงที่จับคู่เขาจะเลือกให้ เราก้ได้กระดาษเล็กๆใบนึงเราก้พลิกอ่านดู เห้ย!!!! ชื่อคุ้นๆแต่นึกไม่ออก(ในป้ายชื่อจะระบุชื่อเรากะคู่ของเรา) เพื่อนในห้องก้เจี๊ยวจ๊าวกับการหาคู่ เราก้มองหาเพื่อน เราก้เจอเอฟ!!! อ้าว!!เอฟเรียนห้องเดียวกะเรา เราเลยเดินเข้าไปทักพอดีเห้นป้ายชื่อ เห้ย!!คู่กะเอฟอีกแล้ว555 สวรรค์ทรงโปรด เอฟก้ตกใจ แล้วก้ถามอย่างเดิมใส่มาเป้นชุด (อ่อ ลืมบอก จับคู่นี่ทำงานคู่กันตลอดภาคเรียน) พอหลังจากนั้นเราก้เริ่มสนิทกะเอฟ เอฟก้แนะะนำเพื่อนให้รู้จัก เพื่อนกลุ่มเอฟ มี3คน เอฟ นุ่น และแจม เพื่อนเอฟน่ารักมาก ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะคุยกะเรา(เขาเคยบอกเราว่าเป้นเพราะเราไม่เปิดใจรับเพื่อนมากกว่าเราเลยไม่มีเพื่อนคุย ก้จริงนะเรากลัวนิ555) แล้วเอฟก้ถามว่ามากจากไหน อยู่กะใคร เยอะแยะสารพัด ตามประสาเอฟคือถามมาเป้นชุดโดยที่ยังไม่ได้ตอบข้อแรกเลย555 จากนั้นเราก้เลยย้ายไปนั่งข้างๆเอฟ สนิทกัน คุยกันทุกเรื่อง(เรายังไม่ได้บอกว่าเป้นหลานคุณครูนะ)เวลาทำโครงงานใหญ่ๆเอฟก้จะดึงเราเข้ากลุ่มตลอด เอฟดีกะเรามากกกกกกก ดีจนเราเริ่มแอบรัก... ก่อนหน้านี้เราเคยมีแฟนเป้น ผช.นะ แต่เพราะความใกล้ชิดมั้ง??? ทำให้เริ่มรักเอฟ เอฟชอบมาปรึกษาเราเรื่องแฟนเขา เราก้แอบน้อยใจนะว่าทำไมต้องปรึกษาเรา?? แต่อีกมุมก้ดีใจที่เขานึกถึงเราเป้นคนแรก เราสนิทกันมาก้ปีกว่าๆ เราไปนอนบ้านเอฟอยู่บ่อยๆ(เอฟเป้นลูกคนเดียวพ่อแม่เอฟเป้นวิศวะกรไม่ค่อยอยู่บ้าน)เราก้จะไปนอนเป้นเพื่อนบ่อย อยู่มาวันหนึ่งตอนนั้นสอบปลายภาค ม.5 เสร้จ เราได้นัดกันไปกินหมูกระทะทั้งห้องไปครบเลย(เพราะเอฟเราเลยสนิทกันทั้งห้อง)วันนี้เป้นวันที่เราจำได้ขึ้นใจไม่มีวันลืม เอฟทะเลาะกะแฟน เอฟร้องไห้บอกให้เราพากลับบ้าน ทั้งที่กินไปได้นิดเดียว(ห่วงกิน555)เอฟร้องไห้ฟูมฟาย เราก้เป้นห่วง ทิชชู่เกลื่อนห้องนอนไปหมด เราก้ได้แต่ปลอบ ไม่เป้นไรนะ สักพักเอฟลงไปข้างล่างไปหยิบเหล้าของพ่อเขามาดื่ม เราก้ห้ามเขาว่าอย่ากินๆมันไม่ดีมีแต่ผลเสีย เอฟก้บอกแล้วจับกลอกปากเรา เราสำลัก(เราไม่ดื่ม) ตอนนั้นรู้สึกโกรธเอฟมาก แต่เอฟก้มาขอโทษ เราก้ให้อภัย บรรยากาศก้เป้นใจเหลือเกิน เราเลยดื่มเป้นเพื่อนเอฟ ดื่นกันจนหมดขวด 5555 เมาเละเทะ เราเลยพูดความในใจออกมา แล้วจูบเอฟ เอฟผลักเราออก ด่าเราสารพัด เราพยายามขอโทษ เขาก้ไล่เราออกจากบ้านเขา ตอนนั้นเราไม่เมาละ เริ่มมีสติ นึกด่าตัวเอง เห้ย!!จี้ทำไรวะ?? เราเสียใจมาก กลับถึงบ้านป้าก้ออกมาเปิดประตูให้ ถามเราดื่มเหล้ามาหรอ?? เราไม่พูดอะไร เดินขึ้นห้องไปร้องไห้ คิดในใจกะตัวเอง เห้ย!!! ทำไรกะเขา เขาเพื่อนงนะ??? หลังจากนั้นเราพยายามติดต่อ เขาก้ไม่รับ เฟสบุค ก้บล้อคเรา ปิดเทอมใหญ่ไปเราก้กลับต่างจังหวัด โดยไม่คิดที่จะกลับไปเรียนที่นั่นอีก แต่ก้ทำไม่ได้เพราะอีกแค่ปีเดียว แต่ปีเดียวที่ผ่านมานี้ทรมานเหลือเกิน เอฟคือเพื่อนคนแรก แต่เราต้องมาทำเขาเสียใจ พอเปิดเทอมม.6มา เอฟย้ายไปนั่งกะเพื่อนอีกคน เราก้ได้กลับมานั่งกะไออ้วนริมหน้าต่างเหมือนเดิม เอฟนั่งหน้าห้อง เรานั่งหลังห้อง อยู่ในห้องเหมือนไม่รู้จักกัน เพื่อนๆก้ถามเราว่าไม่คุยกะเอฟหรอ? เราก้บอกเปล่าคุยนิ แต่ไม่รู้เอฟบอกเพื่อนว่าอะไร ยิ่งมาตอนที่คุณครูบอกว่าเป้นป้าเราอีก โอ้โห????เอฟไปว่าเราในเฟสบุคเลย (เพื่อนอีกคนเปิดให้ดู) เราก้เห้ยผิดหรอที่ไม่ได้บอก ขอโทษทุกอย่างทุกวิถีทางก้ไม่สำเร็จ นี่ก้เหลืออีกแค่ 2 เดือน ก้จะจบล่ะ เราจะบอกเอฟยังไงดีให้คุยกะเราเหมือนเดิม จบม.6แบบนี้มันไม่สวย เราอยากจบแบบความทรงจำดีๆ เพื่อนๆในพันทิป กรุณาแนะนำเราทีเถอะนะ ขอร้อง...*/\*
ปล.มันผิดไหมที่เรารักเอฟ????
ปล.2 ทำไมเอฟถึงโกรธเราขนาดนี้???
แอบรักเพื่อน ผิดไหม?? (หญิงรักหญิง)
**ก่อนอื่นต่องขอบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงทุกประการ ถ้าผู้ใดไม่เชื่อหรือหาว่าเราเพ้อเจ้อ กราบขออภัย...
