เล่นหูเล่นตา:'ข้างหลังสีหนุ่ม (2) : คอลัมน์ เล่นหูเล่นตา โดย.. เจนนิเฟอร์ คิ้ม
คมชัดลึกออนไลน์ ฉบับวันที่ 29-12-2557
เราทุกคนล้วนยืนอยู่บนความเปลี่ยนแปลง...การต่อสู้ดิ้นรน และต้องคอยหลบหลีกคนเห็นแก่ตัวที่คอยหาผลประโยชน์จากเราตลอดชีวิต...
“ผมมีลูกชายคนเดียว... ตอนเด็กๆ มันก็ซนของมันไปตามวัย แต่มันก็เป็นเด็กดี ไม่ดื้อ บอกให้มันทำอะไรมันก็รับผิดชอบดี ฝากคุณคิ้มช่วยดูแลมันด้วยนะครับ หนักเบาก็ว่าเอา...”
พ่อของสีหนุ่มยกมือไหว้ฉันปลกๆ ฝากฝังลูกชายคนเดียวให้ช่วยดูแล ในตอนเย็นของวันที่ 15 ธันวาคม 2557 หลังจากที่พวกเราไปออกรายการ “เรื่องเด่นเย็นนี้” กับคุณสรยุทธ...ก่อนหน้านั้นฉันพาสีหนุ่มไปตัดผมกับ “พี่หรั่ง” (พรเทพ หวังปาเต๊ะ) ที่ร้านเดอะ เลานจ์ แฮร์ ซาลอน (The Lounge Hair Salon) ของพี่ไก่ สมพร สีหนุ่มนั่งหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าขณะที่พี่หรั่งตัดผมให้ ฉันนึกสงสารและเอ็นดูมัน อยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับมันในการตั้งต้นก้าวเดินในวงการที่มองดูสวยงาม มีเกียรติในสายตาของคนภายนอก แต่ยากลำบากแสนเข็ญสำหรับคนข้างในกว่าที่จะก้าวเข้ามา และดำรงสถานภาพให้ได้ยาวนานที่สุดบนเส้นทางสายนี้...ตัดผมเสร็จพาเดินหาร้องเท้าคู่ใหม่ที่จะใส่ออกรายการตอนเย็น ดูป้ายราคาแล้ว เอิ่ม....แต่พอมองสภาพรองเท้ามันแล้วสลดใจ บุญ-บาปค่ะคุณ ต้องกัดฟันซื้อให้มันสักคู่ มันจะได้ดูดีดูสมกับค่าจ้างที่ลูกค้าจะให้เวลาไปออกงานต่างๆ...มองดูกางเกงยีนขาเต่อรัดติ้วสไตล์ตลาดนีออนอ่อนนุชของมันแล้ว ก็...เฮ้อ! สีหนุ่มมันใส่กางเกงตัวละ 150 บาท ตัวเดิมตัวเดียวของมันมาจากเชียงรายมา 2 อาทิตย์แล้ว ตั้งแต่รอบเพลง “หลงตัวเอง” มาจนถึงรอบที่มันได้แชมป์ แต่ไม่ต้องห่วง มันบอกว่ามันถอดซัก 2-3 ครั้งแล้ว ไม่เช่นนั้นไข่เค็มอาจเป็นไข่เยี่ยวม้าได้ ก็เลยต้องซื้อใหม่ให้สัก 2 ตัว เอาไว้ให้มันใส่เดินสายพบสื่อ ซื้อปุ๊บใส่ปั๊บ ราศีจับเลยค่าคุณตำรวจ! ช่วงนี้เป็นช่วง “ปุ๊บปั๊บรับโชค” ของสีหนุ่ม...สีหนุ่มมึนกว่าเก่า เพราะนอนน้อย ต้องตื่นแต่เช้ามาออกรายการ “เรื่องเล่าเช้านี้” ตกลงวันนี้เป็นวัน “เรื่องเล่าตลอดวันนี้” ใช่มั้ย? เพราะออกตอนเช้า แล้วรอไปออกตอนเย็นอีก...สักพักมันรับโทรศัพท์ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแล้วบ่นอะไรงึมงำ
