สับสนค่ะ รบกวนคนที่หลงเข้ามาอ่านชี้ทางให้ดิฉันด้วย ความรัก(?) ความหลงมันบังตา ปิดกั้นความคิด มองอะไรไม่เห็นเลยค่ะ
เกริ่นก่อนนะคะ ดิฉันไม่ได้อยู่ไทยค่ะ และเค้าคนนั้นก็ไม่ใช่คนไทยค่ะ ดิฉันอายุ 23 เค้าอายุ 31 ฉันกับเค้าอยู่เมืองเดียวกัน แต่ตอนนี้เค้ากลับบ้านช่วงคริสต์มาสกับปีใหม่ค่ะ ช่วงที่ห่างกันจะส่งข้อความหากันทั้งวันค่ะ
คบกันมาประมาณสี่เดือนค่ะ เค้าเกลียดการโกหกมาก
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อวานดิฉันพึ่งไปห้องฉุกเฉินมา เพราะว่าประจำเดือนดิฉันมาอย่างหนักหน่วงเป็นเวลาสองอาทิตย์กว่า แล้วดิฉันเหนื่อยตลอดเวลา เช้าเมื่อวานตื่นมาหน้ามืด เลือดเปื้อนที่นอนเป็นวงใหญ่เท่าฝาหม้อเบอร์สี่สิบ เลยตัดสินใจเดินไปโรงพยาบาลใกล้อพาตเมนต์ (ไปหาหมอแล้ว ตอนนี้เกือบปกติแล้วค่ะ)
สองคืนก่อนหน้าเค้างอนดิฉันที่ไม่ตอบข้อความเค้าตอนกลางคืน เพราะดิฉัน 'หลับ' ค่ะ คือมันเหนื่อยแล้วถ่างตาคุยกับเค้าไม่ไหวจริงๆ หลับไปทั้งๆ ที่ยังคุยไม่จบอ่ะค่ะ (คือเลือดจะหมดตัวแล้ว แถมบ้าออกไปวิ่งในอากาศหนาวๆ อีก)
ทีนี้เมื่อวานเค้าก็มาตัดพ้อว่าทำไมหายไป เค้าส่งข้อความมาหาเพราะเป็นห่วงคืนก่อนที่ดิฉันจะไปห้องฉุกเฉิน ตอนเช้าก็เห็นข้อความแล้วทำไมไม่ตอบ
ดิฉันเห็นข้อความเค้านะคะ แต่ตอนนั้นคือใจมันคิดว่า เอ้ยยยกูจะตายแล้ว รอไปถึงห้องฉุกเฉินแล้วค่อยตอบละกัน
ดิฉัน'กลัวเค้าเสียความรู้สึก'เลย'โกหก' ไปว่า ไม่เห็นข้อความอ่ะ ได้ข้อความ Merry Christmas จากเพื่อนเยอะนะ ข้อความแกมันอยู่ล่างๆ เลยไม่เห็น
ที่นี่เค้ารู้ว่าฉันโกหกค่ะ เค้าต้อนดิฉันไปๆ มาๆ ดิฉันเลยรับว่าโกหก เค้าเลยโมโห F.. u ใส่ดิฉันเป็นชุด บอกว่านี่ฉันจะเชื่อใจเธอแล้วนะ แต่เธอมาทำลายความเชื่อใจของฉัน....ไปๆ มาๆ คิดเองเออเองว่าฉันมีคนอื่นแล้วไม่เห็นความสำคัญของเค้า เอ้ยยย คิดไปได้
ค่ะ ดิฉันรู้สึกผิด ดิฉันขอโทษ และบอกความจริงทุกอย่างกับเค้าไป ว่าเห็นแล้วนะ แต่ไม่อยากตอบ ไม่รู้ทำไม...คงเป็นเพราะตอนนั้นในหัวมีแต่คิดว่าจะต้องไปถึงห้องฉุกเฉินให้ได้ม้ง ไม่ใช่เพราะไม่เห็นว่าแกสำคัญนะ
พี่แกก็โมโห ไม่คุยกับดิฉัน
ไม่แปลกนะคะ เป็นใครๆ ก็เสียความรู้สึก
คือตอนแรกดิฉันรู้สึกผิดมากนะคะ จะตั้งกระทู้ถามว่า จะทำไงดี จะง้อเค้ายังไงดี
แต่พิมพ์ๆ ไป ความคิดอีกอย่างมันแว้บมา ว่าทำไมฉันต้องกลัวเค้าเสียความรู้สึกด้วย
ฉันโกหกเพราะกลัวว่าเค้าจะเสียความรู้สึก
ฉัน'กลัว'เค้ารึเปล่า
เค้าคิดมากไปรึเปล่า
เค้าเป็นคนที่ไม่เชื่อใจใครเลยรึเปล่า
แล้วถ้าฉันอยู่กับเค้าไปนานๆ นี่ประสาทไม่กินตายหรอ
คือตอนนี้สับสนค่ะ ขอบคุณที่รับฟัง(อ่าน) เรื่องของดิฉันนะคะ รบกวนช่วยแนะนำด้วยนะคะว่าควรทำยังไงต่อไป
คนที่คิดว่าควรง้อ ช่วยบอกด้วยนะคะว่าควรง้อยังไง
ส่วนคนที่บอกว่า ปล่อยมันไปเหอะ ช่วยบอกด้วยนะคะว่าจะปล่อยวางยังไง
ตอนนี้อยู่คนเดียวค่ะ คุยกับครอบครัวเรื่องนี้ไม่ได้ เพื่อนก็หนีไปเม็กซิโกหมดแล้ว
