6 ตุลาคม พ.ศ.2557
... วันที่ 2 ของการเดินทาง .. 5.00 น. ตื่นไม่ไหว ป่วยเหนื่อยมีไข้ด้วย ลุกจากที่นอนไม่ได้ สรุป แผนที่วางเอาไว้ตั้งแต่แรก ไม่เป็นตามที่วางเอาไว้ แต่จะมานั่งวางแผนทำตามแผนอะไร มากมายจริงไหม?? นี่เรามาเที่ยวนะ เรามาทำอะไรที่ไม่เคยทำ มาในที่ที่ไม่เคยมา จะสนใจอะไรนักหนา แค่ใช้เวลาให้คุ้มค่าก็พอ .. ตื่นมาอีกที อาบน้ำแต่งตัวเก็บของ เช็คเอาท์ จากที่พัก ( Phetmanyxay Hotel ) 9.00 น. เดินจากที่พัก ข้ามถนน ตรง 4 แยก ข้ามไปตลาดเช้าไปท่ารถเมล์ในตลาดเช้า เพื่อนั่งรถเมล์เล็ก ไปส่งที่ท่ารถ สายเหนือที่อยู่ นอกเมือง ตรงท่ารถนี้ จะมีรถจาก อุดรธานี มาถึงตรงตลาดนี้ด้วยนะ ครั้งหน้าจะลองใช้บริการดู
... นั่งรถจากตลาดเช้า มาที่ท่ารถสายเหนือ ด้วยราคา 5,000 กีบ รถจะรอจนคนเต็มคันรถ จึงจะออกจากท่ารถตลาดเช้า นั่งออกมานอกเมืองประมาณ 5 นาที ก็มาถึง ที่ท่ารถสายเหนือ จะเป็น อาคารเก่าทรงสูงๆ คล้ายๆ สถานีรถไฟ ตามบ้านเรา ภายในก็ มีร้านค้าขายของบ้างเล็กน้อย ตรงจุดนี้ ถ้าหิวก็หาของกินก่อนได้ รถไป วังเวียง จะมีอยู่ สองแบบ คือ
... แบบรถบัส ราคา น่าจะอยู่ที่ประมาณ 25,000 กีบ แต่รถออกตามเวลา และใช้เวลาเดินทางนานกว่า รถตู้
... รถตู้ ราคา อยู่ที่ 50,000 กีบ เป็นรถตู้ขนาดเล็ก (เล็กจริงๆถ้านั่งหลังมีได้เมารถแน่ๆ) ใช้เวลาเดินทาง ราวๆ 3 ชม.
... เราเลือกเดินทางโดยรถตู้ เพราะไม่อยากเสียเวลารอรถนาน แต่สุดท้ายก็ได้มาติดนั่งอยู่ในรถ เพื่อรอคนเต็มคันรถ แบบบ้านเราอยู่ดีนั่นละ รอไปเกือบๆ 2 ชม. รถถึงได้ออกจากขนส่งสายเหนือ ถนนหนทางของเส้นทาง จากเวียนจันทน์ - วังเวียง ค่อนข้างเป็นหลุม ขับเร็วไม่ได้ ไปได้เรื่อยๆ และบางจุดก็เริ่มมีการก่อสร้างปรับเส้นทางให้สะดวกเพิ่มมากขึ้น ดูๆแล้ว อีกหน่อย ถนนน่าจะดีพอๆกับบ้านเราแน่นอน
... มาถึง วังเวียง ประมาณ บ่าย 3 โมงกว่า หลังจากเดินหาที่พัก ที่ติดต่อเอาไว้ ไม่ได้โทรถามทางเพราะว่า สัญญาณโทรศัพท์ไม่มี ถึงตอนนี้กลายเป็นบุคคลที่ไร้สัญญาณใดๆ ติดต่อได้ ตามหาที่พักโดยอาศัยจำได้ว่าจองเอาไว้ติดลำน้ำซอง คำถามแรกเลย แม่น้ำซองไปทางไหนคะ พอเขาชี้ทางไป เดินลงไปเลยคะ แล้วก็ไปแวะถามที่ร้านค้า ว่า ที่พัก ( SaySong Guest House ) อยู่ตรงไหน ก็พอดีกับ ร้านค้าร้านนั้น เขาเป็นคนดูแลรับจองบ้านพักของครอบครัวเขานั่นเอง