“อีหนุ่ม… ผีเข้ารึไง? บ่นอะไรของ มีอะไรไม่สบายใจก็พูดมา”
“ญาติก็ไม่ใช่ เพิ่งรู้จักกันไม่นาน เขาโทรมาบอกกับผมว่า ให้เอาเงินรางวัลที่จะได้ไปฝากเขาไว้ แล้วอยากได้อะไรค่อยมาเบิกเอาไปใช้ อย่าเอาไปฝากกับพ่อแม่ เดี๋ยวญาติจะมาขอยืม แล้วยังบอกอีกว่ารับงานไว้ให้ผมเยอะแยะเลย”
“อ้าว... เขาไม่ใช่ญาติหรอกเหรอ กูก็นึกว่าเป็นญาติซะอีก” สีหนุ่มส่ายหน้า หน้ามุ่ยขี้เหร่กว่าเก่าและกว่ากรูค่าคุณผู้ชม มันอารมณ์เสียต่อหน้าฉันเป็นครั้งแรก
“พ่อรออยู่ตรงไหนหนุ่ม ไปพาพ่อมารอที่ตึกมาลีนนท์นะ เดี๋ยวถ่ายรายการเสร็จจะได้ลงไปเจอพ่อ คุยให้แกเข้าใจให้สบายใจ เดี๋ยวคนแก่เขาจะกังวลเป็นทุกข์ เดี๋ยวพี่จะช่วยพูดให้นะ จะได้สบายใจ ส่วนคนพวกนั้นเดี๋ยวกูจัด (การ) ให้”
เฮ้อ...กรู! อิฉันเบื่อค่าคุณผู้ชมขา หน้าที่โค้ชมันน่าจะเสร็จไปตั้งแต่ตอนจบรอบชิงแล้วมั้ยค่ะ ฉันควรจะกลับไปจิบน้ำชาที่หลังบ้าน ดูต้นบอนไซของฉัน หรือเดินตลาดสด พูดคุยกับแม่ค้าตลาดสะพาน 3 อย่างที่เคยเป็น กลับต้องมาคอยเคลียร์ปัญหาบ้าบอของเด็กดอย จะทิ้งมันไว้ก็ใจร้ายเกินไป ในเมื่อฉันรู้อยู่แก่ใจว่า ช้าหรือเร็วเรื่องแบบนี้ก็ต้องเกิด (ยังไม่ทันพ้น 24 ชั่วโมงก็เกิดแล้ว) น้าแอ๊ด คาราบาว ถึงต้องออกมาเตือนว่า “ถูกหวยอย่าเพิ่งบอกญาติ เอาเงินไปใช้หนี้ก่อน...” สีหนุ่มมันไม่ได้ถูกหวย มันเหมือนนักมวยคาดเชือกแล้วได้แชมป์โลก คราวนี้ก็เป็นธรรมดาที่คนจะมาหาผลประโยชน์ มาทวงบุญทวงคุณ... ตกลงดวงมันหรือดวงฉันเป็นกาลกิณี มีแต่เรื่อง! (สงสัยจะอย่างหลังมั้ยค่ะคุณ)
“หนุ่ม...ว่าพี่มีพิษมั้ย?”
“ก็ประมาณนึงครับ” มันแอบมองหน้าฉันนิดนึง ประมาณว่า “อีงูพิษ!”
“รู้ไว้นะว่า กูอยากเป็นคนน่ารักแสนดี ไม่มีพิษสง แต่กูผ่านอะไรมาอย่าให้พูด กูไม่ได้มีพิษร้ายไว้ทำลายใคร แต่มีเอาไว้ป้องกันตัวเอง และที่สำคัญตอนนี้กูต้องเอาพิษของกูมาปกป้องอีกคน โลกของกำลังจะเปลี่ยนไปนหนุ่ม เมื่อมันมีผลประโยชน์ของเข้ามาเกี่ยวข้อง มีคนจ้องจะเอาเปรียบ กูจะไม่มีวันยอมให้ใครมาทำแบบนั้นกับ เงินก็ต้องเป็นของกับพ่อแม่ กูเองก็ไม่มีสิทธิ์แม้แต่บาทเดียว เพราะกูเองก็ทั้งสวย ทั้งรวย และแสนดี พูดเพราะ จริงมั้ยหนุ่ม”
จากที่หน้านิ่ว สีหนุ่มหัวเราะ ฉันอยากให้มันหายเครียดและค่อยๆ ทำความเข้าใจกับชีวิตของตัวเองในอนาคตและผู้คนมากหน้าหลายตาที่จะเข้ามาหาด้วยหลากหลายเจตนา...