จะทำอย่างไรดีคะ เลิก? ขอโทษ? (ฉันพึ่งโกหกเค้าแล้วเค้ารู้)
เกริ่นก่อนนะคะ ดิฉันไม่ได้อยู่ไทยค่ะ และเค้าคนนั้นก็ไม่ใช่คนไทยค่ะ ดิฉันอายุ 23 เค้าอายุ 31 ฉันกับเค้าอยู่เมืองเดียวกัน แต่ตอนนี้เค้ากลับบ้านช่วงคริสต์มาสกับปีใหม่ค่ะ ช่วงที่ห่างกันจะส่งข้อความหากันทั้งวันค่ะ
คบกันมาประมาณสี่เดือนค่ะ เค้าเกลียดการโกหกมาก
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อวานดิฉันพึ่งไปห้องฉุกเฉินมา เพราะว่าประจำเดือนดิฉันมาอย่างหนักหน่วงเป็นเวลาสองอาทิตย์กว่า แล้วดิฉันเหนื่อยตลอดเวลา เช้าเมื่อวานตื่นมาหน้ามืด เลือดเปื้อนที่นอนเป็นวงใหญ่เท่าฝาหม้อเบอร์สี่สิบ เลยตัดสินใจเดินไปโรงพยาบาลใกล้อพาตเมนต์ (ไปหาหมอแล้ว ตอนนี้เกือบปกติแล้วค่ะ)
สองคืนก่อนหน้าเค้างอนดิฉันที่ไม่ตอบข้อความเค้าตอนกลางคืน เพราะดิฉัน 'หลับ' ค่ะ คือมันเหนื่อยแล้วถ่างตาคุยกับเค้าไม่ไหวจริงๆ หลับไปทั้งๆ ที่ยังคุยไม่จบอ่ะค่ะ (คือเลือดจะหมดตัวแล้ว แถมบ้าออกไปวิ่งในอากาศหนาวๆ อีก)
ทีนี้เมื่อวานเค้าก็มาตัดพ้อว่าทำไมหายไป เค้าส่งข้อความมาหาเพราะเป็นห่วงคืนก่อนที่ดิฉันจะไปห้องฉุกเฉิน ตอนเช้าก็เห็นข้อความแล้วทำไมไม่ตอบ
ดิฉันเห็นข้อความเค้านะคะ แต่ตอนนั้นคือใจมันคิดว่า เอ้ยยยกูจะตายแล้ว รอไปถึงห้องฉุกเฉินแล้วค่อยตอบละกัน
ดิฉัน'กลัวเค้าเสียความรู้สึก'เลย'โกหก' ไปว่า ไม่เห็นข้อความอ่ะ ได้ข้อความ Merry Christmas จากเพื่อนเยอะนะ ข้อความแกมันอยู่ล่างๆ เลยไม่เห็น
ที่นี่เค้ารู้ว่าฉันโกหกค่ะ เค้าต้อนดิฉันไปๆ มาๆ ดิฉันเลยรับว่าโกหก เค้าเลยโมโห F.. u ใส่ดิฉันเป็นชุด บอกว่านี่ฉันจะเชื่อใจเธอแล้วนะ แต่เธอมาทำลายความเชื่อใจของฉัน....ไปๆ มาๆ คิดเองเออเองว่าฉันมีคนอื่นแล้วไม่เห็นความสำคัญของเค้า เอ้ยยย คิดไปได้
ค่ะ ดิฉันรู้สึกผิด ดิฉันขอโทษ และบอกความจริงทุกอย่างกับเค้าไป ว่าเห็นแล้วนะ แต่ไม่อยากตอบ ไม่รู้ทำไม...คงเป็นเพราะตอนนั้นในหัวมีแต่คิดว่าจะต้องไปถึงห้องฉุกเฉินให้ได้ม้ง ไม่ใช่เพราะไม่เห็นว่าแกสำคัญนะ
พี่แกก็โมโห ไม่คุยกับดิฉัน
ไม่แปลกนะคะ เป็นใครๆ ก็เสียความรู้สึก
คือตอนแรกดิฉันรู้สึกผิดมากนะคะ จะตั้งกระทู้ถามว่า จะทำไงดี จะง้อเค้ายังไงดี
แต่พิมพ์ๆ ไป ความคิดอีกอย่างมันแว้บมา ว่าทำไมฉันต้องกลัวเค้าเสียความรู้สึกด้วย
ฉันโกหกเพราะกลัวว่าเค้าจะเสียความรู้สึก
ฉัน'กลัว'เค้ารึเปล่า
เค้าคิดมากไปรึเปล่า
เค้าเป็นคนที่ไม่เชื่อใจใครเลยรึเปล่า
แล้วถ้าฉันอยู่กับเค้าไปนานๆ นี่ประสาทไม่กินตายหรอ
คือตอนนี้สับสนค่ะ ขอบคุณที่รับฟัง(อ่าน) เรื่องของดิฉันนะคะ รบกวนช่วยแนะนำด้วยนะคะว่าควรทำยังไงต่อไป
คนที่คิดว่าควรง้อ ช่วยบอกด้วยนะคะว่าควรง้อยังไง
ส่วนคนที่บอกว่า ปล่อยมันไปเหอะ ช่วยบอกด้วยนะคะว่าจะปล่อยวางยังไง
ตอนนี้อยู่คนเดียวค่ะ คุยกับครอบครัวเรื่องนี้ไม่ได้ เพื่อนก็หนีไปเม็กซิโกหมดแล้ว