วันนี้ไปงาน nasa ที่เซ็นทรัลลาดพร้าวมาค่ะ ไปถึงเที่ยง กะว่าจะซื้อบัตรรอบบ่าย มีเด็ก 2 ผู้ใหญ่ 2 ดูโฆษณาและรีวิว เหมือนว่ามันเวิร์คมากสำหรับเด็กๆที่จะเรียนรู้วิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะเรื่องอวกาศที่ดูไกลตัวคนไทยมากๆ ก็เลยพาเด็กๆไปกัน เห็นเพื่อนๆเขาไปกันหมด บัตรซื้อราคาเต็มค่ะ ไปซื้อเที่ยงยี่สิบ พนักงานใจดีปล่อบบัตรรอบสิบโมงให้ เป็นที่สุดท้ายหมดพอดี เข้าได้เลย เลยไม่ต้องรอคิวรอบบ่ายโมงซึ่งยาวมาก
เข้าประเด็นนะคะ ตัวดิฉันมีพื้นรู้วิทยาศาสตร์ไม่มากเท่าไร ไม่ได้รักใคร่วิทยาศาสตร์แบบลึกซึ้ง โดยเฉพาะว่าด้วยเรื่องอวกาศ แต่คิดว่านะ ฺ ฺ ฺ นาซ่าทั้งที มันต้องมีลูกเล่นอะไรเจ๋งๆกว่างานนิทรรศการทั่วไป ซึ่งเข้าไปแล้วทันก็ดีนะคะ ว่าด้วยการจัดวางที่ดี สิ่งของที่เอามาจัดแสดง ก็ดูแปลกหูแปลกตาดี แต่ว่ามันเหมือนเขาจะเน้นเอา "ของเก่าที่ระลึก" มาจัดวางแบบงานแสดงประวัติศาสตร์งานศึกษาของการเดินทางสู่อวกาศและดวงจันทร์เป็นธีมหลัก มากกว่าจะเห็นความน่าตื่นตาตื่นใจของนาซ่า หรือว่าด้วยเรื่องอะไรใหม่ๆของหน่วยงานนี้ คือการเรียบเรียงเรื่องข้อมูลทางด้านประวัติศาสตร์ดีมากนะคะ ตั้งแต่สมัยจูลส์ เวิร์ล เขียนนิยายไอเดียเรื่องการเดินทางไปดวงจันทร์ จนถึงความพยายามของมนุษย์ที่จะเดินทางไปอวกาศ การแข่งขันกันระหว่างสหรัฐ กับรัสเซีย แต่การนำเสนอเรื่องใหม่กว่าการเดินทางไปดวงจันทร์ ไม่ค่อยมี
และที่สำคัญ งานนี้เข้าใจว่าควรพาเด็กๆไปใช่ไหมคะ แต่ดิฉันว่าข้อมูลหลายๆอย่าง "เข้าใจยากมาก" สำหรับเด็ก โดยเฉพาะเด็กเล็ก ซึ่งก็มีหลายครอบครัวพาเข้าไป เด็กไม่เก็ตกับประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ค่ะ หลานๆดิฉันสนใจการดูชุดมนุษย์อวกาศ รถที่ใช้วิ่งในดวงจันทร์ อาหารที่กินในจรวด แต่พวกเครื่องยนตร์ต่างๆ บอกอย่างจริงใจนะคะ เด็กไม่เข้าใจค่ะว่ามันทำงานยังไง มีไว้เพื่ออะไร ดิฉันเองนอมรับว่าไม่เข้าใจเหมือนกัน. ข้อมูลสำหรับเรื่องพวกนี้มีในเครื่องบรรยายที่ทางงานจัดไว้ให้. แต่น่าจะมีแต่ผู้เข้าชมผู้ใหญ่ที่พอจะมีพื้นรู้เรื่องวิทยาศาสตร์ด้านนี้อยู่บ้างกระมังที่จะเข้าใจ เพราะผู้ใหญ่ที่มาดูหลายคนสนใจถ่ายรูปกันมากกว่าดูรายละเอียดจากป้าย หรือฟังจากเครื่องเสียอีก ดิฉันเองไม่ค่อยชอบถ่ายรูปเวลาไปเที่ยวเท่าไร ไม่มีกล้องใหญ่ถ่ายรูป มีแค่แพดกับมือถือ ภานในงานค่อนข้างมืด ถ่ายอะไรไม่ค่อยสวยเท่าไรเพราะเขาห้ามใช้แฟลตค่ะ