... โดยรวม ห้องพักให้ 8 คะแนน ไม่มีตู้เย็น บรรยากาศโดยรอบที่พัก ให้ 10 คะแนน คะ สวยมากๆ สะอาดเรียบร้อย มาถึงที่พักเก็บของเรียบร้อยพักให้หายเหนื่อย มาถึงนี่แล้ว จะรออะไร ไปทำแผนที่กันดีกว่า ... เดินข้ามสะพานของที่พัก ออกมาตรงถนน เส้นกลาง วังเวียง ก็เช่ารถจักรยาน 1 คัน จักรยานที่นี่ จะมีจุดเช่าหลัก ทั้งหมด 3 จุด โดยเขาจะมีการจัดแบ่งวันเช่า ไม่เหมือนกัน ต้องสอบถามดีๆ ว่า จุดไหนวันนั้น ให้เช่าจักรยาน หรือ ให้เช่ามอเตอร์ไซค์ เมื่อได้ จักรยาน พร้อม แผนที่ของวังเวียง (เขาแถมให้มาตอนเช่าจักรยาน) ไม่ต้องรอช้าไปต่อเลยคะ
... ตามถนน ที่ตัดผ่านหน้าโรงพยาบาล ให้มองทางขวามือ จะมีทางแยก ทางขวามือ สองจุดหลักๆ ขวาแรก เป็นทางไป Bluelagoon
ทางแยกที่สอง จะเป็นทางไป ถ้ำจัง จะอยู่ตรงทางโค้งพอดี ก็ไม่ต้องโค้งไปตามทางนะ เลี้ยวลงตรงทางเล็กๆ ทางขวามือได้เลย ระยะทางจากที่พักไปถึงสะพานสีส้ม ถ้ำจัง จะอยู่ที่ประมาณ 2 กม.
... จะมีการเก็บค่าผ่านทาง ก่อนถึงสะพาน 2,000 กีบ และ ก่อนขึ้นถ้ำจังอีก 2,000 กีบ
... เมื่อมาถึง สะพานก็ไม่รอช้า เก็บภาพอย่างเดียวไม่ต้องสนใจอะไร ถ่ายรูปอยู่พักหนึ่ง มีผู้หญิงญี่ปุ่น สองคน เดินตัวเปียกมาจากสะพานกับคนลาวอีกสองคน ผู้หญิงก็ส่งภาษา ถามเราเลยว่า พูดอังกฤษได้ไหม เขาอยากให้ช่วยคุยกับสองคนนี้ให้ที คือ เขาอยากจะขอเลี้ยงข้าวมื้อเย็น แต่ไม่รู้จะนัดสองคนลาวนั่นยังไง เพราะไม่รู้จุดหมายปลายทางที่พัก ไอ้เราก็ภาษา งูๆปลาๆ กว่าจะคุยจะอธิบายกันได้ เมื่อยมือเลย
... บรรยากาศโดยรวมของถ้ำจัง ก็รู้สึกธรรมดาๆ เหมือนถ้ำทั่วๆไป ก็เลยไม่ได้รู้สึกว่า พิเศษอะไรมาก กลับจากถ้ำจัง ยังรู้สึกเหนื่อยๆ แต่ด้วยบรรยากาศริมน้ำซองในยามเย็น แสงอาทิตย์ ภูเขา แม่น้ำ มันทำให้รู้สึกว่า ถูกมนต์สะกด หายเหนื่อย รู้สึกอิจฉา ผู้คนที่อาศัยอยู่ในเมืองที่กำลังเติบโต แต่เขายังคงรักษาธรรมชาติและวัฒนะธรรมของเขาได้เป็นอย่างดี
