แปลพิโรธวาทัง บทพิโรธของพระพันวษาตรัสบริภาษนางวันทอง ในเสภาขุนช้างขุนแผน

มีใครแปลบทนี้ได้บ้างคะ
รูปงามนามเพราะน้อยไปหรือ ใจไม่ซื่อสมศักดิ์เท่าเส้นผม
                    แต่ใจสัตว์มันยังมีที่นิยม สมาคมก็แต่ถึงฤดูมัน
                    นี่ถ่อยยิ่งกว่าถ่อยอีท้ายเมือง จะเอาเรื่องไม่ได้สักสิ่งสรรพ์
                    ละโมบมากตัณหาตาเป็นมัน สักร้อยพันให้ไม่ถึงใจ
                    ว่าหญิงชั่วผัวยังคราวละคนเดียว หาตามตอมกันเกรียวเหมือนไม่
                    หนักแผ่นดินกูจะอยู่ไย อ้ายไวยอย่านับว่ามารดา
                                                                                                                ( สุนทรภู่ : เสภาขุนช้างขุนแผน)
คืออาจารย์สั่งงานในหารสวรรณคดีแล้วก็ให้แปล แต่เราหาที่แปลไม่เจอ ใครแปลได้ช่วยหน่อยนะคะ