คือ เราจะขอเล่าก่อนนะ เราเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างปิดกั้นใจ ไม่ค่อยที่จะเปิดใจให้ใคร เราเคยผิดหวังกับความรักมาครั้งใหญ่ เราเลยไม่คิดจะมีความรักกับใครมาหลายปี จนกระทั้ง เราเข้ามหาลัย เรามีเพื่อนที่เป็นเมทกัน แต่คณะของเพื่อนเราค่อนข้างที่จะมีกิจกรรมมาก ไม่ค่อยมีเวลาอยู่หอ
บางวันเราแทบไม่ได้เจอเพื่อนเลย ทั้งๆที่อยู่หอเดียวกัน คือกิจกรรมขอสาขาเราน้อยกว่าสาขาเพื่อนเยอะ บางวันเรากลับมาหอ เราต้องอยู่คนเดียว ใช้เวลาที่เหลือจากการเรียนคนเดียว จนทั้งเบื่อทั้งเหงา ถ้าถามว่าทำไมเราไม่อยู่กับเพื่อนที่สาขา เรากับเพื่อนที่สาขาที่อยู่กลุ่มเดียวกัน ไปมาหากันไม่ค่อยสะดวก เราเลยเลือกที่จะกลับหอมาพักผ่อนดีกว่า แต่ความเหงามันก็เริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ จนวันหนึ่งเราก็ได้รู้จักกับรุ่นพี่คนหนึ่ง เรากับเค้าใจตรงกัน ชอบพอกัน ตอนแรกเราก็คิดว่าเราจะปิดกั้นตัวเองนะ แต่เพราะความเหงา แล้วก้อิจฉาเวลาเพื่อนๆมีแฟน ไปนู่ไปนี่ อยู่ด้วยกันกับแฟนทุกเทศกาล คอยไปนู่นนี่ด้วยกัน นี่เราอิจฉามากเลย สุดท้ายเรา2คน ตัดสินใจที่จะคบกัน พี่เค้านิสัยดีนะ ดีมาก จากที่ดูๆ เค้าดูเป็นคนรักเดียวใจเดียว ขยันเรียน รักบ้านรักครอบครัว แล้วดูเป็นผู้ใหญ่ มีความคิดที่ดี ช่วงเวลาที่เรา2คนคบกัน หรือก่อนคบกัน เวลาไปร้านอาหารหรือกินอะไรด้วยกัน เราจะแยกกันจ่าย ของใครของมัน น้อยครั้งมากที่พี่เขาจะออกให้เรา ซึ่งเราไม่ได้โกดอะไร เราก้โอเคแต่ในใจมันก็ตะหงิกนิดหน่อยเหมือนกันนะ ยิ่งพักหลังๆคบกันเรานี่ต้องออกค่าข้าวให้เขา ซื้อนู่นซื้อนี่ ด้วยความที่บ้านเขาก็ไม่ได้ฐานะร่ำรวยอะไร แต่เราก็ไม่ได้รังเกียจเขา เรารับได้ เราทนได้ ไม่เป็นไร แต่พักหลังๆเริ่มหนักขึ้น ยืมเงินไม่คืน เรานี่ก็เป็นแฟน จะไปกล้าทวงได้ยังไง สุดท้ายเราก็ปล่อยเลยตามเลย เสียแล้วเสียไปไม่เป็นไรเพราะเรารักเขามาก เวลาที่เราไปเที่ยวกันเราก็จะแยกกันจ่าย เราเป็นแบบนี้ตลอดเลยค่ะ เราก็น้อยใจนะอย่างน้อยเขาก็น่าจะดูแลเรามากกว่านี้ แต่เราก็คิดเออไม่เป็นไร ก็แค่เรื่องเงินเองชั่งมันเถอะ แต่พอเวลาผ่านมา เราแทบไม่ได้ไปเที่ยวไหนกับแฟนเลย แทบไม่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันเลย เขาต้องทำงานติดนู่นี่ตลอด เราก็พยายามเข้าใจ แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้จริงๆ อย่างล่าสุด เทศกาลวันคริตมาส เราเคยคิดตั้งแต่ตอนที่โสดแล้วว่า สักครั้งเถอะขอให้ได้มีความทรงจำวันนี้กับแฟนสักครั้งเถอะ เรานัดกันว่าจะไปเซ็นทรัลเวิล เรานี่แบบดีใจมากเลยนะ รีบเตรียมชุดนู่นี่เลย แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ว่างที่จะไปกับเรา โดยให้เหตุผลว่าที่บ้านมีงานไม่ให้ไป เรานี่หงอยเลย ก็เลยคิด เออๆๆ ไม่เป็นไรนะ ผ่านมาก็วันเกิดเราพอดีเลย เราคิดโปรแกรมว่าจะไปเที่ยวตราดกัน แต่สุดท้ายเขาตอบเราง่ายๆเลยว่าไม่มีเงิน ที่บ้านไม่ให้ไป สุดท้ายเรา2คนก็ไม่ได้ไปค่ะ แถมไม่ได้เจอกันด้วยค่ะ เพราะที่บ้านพี่เขาไม่ให้มาค่ะ ไม่รู้จะหวงอะไรนักหนา เรานี่โคดน้อยใจมากถึงมากที่สุดค่ะ วันเกิดวันสำคัญก็อยากจะอยู่อยากใช้เวลากับคนพิเศษ เรา2คนทะเลาะกันนิดหน่อย แต่เราก็เป็นฝ่ายแพ้ไปเพราะเขาอ้างว่าเขามีเหตุผลมากกว่าเรา เขาก็เออออ เข้าใจก็ได้ว้า หลังจากนั้นเราก็ดีกันคุยกันปกติค่ะ ต่อมาค่ะ เทศกาลปีใหม่ เราชวนพี่เขาไปเค้าดาน์ที่อัมพวาค่ะ นี่เราคิดไว้นานเลย เคยคุยกันนานแล้วด้วย พี่เขาก็ตกลงแล้วว่าเราจะไปด้วยกัน แต่สุดท้าย ที่บ้านเค้าไม่ให้พี่เค้ามาเค้าดาน์กับเราค่ะ อันนี้เราบอกเลยเราเสียใจมาก เรามีแฟนทั้งทีทำไม เวลาแบบนี้ถึงยังอยู่ด้วยกันไม่ได้อีก นี่แค่เค้าดาวน์เอง ไม่ได้ไปทำไรไม่ดีไม่งามซะหน่อย เราก็มีแอบคิดนะ ที่บ้านเขาไม่ชอบเราหรือเปล่า เราถามพี่เขานะ พี่เขาก็บอกที่บ้านพี่เขาเป็นแบบนี่ตลอดไม่ชอบให้ไปไหนกับใคร เราก็เลยทะเลาะกันต่อค่ะ ก็ผู้หญิงหนิคะ อยากมีช่วงเวลาดีๆกับคนพิเศษ อยากไปเที่ยวด้วยกันตามสถานที่ต่างๆบ้าง แต่สุดท้ายเราก็ไม่เคยได้ไปไหนด้วยกันค่ะ เพราะสภาพการเงินของพี่เขาไม่พร้อม เราก็จะทำอะไรได้ล่ะค่ะ เราก็ต้องนางเอกไปค่ะ อ่ออืมไม่เป็นไรค่ะพี่ เราอยู่แบบนี้ก็ไม่เป็นไร แค่เรารักกันก็พอเนอะ เรานี่ไม่อยากให้เขาเสียใจ แต่เรามานั้งเสียใจน้อยใจซะเอง ลึกๆนะ ถ้าคิดแบผญ.ร้ายๆเลย เราอยากเลิกแล้วอยากไปเจอผช.ที่ดีกว่าดี รวยกว่านี้ ฐานะดีมั่งคง ดูแลเราได้ เราคิดว่าถ้าเราคิดจะหาจริงๆยังไงมันก็มี เราจะมาเสียเวลากับผช. คนนี้ทำไม แต่เราแพ้ความดีพี่เขา พี่เค้าไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เขาไม่ไช่คนที่ไม่ดี ไม่ไช่คนที่ทำร้ายเรา ไม่ทำให้เราเสียใจ เพราะผญ.