... หลังจากถ่ายรูปจนเย็นค่ำ กลับเข้าที่พักอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า รีบออกท่องราตรี ปวดหัวมีไข้แต่จะให้นอนพักนะเหรอ มาถึงที่วังเวียง ถ้าไม่ออกไปเที่ยวยามค่ำคืน มันจะมาไม่ถึงวังเวียงนะ ท้องหิว เดินมาถามน้องที่เราเช่ารถเมื่อตอนเย็นถามว่า ร้านที่คนวังเวียงชอบกินอาหารที่คนวังเวียงชอบกิน ไม่เอาร้านที่เป็นแบบฝรั่ง หรือร้านที่ขายนักท่องเที่ยวนะ อยากกินอาหารที่คนวังเวียงกิน น้องเขาก็ใจดี แนะนำเลยว่าพี่ไม่ต้องไปไหนไกล ฝั่งตรงข้ามร้านเขา เป็นร้านที่ตั้งขายอยู่ริมทาง ขายส้มตำ ปลาย่าง หมูย่าง เนื้อย่าง มีหลายชนิดหลายแบบ แดดเดียว เนื้อสด และมี ชินตอก หรือหมูพวง ของขึ้นชื่อของวังเวียง เรามาต่างถิ่น จะไม่เชื่อเจ้าของบ้านได้อย่างไง มาแล้วก็ต้องลองกินดูละนะ และก็ไม่ผิดหวังอร่อยมาก ถ้าใครไปแนะนำเลยนะ ร้านจะอยู่ตรง ถนนหน้าโรงพยาบาล ตรงมาจนถึงทางแยก ร้านจะอยู่ ขวามือ ซ้ายมือจะเป็น จุดเช่าจักรยาน ตรงจุดนี้ ตอนเช้าๆจะเป็นจุดรับคนที่จะไปล่องแก่ง
... นั่งกินอยู่พักหนึ่ง ก็ เจอน้องคนไทย มาคนเดียวเหมือนกัน คุยกันอยู่พักหนึ่งนัดกันว่าจะไปเจอกันที่ หลวงพระบางพรุ่งนี้เย็น แต่เราคือผู้ที่ตัดขาดการสื่อสาร 55 ก็เลยได้แต่นัดเวลากันเท่านั้น หลังจากอิ่มแล้วก็ได้เวลาเดิน ย่อยอาหาร กางแผนที่เลยคะ เดินไปเรื่อยถ่ายรูปไปเรื่อยๆ อากาศก็เริ่มหนาวเย็นขึ้น บรรยากาศเงียบลง ร้านส่วนใหญ่ก็จะเน้นไปทาง ร้านที่เปิดเพลงเบาๆ บริการนวดสมุนไพรต่างๆ อาการปวดหัวมีไข้ยังคงตามมาติดๆ หลังจากเติมฟูมูน เพิ่มไปอีก 1 ขวด เริ่มรู้สึกว่า กลับไปนอนพักดีกว่า บรรยากาศเหงาไปนิด พรุ่งนี้ยังมีกิจกรรมให้ทำอีกเยอะ ...
.......
ค่ารถเมล์เขียวจากตลาดเช้า มาท่ารถสายเหนือ 5,000 กีบ
ค่ารถตู้(เล็ก)ไปวังเวียง 50,000 กีบ
ค่าอาหารเช้า 10,000 กีบ
ค่าน้ำอัดลม 5,000 กีบ
ค่าเช่าจักรยาน 10,000 กีบ
กล้วยปิ้ง 5,000 กีบ
บัตรเข้าชมสะพาน 2,000 กีบ
บัตรเข้าชมถ้ำจัง 2,000 กีบ
อาหารเย็น 42,000 กีบ
น้ำ+ยางมัดผม 12,000 กีบ
ยาหม่อง 2,000 กีบ
รวม 145,000 กีบ มาตั้งไกล ถูกกว่านี้มีอีกไหม ??? ชีวิตที่เรียบๆ นี่เรามาถึง วังเวียงแล้ว ใช่ไหม .. มาชมภาพถ่ายกัน
...............................
