เป็นคนบอกเลิกทั้งๆที่รักอยู่ แม้งโคตรเจ็บ.

เรื่องของเรามีอยู่ว่า เราเพิ่งอกหักมาค่ะ แล้วเพื่อนเรามันก็ทนเห็นเราเศร้าไม่ได้ มันบอก เห็นแล้วหงุดหงิดแทน มันก็เลยหาวิธีที่ทำให้เราลืมคนเก่าไป มันก็เลยบอกว่า มันมีผช.คนนึงแนะนำ เป็นพี่ชายของมันนั่นแหละค่ะ เราก็บอกพวกมันแล้วว่า เราไม่ชอบคนรุ่สพี่ หรือรุ่นน้อง เราชอบรุ่นเดียวกัน มันก็บอก ให้ลองคุย เราก็แบบ เออๆคุยก็คุย เราก็ได้ไลน์มา เราก็แกล้งหาเรื่องทักไป แต่แบบเราเป็นคนที่ชอบคนตอบเร็วๆ แต่พี่เขานี่ กว่าจะตอบที ครึ่งค่อนวัน เพื่อนมันก็บอก ให้อดทนไปก่อน เราก็ทนนะคะ แล้วก็หาเรื่องคุยไปเรื่อย จยเริ่มสนิทกันค่ะ ตอนแรกก็คุยกันแบบพี่ๆน้องๆ แล้วเราคุยกันช่วงคริสต์มาสค่ะ พี่เขาก็ไปตจว.กับครอบครัวยาวถึงปีใหม่ เราก็ไม่ได้อะไร แต่มีคืนนึงเราก็ไปพูดอะไรสักอย่างจำไม่ได้55555ที่ทำให้พี่เขาโทรมาหาเราจนได้ค่ะ แล้วเราก็คุยยาว4ชม.ค่ะ โทรแบบไม่ห่วงค่าโทรศัพท์ เรากับพี่เขาใช้คนละเครือข่ายกันนะคะ แล้วพี่เขาก็บอกเราว่า รู้มั้ยไม่เคยคุยกับใครนานขนาดนี้มาก่อน นี่คนแรกนะเนี่ย ตอนนั้นเราก็รู้สึกเฉยๆค่ะ เพราะเราก็ไม่ชอบรุ่นพี่อยู่แล้ว แต่ก็ลองคุยเฉยๆ แล้วพอมาถึง วันที่31 เราก็ไปเคาต์ดาวน์กับเพื่อนค่ะ แล้วเราบอกพี่เขาว่า เดี๋ยวพอ5ทุ่มกว่าๆโทรหาเรานะ มาเคาต์ดาวน์พร้อมกัน แล้วเราก็เบียดอยู่ในฝูงคนแบบแน่นมากกก แล้วคนก็แย่งสัญญาณกัน เราก็โทรหาพี่เขานะคะ แต่โทรไม่ติดเลย จนเลยมา วันที่1 มกราคม เราก็โทรได้ พี่เขาก็บอกว่า โทรจนมือหงิก แต่ก็โทรไม่ติด เราก็บอกขอโทษอะไรงี้ แล้วคุยกันสักพัก เพื่อนเราก็เข้ามาพูดในสายแทน บอกว่า มีไรก็บอกไปเลย บอกชอบอะไรงี้ เราก็แบบเห้ยย ผญ.นะเว้ย บอกไปก็น่าเกลียดป่าววะ ไม่เอาไม่บอก จนเพื่อนเราก็ตะโกนเรียกพี่เขา บอกว่า เรามีไรจะบอก เราก็แบบเงิบ คิดตอนนั้น อีเพื่อนเวร หาเรื่องจริงๆเลย แล้วพี่เขาก็ถามเราว่า มีไรหรอ เราก็บอกป่าวว ไม่มีไร แล้วเพื่อนเราก็ตะโกนมาอีก อ่าว แกจะบอกชอบพี่เขาไม่ใช่หรอ คือเพื่อนเราจัดการพูดให้เรียบร้อย-_- พี่เขาก็ถามว่า จริงหรอ อะไรงี้ แล้วเพื่อนเราก็ยุ พี่ชายตัวเองบอกว่า เนี่ย ขอเป็นแฟนเลย แล้วก็บอกสรรพคุณเราเรียบร้อย จนพี่เขาก็พูดมาว่า งั้น..เป็นแฟนกันนะ เราก็แบบ เห้ยย..จะดีหรอ เพราะเราก็ไม่ได้คิดไรหรอกแต่ก็ตอบตกลงไปแบบงงๆ หลังจากวันนั้นพี่เขากลับมากทม. ก็มาหาเราตลอดขับรถมาหา พาไปนั่นไปนี่ เลี้ยงข้าว เทคแคร์ ตอนนั้นยอมรับว่า เราหวั่นไหวกับพี่เขาจริงๆ วันๆนึงโทรคุยกันหลายชม. พี่เขาเป็นคนโทรนะคะ แล้วก็เป็นอย่างนั้นมาเรื่อยๆ พอใกล้วันเกิดเรา เราก็บอกพี่เขาว่าแบบจะพาไปไหนป่าวไรงี้ เขาก็บอกก็รอดูละกัน แล้วเขาก็มาบอกเราอีกทีว่า เห้ย..ขอโทษ เพื่อนพึ่งมาบอกว่า ต้องไปเขาชนไก่ 5วัน ลืมดูวันที่ เราก็แบบเศร้าเลยค้าา แต่ก็เข้าใจ พี่เขาบอกกลับมาจะชดเชยให้ เราก็โอเค พอหลังจากที่เขากลับมา เขาก็พาเราไปกินข้าว แล้วก็พาไปชอปปิ้ง ซึ่งพี่เขาออกเงินให้เราหมด พอใกล้วาเลนไทน์ เราก็ไปกับเพื่อนค่ะ แต่ก็ไปแปปเดียวก็กลับ แล้วก็บอกให้พี่เขามาหาหน่อย เขาก็มาหาค่ะ พาเราไปกินข้าว ทำนู้นทำนี่ พอขากลับเขาบอกให้หันไปหลังรถมีของจะให้ เราก็หันไป เจอตุ๊กตาหมีสีขาวค่ะ แบบน่ารักมากกก ชอบบบ แล้วก็บอกว่า รู้มั้ยกว่าจะไปแย่งมาได้ ลำบากมากก เพราะก็มีคนจะมาซื้อเหมือนกัน แล้วตอนเย็นก็ไปซื้อดอกไม้มาให้เราอีกค่ะ คือตอนนั้นบอกเลย ฟินมากก แล้วก็เป็นงี้มาเรื่อยๆ มาหาทุกวัน บางวันก็ยอมตื่นเช้าขับรถมาส่งเราไปรร. จนมีช่วงนึง พี่เขาอยู่ช่วงที่เตรียมตัวเข้ามหาลัย แต่ว่าแค่ไปยื่นเอกสาร อะไรแบบนี้เพราะพี่เขาเรียนจะม.เอกชนตั้งแต่แรก พี่เขาเรียนบริหารค่ะ ส่วนเราก็ไปเรียนของเราตามปกติทถกวันตามประสาเด็กม.ปลาย พอพี่เขาเข้ามหาลัยก็เริ่มเจอกันน้อยลง เพราะแบบว่า เวลาไม่ตรงกัน ยอมรับค่ะ ช่วงนั้นเหงามาก แต่ก็ทนนะคะ เพราะเข้าใจ พี่เขาก็บอกเราว่า เรียนยากมาก เรียนหนักด้วย แล้วที่ไม่ค่อยมาหาเพราะว่า กว่าจะขับรถจากม.กลับมาบ้านก็ดึกแล้ว แล้วเหนื่อยด้วย เพราะพี่เขาขับจากบางนามาราชพฤกษ์ค่ะ เราก็โอเคเข้าใจ เราก็เริ่มๆห่างกันแล้ว เราก็งี่เง่าใส่พี่เขานะคะ ว่าแบบทำไมไม่มาหาบ้างเหมือนตะก่อน คุยไลน์ก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ตอนนั้นเพื่อนก็บอกเลย ว่าทำใจไว้บ้างนะ เพราะคบกับเด็กมหาลัย สังคมก็ต้องเปลี่ยน เพราะชีวิตม.ปลายกับมหาลัยมันต่างกัน เราก็ฟังนะคะ แอบเก็บไปคิดว่า เรายังเด็กเกินไป ไม่มีเหตุผลเหมือนผู้ใหญ่ เราก็พยายามปรับตัวค่ะ เรากับพี่เขาก็เริ่มห่างๆกัน เพราะเราอยากไปหานะคะ แต่พี่เขาก็กลับดึกตลอด แล้วเราก็ออกจากบ้านดึกๆไม่ได้ ก็เป็นอย่างนี้มาตลอด เราร้องไห้ระบายให้คนอื่นฟัง ว่าพี่เขาเปลี่ยนไป อย่างนู้นอย่างนี้ เพื่อนเราก็บอกให้เลิก แต่เราเลิกไม่ได้ค่ะ เพราะรักเขามาก ยอมเสียใจบ่อยๆ จนเราคิดว่า มันห่างกันมากไป ยังไงก็คงไปไม่รอด เราตัดสินใจบอกเลิกค่ะ พี่เขาก็กลับมาง้อนะคะ เราก็ใจอ่อนดีด้วย แต่ก็เหมือนเดิม ไม่มีเวลาให้ จนเราตัดสินใจเด็ดขาดว่า จะเลิก ไม่อยากจะรั้งไว้แล้ว ก็เลิกกันค่ะ หลังจากนั้นก็มีทักกันบ้าง ถามว่าสบายดีมั้ย เป็นไงบ้าง แล้วก็ถามเราว่า ถามจริง ลืมพี่ได้ยัง เราก็บอกตามตรงค่ะ ลืมไม่ได้ คิดถึงมาก ยังรักอยู่ เราก็บอกไปตรงๆ พี่เขาก็บอกนะ ว่าคิดถึงเราเหมือนกัน เราก็ยอมไปง้อเค้านะคะ ให้เขากลับมา แต่เขาก็ถามเราว่า กลับมาแต่ว่าพี่ไม่มีเวลาให้นะ ทนได้หรอ เราก็แบบเงียบค่ะ เพราะรู้อยู่แล้วว่าทนไม่ได้ สุดท้ายก็ไม่ได้กลับมาคบกัน จนถึงตอนนี้เราก็คอยส่องไอจี ส่องไลน์พี่เขาตลอดว่า มีใหม่รึยัง หรือเป็นไงบ้าง เราควรจะทำไงต่อดีคะ เราลืมไม่ได้จริงๆ ขนาดมีคนดีๆที่ดีมาก เรายังบอกเลิกเลยค่ะ เหตุผลก็เพราะ ยังรักพี่เขาอยู่ นี่ก็ใกล้จะครบปีแล้วถ้ายังคบกันอยู่ ตอนที่เลิกกันเราคบกันเกือบ8เดือนนะคะ เราอยากให้เขากลับมา ควรจะทำไงดีคะ หรือว่าปล่อยให้เขาไปเจอคนใหม่ที่อยู่มหาลัยเหมือนกัน?