พอถ่ายรายการคุณสรยุทธเสร็จ ฉันกับสีหนุ่มก็ลงไปเจอพ่อและคนพวกนั้น ซึ่งไม่ใช่ญาตินั่งรออยู่ที่ชั้นล่างอยู่ก่อนแล้ว...ฉันเดินไปสวัสดีพ่อของสีหนุ่ม แล้วบอกให้พ่อรอก่อนเดี๋ยวจะคุยด้วย ฉันคุยกับคนพวกนั้นก่อน
“หนุ่มบอกว่าพวกพี่ดีกับหนุ่ม ขอบคุณนะคะที่ช่วยดูแล (ฉันพูดพร้อมยกมือไหว้ขอบคุณ) แต่ตอนนี้หนุ่มอยู่ในความดูแลของทางบริษัท AP&J และกำลังจะถูกส่งต่อไปให้ค่าย I am ดูแลบริหารงานให้ โค้ชหรือใครก็เข้าไปยุ่งเกี่ยวไม่ได้ จะพาหนุ่มไปร้องที่ไหนก็ต้องผ่านบริษัท หนุ่มไปเองไม่ได้ เขามีสัญญากับทางบริษัท เดี๋ยวคนพาไปจะโดนฟ้องเอานะคะ แล้วเรื่องเงิน 3 ล้านกับรถของรางวัล ทางบริษัทเขาจะจัดการให้ เขาเป็นบริษัทใหญ่ ทำรายการระดับร้อยล้าน ธนนท์ กับ สงกรานต์ ก็ได้รับเงินและรางวัลครบถ้วน ไม่เคยมีปัญหา ทางรายการไม่จำเป็นต้องร้องแรกแหกกระเฌอแจ้งรายละเอียดให้ใครทราบ นอกจากเจ้าตัวที่ได้รางวัล ถ้าจะมีใครมาวุ่นวาย คนคนนั้นคงต้องอยากได้ผลประโยชน์ด้วยล่ะค่ะ...คนสมัยนี้มันไว้ใจยาก อยากได้ของคนอื่นฟรีๆ บริษัทเองก็ต้องคอยดูแลให้เด็กไม่ตกเป็นเหยื่อ ไม่กลายเป็นสามล้อถูกหวย...เข้าใจตรงกันนะคะ ” พูดเสร็จฉันก็สะบัดบ็อบย้ายก้นมาคุยกับพ่อของสีหนุ่ม...พ่อปลื้มปริ่มในความสำเร็จและชีวิตที่เปลี่ยนไปของลูกชาย แล้วเล่าร่ายยาวถึงความภูมิใจในตัวลูก ดีใจที่ลูกมาถึงตรงนี้ได้ พ่อยกมือขึ้นไหว้ท่วมหัวแล้วพูดว่า
“ขอบคุณคุณคิ้ม ขอบคุณคนดูทุกคนที่รักหนุ่ม" พูดจบพ่อก็น้ำตาซึม พ่อกับแม่ของสีหนุ่มเป็นแค่ตาสีตาสา ฉันเห็นแล้วรู้สึกเห็นใจ ฉันคงไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายหรือทำลายและเอาเปรียบอีหนุ่ม ตราบเท่าที่มันยังคงฟังเสียงฉันก่นด่าอยู่ (ไม่ฟังเมื่อไหร่ก็ตัวใครตัวมันนะคะคู้ณ!)”