ย้อนกลับไปอ่าน ตอนที่ 1 กันได้ ที่นี่
http://pantip.com/topic/32664092
ย้อนกลับไปอ่าน ตอนที่ 2 กันได้ ที่นี่
http://pantip.com/topic/33033846
[CR] มีเวลาแค่ 36,500 วัน ของชีวิต .. ต้องลอง .. #ครั้งแรก# สะพายกล้อง ท่องไปในแดนลาว..ไปลาว คนเดียว ก็ได้ ว่ะ!! (ตอนที่ 3)
... วันที่ 2 ของการเดินทาง .. 5.00 น. ตื่นไม่ไหว ป่วยเหนื่อยมีไข้ด้วย ลุกจากที่นอนไม่ได้ สรุป แผนที่วางเอาไว้ตั้งแต่แรก ไม่เป็นตามที่วางเอาไว้ แต่จะมานั่งวางแผนทำตามแผนอะไร มากมายจริงไหม?? นี่เรามาเที่ยวนะ เรามาทำอะไรที่ไม่เคยทำ มาในที่ที่ไม่เคยมา จะสนใจอะไรนักหนา แค่ใช้เวลาให้คุ้มค่าก็พอ .. ตื่นมาอีกที อาบน้ำแต่งตัวเก็บของ เช็คเอาท์ จากที่พัก ( Phetmanyxay Hotel ) 9.00 น. เดินจากที่พัก ข้ามถนน ตรง 4 แยก ข้ามไปตลาดเช้าไปท่ารถเมล์ในตลาดเช้า เพื่อนั่งรถเมล์เล็ก ไปส่งที่ท่ารถ สายเหนือที่อยู่ นอกเมือง ตรงท่ารถนี้ จะมีรถจาก อุดรธานี มาถึงตรงตลาดนี้ด้วยนะ ครั้งหน้าจะลองใช้บริการดู
... นั่งรถจากตลาดเช้า มาที่ท่ารถสายเหนือ ด้วยราคา 5,000 กีบ รถจะรอจนคนเต็มคันรถ จึงจะออกจากท่ารถตลาดเช้า นั่งออกมานอกเมืองประมาณ 5 นาที ก็มาถึง ที่ท่ารถสายเหนือ จะเป็น อาคารเก่าทรงสูงๆ คล้ายๆ สถานีรถไฟ ตามบ้านเรา ภายในก็ มีร้านค้าขายของบ้างเล็กน้อย ตรงจุดนี้ ถ้าหิวก็หาของกินก่อนได้ รถไป วังเวียง จะมีอยู่ สองแบบ คือ
... แบบรถบัส ราคา น่าจะอยู่ที่ประมาณ 25,000 กีบ แต่รถออกตามเวลา และใช้เวลาเดินทางนานกว่า รถตู้
... รถตู้ ราคา อยู่ที่ 50,000 กีบ เป็นรถตู้ขนาดเล็ก (เล็กจริงๆถ้านั่งหลังมีได้เมารถแน่ๆ) ใช้เวลาเดินทาง ราวๆ 3 ชม.
... เราเลือกเดินทางโดยรถตู้ เพราะไม่อยากเสียเวลารอรถนาน แต่สุดท้ายก็ได้มาติดนั่งอยู่ในรถ เพื่อรอคนเต็มคันรถ แบบบ้านเราอยู่ดีนั่นละ รอไปเกือบๆ 2 ชม. รถถึงได้ออกจากขนส่งสายเหนือ ถนนหนทางของเส้นทาง จากเวียนจันทน์ - วังเวียง ค่อนข้างเป็นหลุม ขับเร็วไม่ได้ ไปได้เรื่อยๆ และบางจุดก็เริ่มมีการก่อสร้างปรับเส้นทางให้สะดวกเพิ่มมากขึ้น ดูๆแล้ว อีกหน่อย ถนนน่าจะดีพอๆกับบ้านเราแน่นอน