อื่น เขาดีกับเรามาตลอด แต่ก็ติดกับเรื่องพวกนี้ที่เราชอบเอาเก็บมาคิดเล็กคิดน้อย พักหลังๆมาเรานี่ก็เริ่มเหนื่อยท้อ คิดว่าทำไมวะ เป็นแฟนกันช่วงเวลาสำคัญทำไมถึงไม่มามีเวลาอยู่ด้วยกัน จะไม่ว่าง หรือครอบครัวจะอะไรนักหนาโตๆกันแล้ว เรานี่ไม่เข้าใจและน้อยใจมากๆเลย ตอนเราโสดนี่เราจิตนาการแบบสวยหรูมาก ถ้าวันคริตมาส เราจะไปสวีท ถ่ายรูป กินของอร่อยๆ ที่เซนทรัลเวิลกันนะ วันเกิดเรา ไปเที่ยวกันนะไปทะเล ไปชิวๆกันพักผ่อนกัน จัดห้องเซอไพร์เรา วันปีใหม่ บอกรักกันท่ามกลางเสียงพุ บรรยากาศสวย บางวันหยุดอยากชิวก็ไปเที่ยวกันกินนู่นนี่ โดยไม่ต้องมานั้งคิดเรื่องเงิน แต่ทุกอย่างมันแค่ฝันค่ะ มันไม่มีทาที่จะเป็นไปได้ ไม่มีเลยซักอย่างค่ะ เขาไม่ใช่แบบนั้น ก็ถ้าเราจะเลิกกับพี่เขา บางคนอาจจะคิดว่ามันไร้สาระ ถ้าเก็บเรื่องแบบนี้มาคิด แต่เราแค่อยากรู้ ว่าคู่รัก จำเป็นมากแค่ใหนที่จะต้องอยู่ด้วยกันในวันเทศกาล ถ้าไม่มีเขาในเทศกาลหรือในวันสำคัญคุณแฟนๆจะเสียใจไหม? จะรู้สึกเหมือนเราไหม ? เราไม่อยากเลิกกับเขานะคะ เรารักเขามาก และพยายามเข้าใจเขามาตลอด แต่มันติดตรงสิ่งพวกนี้ค่ะ จนบางครั้งเราอิจฉาเพื่อน คนนู้นคนนี้ ทำไมเขาไปเที่ยวกันบ่อยจัง ทำเซอไพร์กันมอบสิ่งดีๆให้กัน แต่เอ ทำไมเราไม่มีแบบนั้นบ้างเลยนะ ไม่มีเลย
แฟนกันแท้ๆแต่ไม่เคยอยู่ด้วยกันซักเทศกาล
บางวันเราแทบไม่ได้เจอเพื่อนเลย ทั้งๆที่อยู่หอเดียวกัน คือกิจกรรมขอสาขาเราน้อยกว่าสาขาเพื่อนเยอะ บางวันเรากลับมาหอ เราต้องอยู่คนเดียว ใช้เวลาที่เหลือจากการเรียนคนเดียว จนทั้งเบื่อทั้งเหงา ถ้าถามว่าทำไมเราไม่อยู่กับเพื่อนที่สาขา เรากับเพื่อนที่สาขาที่อยู่กลุ่มเดียวกัน ไปมาหากันไม่ค่อยสะดวก เราเลยเลือกที่จะกลับหอมาพักผ่อนดีกว่า แต่ความเหงามันก็เริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ จนวันหนึ่งเราก็ได้รู้จักกับรุ่นพี่คนหนึ่ง เรากับเค้าใจตรงกัน ชอบพอกัน ตอนแรกเราก็คิดว่าเราจะปิดกั้นตัวเองนะ แต่เพราะความเหงา แล้วก้อิจฉาเวลาเพื่อนๆมีแฟน ไปนู่ไปนี่ อยู่ด้วยกันกับแฟนทุกเทศกาล คอยไปนู่นนี่ด้วยกัน นี่เราอิจฉามากเลย สุดท้ายเรา2คน ตัดสินใจที่จะคบกัน พี่เค้านิสัยดีนะ ดีมาก จากที่ดูๆ เค้าดูเป็นคนรักเดียวใจเดียว ขยันเรียน รักบ้านรักครอบครัว แล้วดูเป็นผู้ใหญ่ มีความคิดที่ดี