ฉันกับสีหนุ่ม สีเกด และนุชนาฎ ยืนส่งพ่อขึ้นรถกลับเชียงราย
“อีหนุ่ม...เอ้านี่!...เอาเงินไปให้พ่อแม่เก็บไว้ไปหาหมอ เดี๋ยวใครจะลุกขึ้นมาทำดี เอาบุญเอาคุณจะวุ่นวายไปกันใหญ่ นี่ขนาดอยู่เฉยๆ ยังจะมีเรื่อง กูเบื่อจริงๆ ไม่น่าได้แชมป์ หรือไม่น่าจะอยู่ทีมกูก็ไม่รู้ ตอนนี้กูงงไปหมดแล้ว...ยังไม่มีรายได้ เงินนี่เอาไปใช้ก่อน มีแล้วค่อยเอามาคืนกู จำไว้นะ อย่าไปรับเอาอะไรฟรีจากใครมา เพราะเวลาจ่ายคืนบางครั้งมันก็เกินกว่าที่จะชดใช้...ปากกูจะฉีกถึงรูตูดแล้ว อย่าเพิ่งเบื่อ ให้กูเบื่อก่อน!”
หนุ่มรับเงินจากมือฉันไปปึกหนึ่ง สีหน้ามันดีใจมาก มันเก็บไว้ในกระเป๋าสะพายแล้วกอดไว้อย่างกับเป็นของมีค่ายิ่ง
.
..เส้นทางนี้ยังอีกยาวไกลให้สีหนุ่มได้เรียนรู้ทั้งการงานและผู้คน อย่ายอมแพ้นะสีหนุ่ม ประชาชนคนใจดีที่โหวตให้ เขาคอยเป็นกำลังใจและคอยเข้าใจหนุ่มเสมอ คนใจดีเหล่านี้เขาเขียนหนุ่มขึ้นมาด้วยใจ เขาให้โอกาสหนุ่มได้เกิดในวงการนี้ ต่อให้ใครพยายามลบด้วยเท้าอีกสักกี่ครั้ง คนดีก็ย่อมเข้าใจในความดี กราบขอบพระคุณแทนสีหนุ่มมันอีกครั้ง...
ด้วยความเคารพ
เจนนิเฟอร์ คิ้ม
โปรดติดตามตอนต่อไป
คอลัมน์เล่นหูเล่นตา : ข้างหลังสีหนุ่ม (2) โดยเจนนิเฟอร์ คิ้ม ฉบับคมชัดลึกออนไลน์
เล่นหูเล่นตา:'ข้างหลังสีหนุ่ม (2) : คอลัมน์ เล่นหูเล่นตา โดย.. เจนนิเฟอร์ คิ้ม
คมชัดลึกออนไลน์ ฉบับวันที่ 29-12-2557
เราทุกคนล้วนยืนอยู่บนความเปลี่ยนแปลง...การต่อสู้ดิ้นรน และต้องคอยหลบหลีกคนเห็นแก่ตัวที่คอยหาผลประโยชน์จากเราตลอดชีวิต...
“ผมมีลูกชายคนเดียว... ตอนเด็กๆ มันก็ซนของมันไปตามวัย แต่มันก็เป็นเด็กดี ไม่ดื้อ บอกให้มันทำอะไรมันก็รับผิดชอบดี ฝากคุณคิ้มช่วยดูแลมันด้วยนะครับ หนักเบาก็ว่าเอา...”