*เริ่มเรื่องเลยนะคะ คือเราชื่อจี้ค่ะ ขอแทนตัวว่าเรานะคะ เราเรียนอยู่โรงเรียนแห่งหนึ่งในก.ท.ม. เมื่อ 3 ปี ก่อนเราได้รู้จักเพื่อนคนนึงตอนนั้นเราขึ้นม.4(ตอนนี้อยู่ม.6)เราได้ย้ายโรงเรียนจากต่างจังหวัดมาอยู่ก.ท.ม. เมื่อตอนที่เราไปสมัครเรียนที่นั่นครั้งแรก เรารู้สึกตัวเองประหลาดมาก เพราะเราเป็นเด็กบ้านนอกตัวดำๆ ผมทรงนักเรียนหนาๆนึกแล้วขำ 5555 เรากลัวมากว่าจะไม่มีเพื่อนๆคบ แล้วมันก็จริงที่ไม่มีใครกล้าเข้ามาคุยกะเรา แต่แล้ววันหนึ่งจำได้ว่าวันนั้นเป็นวันปฐมนิเทศ โรงเรียนเราได้มีการจัดให้เล่นเกมเป็นคู่ โดยที่คุณครูจะจับฉลากให้ก่อนหน้านี้แล้ว เราได้คู่กะเพื่อน ผญ. คนนึง เธอชื่อว่าเอฟ เอฟเป้นคนน่ารัก เป้นดาวโรงเรียนเลย555 ตอนนั้นเรากลัวมากว่าเขาจะรังเกียจเรา แต่ไม่เลยเขากับเข้ามาทักทายเราอย่างดีแต่เราไม่กล้าที่จะคุยกับเขา พอวันนั้นเล่นกิจกรรมเสร็จ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน โดยไม่ได้คิดที่จะติดต่อกันเลย พอมาวันเปิดเทอม เรามาโรงเรียนสายทำให้เราไม่ได้เลือกที่นั่งบนห้อง แต่พอจะมีที่ว่างหลังห้องริมหน้าต่างที่นึงเราเลยเข้าไปนั่ง (ตอนนั้นเห็นกระเป๋าโต๊ะข้างๆวางอยู่แต่ไม่รู้ว่าใคร) พอคุณครูมาโฮมรูมนักเรียนก้เริ่มเข้าห้องเรียนกัน ปรากฏว่าโต๊ะข้างๆเราเป็นเพื่อน ผช. ตัวอ้วนๆนั่ง เขามองหน้าเราแล้วก้หัวเราะกับเพื่อน มันเข้ามาแซวเรา แกล้งเราแหย่เรา(ตอนนี้สนิทกะมันละ) ตอนนั้นเราร้องไห้เลย ร้องไห้ตั้งแต่วันเปิดเทอมเลย 555 (เป้นคนเจ้าน้ำตา) เรานั่งฟุบหน้าร้องไห้ จนมีเพื่อนคนนึงมาสะกิดว่าคุณครูเรียกไปพบ คุณครูคนนี้คือป้าของเรา (ไม่ใช่เด็กเส้นนะ 555 ) คุณครูคนนี้เป้นเพื่อนสนิทของแม่เรา แม่เราอยากให้เรามาหาประสบการณ์กับชีวิตวันรุ่นน่ะค่ะ เราเป้นลูกคนเดียวพ่อแม่ตามใจ 555 เข้าเรื่องต่อเลยนะคะ เราได้มาพักอาศัยอยูกับคุณครูท่านนี้ล่ะ(เราเรียกป้าว่าคุณครูตลอด) ท่านไม่มีลูกไม่มีสามี อีกอย่างตอนเด้กเขาเคยเลี้ยงเรามาด้วยล่ะ มาต่อกันเลยดีกว่า พอคุณครูเรียกไปพบ เขาก้ถามว่าร้องไห้ทำไม เราก้เล่าไปเขาก้บอกว่าอย่าร้องไห้มากนะ ไอ้พวกนี้มันบ้าชอบแกล้งเพื่อนประจำ ยิ่งร้องไห้มันจะยิ่งแกล้งนะ แล้วก้ถามสารพัดค่ะ จำไม่ได้ 555 พอคุยเสร้จเราก้กลับมาในห้องเหมือนเดิม(ไม่มีใครรู้ว่าครูประจำชั้นเป้นป้าเรา แต่ตอนนี้รู้แล้วไม่มีใครกล้าแกล้ง 555) เราไม่กล้าคุย ไม่กล้ามองหน้าใครเลย เรียนอย่างเดียว พอตอนพักเที่ยง เราก้ไม่กินข้าวเพราะไม่มีโต๊ะนั่ง จนกระทั่ง เอฟ มาเจอเรา เขาก้ทักเราใช่จี้ไหม?? ไม่กินข้าวหรอ??? เรียนห้องไหนอ่ะ??? ใส่มาเป้นชุดเยอะกว่านี้แต่จำไม่ได้ เราก้ตอบเขาไปว่าเราขี้เกียจกิน 555 พอขึ้นห้องเรียนไปสักพัก คาบนี้เป้นคาบภาษาไทยต้องจับคู่(จับคู่อีกแล้ว)แต่โรงเรียนนี้ดีตรงที่จับคู่เขาจะเลือกให้ เราก้ได้กระดาษเล็กๆใบนึงเราก้พลิกอ่านดู เห้ย!!!! ชื่อคุ้นๆแต่นึกไม่ออก(ในป้ายชื่อจะระบุชื่อเรากะคู่ของเรา) เพื่อนในห้องก้เจี๊ยวจ๊าวกับการหาคู่ เราก้มองหาเพื่อน เราก้เจอเอฟ!!! อ้าว!!เอฟเรียนห้องเดียวกะเรา เราเลยเดินเข้าไปทักพอดีเห้นป้ายชื่อ เห้ย!!คู่กะเอฟอีกแล้ว555 สวรรค์ทรงโปรด เอฟก้ตกใจ แล้วก้ถามอย่างเดิมใส่มาเป้นชุด (อ่อ ลืมบอก จับคู่นี่ทำงานคู่กันตลอดภาคเรียน) พอหลังจากนั้นเราก้เริ่มสนิทกะเอฟ เอฟก้แนะะนำเพื่อนให้รู้จัก เพื่อนกลุ่มเอฟ มี3คน เอฟ นุ่น และแจม เพื่อนเอฟน่ารักมาก ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะคุยกะเรา(เขาเคยบอกเราว่าเป้นเพราะเราไม่เปิดใจรับเพื่อนมากกว่าเราเลยไม่มีเพื่อนคุย ก้จริงนะเรากลัวนิ555) แล้วเอฟก้ถามว่ามากจากไหน อยู่กะใคร เยอะแยะสารพัด ตามประสาเอฟคือถามมาเป้นชุดโดยที่ยังไม่ได้ตอบข้อแรกเลย555 จากนั้นเราก้เลยย้ายไปนั่งข้างๆเอฟ สนิทกัน คุยกันทุกเรื่อง(เรายังไม่ได้บอกว่าเป้นหลานคุณครูนะ)เวลาทำโครงงานใหญ่ๆเอฟก้จะดึงเราเข้ากลุ่มตลอด เอฟดีกะเรามากกกกกกก ดีจนเราเริ่มแอบรัก... ก่อนหน้านี้เราเคยมีแฟนเป้น ผช.นะ แต่เพราะความใกล้ชิดมั้ง??? ทำให้เริ่มรักเอฟ เอฟชอบมาปรึกษาเราเรื่องแฟนเขา เราก้แอบน้อยใจนะว่าทำไมต้องปรึกษาเรา?? แต่อีกมุมก้ดีใจที่เขานึกถึงเราเป้นคนแรก เราสนิทกันมาก้ปีกว่าๆ เราไปนอนบ้านเอฟอยู่บ่อยๆ(เอฟเป้นลูกคนเดียวพ่อแม่เอฟเป้นวิศวะกรไม่ค่อยอยู่บ้าน)เราก้จะไปนอนเป้นเพื่อนบ่อย