งานจัดดีค่ะ ข้อมูลดี แต่เข้าใจยาก ยิ่งเป็นเด็กสมัยนี้ที่ไม่ได้อินหรือทึ่งการเดินทางไปดวงจันทร์แบบเด็กรุ่นก่อนแล้ว เขาไม่เก็ทว่าซากเครื่องยนต์จรวดจากดวงจันทร์นั้นน่าทึ่งยังไง
ตรงทางออก มีเด็กโตกว่าหลานๆดิฉันนิดหน่อยมากันเป็นกลุ่ม4-5 คน (หลานดิฉันป 1 กับป 2ค่ะ) บอกว่าอยากไปคิดซาเนียมากกว่า สนุกกว่า
เน้นอีกครั้งค่ะว่าไม่ใช่งานนี้ไม่ดี แต่สำหรับเด็กที่เล็กอยู่ และผู้ใหญ่ที่ไม่ได้รู้หรือรักทางวิทยาศาสตร์มากนัก มันเข้าถึงเรื่องราวของนิทรรศการครั้งนี้ยากค่ะ ประเด็นก็คืองานนี้ดีค่ะ แต่ค่าบัตรแพงเกินไปสำหรับสิ่งที่ได้รับ(ผู้ใหญ่ 2 คน คนละ 420 เด็ก 2 คน คนละ 250 วันนี้จ่ายไปประมาณ 1300 บาท) ภายในมีเครื่องเล่น มุมถ่ายรูป คิดราคาตั้งแต่ 50-150 บาท หลายคนคิดว่ามันคุ้มกับการขนส่งวัตถุทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ การจัดงานระดับนี้ แต่ส่วนตัวยังคิดอยู่ดีว่าสิ่งที่ได้ มันไม่ถึงราคาบัตรจริงๆ ยังคิดราคาเครื่องเล่นแยกอีก ปริมาณผู้เข้าชมค่อนข้างเยอะนะคะ ทั้งที่วันนี้ไม่ใช่วันหยุดด้วยซ้ำ งานนี้ไม่น่าจะขาดทุนหรอกค่ะ
อีกเรื่องที่คิดว่าน่าติจริงๆคือ เจ้าหน้าที่ค่ะ เจ้าหน้าที่เยอะค่ะ แต่ไม่ค่อยมีการบริการจัดการกับผู้เข้าชมเท่าไร เดินไปเดินมา อาจเพราะเห็นว่าผู้ชมมีเครื่องฟังไกด์ข้อมูลแล้ว แต่โดยส่วนตัวยังคิดว่า หากมีเจ้าหน้าที่ที่มีภูมิรู้เรื่องนี้ สามารถถามตอบบรรยายเรื่องยากๆเหล่านี้ให้เด็กๆเข้าใจและทึ่งได้คงจะดีมากๆค่ะ เพราะมีเครื่องไม้เครื่องมือเก๋ไก๋แค่ไหน คนด้วยกันนี่ล่ะค่ะที่น่าจะสร้างความเข้าใจกันได้มากที่สุด
เคยพาหลานๆไปดูวิทยาศาสตร์ที่อพวช. เด็กๆชอบมากนะคะ อาจเพราะเขาจะนำเสนอเรื่องวิทยาศาสตร์ง่ายๆ ใกล้ตัว พอมางานนี้เขาไม่ได้มีส่วนร่วมอะไรกับนิทรรศการนี้เลย เหมือนเดินดูเฉยๆ แล้วเขาก็ไม่เข้าใจเท่าไรด้วยว่าเขากำลังดูอะไร ผู้ใหญ่อย่างเราพยายามบอกว่านี่คืออะไรได้แต่พื้นๆตามข้อมูลไกด์ไลน์นั่นล่ะ เขาก็ฟังนะ แต่ยังไม่อินอยู่ดี เราเข้าใจนะ ดิฉันก็ไม่อินเหมือนกัน