พ่อของสีหนุ่มยกมือไหว้ฉันปลกๆ ฝากฝังลูกชายคนเดียวให้ช่วยดูแล ในตอนเย็นของวันที่ 15 ธันวาคม 2557 หลังจากที่พวกเราไปออกรายการ “เรื่องเด่นเย็นนี้” กับคุณสรยุทธ...ก่อนหน้านั้นฉันพาสีหนุ่มไปตัดผมกับ “พี่หรั่ง” (พรเทพ หวังปาเต๊ะ) ที่ร้านเดอะ เลานจ์ แฮร์ ซาลอน (The Lounge Hair Salon) ของพี่ไก่ สมพร สีหนุ่มนั่งหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าขณะที่พี่หรั่งตัดผมให้ ฉันนึกสงสารและเอ็นดูมัน อยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับมันในการตั้งต้นก้าวเดินในวงการที่มองดูสวยงาม มีเกียรติในสายตาของคนภายนอก แต่ยากลำบากแสนเข็ญสำหรับคนข้างในกว่าที่จะก้าวเข้ามา และดำรงสถานภาพให้ได้ยาวนานที่สุดบนเส้นทางสายนี้...ตัดผมเสร็จพาเดินหาร้องเท้าคู่ใหม่ที่จะใส่ออกรายการตอนเย็น ดูป้ายราคาแล้ว เอิ่ม....แต่พอมองสภาพรองเท้ามันแล้วสลดใจ บุญ-บาปค่ะคุณ ต้องกัดฟันซื้อให้มันสักคู่ มันจะได้ดูดีดูสมกับค่าจ้างที่ลูกค้าจะให้เวลาไปออกงานต่างๆ...มองดูกางเกงยีนขาเต่อรัดติ้วสไตล์ตลาดนีออนอ่อนนุชของมันแล้ว ก็...เฮ้อ! สีหนุ่มมันใส่กางเกงตัวละ 150 บาท ตัวเดิมตัวเดียวของมันมาจากเชียงรายมา 2 อาทิตย์แล้ว ตั้งแต่รอบเพลง “หลงตัวเอง” มาจนถึงรอบที่มันได้แชมป์ แต่ไม่ต้องห่วง มันบอกว่ามันถอดซัก 2-3 ครั้งแล้ว ไม่เช่นนั้นไข่เค็มอาจเป็นไข่เยี่ยวม้าได้ ก็เลยต้องซื้อใหม่ให้สัก 2 ตัว เอาไว้ให้มันใส่เดินสายพบสื่อ ซื้อปุ๊บใส่ปั๊บ ราศีจับเลยค่าคุณตำรวจ! ช่วงนี้เป็นช่วง “ปุ๊บปั๊บรับโชค” ของสีหนุ่ม...สีหนุ่มมึนกว่าเก่า เพราะนอนน้อย ต้องตื่นแต่เช้ามาออกรายการ “เรื่องเล่าเช้านี้” ตกลงวันนี้เป็นวัน “เรื่องเล่าตลอดวันนี้” ใช่มั้ย? เพราะออกตอนเช้า แล้วรอไปออกตอนเย็นอีก...สักพักมันรับโทรศัพท์ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแล้วบ่นอะไรงึมงำ
“อีหนุ่ม… ผีเข้ารึไง? บ่นอะไรของ มีอะไรไม่สบายใจก็พูดมา”
“ญาติก็ไม่ใช่ เพิ่งรู้จักกันไม่นาน เขาโทรมาบอกกับผมว่า ให้เอาเงินรางวัลที่จะได้ไปฝากเขาไว้ แล้วอยากได้อะไรค่อยมาเบิกเอาไปใช้ อย่าเอาไปฝากกับพ่อแม่ เดี๋ยวญาติจะมาขอยืม แล้วยังบอกอีกว่ารับงานไว้ให้ผมเยอะแยะเลย”
“อ้าว... เขาไม่ใช่ญาติหรอกเหรอ กูก็นึกว่าเป็นญาติซะอีก” สีหนุ่มส่ายหน้า หน้ามุ่ยขี้เหร่กว่าเก่าและกว่ากรูค่าคุณผู้ชม มันอารมณ์เสียต่อหน้าฉันเป็นครั้งแรก
“พ่อรออยู่ตรงไหนหนุ่ม ไปพาพ่อมารอที่ตึกมาลีนนท์นะ เดี๋ยวถ่ายรายการเสร็จจะได้ลงไปเจอพ่อ คุยให้แกเข้าใจให้สบายใจ เดี๋ยวคนแก่เขาจะกังวลเป็นทุกข์ เดี๋ยวพี่จะช่วยพูดให้นะ จะได้สบายใจ ส่วนคนพวกนั้นเดี๋ยวกูจัด (การ) ให้”
เฮ้อ...กรู! อิฉันเบื่อค่าคุณผู้ชมขา หน้าที่โค้ชมันน่าจะเสร็จไปตั้งแต่ตอนจบรอบชิงแล้วมั้ยค่ะ ฉันควรจะกลับไปจิบน้ำชาที่หลังบ้าน ดูต้นบอนไซของฉัน หรือเดินตลาดสด พูดคุยกับแม่ค้าตลาดสะพาน 3 อย่างที่เคยเป็น กลับต้องมาคอยเคลียร์ปัญหาบ้าบอของเด็กดอย จะทิ้งมันไว้ก็ใจร้ายเกินไป ในเมื่อฉันรู้อยู่แก่ใจว่า ช้าหรือเร็วเรื่องแบบนี้ก็ต้องเกิด (ยังไม่ทันพ้น 24 ชั่วโมงก็เกิดแล้ว) น้าแอ๊ด คาราบาว ถึงต้องออกมาเตือนว่า “ถูกหวยอย่าเพิ่งบอกญาติ เอาเงินไปใช้หนี้ก่อน...” สีหนุ่มมันไม่ได้ถูกหวย มันเหมือนนักมวยคาดเชือกแล้วได้แชมป์โลก คราวนี้ก็เป็นธรรมดาที่คนจะมาหาผลประโยชน์ มาทวงบุญทวงคุณ... ตกลงดวงมันหรือดวงฉันเป็นกาลกิณี มีแต่เรื่อง! (สงสัยจะอย่างหลังมั้ยค่ะคุณ)
“หนุ่ม...ว่าพี่มีพิษมั้ย?”
