เมื่อสัปดาห์ที่แล้วมีเหตุให้ต้องนั่งรถตู้ไปจังหวัดนครสวรรค์ รถตู้ออกจากหมอชิตบ่ายสามโมงครึ่งตรงเวลา แต่ปรากฏว่าพนักงานขับรถชื่อมาโนชได้แวะไปส่งแม่ยาย แล้วขับต่อไปรับภรรยาและลูกชายเล็กๆ นั่งมาด้วย ระหว่างทาง พนักงานพยายามเรียกให้คนขึ้นระหว่างทางจึงขับเลียบซ้ายไปช้าๆ แต่เมื่ออยู่ในช่วงทีทราบว่าไม่มีจุดรับผู้โดยสารก็จะตีออกขวาและบึ่งไปอย่างรวดเร็ว เป็นอย่างนี้จนเลยจังหวัดพระนครศรีอยุธยาไป หลังจากนั้นพนักงานขับรถก็เหยียบเต็มที่แทรกระหว่างรถคันอื่น ปาดซ้ายปาดขวา ฝ่าไฟแดงในทุกจุดที่ทำได้ จนไปถึงจังหวัดนครสวรรค์หกโมงครึ่งตรงเวลา ระหว่างที่นั่งรถมา อยากจะเตือนให้พนักงานขับรถทราบว่ากำลังละเมิดสิทธิของผู้โดยสารจากการแวะทำธุระส่วนตัวและขับรถในลักษณะที่เสียงอันตราย แต่ดูจากลักษณะท่าทางแล้ว หากมีเรื่องกันจะยิ่งทำให้ชีวิตผู้โดยสารคนอื่นๆ ยิ่งเสียงเข้าไปอีก ในตอนนั้นจึงคิดถึงสิ่งที่เคยได้ยินเจ้าหน้าที่ระดับสูงของสถานทูตหลายแห่งสรุปไว้ว่า "ประเทศไทยไม่มีปัญหาการเมือง มีแต่ปัญหาสังคม"
วันรุ่งขึ้น เดินทางกลับจากจังหวัดนครสวรรค์โดยรถยนต์ส่วนตัวและแวะซื้อของที่ร้าน 7-11 ในสถานีบริการน้ำมัน ปตท. แห่งหนึ่ง ราคาของทั้งหมดสามสิบบาทยี่สิบห้าสตางค์ ส่งเงินสี่สิบบาทให้พนักงาน และพนักงานทอนเงินให้สิบบาทและบอกว่า "ไม่มีเงินทอนเจ็ดสิบห้าสตางค์ ขอโทษด้วยนะคะ" และอาศัยจังหวะที่กำลังอึ้งว่าทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอนั้น พนักงานหันหลังให้ทันที จึงต้องเดินออกจากร้านอย่างงงๆ นึกถึงคำกล่าวนั้นอีกครั้ง ภายหลังมานึกได้ว่าควรจะร้องเรียน แต่ก็หาใบเสร็จที่ระบุสาขาของร้านไม่เจอเสียแล้ว
สิ่งที่เกิดขึ้นในสองวันนี้ทำให้คิดว่า ประเทศไทยโดนคนกลุ่มหนึ่งลุกขึ้นกระทำการปฏิวัติให้เปลี่ยนแปลงเป็นประเทศประชาธิปไตยไปแล้ว เราย้อนเวลากลับไปสู่การเริ่มต้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปไม่ได้ แน่นอนว่าต้องมีการจัดการเลือกตั้ง แต่หากให้คนเหล่านี้ คนที่ไม่เคารพสิทธิของผู้อื่นมีสิทธิออกเสียงเลือกตั้ง ประเทศชาติก็คงไม่พัฒนาไปไหน หากรัฐบาลปัจจุบันต้องการปฏิรูปประเทศอย่างแท้จริง ช่วยคิดระบบคัดกรองคนที่มีจิตสำนึก เคารพสิทธิของผู้อื่นให้มีสิทธิเลือกตั้งโดยไม่อิงกับฐานะหรือวุฒิการศึกษาด้วยเถิด ไม่งั้นประเทศชาติคงจะวนเวียนอยู่ที่เดิมหรือไม่ก็ถอยหลังเข้าคลองไม่รู้จบต่อไป
ถ้าจะมีการเลือกตั้งเกิดขึ้น ขอเสนอว่าให้คัดกรองคนที่มีสิทธิเลือกตั้งแต่สนับสนุนให้ทุกเสียงมีค่าเท่ากัน
วันรุ่งขึ้น เดินทางกลับจากจังหวัดนครสวรรค์โดยรถยนต์ส่วนตัวและแวะซื้อของที่ร้าน 7-11 ในสถานีบริการน้ำมัน ปตท. แห่งหนึ่ง ราคาของทั้งหมดสามสิบบาทยี่สิบห้าสตางค์ ส่งเงินสี่สิบบาทให้พนักงาน และพนักงานทอนเงินให้สิบบาทและบอกว่า "ไม่มีเงินทอนเจ็ดสิบห้าสตางค์ ขอโทษด้วยนะคะ" และอาศัยจังหวะที่กำลังอึ้งว่าทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอนั้น พนักงานหันหลังให้ทันที จึงต้องเดินออกจากร้านอย่างงงๆ นึกถึงคำกล่าวนั้นอีกครั้ง ภายหลังมานึกได้ว่าควรจะร้องเรียน แต่ก็หาใบเสร็จที่ระบุสาขาของร้านไม่เจอเสียแล้ว
สิ่งที่เกิดขึ้นในสองวันนี้ทำให้คิดว่า ประเทศไทยโดนคนกลุ่มหนึ่งลุกขึ้นกระทำการปฏิวัติให้เปลี่ยนแปลงเป็นประเทศประชาธิปไตยไปแล้ว เราย้อนเวลากลับไปสู่การเริ่มต้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปไม่ได้ แน่นอนว่าต้องมีการจัดการเลือกตั้ง แต่หากให้คนเหล่านี้ คนที่ไม่เคารพสิทธิของผู้อื่นมีสิทธิออกเสียงเลือกตั้ง ประเทศชาติก็คงไม่พัฒนาไปไหน หากรัฐบาลปัจจุบันต้องการปฏิรูปประเทศอย่างแท้จริง ช่วยคิดระบบคัดกรองคนที่มีจิตสำนึก เคารพสิทธิของผู้อื่นให้มีสิทธิเลือกตั้งโดยไม่อิงกับฐานะหรือวุฒิการศึกษาด้วยเถิด ไม่งั้นประเทศชาติคงจะวนเวียนอยู่ที่เดิมหรือไม่ก็ถอยหลังเข้าคลองไม่รู้จบต่อไป