สรุป เข้ามาเดินดูประมาณชั่วโมงเศษ เดินหน้างงๆกันออกมาทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ออกมาหิวข้าวมาก เพราะรีบเข้างานก่อนบ่าย ซึ่งจะเป็นรอบต่อไป เดินลงมาเห็นชาบูชิ เลี้ยวเข้าทันที เด็กๆเอ็นจอยกับสุกี้สายพานอย่างมาก ตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าตอนอยู่ในงานเสียอีก บรรยากาศรื่นเริงกระตือรือล้นขึ้นมาทันที(อาจเพราะหิวมาก)
เรื่องนี้ทำให้ดิฉันเรียนรู้ว่า อะไรที่เขาว่าดี มันก็ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีนะคะ แต่สำหรับบางคน ความต้องการมันต่างกัน อาจจะไม่เวิร์คสำหรับเราก็ได้ ดิฉันโง่วิทยาศาสตร์ค่ะ : ) ถ้าเป็นไปได้จะมรการจัดงานเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ใหญ่ๆอีกอยากให้ผู้จัดคิดถึงเรื่องเด็กให้มากกว่านี้ค่ะ เด็กๆคือกลุ่มเป้าหมายที่เราอยากให้เขาประทับใจมากที่สุดใช่ไหมคะ ต่อให้หัวข้อยิ่งใหญ่อลังการแค่ไหน ถ้าคุณทำให้เขาอินไปกับมันไม่ได้ เด็กไทยส่วนใหญ่ก็ยังคงมองวิทยาศาสตร์มันไกลตัวอยู่ดีค่ะ ต่อไปเขาก็จะแคร์วิทยาศาสตร์แค่ข้อสอบตรงหน้า
อย่างไรก็ดี นี่เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวที่อยากแชร์ให้ครอบครัวที่มีเด็กเล็กแล้วคิดจะไปได้ลองพิจารณาข้อมูลกันก่อนนะคะว่าจะเข้าไปชมงานนี้ไหม เพราะอย่างที่บอกบ่อยๆว่างานนี้ดีนะคะ แต่อาจจะไม่สนุกสำหรับเด็กเล็กเท่าไร อาจมีหลายท่านที่คิดต่างกับดิฉันก็ได้ค่ะ
ไปงานnasa ที่เซ็นทรัลลาดพร้าวมา จะดูโง่ไหมคะถ้าบอกว่าไม่ประทับใจ
เข้าประเด็นนะคะ ตัวดิฉันมีพื้นรู้วิทยาศาสตร์ไม่มากเท่าไร ไม่ได้รักใคร่วิทยาศาสตร์แบบลึกซึ้ง โดยเฉพาะว่าด้วยเรื่องอวกาศ แต่คิดว่านะ ฺ ฺ ฺ นาซ่าทั้งที มันต้องมีลูกเล่นอะไรเจ๋งๆกว่างานนิทรรศการทั่วไป ซึ่งเข้าไปแล้วทันก็ดีนะคะ ว่าด้วยการจัดวางที่ดี สิ่งของที่เอามาจัดแสดง ก็ดูแปลกหูแปลกตาดี แต่ว่ามันเหมือนเขาจะเน้นเอา "ของเก่าที่ระลึก" มาจัดวางแบบงานแสดงประวัติศาสตร์งานศึกษาของการเดินทางสู่อวกาศและดวงจันทร์เป็นธีมหลัก มากกว่าจะเห็นความน่าตื่นตาตื่นใจของนาซ่า หรือว่าด้วยเรื่องอะไรใหม่ๆของหน่วยงานนี้ คือการเรียบเรียงเรื่องข้อมูลทางด้านประวัติศาสตร์ดีมากนะคะ ตั้งแต่สมัยจูลส์ เวิร์ล เขียนนิยายไอเดียเรื่องการเดินทางไปดวงจันทร์ จนถึงความพยายามของมนุษย์ที่จะเดินทางไปอวกาศ การแข่งขันกันระหว่างสหรัฐ กับรัสเซีย แต่การนำเสนอเรื่องใหม่กว่าการเดินทางไปดวงจันทร์ ไม่ค่อยมี