... มาถึง วังเวียง ประมาณ บ่าย 3 โมงกว่า หลังจากเดินหาที่พัก ที่ติดต่อเอาไว้ ไม่ได้โทรถามทางเพราะว่า สัญญาณโทรศัพท์ไม่มี ถึงตอนนี้กลายเป็นบุคคลที่ไร้สัญญาณใดๆ ติดต่อได้ ตามหาที่พักโดยอาศัยจำได้ว่าจองเอาไว้ติดลำน้ำซอง คำถามแรกเลย แม่น้ำซองไปทางไหนคะ พอเขาชี้ทางไป เดินลงไปเลยคะ แล้วก็ไปแวะถามที่ร้านค้า ว่า ที่พัก ( SaySong Guest House ) อยู่ตรงไหน ก็พอดีกับ ร้านค้าร้านนั้น เขาเป็นคนดูแลรับจองบ้านพักของครอบครัวเขานั่นเอง
... โดยรวม ห้องพักให้ 8 คะแนน ไม่มีตู้เย็น บรรยากาศโดยรอบที่พัก ให้ 10 คะแนน คะ สวยมากๆ สะอาดเรียบร้อย มาถึงที่พักเก็บของเรียบร้อยพักให้หายเหนื่อย มาถึงนี่แล้ว จะรออะไร ไปทำแผนที่กันดีกว่า ... เดินข้ามสะพานของที่พัก ออกมาตรงถนน เส้นกลาง วังเวียง ก็เช่ารถจักรยาน 1 คัน จักรยานที่นี่ จะมีจุดเช่าหลัก ทั้งหมด 3 จุด โดยเขาจะมีการจัดแบ่งวันเช่า ไม่เหมือนกัน ต้องสอบถามดีๆ ว่า จุดไหนวันนั้น ให้เช่าจักรยาน หรือ ให้เช่ามอเตอร์ไซค์ เมื่อได้ จักรยาน พร้อม แผนที่ของวังเวียง (เขาแถมให้มาตอนเช่าจักรยาน) ไม่ต้องรอช้าไปต่อเลยคะ
... ตามถนน ที่ตัดผ่านหน้าโรงพยาบาล ให้มองทางขวามือ จะมีทางแยก ทางขวามือ สองจุดหลักๆ ขวาแรก เป็นทางไป Bluelagoon
ทางแยกที่สอง จะเป็นทางไป ถ้ำจัง จะอยู่ตรงทางโค้งพอดี ก็ไม่ต้องโค้งไปตามทางนะ เลี้ยวลงตรงทางเล็กๆ ทางขวามือได้เลย ระยะทางจากที่พักไปถึงสะพานสีส้ม ถ้ำจัง จะอยู่ที่ประมาณ 2 กม.
... จะมีการเก็บค่าผ่านทาง ก่อนถึงสะพาน 2,000 กีบ และ ก่อนขึ้นถ้ำจังอีก 2,000 กีบ
... เมื่อมาถึง สะพานก็ไม่รอช้า เก็บภาพอย่างเดียวไม่ต้องสนใจอะไร ถ่ายรูปอยู่พักหนึ่ง มีผู้หญิงญี่ปุ่น สองคน เดินตัวเปียกมาจากสะพานกับคนลาวอีกสองคน ผู้หญิงก็ส่งภาษา ถามเราเลยว่า พูดอังกฤษได้ไหม เขาอยากให้ช่วยคุยกับสองคนนี้ให้ที คือ เขาอยากจะขอเลี้ยงข้าวมื้อเย็น แต่ไม่รู้จะนัดสองคนลาวนั่นยังไง เพราะไม่รู้จุดหมายปลายทางที่พัก ไอ้เราก็ภาษา งูๆปลาๆ กว่าจะคุยจะอธิบายกันได้ เมื่อยมือเลย
... บรรยากาศโดยรวมของถ้ำจัง ก็รู้สึกธรรมดาๆ เหมือนถ้ำทั่วๆไป ก็เลยไม่ได้รู้สึกว่า พิเศษอะไรมาก กลับจากถ้ำจัง ยังรู้สึกเหนื่อยๆ แต่ด้วยบรรยากาศริมน้ำซองในยามเย็น แสงอาทิตย์ ภูเขา แม่น้ำ มันทำให้รู้สึกว่า ถูกมนต์สะกด หายเหนื่อย รู้สึกอิจฉา ผู้คนที่อาศัยอยู่ในเมืองที่กำลังเติบโต แต่เขายังคงรักษาธรรมชาติและวัฒนะธรรมของเขาได้เป็นอย่างดี