“ก็ประมาณนึงครับ” มันแอบมองหน้าฉันนิดนึง ประมาณว่า “อีงูพิษ!”
“รู้ไว้นะว่า กูอยากเป็นคนน่ารักแสนดี ไม่มีพิษสง แต่กูผ่านอะไรมาอย่าให้พูด กูไม่ได้มีพิษร้ายไว้ทำลายใคร แต่มีเอาไว้ป้องกันตัวเอง และที่สำคัญตอนนี้กูต้องเอาพิษของกูมาปกป้องอีกคน โลกของกำลังจะเปลี่ยนไปนหนุ่ม เมื่อมันมีผลประโยชน์ของเข้ามาเกี่ยวข้อง มีคนจ้องจะเอาเปรียบ กูจะไม่มีวันยอมให้ใครมาทำแบบนั้นกับ เงินก็ต้องเป็นของกับพ่อแม่ กูเองก็ไม่มีสิทธิ์แม้แต่บาทเดียว เพราะกูเองก็ทั้งสวย ทั้งรวย และแสนดี พูดเพราะ จริงมั้ยหนุ่ม”
จากที่หน้านิ่ว สีหนุ่มหัวเราะ ฉันอยากให้มันหายเครียดและค่อยๆ ทำความเข้าใจกับชีวิตของตัวเองในอนาคตและผู้คนมากหน้าหลายตาที่จะเข้ามาหาด้วยหลากหลายเจตนา...
พอถ่ายรายการคุณสรยุทธเสร็จ ฉันกับสีหนุ่มก็ลงไปเจอพ่อและคนพวกนั้น ซึ่งไม่ใช่ญาตินั่งรออยู่ที่ชั้นล่างอยู่ก่อนแล้ว...ฉันเดินไปสวัสดีพ่อของสีหนุ่ม แล้วบอกให้พ่อรอก่อนเดี๋ยวจะคุยด้วย ฉันคุยกับคนพวกนั้นก่อน
“หนุ่มบอกว่าพวกพี่ดีกับหนุ่ม ขอบคุณนะคะที่ช่วยดูแล (ฉันพูดพร้อมยกมือไหว้ขอบคุณ) แต่ตอนนี้หนุ่มอยู่ในความดูแลของทางบริษัท AP&J และกำลังจะถูกส่งต่อไปให้ค่าย I am ดูแลบริหารงานให้ โค้ชหรือใครก็เข้าไปยุ่งเกี่ยวไม่ได้ จะพาหนุ่มไปร้องที่ไหนก็ต้องผ่านบริษัท หนุ่มไปเองไม่ได้ เขามีสัญญากับทางบริษัท เดี๋ยวคนพาไปจะโดนฟ้องเอานะคะ แล้วเรื่องเงิน 3 ล้านกับรถของรางวัล ทางบริษัทเขาจะจัดการให้ เขาเป็นบริษัทใหญ่ ทำรายการระดับร้อยล้าน ธนนท์ กับ สงกรานต์ ก็ได้รับเงินและรางวัลครบถ้วน ไม่เคยมีปัญหา ทางรายการไม่จำเป็นต้องร้องแรกแหกกระเฌอแจ้งรายละเอียดให้ใครทราบ นอกจากเจ้าตัวที่ได้รางวัล ถ้าจะมีใครมาวุ่นวาย คนคนนั้นคงต้องอยากได้ผลประโยชน์ด้วยล่ะค่ะ...คนสมัยนี้มันไว้ใจยาก อยากได้ของคนอื่นฟรีๆ บริษัทเองก็ต้องคอยดูแลให้เด็กไม่ตกเป็นเหยื่อ ไม่กลายเป็นสามล้อถูกหวย...