และที่สำคัญ งานนี้เข้าใจว่าควรพาเด็กๆไปใช่ไหมคะ แต่ดิฉันว่าข้อมูลหลายๆอย่าง "เข้าใจยากมาก" สำหรับเด็ก โดยเฉพาะเด็กเล็ก ซึ่งก็มีหลายครอบครัวพาเข้าไป เด็กไม่เก็ตกับประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ค่ะ หลานๆดิฉันสนใจการดูชุดมนุษย์อวกาศ รถที่ใช้วิ่งในดวงจันทร์ อาหารที่กินในจรวด แต่พวกเครื่องยนตร์ต่างๆ บอกอย่างจริงใจนะคะ เด็กไม่เข้าใจค่ะว่ามันทำงานยังไง มีไว้เพื่ออะไร ดิฉันเองนอมรับว่าไม่เข้าใจเหมือนกัน. ข้อมูลสำหรับเรื่องพวกนี้มีในเครื่องบรรยายที่ทางงานจัดไว้ให้. แต่น่าจะมีแต่ผู้เข้าชมผู้ใหญ่ที่พอจะมีพื้นรู้เรื่องวิทยาศาสตร์ด้านนี้อยู่บ้างกระมังที่จะเข้าใจ เพราะผู้ใหญ่ที่มาดูหลายคนสนใจถ่ายรูปกันมากกว่าดูรายละเอียดจากป้าย หรือฟังจากเครื่องเสียอีก ดิฉันเองไม่ค่อยชอบถ่ายรูปเวลาไปเที่ยวเท่าไร ไม่มีกล้องใหญ่ถ่ายรูป มีแค่แพดกับมือถือ ภานในงานค่อนข้างมืด ถ่ายอะไรไม่ค่อยสวยเท่าไรเพราะเขาห้ามใช้แฟลตค่ะ
งานจัดดีค่ะ ข้อมูลดี แต่เข้าใจยาก ยิ่งเป็นเด็กสมัยนี้ที่ไม่ได้อินหรือทึ่งการเดินทางไปดวงจันทร์แบบเด็กรุ่นก่อนแล้ว เขาไม่เก็ทว่าซากเครื่องยนต์จรวดจากดวงจันทร์นั้นน่าทึ่งยังไง
ตรงทางออก มีเด็กโตกว่าหลานๆดิฉันนิดหน่อยมากันเป็นกลุ่ม4-5 คน (หลานดิฉันป 1 กับป 2ค่ะ) บอกว่าอยากไปคิดซาเนียมากกว่า สนุกกว่า
เน้นอีกครั้งค่ะว่าไม่ใช่งานนี้ไม่ดี แต่สำหรับเด็กที่เล็กอยู่ และผู้ใหญ่ที่ไม่ได้รู้หรือรักทางวิทยาศาสตร์มากนัก มันเข้าถึงเรื่องราวของนิทรรศการครั้งนี้ยากค่ะ ประเด็นก็คืองานนี้ดีค่ะ แต่ค่าบัตรแพงเกินไปสำหรับสิ่งที่ได้รับ(ผู้ใหญ่ 2 คน คนละ 420 เด็ก 2 คน คนละ 250 วันนี้จ่ายไปประมาณ 1300 บาท) ภายในมีเครื่องเล่น มุมถ่ายรูป คิดราคาตั้งแต่ 50-150 บาท หลายคนคิดว่ามันคุ้มกับการขนส่งวัตถุทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ การจัดงานระดับนี้ แต่ส่วนตัวยังคิดอยู่ดีว่าสิ่งที่ได้ มันไม่ถึงราคาบัตรจริงๆ ยังคิดราคาเครื่องเล่นแยกอีก ปริมาณผู้เข้าชมค่อนข้างเยอะนะคะ ทั้งที่วันนี้ไม่ใช่วันหยุดด้วยซ้ำ งานนี้ไม่น่าจะขาดทุนหรอกค่ะ