... หลังจากถ่ายรูปจนเย็นค่ำ กลับเข้าที่พักอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า รีบออกท่องราตรี ปวดหัวมีไข้แต่จะให้นอนพักนะเหรอ มาถึงที่วังเวียง ถ้าไม่ออกไปเที่ยวยามค่ำคืน มันจะมาไม่ถึงวังเวียงนะ ท้องหิว เดินมาถามน้องที่เราเช่ารถเมื่อตอนเย็นถามว่า ร้านที่คนวังเวียงชอบกินอาหารที่คนวังเวียงชอบกิน ไม่เอาร้านที่เป็นแบบฝรั่ง หรือร้านที่ขายนักท่องเที่ยวนะ อยากกินอาหารที่คนวังเวียงกิน น้องเขาก็ใจดี แนะนำเลยว่าพี่ไม่ต้องไปไหนไกล ฝั่งตรงข้ามร้านเขา เป็นร้านที่ตั้งขายอยู่ริมทาง ขายส้มตำ ปลาย่าง หมูย่าง เนื้อย่าง มีหลายชนิดหลายแบบ แดดเดียว เนื้อสด และมี ชินตอก หรือหมูพวง ของขึ้นชื่อของวังเวียง เรามาต่างถิ่น จะไม่เชื่อเจ้าของบ้านได้อย่างไง มาแล้วก็ต้องลองกินดูละนะ และก็ไม่ผิดหวังอร่อยมาก ถ้าใครไปแนะนำเลยนะ ร้านจะอยู่ตรง ถนนหน้าโรงพยาบาล ตรงมาจนถึงทางแยก ร้านจะอยู่ ขวามือ ซ้ายมือจะเป็น จุดเช่าจักรยาน ตรงจุดนี้ ตอนเช้าๆจะเป็นจุดรับคนที่จะไปล่องแก่ง
... นั่งกินอยู่พักหนึ่ง ก็ เจอน้องคนไทย มาคนเดียวเหมือนกัน คุยกันอยู่พักหนึ่งนัดกันว่าจะไปเจอกันที่ หลวงพระบางพรุ่งนี้เย็น แต่เราคือผู้ที่ตัดขาดการสื่อสาร 55 ก็เลยได้แต่นัดเวลากันเท่านั้น หลังจากอิ่มแล้วก็ได้เวลาเดิน ย่อยอาหาร กางแผนที่เลยคะ เดินไปเรื่อยถ่ายรูปไปเรื่อยๆ อากาศก็เริ่มหนาวเย็นขึ้น บรรยากาศเงียบลง ร้านส่วนใหญ่ก็จะเน้นไปทาง ร้านที่เปิดเพลงเบาๆ บริการนวดสมุนไพรต่างๆ อาการปวดหัวมีไข้ยังคงตามมาติดๆ หลังจากเติมฟูมูน เพิ่มไปอีก 1 ขวด เริ่มรู้สึกว่า กลับไปนอนพักดีกว่า บรรยากาศเหงาไปนิด พรุ่งนี้ยังมีกิจกรรมให้ทำอีกเยอะ ...
.......
ค่ารถเมล์เขียวจากตลาดเช้า มาท่ารถสายเหนือ 5,000 กีบ
ค่ารถตู้(เล็ก)ไปวังเวียง 50,000 กีบ
ค่าอาหารเช้า 10,000 กีบ
ค่าน้ำอัดลม 5,000 กีบ
ค่าเช่าจักรยาน 10,000 กีบ
กล้วยปิ้ง 5,000 กีบ
บัตรเข้าชมสะพาน 2,000 กีบ
บัตรเข้าชมถ้ำจัง 2,000 กีบ
อาหารเย็น 42,000 กีบ
น้ำ+ยางมัดผม 12,000 กีบ
ยาหม่อง 2,000 กีบ
รวม 145,000 กีบ มาตั้งไกล ถูกกว่านี้มีอีกไหม ??? ชีวิตที่เรียบๆ นี่เรามาถึง วังเวียงแล้ว ใช่ไหม .. มาชมภาพถ่ายกัน
...............................
ย้อนกลับไปอ่าน ตอนที่ 1 กันได้ ที่นี่ http://pantip.com/topic/32664092
ย้อนกลับไปอ่าน ตอนที่ 2 กันได้ ที่นี่ http://pantip.com/topic/33033846