อยู่มาวันหนึ่งตอนนั้นสอบปลายภาค ม.5 เสร้จ เราได้นัดกันไปกินหมูกระทะทั้งห้องไปครบเลย(เพราะเอฟเราเลยสนิทกันทั้งห้อง)วันนี้เป้นวันที่เราจำได้ขึ้นใจไม่มีวันลืม เอฟทะเลาะกะแฟน เอฟร้องไห้บอกให้เราพากลับบ้าน ทั้งที่กินไปได้นิดเดียว(ห่วงกิน555)เอฟร้องไห้ฟูมฟาย เราก้เป้นห่วง ทิชชู่เกลื่อนห้องนอนไปหมด เราก้ได้แต่ปลอบ ไม่เป้นไรนะ สักพักเอฟลงไปข้างล่างไปหยิบเหล้าของพ่อเขามาดื่ม เราก้ห้ามเขาว่าอย่ากินๆมันไม่ดีมีแต่ผลเสีย เอฟก้บอกแล้วจับกลอกปากเรา เราสำลัก(เราไม่ดื่ม) ตอนนั้นรู้สึกโกรธเอฟมาก แต่เอฟก้มาขอโทษ เราก้ให้อภัย บรรยากาศก้เป้นใจเหลือเกิน เราเลยดื่มเป้นเพื่อนเอฟ ดื่นกันจนหมดขวด 5555 เมาเละเทะ เราเลยพูดความในใจออกมา แล้วจูบเอฟ เอฟผลักเราออก ด่าเราสารพัด เราพยายามขอโทษ เขาก้ไล่เราออกจากบ้านเขา ตอนนั้นเราไม่เมาละ เริ่มมีสติ นึกด่าตัวเอง เห้ย!!จี้ทำไรวะ?? เราเสียใจมาก กลับถึงบ้านป้าก้ออกมาเปิดประตูให้ ถามเราดื่มเหล้ามาหรอ?? เราไม่พูดอะไร เดินขึ้นห้องไปร้องไห้ คิดในใจกะตัวเอง เห้ย!!! ทำไรกะเขา เขาเพื่อนงนะ??? หลังจากนั้นเราพยายามติดต่อ เขาก้ไม่รับ เฟสบุค ก้บล้อคเรา ปิดเทอมใหญ่ไปเราก้กลับต่างจังหวัด โดยไม่คิดที่จะกลับไปเรียนที่นั่นอีก แต่ก้ทำไม่ได้เพราะอีกแค่ปีเดียว แต่ปีเดียวที่ผ่านมานี้ทรมานเหลือเกิน เอฟคือเพื่อนคนแรก แต่เราต้องมาทำเขาเสียใจ พอเปิดเทอมม.6มา เอฟย้ายไปนั่งกะเพื่อนอีกคน เราก้ได้กลับมานั่งกะไออ้วนริมหน้าต่างเหมือนเดิม เอฟนั่งหน้าห้อง เรานั่งหลังห้อง อยู่ในห้องเหมือนไม่รู้จักกัน เพื่อนๆก้ถามเราว่าไม่คุยกะเอฟหรอ? เราก้บอกเปล่าคุยนิ แต่ไม่รู้เอฟบอกเพื่อนว่าอะไร ยิ่งมาตอนที่คุณครูบอกว่าเป้นป้าเราอีก โอ้โห????เอฟไปว่าเราในเฟสบุคเลย (เพื่อนอีกคนเปิดให้ดู) เราก้เห้ยผิดหรอที่ไม่ได้บอก ขอโทษทุกอย่างทุกวิถีทางก้ไม่สำเร็จ นี่ก้เหลืออีกแค่ 2 เดือน ก้จะจบล่ะ เราจะบอกเอฟยังไงดีให้คุยกะเราเหมือนเดิม จบม.6แบบนี้มันไม่สวย เราอยากจบแบบความทรงจำดีๆ เพื่อนๆในพันทิป กรุณาแนะนำเราทีเถอะนะ ขอร้อง...*/\*
ปล.มันผิดไหมที่เรารักเอฟ????
ปล.2 ทำไมเอฟถึงโกรธเราขนาดนี้???