อีกเรื่องที่คิดว่าน่าติจริงๆคือ เจ้าหน้าที่ค่ะ เจ้าหน้าที่เยอะค่ะ แต่ไม่ค่อยมีการบริการจัดการกับผู้เข้าชมเท่าไร เดินไปเดินมา อาจเพราะเห็นว่าผู้ชมมีเครื่องฟังไกด์ข้อมูลแล้ว แต่โดยส่วนตัวยังคิดว่า หากมีเจ้าหน้าที่ที่มีภูมิรู้เรื่องนี้ สามารถถามตอบบรรยายเรื่องยากๆเหล่านี้ให้เด็กๆเข้าใจและทึ่งได้คงจะดีมากๆค่ะ เพราะมีเครื่องไม้เครื่องมือเก๋ไก๋แค่ไหน คนด้วยกันนี่ล่ะค่ะที่น่าจะสร้างความเข้าใจกันได้มากที่สุด
เคยพาหลานๆไปดูวิทยาศาสตร์ที่อพวช. เด็กๆชอบมากนะคะ อาจเพราะเขาจะนำเสนอเรื่องวิทยาศาสตร์ง่ายๆ ใกล้ตัว พอมางานนี้เขาไม่ได้มีส่วนร่วมอะไรกับนิทรรศการนี้เลย เหมือนเดินดูเฉยๆ แล้วเขาก็ไม่เข้าใจเท่าไรด้วยว่าเขากำลังดูอะไร ผู้ใหญ่อย่างเราพยายามบอกว่านี่คืออะไรได้แต่พื้นๆตามข้อมูลไกด์ไลน์นั่นล่ะ เขาก็ฟังนะ แต่ยังไม่อินอยู่ดี เราเข้าใจนะ ดิฉันก็ไม่อินเหมือนกัน
สรุป เข้ามาเดินดูประมาณชั่วโมงเศษ เดินหน้างงๆกันออกมาทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ออกมาหิวข้าวมาก เพราะรีบเข้างานก่อนบ่าย ซึ่งจะเป็นรอบต่อไป เดินลงมาเห็นชาบูชิ เลี้ยวเข้าทันที เด็กๆเอ็นจอยกับสุกี้สายพานอย่างมาก ตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าตอนอยู่ในงานเสียอีก บรรยากาศรื่นเริงกระตือรือล้นขึ้นมาทันที(อาจเพราะหิวมาก)
เรื่องนี้ทำให้ดิฉันเรียนรู้ว่า อะไรที่เขาว่าดี มันก็ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีนะคะ แต่สำหรับบางคน ความต้องการมันต่างกัน อาจจะไม่เวิร์คสำหรับเราก็ได้ ดิฉันโง่วิทยาศาสตร์ค่ะ : ) ถ้าเป็นไปได้จะมรการจัดงานเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ใหญ่ๆอีกอยากให้ผู้จัดคิดถึงเรื่องเด็กให้มากกว่านี้ค่ะ เด็กๆคือกลุ่มเป้าหมายที่เราอยากให้เขาประทับใจมากที่สุดใช่ไหมคะ ต่อให้หัวข้อยิ่งใหญ่อลังการแค่ไหน ถ้าคุณทำให้เขาอินไปกับมันไม่ได้ เด็กไทยส่วนใหญ่ก็ยังคงมองวิทยาศาสตร์มันไกลตัวอยู่ดีค่ะ ต่อไปเขาก็จะแคร์วิทยาศาสตร์แค่ข้อสอบตรงหน้า
อย่างไรก็ดี นี่เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวที่อยากแชร์ให้ครอบครัวที่มีเด็กเล็กแล้วคิดจะไปได้ลองพิจารณาข้อมูลกันก่อนนะคะว่าจะเข้าไปชมงานนี้ไหม เพราะอย่างที่บอกบ่อยๆว่างานนี้ดีนะคะ แต่อาจจะไม่สนุกสำหรับเด็กเล็กเท่าไร อาจมีหลายท่านที่คิดต่างกับดิฉันก็ได้ค่ะ