พึงรู้สึกถึงข้อเสียของ"การเป็นโสด"ก็ครั้งนี้

ปกติก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเท่าไร เพราะส่วนใหญ่ก็ไม่ได้เดือดร้อนหรือมีผลอะไรกับการดำเนินชีวิตมากนัก ดำเนินชีวิตโดยพึงพาตนเองไม่เดือนร้อนใคร ทำในหลายๆสิ่งที่อาจเหมาะกับผู้ชายมากว่า หรือ ควรมีผู้ช่วย เช่น
-เปลี่ยนหลอดไฟเอง
-ติดตั้ง จูน กล่องทีวีดิจิตอลเอง
-ยกโทรทัศน์ (เครื่องแบบตู้ใหญ่ๆหนักๆ) ขึ้นรถเอาไปซ่อมเอง
-ท้องเสีย นั่งแท็กซี่ ไปรพ.เองตอน 5 ทุ่ม
-นั่งแท็กซี่กลับบ้านคนเดียวตอนตี 3 (ซอยบ้านเปลี่ยวมาก)
-ประกอบพัดลม ราวตากผ้า เอง
-ซื้อวัสดุ และ คุมช่าง ซ่อมห้องน้ำ
-จัดการเรื่องเดินทาง จองตั๋ว ให้ครอบครัวไปตจว.เอง ทั้งๆที่ไม่เคยไปมาก่อน
-เดินห้าง กินข้าว ดูหนัง ซื้อของ คนเดียว เป็นปกติ
จนเมื่อตั้งใจจะไปทานข้าวที่ร้านอาหาร ซึ่งจะชวนเพื่อน ครอบครัว ก็ติดงาน ไม่ว่าง ไม่อยากไป ไม่ชอบ และตัวเองก็ไม่อยากไปบังคับหรือเซ้าซี้ จะชวนคนในกรุ๊ปที่เป็นสมาชิกอยู่ก็ไม่สะดวกใจในการไปทานอาหารกับคนที่ไม่คุ้นเคย จึงขอโยนความผิดให้"การเป็นโสด" ไม่มีคนเคียงข้างในกรณีนี้ เมื่อตั้งใจจะไปทานอาหารแต่ได้รับการปฎิเสธในการรับลูกค้าเพียงท่านเดียว หรือ มาโดยลำพัง จึงชดเชยโดยการไปดูหนังคนเดียว
ปล.พึงมาเห็นข้อความจากทางร้าน ซึ่งต้องโทษตัวเองล้วนๆที่ไม่เช็คให้รอบคอบ
แล้วเพื่อนๆ คนโสดทั้งหลายเคยได้รับผลกระทบอะไรจาก"การเป็นโสด"บ้างไหม?