กลอนพิโรธวาทัง....

คิดว่ากลอนพิโรธวาทังในวรรณคดีบทไหน(จากเรื่องอะไร) ที่ได้อ่านแล้วรู้สึกสะใจบ้างคะ

ส่วนกลอนที่เจ้าของกระทู้ชอบก็คือ..

...อย่าอวดโอ้โอหังว่ามั่งมี     หานิยมยินดีของไม่
พูดจาบ้าลำโพงโป้งไป          คนอะไรใครบ้างอย่างนี้
...ไม่คิดว่าแก่เฒ่าจะเข้าโลง   ยังโอ่โถงทำหนุ่มน่าบัดสี
ไม่ช้านักสักหนึ่งหรือสองปี      จะได้เกี้ยวกับผีที่ป่าช้า
...น่าหัวร่อทั้งทุกข์สนุกจ้าน     ดื้อด้านซานซมนักหนา
ดูเหมือนมิใช่ท้าวพระยา          เวทนาเชิญไปเสียให้พ้น

                                                               จาก ละครนอกเรื่อง คาวี

เอากลอนที่ชอบของแต่ละคนมาแชร์กันนะคะ