ช่วงเวลาที่เรา2คนคบกัน หรือก่อนคบกัน เวลาไปร้านอาหารหรือกินอะไรด้วยกัน เราจะแยกกันจ่าย ของใครของมัน น้อยครั้งมากที่พี่เขาจะออกให้เรา ซึ่งเราไม่ได้โกดอะไร เราก้โอเคแต่ในใจมันก็ตะหงิกนิดหน่อยเหมือนกันนะ ยิ่งพักหลังๆคบกันเรานี่ต้องออกค่าข้าวให้เขา ซื้อนู่นซื้อนี่ ด้วยความที่บ้านเขาก็ไม่ได้ฐานะร่ำรวยอะไร แต่เราก็ไม่ได้รังเกียจเขา เรารับได้ เราทนได้ ไม่เป็นไร แต่พักหลังๆเริ่มหนักขึ้น ยืมเงินไม่คืน เรานี่ก็เป็นแฟน จะไปกล้าทวงได้ยังไง สุดท้ายเราก็ปล่อยเลยตามเลย เสียแล้วเสียไปไม่เป็นไรเพราะเรารักเขามาก เวลาที่เราไปเที่ยวกันเราก็จะแยกกันจ่าย เราเป็นแบบนี้ตลอดเลยค่ะ เราก็น้อยใจนะอย่างน้อยเขาก็น่าจะดูแลเรามากกว่านี้ แต่เราก็คิดเออไม่เป็นไร ก็แค่เรื่องเงินเองชั่งมันเถอะ แต่พอเวลาผ่านมา เราแทบไม่ได้ไปเที่ยวไหนกับแฟนเลย แทบไม่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันเลย เขาต้องทำงานติดนู่นี่ตลอด เราก็พยายามเข้าใจ แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้จริงๆ อย่างล่าสุด เทศกาลวันคริตมาส เราเคยคิดตั้งแต่ตอนที่โสดแล้วว่า สักครั้งเถอะขอให้ได้มีความทรงจำวันนี้กับแฟนสักครั้งเถอะ เรานัดกันว่าจะไปเซ็นทรัลเวิล เรานี่แบบดีใจมากเลยนะ รีบเตรียมชุดนู่นี่เลย แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ว่างที่จะไปกับเรา โดยให้เหตุผลว่าที่บ้านมีงานไม่ให้ไป เรานี่หงอยเลย ก็เลยคิด เออๆๆ ไม่เป็นไรนะ ผ่านมาก็วันเกิดเราพอดีเลย เราคิดโปรแกรมว่าจะไปเที่ยวตราดกัน แต่สุดท้ายเขาตอบเราง่ายๆเลยว่าไม่มีเงิน ที่บ้านไม่ให้ไป สุดท้ายเรา2คนก็ไม่ได้ไปค่ะ แถมไม่ได้เจอกันด้วยค่ะ เพราะที่บ้านพี่เขาไม่ให้มาค่ะ ไม่รู้จะหวงอะไรนักหนา เรานี่โคดน้อยใจมากถึงมากที่สุดค่ะ วันเกิดวันสำคัญก็อยากจะอยู่อยากใช้เวลากับคนพิเศษ เรา2คนทะเลาะกันนิดหน่อย แต่เราก็เป็นฝ่ายแพ้ไปเพราะเขาอ้างว่าเขามีเหตุผลมากกว่าเรา เขาก็เออออ เข้าใจก็ได้ว้า หลังจากนั้นเราก็ดีกันคุยกันปกติค่ะ ต่อมาค่ะ เทศกาลปีใหม่ เราชวนพี่เขาไปเค้าดาน์ที่อัมพวาค่ะ นี่เราคิดไว้นานเลย เคยคุยกันนานแล้วด้วย พี่เขาก็ตกลงแล้วว่าเราจะไปด้วยกัน แต่สุดท้าย ที่บ้านเค้าไม่ให้พี่เค้ามาเค้าดาน์กับเราค่ะ อันนี้เราบอกเลยเราเสียใจมาก เรามีแฟนทั้งทีทำไม เวลาแบบนี้ถึงยังอยู่ด้วยกันไม่ได้อีก