เมื่อเช้านี้มีตรวจร่างกายครับ
ที่นี้พอผมเจาะเลือดเสร็จก็เห็นพยาบาลมามุงที่ผู้หญิงคนนึง
เธอจะเป็นลมแล้วอยากอ้วกหลังจากที่เจาะเลือด
หน้านี่ซีดมากเลยครับ แต่พยาบาลที่นี่ดีมากมาถามอาการน้องเค้ากัน มาช่วยประคอง เอาถุงมาให้อ้วก
ทีนี้ผ่านไปพักนึง ตอนผมไปฉีดวัคซีนที่ห้องก็เจอเธอเปิดม่านข้างๆเตียงแล้วลุกขึ้นมานั่ง สภาพเธอหัวยุ่ง สะลึมสะลือ
ผมปลดกระดุมเสื้อ2เม็ดถกคอเสื้อลงมาถึงแขนกำลังฉีดวัคซีน
พยาบาลก็บอกเธอว่านั่งรอก่อนอาการดีขึ้นค่อยกลับ
ส่วนผมก็ให้รอวัดความดันหลังฉีดวัคซีน
เลยชวนเธอคุยตอนนั่งข้างๆกัน
ผม: กลัวเข็มเหรอครับ
เธอ: ค่ะ เป็นมานานแล้ว พอเจาะเลือดแล้วบางทีก็วูบไปเลย อายคนมากเลยคนเยอะ
ผม: แล้วดูดตั้ง2หลอดเนอะ
เธอ: ช่าย หลอดที่2ตอนดูดปรู๊ดไปนี่ หน้ามืดเลย
ผม: ไม่ชวนคนมาเป็นเพื่อนล่ะครับ เผื่อเป็นลมไป
เธอ: ชวนแม่แล้วแม่ไม่ยอมมาด้วย
(น่าสงสารอะ ต้องเป็นลมตอนมาตรวจทุกครั้งเนี่ยนะ)
ผม: เคยเจออุบัติเหตุเหรอครับ ถึงกลัวเลือด
เธอ: ใช่ค่ะ เคยไปสอบหมอตอนผ่ามือนี่ล้มไปเลย
นี่ที่ทำงานใหม่เค้าให้มาตรวจร่างกาย ถ้าไม่จำเป็นไม่มาเด็ดขาด
เธอก็ถามผมทำงานที่ไหน เธอทำแถวฟิวเจอร์
ตอนเธอยิ้มนี่น่ารักมากกกก
แล้วพักนึงพยาบาลก็เรียกเธอเข้าห้องพบหมอ
ผมก็เดินออกมา แต่คิดในใจทำไมไม่ชวนเธอกินข้าวเป็นเพื่อน ทำไมไม่ขอไลน์
ถ้าเธอมาอ่านอยากให้รู้ว่า ทุกครั้งที่เธอมาเจาะเลือดแล้วเป็นลม
ถ้าไม่มีคนมาดูแล ผมขอดูแลเธอเองนะ
เธอน่ารักอะ ได้คุยแค่แป้บเดียวก็ถูกชะตา
ไม่อยากเห็นเธอมาคนเดียวแล้วทั้งอ้วก ทั้งหน้ามืดต้องนั่งรถเข็นไปนอนบนเตียง
ไม่รู้เป็นยังไงบ้างหายช้ำรึยัง ช้ำง่ายวันแรกก็ประคบน้ำแข็งนะ
ปล.เดินกลับไปเผื่อเจอเธออีกแต่ก็ไม่เจอ
เคยเป็นอารมณ์นี้มั้ยครับ เจอคนที่ถูกชะตา แต่ก็ไม่กล้าจีบ แล้วก็มานั่งเสียดาย เฮ้อ..
ขอแท็กสยามกับโต๊ะเครื่องแป้งด้วยครับ เผื่อเธอมาอ่าน
อยากบอกผู้หญิงที่เจาะเลือดแล้วเป็นลมที่รพ.กรุงเทพคริสเตียนวันนี้ครับ
ที่นี้พอผมเจาะเลือดเสร็จก็เห็นพยาบาลมามุงที่ผู้หญิงคนนึง
เธอจะเป็นลมแล้วอยากอ้วกหลังจากที่เจาะเลือด
หน้านี่ซีดมากเลยครับ แต่พยาบาลที่นี่ดีมากมาถามอาการน้องเค้ากัน มาช่วยประคอง เอาถุงมาให้อ้วก
ทีนี้ผ่านไปพักนึง ตอนผมไปฉีดวัคซีนที่ห้องก็เจอเธอเปิดม่านข้างๆเตียงแล้วลุกขึ้นมานั่ง สภาพเธอหัวยุ่ง สะลึมสะลือ
ผมปลดกระดุมเสื้อ2เม็ดถกคอเสื้อลงมาถึงแขนกำลังฉีดวัคซีน
พยาบาลก็บอกเธอว่านั่งรอก่อนอาการดีขึ้นค่อยกลับ
ส่วนผมก็ให้รอวัดความดันหลังฉีดวัคซีน
เลยชวนเธอคุยตอนนั่งข้างๆกัน
ผม: กลัวเข็มเหรอครับ
เธอ: ค่ะ เป็นมานานแล้ว พอเจาะเลือดแล้วบางทีก็วูบไปเลย อายคนมากเลยคนเยอะ
ผม: แล้วดูดตั้ง2หลอดเนอะ
เธอ: ช่าย หลอดที่2ตอนดูดปรู๊ดไปนี่ หน้ามืดเลย
ผม: ไม่ชวนคนมาเป็นเพื่อนล่ะครับ เผื่อเป็นลมไป
เธอ: ชวนแม่แล้วแม่ไม่ยอมมาด้วย
(น่าสงสารอะ ต้องเป็นลมตอนมาตรวจทุกครั้งเนี่ยนะ)
ผม: เคยเจออุบัติเหตุเหรอครับ ถึงกลัวเลือด
เธอ: ใช่ค่ะ เคยไปสอบหมอตอนผ่ามือนี่ล้มไปเลย
นี่ที่ทำงานใหม่เค้าให้มาตรวจร่างกาย ถ้าไม่จำเป็นไม่มาเด็ดขาด
เธอก็ถามผมทำงานที่ไหน เธอทำแถวฟิวเจอร์
ตอนเธอยิ้มนี่น่ารักมากกกก
แล้วพักนึงพยาบาลก็เรียกเธอเข้าห้องพบหมอ
ผมก็เดินออกมา แต่คิดในใจทำไมไม่ชวนเธอกินข้าวเป็นเพื่อน ทำไมไม่ขอไลน์
ถ้าเธอมาอ่านอยากให้รู้ว่า ทุกครั้งที่เธอมาเจาะเลือดแล้วเป็นลม
ถ้าไม่มีคนมาดูแล ผมขอดูแลเธอเองนะ
เธอน่ารักอะ ได้คุยแค่แป้บเดียวก็ถูกชะตา
ไม่อยากเห็นเธอมาคนเดียวแล้วทั้งอ้วก ทั้งหน้ามืดต้องนั่งรถเข็นไปนอนบนเตียง
ไม่รู้เป็นยังไงบ้างหายช้ำรึยัง ช้ำง่ายวันแรกก็ประคบน้ำแข็งนะ
ปล.เดินกลับไปเผื่อเจอเธออีกแต่ก็ไม่เจอ
เคยเป็นอารมณ์นี้มั้ยครับ เจอคนที่ถูกชะตา แต่ก็ไม่กล้าจีบ แล้วก็มานั่งเสียดาย เฮ้อ..
ขอแท็กสยามกับโต๊ะเครื่องแป้งด้วยครับ เผื่อเธอมาอ่าน