คิดว่ากลอนพิโรธวาทังในวรรณคดีบทไหน(จากเรื่องอะไร) ที่ได้อ่านแล้วรู้สึกสะใจบ้างคะ
ส่วนกลอนที่เจ้าของกระทู้ชอบก็คือ..
...อย่าอวดโอ้โอหังว่ามั่งมี หานิยมยินดีของไม่
พูดจาบ้าลำโพงโป้งไป คนอะไรใครบ้างอย่างนี้
...ไม่คิดว่าแก่เฒ่าจะเข้าโลง ยังโอ่โถงทำหนุ่มน่าบัดสี
ไม่ช้านักสักหนึ่งหรือสองปี จะได้เกี้ยวกับผีที่ป่าช้า
...น่าหัวร่อทั้งทุกข์สนุกจ้าน ดื้อด้านซานซมนักหนา
ดูเหมือนมิใช่ท้าวพระยา เวทนาเชิญไปเสียให้พ้น
จาก ละครนอกเรื่อง คาวี
เอากลอนที่ชอบของแต่ละคนมาแชร์กันนะคะ
กลอนพิโรธวาทัง....
ส่วนกลอนที่เจ้าของกระทู้ชอบก็คือ..
...อย่าอวดโอ้โอหังว่ามั่งมี หานิยมยินดีของไม่
พูดจาบ้าลำโพงโป้งไป คนอะไรใครบ้างอย่างนี้
...ไม่คิดว่าแก่เฒ่าจะเข้าโลง ยังโอ่โถงทำหนุ่มน่าบัดสี
ไม่ช้านักสักหนึ่งหรือสองปี จะได้เกี้ยวกับผีที่ป่าช้า
...น่าหัวร่อทั้งทุกข์สนุกจ้าน ดื้อด้านซานซมนักหนา
ดูเหมือนมิใช่ท้าวพระยา เวทนาเชิญไปเสียให้พ้น
จาก ละครนอกเรื่อง คาวี
เอากลอนที่ชอบของแต่ละคนมาแชร์กันนะคะ