เข้าใจตรงกันนะคะ ” พูดเสร็จฉันก็สะบัดบ็อบย้ายก้นมาคุยกับพ่อของสีหนุ่ม...พ่อปลื้มปริ่มในความสำเร็จและชีวิตที่เปลี่ยนไปของลูกชาย แล้วเล่าร่ายยาวถึงความภูมิใจในตัวลูก ดีใจที่ลูกมาถึงตรงนี้ได้ พ่อยกมือขึ้นไหว้ท่วมหัวแล้วพูดว่า
“ขอบคุณคุณคิ้ม ขอบคุณคนดูทุกคนที่รักหนุ่ม" พูดจบพ่อก็น้ำตาซึม พ่อกับแม่ของสีหนุ่มเป็นแค่ตาสีตาสา ฉันเห็นแล้วรู้สึกเห็นใจ ฉันคงไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายหรือทำลายและเอาเปรียบอีหนุ่ม ตราบเท่าที่มันยังคงฟังเสียงฉันก่นด่าอยู่ (ไม่ฟังเมื่อไหร่ก็ตัวใครตัวมันนะคะคู้ณ!)”
ฉันกับสีหนุ่ม สีเกด และนุชนาฎ ยืนส่งพ่อขึ้นรถกลับเชียงราย
“อีหนุ่ม...เอ้านี่!...เอาเงินไปให้พ่อแม่เก็บไว้ไปหาหมอ เดี๋ยวใครจะลุกขึ้นมาทำดี เอาบุญเอาคุณจะวุ่นวายไปกันใหญ่ นี่ขนาดอยู่เฉยๆ ยังจะมีเรื่อง กูเบื่อจริงๆ ไม่น่าได้แชมป์ หรือไม่น่าจะอยู่ทีมกูก็ไม่รู้ ตอนนี้กูงงไปหมดแล้ว...ยังไม่มีรายได้ เงินนี่เอาไปใช้ก่อน มีแล้วค่อยเอามาคืนกู จำไว้นะ อย่าไปรับเอาอะไรฟรีจากใครมา เพราะเวลาจ่ายคืนบางครั้งมันก็เกินกว่าที่จะชดใช้...ปากกูจะฉีกถึงรูตูดแล้ว อย่าเพิ่งเบื่อ ให้กูเบื่อก่อน!”
หนุ่มรับเงินจากมือฉันไปปึกหนึ่ง สีหน้ามันดีใจมาก มันเก็บไว้ในกระเป๋าสะพายแล้วกอดไว้อย่างกับเป็นของมีค่ายิ่ง
.
..เส้นทางนี้ยังอีกยาวไกลให้สีหนุ่มได้เรียนรู้ทั้งการงานและผู้คน อย่ายอมแพ้นะสีหนุ่ม ประชาชนคนใจดีที่โหวตให้ เขาคอยเป็นกำลังใจและคอยเข้าใจหนุ่มเสมอ คนใจดีเหล่านี้เขาเขียนหนุ่มขึ้นมาด้วยใจ เขาให้โอกาสหนุ่มได้เกิดในวงการนี้ ต่อให้ใครพยายามลบด้วยเท้าอีกสักกี่ครั้ง คนดีก็ย่อมเข้าใจในความดี กราบขอบพระคุณแทนสีหนุ่มมันอีกครั้ง...
ด้วยความเคารพ
เจนนิเฟอร์ คิ้ม
โปรดติดตามตอนต่อไป