นี่แค่เค้าดาวน์เอง ไม่ได้ไปทำไรไม่ดีไม่งามซะหน่อย เราก็มีแอบคิดนะ ที่บ้านเขาไม่ชอบเราหรือเปล่า เราถามพี่เขานะ พี่เขาก็บอกที่บ้านพี่เขาเป็นแบบนี่ตลอดไม่ชอบให้ไปไหนกับใคร เราก็เลยทะเลาะกันต่อค่ะ ก็ผู้หญิงหนิคะ อยากมีช่วงเวลาดีๆกับคนพิเศษ อยากไปเที่ยวด้วยกันตามสถานที่ต่างๆบ้าง แต่สุดท้ายเราก็ไม่เคยได้ไปไหนด้วยกันค่ะ เพราะสภาพการเงินของพี่เขาไม่พร้อม เราก็จะทำอะไรได้ล่ะค่ะ เราก็ต้องนางเอกไปค่ะ อ่ออืมไม่เป็นไรค่ะพี่ เราอยู่แบบนี้ก็ไม่เป็นไร แค่เรารักกันก็พอเนอะ เรานี่ไม่อยากให้เขาเสียใจ แต่เรามานั้งเสียใจน้อยใจซะเอง ลึกๆนะ ถ้าคิดแบผญ.ร้ายๆเลย เราอยากเลิกแล้วอยากไปเจอผช.ที่ดีกว่าดี รวยกว่านี้ ฐานะดีมั่งคง ดูแลเราได้ เราคิดว่าถ้าเราคิดจะหาจริงๆยังไงมันก็มี เราจะมาเสียเวลากับผช. คนนี้ทำไม แต่เราแพ้ความดีพี่เขา พี่เค้าไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เขาไม่ไช่คนที่ไม่ดี ไม่ไช่คนที่ทำร้ายเรา ไม่ทำให้เราเสียใจ เพราะผญ.อื่น เขาดีกับเรามาตลอด แต่ก็ติดกับเรื่องพวกนี้ที่เราชอบเอาเก็บมาคิดเล็กคิดน้อย พักหลังๆมาเรานี่ก็เริ่มเหนื่อยท้อ คิดว่าทำไมวะ เป็นแฟนกันช่วงเวลาสำคัญทำไมถึงไม่มามีเวลาอยู่ด้วยกัน จะไม่ว่าง หรือครอบครัวจะอะไรนักหนาโตๆกันแล้ว เรานี่ไม่เข้าใจและน้อยใจมากๆเลย ตอนเราโสดนี่เราจิตนาการแบบสวยหรูมาก ถ้าวันคริตมาส เราจะไปสวีท ถ่ายรูป กินของอร่อยๆ ที่เซนทรัลเวิลกันนะ วันเกิดเรา ไปเที่ยวกันนะไปทะเล ไปชิวๆกันพักผ่อนกัน จัดห้องเซอไพร์เรา วันปีใหม่ บอกรักกันท่ามกลางเสียงพุ บรรยากาศสวย บางวันหยุดอยากชิวก็ไปเที่ยวกันกินนู่นนี่ โดยไม่ต้องมานั้งคิดเรื่องเงิน แต่ทุกอย่างมันแค่ฝันค่ะ มันไม่มีทาที่จะเป็นไปได้ ไม่มีเลยซักอย่างค่ะ เขาไม่ใช่แบบนั้น ก็ถ้าเราจะเลิกกับพี่เขา บางคนอาจจะคิดว่ามันไร้สาระ ถ้าเก็บเรื่องแบบนี้มาคิด แต่เราแค่อยากรู้ ว่าคู่รัก จำเป็นมากแค่ใหนที่จะต้องอยู่ด้วยกันในวันเทศกาล ถ้าไม่มีเขาในเทศกาลหรือในวันสำคัญคุณแฟนๆจะเสียใจไหม? จะรู้สึกเหมือนเราไหม ? เราไม่อยากเลิกกับเขานะคะ เรารักเขามาก และพยายามเข้าใจเขามาตลอด แต่มันติดตรงสิ่งพวกนี้ค่ะ จนบางครั้งเราอิจฉาเพื่อน คนนู้นคนนี้ ทำไมเขาไปเที่ยวกันบ่อยจัง ทำเซอไพร์กันมอบสิ่งดีๆให้กัน แต่เอ ทำไมเราไม่มีแบบนั้นบ้างเลยนะ ไม่มีเลย